Zmiana przydziału służby — jak sobie z nią radzić?

1-3. Z jakich powodów mogą się zmienić przydziały sług pełnoczasowych?

„BYLIŚMY w służbie misjonarskiej od 21 lat, kiedy nasi rodzice mocno podupadli na zdrowiu” — wspominają Robert i Mary Jo. „Chcieliśmy się nimi zająć. Mimo wszystko ze smutkiem opuszczaliśmy miejsce, które stało się naszym domem”.

² „Kiedy dowiedzieliśmy się, że z powodu problemów zdrowotnych nie będziemy mogli wrócić na nasz teren, rozpłakaliśmy się” — mówią William i Terrie. „Zawsze chcieliśmy służyć Jehowie za granicą, ale teraz stało się to niemożliwe”.

³ „Wiedzieliśmy, że władze chcą zamknąć Biuro Oddziału, w którym usługiwaliśmy” — opowiada Aleksiej. „Ale to i tak był szok, kiedy do tego doszło i musieliśmy opuścić Betel”.

4. Jakie pytania rozważymy w tym artykule?

⁴ Dodajmy do tego przeżycia tysięcy osób, w tym członków rodziny Betel, które otrzymały nowe zadaniab. Kiedy ktoś kocha to, co robi, ale otrzymuje inny przydział służby, może to być dla niego bardzo trudne. Jak może sobie poradzić w nowej sytuacji? Co ty możesz dla niego zrobić? Odpowiedzi na te pytania pomogą nam wszystkim odnaleźć się w nowej, zmienionej rzeczywistości.

JAK SOBIE RADZIĆ ZE ZMIANAMI

5. W jaki sposób może na nas wpłynąć zmiana zadania?

⁵ Bez względu na to, czy służymy w terenie, czy w Betel, możemy przywiązać się do ludzi i do miejsca. Jeśli więc musimy wyjechać, czujemy się rozdarci. Tęsknimy za tymi, którzy zostali, i martwimy się o nich, szczególnie jeśli powodem wyjazdu są prześladowania (Mat. 10:23; 2 Kor. 11:28, 29). Poza tym nowe miejsce — a nawet powrót do domu — może się wiązać z szokiem kulturowym. Robert i Mary Jo mówią: „Odzwyczailiśmy się od kultury, w której się wychowaliśmy, i od głoszenia w języku ojczystym. Czuliśmy się obco”. Niektórzy po zmianie zadania stają nagle wobec wyzwań natury finansowej. Mogą odczuwać niepewność i zniechęcenie. Co może im pomóc?

6. Dzięki czemu możemy pozostawać blisko Jehowy?

⁶ Pozostań blisko Jehowy (Jak. 4:8). Jak możesz to robić? Polegając na Nim, bo On ‛wysłuchuje modlitw’ (Ps. 65:2). W Psalmie 62:8 zachęcono: „Wylewajcie przed Nim swoje serca”. Jehowa może zrobić „nieskończenie więcej ponad to wszystko, o co poprosimy lub co sobie pomyślimy” (Efez. 3:20). Czyli nie ogranicza się On do robienia tylko tego, o co prosimy w modlitwach. Żeby rozwiązać nasze problemy, może zrobić coś, co nigdy nawet nie przyszłoby nam do głowy.

7. (a) Co pomoże nam pozostać blisko Jehowy? (b) Co się stanie zgodnie z Hebrajczyków 6:10-12, jeśli dalej będziemy wiernie służyć Jehowie?

⁷ Żeby pozostać blisko Jehowy, codziennie czytaj Biblię i rozmyślaj nad tym, co przeczytałeś. Pewien były misjonarz mówi: „Trzymaj się planu wielbienia Boga w gronie rodziny i przygotowuj się do zebrań, tak jak to miałeś w zwyczaju wcześniej”. Ponadto w pełni się angażuj w głoszenie z nowym zborem. Jehowa pamięta o tych, którzy Mu wiernie służą, nawet jeśli nie mogą robić tak dużo jak kiedyś (odczytaj Hebrajczyków 6:10-12).

8. Jak słowa z 1 Jana 2:15-17 mogą ci pomóc nie komplikować sobie życia?

⁸ Nie komplikuj sobie życia. Nie pozwól, żeby troski życia w świecie Szatana odciągnęły cię od służenia Jehowie (Mat. 13:22). Nie ulegaj presji ze strony świata lub mających dobre intencje przyjaciół czy krewnych, żeby szukać bezpieczeństwa finansowego (odczytaj 1 Jana 2:15-17). Ufaj Jehowie, który obiecuje, że zadba o nas pod względem duchowym, emocjonalnym i materialnym, „gdy będziemy potrzebować pomocy” (Hebr. 4:16; 13:5, 6).

9. Dlaczego zgodnie z Przysłów 22:3, 7 to ważne, żeby unikać niepotrzebnych długów, i co może nam pomóc podejmować mądre decyzje?

⁹ Unikaj niepotrzebnych długów (odczytaj Przysłów 22:3, 7). Przeprowadzka może sporo kosztować, więc łatwo wpaść w długi. Dlatego staraj się nie pożyczać pieniędzy na rzeczy, których tak naprawdę nie potrzebujesz. Kiedy odczuwamy napięcie emocjonalne, związane na przykład z opieką nad chorym krewnym, może nam być trudno rozsądnie określić, jak bardzo musimy się zadłużyć. W takich sytuacjach warto pamiętać, że „modlitwy i błagania” mogą pomóc podejmować mądre decyzje. W odpowiedzi na twoje prośby Jehowa może ci udzielić pokoju, który ‛będzie strzegł twojego serca i władz umysłowych’. Dzięki temu będziesz w stanie wszystko na spokojnie przemyśleć (Filip. 4:6, 7; 1 Piotra 5:7).

10. Jak można nawiązać nowe przyjaźnie?

¹⁰ Utrzymuj kontakty z ludźmi, którzy wywierają na ciebie dobry wpływ. Swoimi uczuciami i przeżyciami dziel się z przyjaciółmi, szczególnie tymi, którzy są w podobnej sytuacji jak ty. Dzięki temu poczujesz się lepiej (Kazn. 4:9, 10). Ludzie, których poznałeś, wykonując poprzednie zadania, pozostaną twoimi przyjaciółmi. Teraz jednak otrzymałeś nowy przydział i potrzebujesz nowych przyjaciół. Pamiętaj, że aby ich mieć, samemu trzeba być przyjacielem. Co ci w tym pomoże? Mów innym o swoich przeżyciach w służbie, żeby i oni poczuli twoją radość. Nawet jeśli niektórzy w zborze nie rozumieją twojego entuzjazmu wobec służby pełnoczasowej, inni mogą chcieć się dowiedzieć więcej i lepiej cię poznać. Uważaj jednak, żeby nie zwracać za dużej uwagi na swoje osiągnięcia i nie skupiać się na negatywnych uczuciach.

11. Jak dbać o szczęście w małżeństwie?

¹¹ Jeśli musiałeś zakończyć wykonywane zadanie z powodu choroby współmałżonka, nie obarczaj go za to winą. Z drugiej strony jeśli to ty miałeś problemy zdrowotne, nie czuj się winny i nie myśl, że zawiodłeś współmałżonka. Pamiętaj, że jesteście „jednym ciałem” i obiecaliście przed Jehową, że będziecie się o siebie troszczyć w każdych okolicznościach (Mat. 19:5, 6). A jeśli musieliście przerwać służbę z powodu nieplanowanej ciąży, dbajcie o to, żeby dziecko wiedziało, że jest dla was ważniejsze niż zadanie, które wykonywaliście. Zapewniajcie je, że jest waszą ‛nagrodą od Jehowy’ (Ps. 127:3-5). Jednocześnie mówcie mu o wspaniałych przeżyciach, jakie mieliście w służbie pełnoczasowej. Może to zmotywować dziecko, żeby wykorzystało życie na radosną służbę dla Jehowy, tak jak wy to zrobiliście.

JAK MOGĄ POMÓC INNI

12. (a) Jak możemy pomagać sługom pełnoczasowym kontynuować służbę? (b) Jak możemy im pomóc dostosować się do nowej sytuacji?

¹² To godne pochwały, kiedy zbory lub poszczególne osoby robią, co mogą, żeby umożliwić sługom pełnoczasowym kontynuowanie służby. Robią to, gdy zachęcają ich do trwania, wspierają materialnie lub pomagają dbać o ich bliskich (Gal. 6:2). Jeśli słudzy pełnoczasowi po zmianie zadania otrzymają przydział do twojego zboru, nie sądź, że źle pracowali albo zrobili coś niewłaściwegoc. Pomóż im dostosować się do nowej sytuacji. Ciepło ich przyjmij i pochwal za pracę, nawet jeśli słabe zdrowie ogranicza ich obecne możliwości. Staraj się ich bliżej poznać. Korzystaj z bogactwa ich wiedzy i doświadczenia.

13. Jak możemy pomóc osobom, które otrzymały nowe zadanie?

¹³ Na początku osoby, które otrzymały nowe zadanie, mogą potrzebować pomocy w znalezieniu mieszkania, środka transportu, pracy czy innych niezbędnych rzeczy. Może nie orientują się, jak załatwiać codzienne sprawy, takie jak płacenie podatków czy uzyskanie ubezpieczenia. Przede wszystkim jednak potrzebują twojego zrozumienia, a nie litości. Może muszą radzić sobie z problemami zdrowotnymi — swoimi albo członka rodziny. Niektórzy są w żałobied. Albo tęsknią, nawet jeśli nie mówią o tym głośno, za duchowo usposobionymi przyjaciółmi, którzy zostali na poprzednim terenie. Przetrawienie takich silnych i często mieszanych uczuć wymaga czasu.

14. Jak miejscowi głosiciele pomogli pewnej siostrze dostosować się do jej nowego zadania?

¹⁴ Możesz pomóc takim osobom się przystosować, jeśli z nimi głosisz i zachęcasz je swoim dobrym przykładem. Siostra, która wiele lat usługiwała za granicą, mówi: „Na poprzednim terenie codziennie prowadziłam studia biblijne. Na obecnym trudno było choćby przeczytać werset z Biblii albo pokazać filmik. Ale miejscowi głosiciele zapraszali mnie na swoje odwiedziny i studia. Patrzenie, jak ci gorliwi i odważni bracia i siostry prowadzą owocne studia biblijne, sprawiało, że lepiej myślałam o tym terenie. Nauczyłam się rozpoczynać rozmowy w nowych warunkach. Wszystko to pomogło mi odzyskać radość”.

NADAL RÓB WSZYSTKO, CO MOŻESZ!

15. Dzięki czemu możesz się świetnie odnaleźć w swoim nowym zadaniu?

¹⁵ Możesz się świetnie odnaleźć w nowym zadaniu. Nie uważaj zmiany za porażkę albo krok w tył. Staraj się dostrzegać w swoim życiu rękę Jehowy i dalej głoś. Naśladuj wiernych chrześcijan z I wieku, o których czytamy: „Rozproszeni uczniowie szli przez kraj i przekazywali słowo Boże, głosząc dobrą nowinę” (Dzieje 8:1, 4). Twoje wysiłki, by dalej głosić, mogą przynieść dobre rezultaty. Na przykład pionierzy, którzy zostali deportowani z pewnego kraju, przenieśli się do sąsiedniego, gdzie również potrzebni byli głosiciele mówiący w języku, który ci pionierzy już znali. W ciągu kilku miesięcy powstały tam nowe prężnie rozwijające się grupy.

16. Co może sprawić, że będziesz odczuwać radość z nowego zadania?

¹⁶ Nehemiasz powiedział Żydom, że ‛radość, którą daje im Jehowa, jest ich siłą’ (Nehem. 8:10). Radość musimy czerpać przede wszystkim z więzi z Jehową, a nie z naszego zadania, niezależnie od tego, jak jest dla nas ważne. Dlatego jeśli chcemy odczuwać radość, musimy być blisko Jehowy i polegać na Jego mądrości, kierownictwie i wsparciu. Pamiętaj, że pokochałeś swoje poprzednie zadanie, bo zaangażowałeś serce w pomaganie tamtejszym ludziom. Zaangażuj serce w nowe zadanie i zobacz, jak Jehowa pomaga ci je pokochać (Kazn. 7:10).

17. O czym musimy pamiętać, jeśli chodzi o nasze obecne zadania?

¹⁷ Musimy pamiętać, że nasza służba dla Jehowy trwa wiecznie, ale zadania, które mamy teraz, są tymczasowe. W nowym świecie wszyscy możemy otrzymać nowe zadania. Wspomniany na początku Aleksiej uważa, że obecne doświadczenia go na to przygotowują. Mówi: „Zawsze wiedziałem, że Jehowa jest realną osobą, ale w pewien sposób wydawał mi się odległy. I podobnie było z nowym światem. Teraz widzę Jehowę tuż przed swoimi oczami, a nowy świat jest dla mnie jak następny przystanek w mojej podróży” (Dzieje 2:25). Niezależnie od powierzonego nam zadania chcemy dalej trzymać się blisko Jehowy. On nigdy nas nie opuści i pomoże nam czerpać radość z robienia w służbie tego, co możemy — gdziekolwiek będziemy ją pełnić (Izaj. 41:13).