Lekcje płynące z ostatnich słów wiernych sług Bożych

1. Dlaczego możemy uczyć się od osób starszych?

WSZYSCY potrzebujemy pomocy w podejmowaniu ważnych życiowych decyzji. Możemy ją otrzymać od nadzorców w zborze lub innych dojrzałych chrześcijan. Jeśli są od nas dużo starsi, nie powinniśmy z góry zakładać, że ich rady nie będą na czasie. Jehowa chce, żebyśmy się od nich uczyli. Mieli oni więcej czasu na zdobycie doświadczenia, zrozumienia i mądrości (Hioba 12:12).

2. Co omówimy w tym artykule?

² W czasach biblijnych Jehowa posługiwał się osobami w podeszłym wieku, żeby zachęcać swój lud i zapewniać mu kierownictwo. Przeanalizujmy przykłady trzech takich mężczyzn — Mojżesza, Dawida i apostoła Jana. Każdy z nich żył w innych czasach i odmiennych warunkach. Gdy byli u schyłku życia, udzielili mądrych rad młodszemu pokoleniu. Wszyscy trzej podkreślili wagę posłuszeństwa wobec Boga. Jehowa zadbał, żeby ich mądre słowa przetrwały do naszych czasów. Niezależnie od tego, czy jesteśmy młodzi, czy starzy, możemy odnieść korzyści z przypomnienia sobie ich rad (Rzym. 15:4; 2 Tym. 3:16). W tym artykule przeanalizujemy ostatnie słowa tych sług Bożych i wyciągniemy z nich praktyczne wnioski.

„DZIĘKI NIEMU BĘDZIECIE DŁUGO ŻYĆ”

3. Jakie zadania w służbie dla Jehowy miał Mojżesz?

³ Mojżesz był w pełni oddany Jehowie. Występował w roli proroka, sędziego, wodza i historyka. Zdobył naprawdę ogromne doświadczenie! Wyprowadził naród izraelski z niewoli egipskiej i na własne oczy widział wiele cudów dokonanych przez Boga. Jehowa posłużył się nim do spisania pierwszych pięciu ksiąg biblijnych, Psalmu 90 i prawdopodobnie również Psalmu 91. Wiele wskazuje na to, że Mojżesz spisał także Księgę Hioba.

4. Kogo Mojżesz postanowił zachęcić i dlaczego?

⁴ Krótko przed swoją śmiercią, w wieku 120 lat, Mojżesz zwołał Izraelitów, żeby przypomnieć im wszystko, co widzieli i czego doświadczyli. Niektórzy z nich w młodości byli świadkami znaków i cudów dokonywanych przez Jehowę oraz Jego wyroków wykonywanych na Egipcie (Wyjścia 7:3, 4). Przeszli przez rozdzielone wody Morza Czerwonego i widzieli, jak ginie w nich armia faraona (Wyjścia 14:29-31). Na pustkowiu zaznali troski i ochrony Jehowy (Powt. Pr. 8:3, 4). Teraz, gdy mieli wejść do Ziemi Obiecanej, Mojżesz wykorzystał ostatnią okazję, by ich zachęcića.

5. O czym zapewniały Izraelitów ostatnie słowa Mojżesza, zanotowane w Powtórzonego Prawa 30:19, 20?

⁵ Co powiedział Mojżesz? (Odczytaj Powtórzonego Prawa 30:19, 20). Naród izraelski miał widoki na wspaniałą przyszłość. Z błogosławieństwem Jehowy mogli przez długi czas zamieszkiwać ziemię, którą On im obiecał. To była piękna i urodzajna kraina. Mojżesz tak ją opisał: „Ziemia z wielkimi i pięknymi miastami, których nie budowaliście, z domami pełnymi wszelkiego rodzaju dobrych rzeczy, których nie gromadziliście, z cysternami, których nie drążyliście, z winnicami i drzewami oliwnymi, których nie sadziliście” (Powt. Pr. 6:10, 11).

6. Dlaczego Jehowa pozwolił innym narodom podbić Izrael?

⁶ Mojżesz udzielił też Izraelitom ostrzeżenia. Żeby mogli cały czas zamieszkiwać tę piękną ziemię, musieli przestrzegać Bożych przykazań. Mojżesz nawoływał ich, by wybrali życie — słuchali Jehowy i do Niego lgnęli. Jednak oni się od Niego odwrócili. Dlatego z czasem pozwolił On, żeby Asyryjczycy, a potem Babilończycy pokonali ich i wzięli w niewolę (2 Król. 17:6-8, 13, 14; 2 Kron. 36:15-17, 20).

7. Czego uczymy się ze słów Mojżesza? (Zobacz też ilustrację).

⁷ Czego uczymy się ze słów Mojżesza? Posłuszeństwo oznacza życie. Podobnie jak Izraelici byli tuż przed wejściem do Ziemi Obiecanej, tak my stoimy u progu obiecanego przez Jehowę nowego świata. Już wkrótce ziemia stanie się rajem (Izaj. 35:1; Łuk. 23:43). Nie będzie Szatana i demonów (Obj. 20:2, 3). Religia fałszywa nie będzie oddalać ludzi od Boga (Obj. 17:16). Ludzkie rządy nie będą nikogo gnębić (Obj. 19:19, 20). W raju nie będzie miejsca dla buntowników (Ps. 37:10, 11). Każdy mieszkaniec ziemi będzie podporządkowany prawom Jehowy, które prowadzą do jedności i pokoju. Dlatego wszyscy będą się nawzajem kochać i sobie ufać (Izaj. 11:9). Jakie wspaniałe perspektywy! A jeśli będziemy posłuszni Jehowie, to będziemy mogli żyć w raju nie tylko setki lat, ale całą wieczność (Ps. 37:29; Jana 3:16).

8. Jak obietnica życia wiecznego pomogła pewnemu długoletniemu misjonarzowi? (Judy 20, 21).

⁸ Kiedy mamy wyraźnie w pamięci obietnicę życia wiecznego, jesteśmy zdecydowani trzymać się blisko Jehowy bez względu na trudności, jakie nas spotkają (odczytaj Judy 20, 21). Ta obietnica może nam też pomóc walczyć z własnymi słabościami. Długoletni misjonarz działający w Afryce, który często musiał opierać się pewnej grzesznej skłonności, powiedział: „Uświadomienie sobie, że mógłbym stracić możliwość życia wiecznego, jeszcze bardziej zmotywowało mnie do walki z moją słabością. Zacząłem żarliwiej modlić się do Jehowy. Z Jego pomocą udało mi się ją pokonać”.

„ODNIESIESZ SUKCES”

9. Jakie próby spotkały Dawida?

⁹ Dawid był dobrym królem. Był również muzykiem, poetą, wojownikiem i prorokiem. Spotkało go mnóstwo prób. Przez wiele lat był uciekinierem ściganym przez zazdrosnego króla Saula. A kiedy sam został królem, znowu musiał ratować się ucieczką przed swoim synem Absalomem, który chciał pozbawić go tronu. Mimo tego wszystkiego, a także popełnionych błędów, pozostał lojalny wobec Boga do końca życia. Jehowa nazwał go ‛człowiekiem miłym Jego sercu’. Dlatego warto posłuchać mądrych rad Dawida! (Dzieje 13:22; 1 Król. 15:5).

10. Dlaczego Dawid udzielił rad swojemu synowi i następcy tronu, Salomonowi?

¹⁰ Rozważmy słowa Dawida, które skierował on do swojego syna i następcy tronu, Salomona. Ten młody mężczyzna został wybrany przez Jehowę, żeby dalej krzewić czyste wielbienie i zbudować świątynię (1 Kron. 22:5). To zadanie wiązało się z wieloma wyzwaniami. Co więc Dawid mu powiedział? Przekonajmy się.

11. O czym zgodnie z 1 Królów 2:2, 3 Dawid zapewnił Salomona i jak jego słowa się sprawdziły? (Zobacz też ilustrację).

¹¹ Co powiedział Dawid? (Odczytaj 1 Królów 2:2, 3). Dawid powiedział swojemu synowi, że jeśli będzie posłuszny Jehowie, odniesie sukces. I rzeczywiście, przez wiele lat Salomon cieszył się błogosławieństwami (1 Kron. 29:23-25). Zbudował wspaniałą świątynię, sam spisał kilka ksiąg biblijnych, a w innych cytowano jego słowa. Stał się znany ze swojej mądrości i bogactwa (1 Król. 4:34). Ale jak wskazał Dawid, Salomon miał odnosić sukcesy tylko wtedy, gdy będzie posłuszny Jehowie. Niestety, z czasem zaczął czcić innych bogów. Dlatego Jehowa przestał mu błogosławić i Salomon stracił mądrość do rządzenia w sprawiedliwy i prawy sposób (1 Król. 11:9, 10; 12:4).

12. Czego się uczymy ze słów Dawida?

¹² Czego się uczymy ze słów Dawida? Posłuszeństwo zapewnia sukces (Ps. 1:1-3). Oczywiście Jehowa nie obiecuje nam takiego bogactwa i sławy, jakie miał Salomon. Ale jeśli będziemy posłuszni naszemu Bogu, to On udzieli nam mądrości do podejmowania dobrych decyzji (Prz. 2:6, 7; Jak. 1:5). Jego zasady mogą nam pomóc w takich dziedzinach jak praca, wykształcenie, rozrywka czy korzystanie z pieniędzy. Dzięki stosowaniu się do nich unikniemy trwałych szkód (Prz. 2:10, 11). Pomagają nam też utrzymywać bliskie przyjaźnie oraz prowadzić szczęśliwe życie rodzinne.

13. Co pomogło Carmen odnieść prawdziwy sukces?

¹³ Carmen z Mozambiku myślała, że kluczem do sukcesu jest wyższe wykształcenie. Dostała się na uniwersytet i studiowała architekturę. Napisała: „Uwielbiałam to, czego się uczyłam. Ale zabierało to mnóstwo czasu i energii. Zaczynałam zajęcia o 7.30, a kończyłam o 18.00. Trudno mi było zdążyć na zebrania i osłabłam duchowo. W końcu zdałam sobie sprawę, że próbuję służyć dwóm panom” (Mat. 6:24). Carmen modliła się w związku ze swoją sytuacją i szukała wskazówek w naszych publikacjach. Dodała: „Otrzymałam mądre rady od dojrzałych braci i od mojej mamy. Postanowiłam rzucić studia i podjąć służbę pełnoczasową. To była najlepsza decyzja, jaką mogłam podjąć. Niczego nie żałuję”.

14. Co było głównym przesłaniem ostatnich słów Mojżesza i Dawida?

¹⁴ Mojżesz i Dawid kochali Jehowę i dobrze rozumieli wartość posłuszeństwa wobec Niego. W swoich ostatnich słowach zachęcili słuchaczy, żeby tak jak oni trzymali się blisko Jehowy. Obaj ostrzegli też, że ci, którzy opuszczają Jehowę, tracą Jego uznanie i nie mogą liczyć, że otrzymają obiecane błogosławieństwa. Rady Mojżesza i Dawida są cenne również dzisiaj. A teraz przyjrzyjmy się wypowiedziom innego sługi Jehowy, który wiele stuleci później wyjaśnił, jak ważna jest wierność wobec Boga.

„NIC NIE CIESZY MNIE BARDZIEJ”

15. Czego apostoł Jan doświadczył za swojego życia?

¹⁵ Jan był ukochanym apostołem Jezusa Chrystusa (Mat. 10:2; Jana 19:26). Towarzyszył mu w trakcie jego służby, obserwował, jak dokonuje cudów, i pozostał przy nim w trudnych chwilach. Był świadkiem jego śmierci, a potem widział go po zmartwychwstaniu. Za jego życia mała grupka wiernych chrześcijan tak bardzo się rozrosła, że dobra nowina „była głoszona na całym świecie” (Kol. 1:23).

16. Kto odniósł i dalej odnosi korzyści z listów Jana?

¹⁶ Pod koniec swojego długiego życia Jan miał przywilej spisać część natchnionego Słowa Bożego — fascynujące „objawienie od Jezusa Chrystusa” (Obj. 1:1). Spisał również ewangelię noszącą jego imię oraz trzy natchnione listy. Ostatni z nich skierował do wiernego chrześcijanina o imieniu Gajus, który był dla niego ukochanym duchowym synem (3 Jana 1). Z pewnością Jan uważał za swoje duchowe dzieci również wiele innych osób. To, co napisał ten starszy, lojalny sługa Boży, stanowi zachętę dla naśladowców Jezusa także w naszych czasach.

17. Co zgodnie z 3 Jana 4 przynosi wielką radość?

¹⁷ Co napisał Jan? (Odczytaj 3 Jana 4). Jan napisał o radości wynikającej z posłuszeństwa wobec Boga. Do czasu, gdy powstawał jego trzeci list, niektórzy w zborze zaczęli rozpowszechniać fałszywe nauki i wywoływać podziały. Ale inni dalej ‛chodzili drogą prawdy’. Byli posłuszni Jehowie i ‛przestrzegali Jego przykazań’ (2 Jana 4, 6). Ci wierni chrześcijanie przynosili radość nie tylko Janowi, ale też samemu Jehowie (Prz. 27:11).

18. Czego się uczymy ze słów Jana?

¹⁸ Czego się uczymy ze słów Jana? Wierność przynosi radość (1 Jana 5:3). Na przykład czerpiemy ją ze świadomości, że sprawiamy radość Jehowie. On bardzo się cieszy, gdy widzi, jak odrzucamy pokusy podsuwane nam przez ten świat i trzymamy się prawdy (Prz. 23:15). Cieszą się również aniołowie (Łuk. 15:10). Nam też sprawia radość obserwowanie, jak inni pozostają wierni, szczególnie w obliczu prób i pokus (2 Tes. 1:4). A kiedy ten system rzeczy przeminie, będziemy szczęśliwi, że w świecie rządzonym przez Szatana zachowaliśmy lojalność wobec Jehowy.

19. Co Rachel mówi o uczeniu innych prawdy? (Zobacz też ilustrację).

¹⁹ Szczególną radość sprawia nam dzielenie się prawdą z innymi. Rachel, mieszkająca w Dominikanie, uważa uczenie kogoś o Bogu za ogromny zaszczyt. Mając na myśli swoje duchowe dzieci, mówi: „Trudno mi opisać radość, jaką odczuwam, kiedy widzę, jak moi zainteresowani zaczynają kochać Jehowę, uczą się na Nim polegać i zmieniają swoje życie, żeby Mu się podobać. Wynagradza mi to wszelkie wyrzeczenia, na jakie się zdobywam, żeby ich uczyć”.

KORZYŚCI, JAKIE ODNOSIMY Z OSTATNICH SŁÓW WIERNYCH SŁUG BOŻYCH

20. Co mamy wspólnego z Mojżeszem, Dawidem i Janem?

²⁰ Mojżesz, Dawid i Jan żyli w innych czasach i odmiennych warunkach niż my. Ale mamy z nimi wiele wspólnego. Tak jak oni służymy prawdziwemu Bogu Jehowie, modlimy się do Niego, polegamy na Nim i zabiegamy o Jego kierownictwo. I my również jesteśmy przekonani, że Jehowa szczodrze błogosławi tym, którzy są Mu posłuszni.

21. Jakie korzyści odniesiemy dzięki stosowaniu się do rad Mojżesza, Dawida i Jana?

²¹ Stosujmy się do rad tych starszych wiekiem sług Bożych i bądźmy posłuszni przykazaniom Jehowy. Dzięki temu we wszystkim, co robimy, odniesiemy prawdziwy sukces i zyskamy życie wieczne! (Powt. Pr. 30:20). Będziemy też czerpać radość z tego, że podobamy się naszemu niebiańskiemu Ojcu, który spełni swoje obietnice w sposób przekraczający nasze najśmielsze oczekiwania (Efez. 3:20).