Jak funkcjonuje Ciało Kierownicze?

W I wieku n.e. niewielka grupa złożona z „apostołów i starszych w Jerozolimie” tworzyła ciało kierownicze, które podejmowało ważne decyzje w imieniu całego zboru chrześcijan namaszczonych duchem świętym (Dzieje 15:2). Przed podjęciem owych decyzji grono to starannie analizowało Pisma i zabiegało o wpływ ducha Bożego (Dzieje 15:25). Dzisiaj trzymamy się tego samego wzorca.

Ciało Kierownicze to narzędzie, którym Bóg posługuje się do wykonywania swej woli. Mężczyźni namaszczeni duchem, którzy usługują w Ciele Kierowniczym, głęboko wnikają w treść Słowa Bożego i mają duże doświadczenie w sprawach organizacyjnych oraz w rozstrzyganiu kwestii natury duchowej. Spotykają się co tydzień, by uważnie przyjrzeć się potrzebom współwyznawców na całym świecie. Ciało Kierownicze, podobnie jak jego odpowiednik w I wieku, przekazuje zborom oparte na Biblii wskazówki — za pośrednictwem listów lub swoich przedstawicieli, na przykład nadzorców podróżujących. Sprzyja to jedności ludu Bożego zarówno w poglądach, jak i w działaniu (Dzieje 16:4, 5). Ciało Kierownicze czuwa nad przygotowywaniem pokarmu duchowego i rozwojem dzieła głoszenia o Królestwie oraz nadzoruje powierzanie braciom odpowiedzialnych funkcji.

Ciało Kierownicze poddaje się pod wpływ ducha świętego. Członkowie tego grona proszą o kierownictwo Władcę Wszechświata, Jehowę Boga. Zabiegają też o przewodnictwo Głowy zboru, Jezusa (1 Koryntian 11:3; Efezjan 5:23). Nie uważają się za przywódców ludu Bożego, lecz razem ze wszystkimi chrześcijanami namaszczonymi duchem „stale podążają za Barankiem [Jezusem], dokądkolwiek idzie” (Objawienie 14:4). Bardzo sobie cenią, gdy modlimy się o błogosławieństwo dla ich pracy.

• Kto wchodził w skład ciała kierowniczego w I wieku?

• Jak dzisiejsze Ciało Kierownicze zabiega o Boże przewodnictwo?