Ręka Jehowy nie jest za krótka

1. Jak Mojżesz pokazał, że ufa Jehowie, wyprowadzając Izraelitów z Egiptu?

W LIŚCIE do Hebrajczyków wymieniono wiele osób odznaczających się silną wiarą. Jedną z nich był Mojżesz (Hebr. 3:2-5; 11:23-25). Okazał on wiarę, wyprowadzając Izraelitów z Egiptu. Nie wystraszył się faraona i jego armii. W pełni ufał Jehowie, przeprowadzając naród przez Morze Czerwone, a potem przez pustkowie (Hebr. 11:27-29). Nie przestał Mu ufać, nawet kiedy większość Izraelitów zaczęła wątpić, że Jehowa o nich zadba. I się nie zawiódł, bo podczas ich wędrówki po pustkowiu Jehowa w cudowny sposób zapewniał całemu ludowi żywność i wodę (Wyjścia 15:22-25; Ps. 78:23-25)a.

2. Dlaczego Jehowa zapytał Mojżesza: „Czy ręka Jehowy jest za krótka?”? (Liczb 11:21-23).

² Jakiś rok po wyprowadzeniu Izraelitów z Egiptu Jehowa zapowiedział, że da im mięso. Chociaż Mojżesz miał silną wiarę, to trudno mu było w to uwierzyć. Nie potrafił sobie wyobrazić, jak na takim pustkowiu Jehowa miałby dostarczyć tyle mięsa, żeby wystarczyło dla kilku milionów ludzi. Jehowa zapytał wtedy Mojżesza: „Czy ręka Jehowy jest za krótka?” (odczytaj Liczb 11:21-23). Sformułowanie „ręka Jehowy” odnosi się do ducha świętego, czyli mocy Boga w działaniu. Tak więc Jehowa niejako zapytał: „Naprawdę myślisz, że nie jestem w stanie zrobić tego, co obiecałem?”.

3. Dlaczego przeżycia Mojżesza i Izraelitów powinny nas interesować?

³ Być może zastanawiałeś się kiedyś: „Czy Jehowa zadba o mnie i moją rodzinę pod względem materialnym?”. Przyjrzymy się teraz bliżej przeżyciom Mojżesza oraz Izraelitów, którzy zaczęli wątpić, że Jehowa się o nich zatroszczy. Omówimy też kilka zasad biblijnych, które umocnią nasze zaufanie, że ręka Jehowy nigdy nie jest za krótka.

WNIOSKI Z PRZEŻYĆ MOJŻESZA I IZRAELITÓW

4. Dlaczego wielu Izraelitów zaczęło wątpić, że Jehowa jest w stanie się o nich zatroszczyć?

⁴ Rozważmy kontekst tej relacji. Izraelici oraz „wielu ludzi z różnych narodów”, którzy do nich dołączyli, wędrują przez pustkowie do Ziemi Obiecanej (Wyjścia 12:38; Powt. Pr. 8:15). Ludziom z innych narodów manna już się przejadła i zaczynają na nią narzekać. Dołącza do nich wielu Izraelitów (Liczb 11:4-6). Wspominają jedzenie, które mieli w Egipcie. Mojżesz, czując z ich strony presję, najwyraźniej myśli, że sam powinien im zapewnić mięso (Liczb 11:13, 14).

5, 6. Jaki wpływ na Izraelitów mieli ludzie z innych narodów i czego nas to uczy?

⁵ Najwidoczniej na Izraelitów miał wpływ brak wdzięczności przejawiany przez ludzi z innych narodów. Nam też mogłoby się udzielić negatywne nastawienie osób, które są niezadowolone z tego, co zapewnia Jehowa. Moglibyśmy zacząć z żalem wspominać to, co kiedyś mieliśmy, albo zazdrościć innym. Jednak będziemy szczęśliwsi, jeśli niezależnie od naszych warunków pielęgnujemy zadowolenie.

⁶ Izraelici powinni byli pamiętać o obietnicy Jehowy, że kiedy dotrą na miejsce, będą cieszyć się dobrobytem. Miała się ona spełnić w Ziemi Obiecanej, a nie w czasie wędrówki przez pustkowie. Podobnie jest z nami. Zamiast skupiać się na tym, czego brakuje nam teraz, powinniśmy rozmyślać o tym, co Jehowa obiecuje dać nam w nowym świecie. Możemy też rozmyślać nad wersetami, które wzmocnią nasze zaufanie do Jehowy.

7. Dlaczego możemy być pewni, że ręka Jehowy nigdy nie jest za krótka?

⁷ Warto też zastanowić się, dlaczego Bóg zapytał Mojżesza: „Czy ręka Jehowy jest za krótka?”. Być może chciał zwrócić jego uwagę nie tylko na potęgę swojej ręki, ale też na jej zasięg. Potrafił zapewnić Izraelitom wystarczającą ilość mięsa nawet na całkowitym pustkowiu. Swoją „silną ręką i wyciągniętym ramieniem” pokazał, jak wielką ma moc (Ps. 136:11, 12, przypis). Jaki stąd wniosek? Kiedy przeżywamy trudności, możemy być pewni, że gdziekolwiek się znajdujemy, Jehowa jest w stanie nam pomóc (Ps. 138:6, 7).

8. Jak możemy uniknąć popełnienia tego samego błędu, co Izraelici na pustkowiu? (Zobacz też ilustrację).

⁸ Jehowa spełnił swoją obietnicę i zesłał Izraelitom wielkie stado przepiórek. Jednak oni nawet Mu za to nie podziękowali. Chciwie rzucili się na przepiórki — przez półtorej doby zbierali, ile tylko się dało. Jehowa rozgniewał się na tych „ludzi opanowanych samolubną żądzą” i ich ukarał (Liczb 11:31-34). Uczy nas to czegoś ważnego. Musimy uważać, by nie ulec chciwości. Niezależnie od tego, ile posiadamy, powinniśmy skupiać się na gromadzeniu „skarbów w niebie”, zacieśniając swoją więź z Jehową i Jezusem (Mat. 6:19, 20; Łuk. 16:9). Kiedy tak robimy, możemy być pewni, że Jehowa się o nas zatroszczy.

9. O czym możemy być całkowicie przekonani?

⁹ Również obecnie Jehowa wyciąga rękę, żeby pomagać swoim sługom. Nie oznacza to, że nigdy nie poniesiemy jakiejś straty materialnej albo że nie zaznamy głodub. Ale Jehowa nigdy nie pozostawi nas samych sobie. Będzie nas wspierał niezależnie od rodzaju prób, jakie przechodzimy. Omówimy teraz dwie sytuacje, w których możemy pokazać swoje zaufanie w to, że Jehowa zadba o nas pod względem materialnym: 1) kiedy mamy problemy finansowe i 2) kiedy myślimy o tym, jak zadbamy o swoje utrzymanie w podeszłym wieku.

GDY MAMY PROBLEMY FINANSOWE

10. Z jakimi problemami finansowymi możemy się spotkać?

¹⁰ Możemy się spodziewać, że wraz ze zbliżaniem się końca tego systemu rzeczy sytuacja ekonomiczna na świecie będzie się pogarszać. Niepokoje na tle politycznym, konflikty zbrojne, klęski żywiołowe lub kolejne pandemie mogą się wiązać z niespodziewanymi wydatkami albo utratą pracy, dobytku lub miejsca zamieszkania. Żeby zatroszczyć się o potrzeby rodziny, być może będziemy zmuszeni znaleźć inne zatrudnienie albo rozważyć przeprowadzkę. Co pomoże nam wtedy podejmować decyzje świadczące o tym, że ufamy Jehowie?

11. Co może ci pomóc radzić sobie z problemami finansowymi? (Łukasza 12:29-31).

¹¹ Pierwszym i najważniejszym krokiem jest powiedzenie o wszystkich troskach Jehowie (Prz. 16:3). Módl się o mądrość do podejmowania dobrych decyzji i o spokój serca, dzięki któremu unikniesz „napięcia i zatroskania” (odczytaj Łukasza 12:29-31). Błagaj Jehowę, by pomógł ci czerpać zadowolenie z zaspokajania podstawowych potrzeb (1 Tym. 6:7, 8). Poszukaj w naszych publikacjach informacji o tym, jak sobie radzić z problemami finansowymi. Wielu osobom pomogły rady zawarte w materiałach dostępnych w serwisie jw.org.

12. Jakie pytania pomogą chrześcijaninowi podjąć decyzję najlepszą dla całej rodziny?

¹² Niektórzy podjęli pracę, która wiązała się z zamieszkaniem z dala od rodziny. Jednak wielu z nich przekonało się, że nie była to mądra decyzja. Zanim przyjmiemy jakąś pracę, powinniśmy wziąć pod uwagę nie tylko korzyści finansowe, ale też koszty duchowe (Łuk. 14:28). Zastanów się: „Jak rozłąka ze współmałżonkiem wpłynie na nasze małżeństwo? Czy będę mógł korzystać ze wszystkich zebrań, brać udział w służbie i spędzać czas ze współwyznawcami?”. Jeśli masz dzieci, powinieneś zadać sobie jeszcze jedno ważne pytanie: „Czy będę w stanie wychowywać dzieci ‛w karności i pouczać je zgodnie z zasadami Jehowy’?” (Efez. 6:4). Podejmując decyzję, kieruj się Bożym sposobem myślenia, a nie poglądami rodziny lub znajomych, którzy nie szanują zasad Jehowyc. Tony, mieszkający w zachodniej Azji, otrzymał kilka ofert dobrze płatnej pracy za granicą. Ale po modlitwie i rozmowie ze swoją żoną postanowił je odrzucić. Zamiast tego zdecydowali się ograniczyć wydatki. Tony opowiada: „Miałem przywilej pomóc kilku osobom poznać prawdę. Nasze dzieci też kochają Jehowę. Przekonaliśmy się, że dopóki będziemy stosować w życiu zasadę z Ewangelii według Mateusza 6:33, to Jehowa będzie się o nas troszczył”.

GDY MYŚLIMY O TYM, JAK ZADBAMY O SWOJE UTRZYMANIE W PODESZŁYM WIEKU

13. Jakie rozsądne kroki możemy podjąć z myślą o swoich potrzebach w starszym wieku?

¹³ Nasze zaufanie do Jehowy może być wystawione na próbę, kiedy myślimy o tym, jak będzie wyglądać nasza sytuacja, gdy się zestarzejemy. Biblia zachęca do ciężkiej pracy z myślą o przyszłych potrzebach materialnych (Prz. 6:6-11). Jeśli mamy możliwość coś odłożyć, warto to zrobić. Pieniądze do pewnego stopnia zapewniają ochronę (Kazn. 7:12). Musimy jednak uważać, żeby pogoń za rzeczami materialnymi nie stała się treścią naszego życia.

14. Dlaczego myśląc o przyszłych potrzebach, powinniśmy brać pod uwagę słowa z Hebrajczyków 13:5?

¹⁴ Jezus podał przypowieść ukazującą, że jeśli ktoś gromadzi pieniądze, ale „nie jest bogaty w oczach Boga”, to jego działanie jest nierozsądne (Łuk. 12:16-21). Nikt nie wie, co przyniesie jutro (Prz. 23:4, 5; Jak. 4:13-15). Jako naśladowcy Jezusa stoimy przed szczególnym wyzwaniem. Powiedział on, że jeśli chcemy być jego uczniami, musimy być gotowi ‛wyrzec się’ swoich dóbr materialnych (Łuk. 14:33). Coś takiego przeżyli w I wieku n.e. chrześcijanie w Judei i przyjęli tę stratę „z radością” (Hebr. 10:34). W naszych czasach wielu braci poświęca bezpieczeństwo finansowe, odmawiając udziału w sprawach politycznych (Obj. 13:16, 17). Co im pomaga się na to zdobywać? W pełni ufają obietnicy Jehowy: „Nigdy cię nie pozostawię i nigdy cię nie porzucę” (odczytaj Hebrajczyków 13:5). Robimy, co możemy, żeby zadbać o przyszłe potrzeby, ale jeśli wydarzy się coś nieoczekiwanego, to ufamy, że Jehowa będzie nas wspierał.

15. Jak chrześcijańscy rodzice powinni patrzeć na swoje dzieci? (Zobacz też ilustrację).

¹⁵ W niektórych kulturach pary decydują się na dzieci, bo chcą, żeby na starość miał się nimi kto zaopiekować. W pewnym sensie uważają dzieci za „plan emerytalny”. Ale Biblia mówi, że to rodzice powinni troszczyć się o potrzeby dzieci (2 Kor. 12:14). Oczywiście starzejący się rodzice mogą potrzebować praktycznej pomocy i wiele dzieci z radością im jej udziela (1 Tym. 5:4). Ale rodzice, którzy ufają Jehowie, rozumieją, że największą radość da im wychowywanie dzieci nie po to, żeby później wspierały ich finansowo, ale tak, by zostały sługami Jehowy (3 Jana 4).

16. Jak rodzice mogą przygotować dziecko do tego, żeby w przyszłości potrafiło się utrzymać? (Efezjan 4:28).

¹⁶ Rodzice — gdy przygotowujecie dzieci do tego, by umiały zadbać o swoje utrzymanie, własnym przykładem uczcie je zaufania do Jehowy. Kiedy są jeszcze małe, pokazujcie im wartość ciężkiej pracy (Prz. 29:21; odczytaj Efezjan 4:28). A kiedy dorastają, zachęcajcie je, by przykładały się do zajęć w szkole. Poszukajcie odpowiednich zasad biblijnych, a potem pomóżcie dzieciom podjąć mądrą decyzję dotyczącą wykształcenia. Waszym celem powinno być przygotowanie ich do tego, żeby potrafiły się utrzymać oraz żeby miały jak najpełniejszy udział w służbie dla Jehowy.

17. Czego możemy być pewni?

¹⁷ Lojalni słudzy Jehowy mogą być przekonani, że On jest w stanie i pragnie zatroszczyć się o ich potrzeby materialne. Im bliżej jest koniec tego systemu rzeczy, tym częściej nasze zaufanie do Jehowy będzie wystawiane na próbę. Bez względu na to, co się wydarzy, bądźmy zdecydowani nie tracić wiary, że Jehowa zadba o nas pod względem materialnym. Możemy być pewni, że Jego potężna ręka i wyciągnięte ramię nigdy nie będą za krótkie.