ខែកញ្ញា
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១ ខែកញ្ញា
យើងនឹងឃើញពន្លឺភ្លឺមកលើយើង ដូចជាពន្លឺថ្ងៃរះ។—លូក. ១:៧៨
ព្រះបានឲ្យលោកយេស៊ូមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់របស់មនុស្សជាតិ។ ពេលលោកយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុ លោកបានបង្ហាញថាលោកអាចដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់ដែលយើងមិនអាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯង។ ជាឧទាហរណ៍ លោកមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីរំដោះយើងឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងដែលយើងបានទទួល ដែលជាដើមហេតុនៃបញ្ហារបស់យើង ហើយពីលទ្ធផលនៃភាពខុសឆ្គងនោះដែលរួមមានជំងឺនិងសេចក្ដីស្លាប់។ (ម៉ាថ. ៩:១-៦; រ៉ូម ៥:១២, ១៨, ១៩) អព្ភូតហេតុរបស់លោកបង្ហាញថាលោកអាចធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយពីជំងឺ«គ្រប់ប្រភេទ» ហើយថែមទាំងប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (ម៉ាថ. ៤:២៣; យ៉ូន. ១១:៤៣, ៤៤) លោកក៏មានឫទ្ធានុភាពដើម្បីគ្រប់គ្រងខ្យល់ព្យុះដ៏ខ្លាំង ហើយរំដោះមនុស្សឲ្យរួចពីឥទ្ធិពលនៃពួកវិញ្ញាណអាក្រក់។ (ម៉ាក. ៤:៣៧-៣៩; លូក. ៨:២) ការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពបែបនេះដល់បុត្ររបស់លោក គឺគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តណាស់! យើងអាចមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងថាពរនៅថ្ងៃអនាគតក្រោមរាជាណាចក្រព្រះនឹងក្លាយជាការពិត។ អព្ភូតហេតុដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើកាលដែលនៅផែនដី បង្រៀនយើងអំពីអ្វីដែលលោកនឹងធ្វើនៅទូទាំងផែនដីក្នុងនាមជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្រព្រះ។ w២៣.០៤ ទំ.៣-៤ វ.៥-៧
ថ្ងៃអង្គារ ទី២ ខែកញ្ញា
ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកស្ទង់មើលអ្វីៗទាំងអស់ សូម្បីតែសេចក្ដីជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះ។—១កូ. ២:១០
បើអ្នកនៅក្រុមជំនុំធំ ហើយលើកដៃ តែមានអារម្មណ៍ថាអ្នកដឹកនាំមើលរំលងអ្នកជារឿយៗ អ្នកប្រហែលជាចង់ឈប់ព្យាយាមឆ្លើយ។ ប៉ុន្តែ សូមកុំឈប់ព្យាយាមឡើយ។ សូមរៀបចំចម្លើយច្រើនសម្រាប់រាល់កិច្ចប្រជុំ។ យ៉ាងនេះ បើអ្នកមិនបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យឆ្លើយនៅដើមដំបូងក្នុងការសិក្សាទេ អ្នកនឹងនៅតែមានឱកាសឆ្លើយនៅពេលក្រោយមកទៀតក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំនោះ។ ពេលរៀបចំទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសម្រាប់សិក្សា សូមគិតអំពីរបៀបដែលវគ្គនីមួយៗជាប់ទាក់ទងនឹងបទគម្ពីរជាមូលដ្ឋាននៃអត្ថបទនោះ។ បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងទំនងជារកឃើញចម្លើយល្អដើម្បីទុកឆ្លើយក្នុងអំឡុងការសិក្សានោះ។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកអាចរៀបចំចម្លើយនៅវគ្គដែលពិគ្រោះសេចក្ដីបង្រៀនជ្រាលជ្រៅជាងពីគម្ពីរដែលពិបាកពន្យល់ជាង។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះប្រហែលជាមិនសូវមានអ្នកលើកដៃឆ្លើយវគ្គបែបនោះទេ។ ចុះបើក្រោយពីកិច្ចប្រជុំច្រើនដង អ្នកឃើញថាអ្នកនៅតែមិនមានឱកាសឆ្លើយ? សូមប្រាប់អ្នកដឹកនាំមុនកិច្ចប្រជុំអំពីសំណួរណាដែលអ្នកចង់ឆ្លើយ។ w២៣.០៤ ទំ.២១-២២ វ.៩-១០
ថ្ងៃពុធ ទី៣ ខែកញ្ញា
យ៉ូសែប . . . យកប្រពន្ធទៅផ្ទះរបស់គាត់ ដូចដែលទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់។—ម៉ាថ. ១:២៤
យ៉ូសែបឆាប់ធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយនោះបានជួយគាត់ឲ្យទៅជាប្ដីដ៏ល្អប្រសើរជាង។ យ៉ាងហោចណាស់អស់បីដង គាត់បានទទួលការណែនាំពីព្រះចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ រាល់ដង គាត់ឆាប់ធ្វើតាមការណែនាំនោះ ទោះជានៅពេលពិបាកចំពោះគាត់ក្ដី។ (ម៉ាថ. ១:២០; ២:១៣-១៥, ១៩-២១) ដោយធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះ យ៉ូសែបបានការពារម៉ារៀ ព្រមទាំងគាំទ្រនិងផ្គត់ផ្គង់នាង។ សូមស្រមៃគិតថាការប្រព្រឹត្តរបស់យ៉ូសែបច្បាស់ជាបានទាញចិត្តម៉ារៀឲ្យកាន់តែស្រឡាញ់និងគោរពគាត់យ៉ាងណាទៅ! ប្ដីទាំងឡាយ អ្នកអាចយកតម្រាប់យ៉ូសែបដោយស្វែងរកយោបល់ដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរអំពីរបៀបថែរក្សាក្រុមគ្រួសារ។ ពេលអ្នកធ្វើតាមយោបល់នេះ ទោះជានោះមានន័យថាអ្នកត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរក្ដី អ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះប្រពន្ធ ហើយពង្រឹងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក។ បងស្រីម្នាក់នៅកោះវ៉ានូទូដែលបានរៀបការជាង២០ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ពេលប្ដីខ្ញុំស្វែងរកនិងធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំកាន់តែគោរពគាត់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំមានសុវត្ថិភាព ហើយខ្ញុំមានទំនុកចិត្តលើការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់»។ w២៣.០៥ ទំ.២១ វ.៥
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៤ ខែកញ្ញា
នៅទីនោះនឹងមានផ្លូវធំមួយ គឺជាផ្លូវដែលគេហៅថាផ្លូវបរិសុទ្ធ។—អេ. ៣៥:៨
ជនជាតិយូដាដែលត្រឡប់ពីបាប៊ីឡូនវិញ ត្រូវទៅជា«ប្រជាជាតិបរិសុទ្ធ»ចំពោះព្រះរបស់ពួកគេ។ (បច. ៧:៦) ប៉ុន្តែ នេះមិនមានន័យថាពួកគេគ្មានអ្វីត្រូវកែប្រែដើម្បីនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តឡើយ។ តាមមើលទៅ ជនជាតិយូដាភាគច្រើនដែលបានកើតនៅបាប៊ីឡូន បានស៊ាំនឹងការគិតគូរនិងខ្នាតតម្រារបស់ជនជាតិបាប៊ីឡូន។ ច្រើនទសវត្សរ៍ក្រោយពីជនជាតិយូដាដំបូងគេបានត្រឡប់ទៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលវិញ អភិបាលនេហេមាបានហួសចិត្ត ពេលឃើញថាកូនក្មេងដែលកើតនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលមិនទាំងបានរៀនភាសារបស់ជនជាតិយូដាឡើយ។ (បច. ៦:៦, ៧; នេហ. ១៣:២៣, ២៤) តើកូនក្មេងទាំងនោះអាចរៀនឲ្យស្រឡាញ់និងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេចបាន បើពួកគេមិនអាចយល់ភាសាហេប្រឺ ជាភាសាសំខាន់ចម្បងដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះបានត្រូវសរសេរ? (អែស. ១០:៣, ៤៤) ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាទាំងនោះត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំ ប៉ុន្តែគឺស្រួលជាងឲ្យពួកគេធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនោះនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ជាកន្លែងដែលការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតបានត្រូវស្ដារឡើងវិញបន្តិចម្ដងៗ។—នេហ. ៨:៨, ៩ w២៣.០៥ ទំ.១៥ វ.៦-៧
ថ្ងៃសុក្រ ទី៥ ខែកញ្ញា
ព្រះយេហូវ៉ាជួយទប់អស់អ្នកដែលហៀបនឹងដួល ហើយលើកអស់អ្នកដែលឱនខ្លួនឲ្យក្រោកឡើង។—ចសព. ១៤៥:១៤
គួរឲ្យស្ដាយណាស់ មិនថាយើងមានបំណងចិត្តយ៉ាងខ្លាំងឬបានអប់រំខ្លួនយ៉ាងល្អក្ដី យើងប្រហែលជានៅតែមានឧបសគ្គ។ ជាឧទាហរណ៍ «ហេតុការណ៍ដែលមិនបានរំពឹងទុក»ប្រហែលជាឆក់យកពេលវេលាដែលយើងត្រូវការដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់យើង។ (អទ. ៩:១១) យើងប្រហែលជាជួបការពិបាកដែលធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ទឹកចិត្តនិងអស់កម្លាំង។ (សុភ. ២៤:១០) ដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងប្រហែលជាធ្វើខុស ហើយនោះនាំឲ្យយើងកាន់តែពិបាកសម្រេចគោលដៅរបស់យើង។ (រ៉ូម ៧:២៣) ឬយើងប្រហែលជាល្វើយ។ (ម៉ាថ. ២៦:៤៣) តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះឧបសគ្គ? សូមចាំថាឧបសគ្គមិនមែនមានន័យថាអ្នកបានបរាជ័យទេ។ គម្ពីរចែងថាយើងប្រហែលជាជួបបញ្ហាឬការពិបាកម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរក៏បញ្ជាក់ដែរថាយើងអាចក្រោកឡើងវិញបាន។ មែនហើយ ដោយបន្តព្យាយាមសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកទោះជាមិនស្រួលក្ដី អ្នកបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាអ្នកចង់ធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាសប្បាយចិត្ត ពេលលោកឃើញអ្នកបន្តព្យាយាមសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នក! w២៣.០៥ ទំ.៣០ វ.១៤-១៥
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៦ ខែកញ្ញា
[ចូរ]ធ្វើជាគំរូដល់ហ្វូងចៀម។—១ពេ. ៥:៣
ការត្រួសត្រាយជួយបុរសវ័យក្មេងឲ្យចេះសហការជាមួយមនុស្សដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈខុសៗគ្នា។ នេះក៏ជួយគាត់ឲ្យចាយវាយដោយចេះគិត ហើយមិនចំណាយលើសពីចំណូលរបស់ខ្លួន។ (ភី. ៤:១១-១៣) របៀបល្អមួយដើម្បីចាប់ផ្ដើមកិច្ចបម្រើពេញពេលគឺដោយត្រួសត្រាយជំនួយ ហើយនោះជួយឲ្យត្រៀមខ្លួនដើម្បីចាប់ផ្ដើមត្រួសត្រាយពេញពេល។ ការត្រួសត្រាយប្រហែលជាបើកឱកាសឲ្យចូលរួមកិច្ចបម្រើពេញពេលផ្សេងទៀត រួមមានការធ្វើជាអ្នកបម្រើផ្នែកសាងសង់ឬសមាជិកបេតអែល។ បុរសគ្រិស្តសាសនិកគួរមានគោលដៅបណ្ដុះគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ឲ្យទៅជាអ្នកចាស់ទុំដើម្បីបម្រើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ។ គម្ពីរចែងថាបុរសដែលព្យាយាមឲ្យបានតួនាទីនេះ«ចង់បានកិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរ»។ (១ធី. ៣:១) មុនដំបូង បងប្អូនប្រុសត្រូវមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបម្រើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ។ ជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើជួយពួកអ្នកចាស់ទុំតាមរបៀបផ្សេងៗជាច្រើន។ ទាំងពួកអ្នកចាស់ទុំទាំងជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ បម្រើបងប្អូនដោយចិត្តរាបទាប និងចូលរួមយ៉ាងខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ w២៣.១២ ទំ.២៨ វ.១៤-១៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៧ ខែកញ្ញា
កាលដែលគាត់នៅក្មេងនៅឡើយ គាត់បានចាប់ផ្ដើមស្វែងរកព្រះរបស់ដាវីឌ។—២ប្រ. ៣៤:៣
ពេលស្ដេចយ៉ូសៀសនៅវ័យជំទង់ គាត់បានចាប់ផ្ដើមស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ចង់រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា និងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ ប៉ុន្តែ ជីវិតរបស់ស្ដេចដ៏វ័យក្មេងនេះគឺមិនស្រួលទេ។ គាត់ត្រូវកាន់ជំហរមាំមួនចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត នៅពេលដែលមនុស្សភាគច្រើនគោរពបូជាព្រះមិនពិត។ គាត់បង្ហាញចិត្តក្លាហានមែន! មុនយ៉ូសៀសមានអាយុ២០ឆ្នាំ គាត់បានចាប់ផ្ដើមបំបាត់ចោលការគោរពបូជាមិនពិតចេញពីប្រជាជាតិនោះ។ (២ប្រ. ៣៤:១, ២) ទោះជាប្អូននៅក្មេងណាស់ក្ដី ប្អូនអាចសម្រេចចិត្តយកតម្រាប់យ៉ូសៀសដោយស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា និងដោយរៀនឲ្យតម្លៃគុណសម្បត្តិរបស់លោក។ ពេលប្អូនធ្វើដូច្នេះ ប្អូននឹងចង់ប្រគល់ខ្លួនជូនលោក។ តើការប្រគល់ខ្លួននោះនឹងមានន័យយ៉ាងណាក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្អូន? ប្អូនប្រុសលូកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកពេលអាយុ១៤ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ចាប់ពីឥឡូវ ខ្ញុំនឹងចាត់ទុកការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយនឹងព្យាយាមធ្វើឲ្យលោកសប្បាយរីករាយ»។ (ម៉ាក. ១២:៣០) ពិតជាពរដ៏អស្ចារ្យមែនចំពោះប្អូន បើប្អូនចង់ធ្វើដូចនេះដែរ! w២៣.០៩ ទំ.១១ វ.១២-១៣
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី៨ ខែកញ្ញា
[ចូរ]គោរពពួកអ្នកដែលកំពុងខំធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា និងកំពុងដឹកនាំអ្នករាល់គ្នាក្នុងកិច្ចបម្រើលោកម្ចាស់។—១ថែ. ៥:១២
ពេលសាវ័កប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រនេះ ក្រុមជំនុំនៅក្រុងថែស្សាឡូនិចបានត្រូវបង្កើតឡើងមិនដល់មួយឆ្នាំទេ។ បុរសដែលបានត្រូវតែងតាំងក្នុងក្រុមជំនុំនោះទំនងជាខ្វះបទពិសោធន៍ ហើយប្រហែលជាបានធ្វើខុស។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ពួកគេសមនឹងទទួលការគោរព។ កាលដែលគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងមកដល់ យើងប្រហែលជាត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងតំបន់យើងច្រើនជាងឥឡូវនេះទៅទៀតដើម្បីទទួលការណែនាំ។ យើងប្រហែលជាមិនអាចទទួលការណែនាំពីបងប្អូនប្រុសៗនៅមន្ទីរចាត់ការពិភពលោកនិងការិយាល័យសាខាទេ។ ដូច្នេះគឺសំខាន់ឲ្យយើងរៀនស្រឡាញ់និងគោរពពួកអ្នកចាស់ទុំរបស់យើងនៅឥឡូវនេះ។ មិនថាមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ សូមយើងដឹងខ្លួនជានិច្ច ហើយមិនផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេទេ តែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការពិតថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងណែនាំបុរសដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនេះតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ ដូចមួកការពារក្បាលរបស់ទាហាន សេចក្ដីសង្ឃឹមនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះការពាររបៀបគិតគូររបស់យើង។ យើងទទួលស្គាល់ថាពិភពលោកនេះមិនអាចផ្ដល់អ្វីដែលមានតម្លៃដល់យើងទេ។ (ភី. ៣:៨) សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជួយយើងឲ្យរក្សាចិត្តស្ងប់និងនឹងនរ។ w២៣.០៦ ទំ.១១-១២ វ.១១-១២
ថ្ងៃអង្គារ ទី៩ ខែកញ្ញា
ស្ត្រីល្ងីល្ងើនិយាយឮៗ។ នាងគឺល្ងង់ខ្លៅ។—សុភ. ៩:១៣
ពួកអ្នកដែលឮការអញ្ជើញពី«ស្ត្រីល្ងីល្ងើ»ត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តមួយថា តើពួកគេនឹងព្រមទទួលយកឬបដិសេធការអញ្ជើញនោះ? មានមូលហេតុល្អដែលយើងគួរជៀសវាងពីការប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ «ស្ត្រីល្ងីល្ងើ»និយាយថា៖ «ទឹកដែលលួចពីគេ មានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់»។ (សុភ. ៩:១៧) តើអ្វីជា«ទឹកដែលលួចពីគេ»? គម្ពីរបានប្រដូចការរួមដំណេករវាងប្ដីនិងប្រពន្ធទៅនឹងទឹកដ៏ស្រស់ស្រាយ។ (សុភ. ៥:១៥-១៨) បុរសស្ត្រីដែលរៀបការស្របច្បាប់អាចអរសប្បាយក្នុងការរួមដំណេកជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែ នេះគឺខុសគ្នាស្រឡះពី«ទឹកដែលលួចពីគេ»។ នេះប្រហែលជាសំដៅទៅលើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដែលជាអំពើដែលបានត្រូវហាមឃាត់។ ទង្វើបែបនេះច្រើនតែកើតឡើងក្នុងទីសម្ងាត់ ដូចជាចោរលួចក្នុងទីកំបាំង។ «ទឹកដែលលួចពីគេ»ប្រហែលជាមើលទៅមានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ជាពិសេសបើអ្នកប្រព្រឹត្តបែបនោះគិតថាគ្មានអ្នកណាដឹងអ្វីដែលពួកគេធ្វើ។ នេះជាការបញ្ឆោតដ៏សោកសៅមែន! ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាឃើញអ្វីៗទាំងអស់។ គ្មានអ្វីណាល្វីងជូរចត់ជាងការបាត់បង់ការពេញចិត្តពីលោកទេ ដូច្នេះនេះមិន«ផ្អែម»ឡើយ។—១កូ. ៦:៩, ១០ w២៣.០៦ ទំ.២២ វ.៧-៩
ថ្ងៃពុធ ទី១០ ខែកញ្ញា
ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើដោយមិនស្ម័គ្រពីចិត្ត ខ្ញុំនៅតែត្រូវបំពេញភារកិច្ចនេះដែលព្រះបានផ្ញើនឹងខ្ញុំ។—១កូ. ៩:១៧
ចុះយ៉ាងណាបើអស់មួយរយៈពេល អ្នកមានអារម្មណ៍ថាការអធិដ្ឋានរបស់អ្នកគ្រាន់តែនិយាយរត់មាត់ ឬថាអ្នកមិនសូវមានអារម្មណ៍ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ? សូមកុំសន្និដ្ឋានថាអ្នកបាត់បង់ឫទ្ធានុភាពពីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ អ្នកជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយអារម្មណ៍របស់អ្នកអាចឡើងចុះ។ បើចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់អ្នកចាប់ផ្ដើមរសាយទៅ សូមរំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់សាវ័កប៉ូល។ ទោះជាគាត់ខំព្យាយាមយកតម្រាប់លោកយេស៊ូក្ដី គាត់ដឹងថាមានពេលខ្លះដែលគាត់មិនសូវមានចិត្តខ្នះខ្នែងធ្វើអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើ។ ប៉ូលតាំងចិត្តបំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គាត់ ទោះជានៅពេលនោះគាត់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាក្ដី។ ស្រដៀងគ្នាដែរ សូមកុំធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយផ្អែកតែទៅលើអារម្មណ៍របស់អ្នកប៉ុណ្ណោះឡើយ។ សូមតាំងចិត្តថាអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ទោះជាអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាក្ដី។ បើអ្នកបន្តធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ យូរៗទៅអារម្មណ៍របស់អ្នកប្រហែលជាផ្លាស់ប្ដូរ។—១កូ. ៩:១៦ w២៤.០៣ ទំ.១១-១២ វ.១២-១៣
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១១ ខែកញ្ញា
ចូរបង្ហាញឲ្យឃើញថាអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ពួកគាត់។—២កូ. ៨:២៤
យើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរបស់យើង ដោយទទួលស្វាគមន៍ពួកគេឲ្យចូលក្នុងក្រុមមិត្តភក្តិរបស់យើង។ (២កូ. ៦:១១-១៣) ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើងជាច្រើននាក់មានបងប្អូនដែលមានប្រវត្តិខុសពីយើង និងដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈផ្សេងៗ។ យើងអាចពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះពួកគេទាំងអស់គ្នា ដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។ ពេលយើងរៀនឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្នកឯទៀត យើងបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់ពួកគេ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងសំខាន់ចាំបាច់ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ពេលគ្រាទុក្ខវេទនានោះចាប់ផ្ដើម តើយើងនឹងទទួលការការពារនៅឯណា? សូមគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានណែនាំរាស្ត្រលោកឲ្យធ្វើ ពេលបាប៊ីឡូននៅសម័យបុរាណបានវាយប្រហារពួកគេ គឺថា៖ «ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ! ចូរចូលទៅបន្ទប់ខាងក្នុង ហើយបិទទ្វារឲ្យជិតទៅ។ ចូរលាក់ខ្លួនមួយរយៈរហូតដល់កំហឹងខ្ញុំកន្លងផុតទៅ»។ (អេ. ២៦:២០) តាមមើលទៅយើងប្រហែលជានឹងត្រូវធ្វើតាមការណែនាំនេះក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ w២៣.០៧ ទំ.៦-៧ វ.១៤-១៦
ថ្ងៃសុក្រ ទី១២ ខែកញ្ញា
ស្ថានភាពពិភពលោកនេះកំពុងប្រែប្រួល។—១កូ. ៧:៣១
ចូរមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាមនុស្សសមហេតុសមផល។ សូមសួរខ្លួនឯងថា ‹តើអ្នកឯទៀតគិតថាខ្ញុំជាមនុស្សសមហេតុសមផល ចេះសម្របតាម និងឆាប់ទទួលយកឬទេ? ឬតើពួកគេមើលមកខ្ញុំថាជាមនុស្សតឹងរ៉ឹង ដាច់អហង្ការ ឬក្បាលរឹង? តើខ្ញុំស្ដាប់អ្នកឯទៀតនិងសម្របតាមទស្សនៈរបស់ពួកគេពេលដែលសមរម្យឬ?›។ កាលដែលយើងកាន់តែបង្ហាញភាពសមហេតុសមផល យើងយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូកាន់តែច្រើន។ យើងត្រូវចេះបត់បែនពេលស្ថានភាពរបស់យើងផ្លាស់ប្ដូរ។ ការផ្លាស់ប្ដូរបែបនេះប្រហែលជាអាចនាំឲ្យយើងមានបញ្ហាដែលយើងនឹកស្មានមិនដល់។ យើងប្រហែលជាស្រាប់តែធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់។ ឬការផ្លាស់ប្ដូរមួយរំពេចខាងសេដ្ឋកិច្ចឬរដ្ឋាភិបាលនៅកន្លែងដែលយើងរស់នៅ អាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងយ៉ាប់យ៉ឺន។ (អទ. ៩:១១) សូម្បីតែការផ្លាស់ប្ដូរភារកិច្ចក្នុងអង្គការព្រះ ក៏អាចពិបាកសម្រាប់យើង។ យើងអាចសម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មីបានបើយើងធ្វើតាមជំហានទាំងបួននេះគឺ៖ (១) ព្រមទទួលស្គាល់ការពិត (២) សម្លឹងមើលទៅថ្ងៃអនាគត (៣) ផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីល្អៗ និង (៤) ធ្វើអ្វីផ្សេងៗដើម្បីអ្នកឯទៀត។ w២៣.០៧ ទំ.២២ វ.៧-៨
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៣ ខែកញ្ញា
អ្នកជាបុគ្គលដ៏មានតម្លៃខ្លាំងណាស់។—ដាន. ៩:២៣
អ្នកប្រកាសទំនាយដានីយ៉ែលជាបុរសវ័យក្មេងពេលដែលជនជាតិបាប៊ីឡូនបានចាប់គាត់ធ្វើជាឈ្លើយសឹក ហើយយកទៅបាប៊ីឡូនដែលឆ្ងាយពីក្រុងយេរូសាឡិម។ ប៉ុន្តែទោះជាគាត់នៅវ័យក្មេងក្ដី មន្ត្រីជនជាតិបាប៊ីឡូនកត់សម្គាល់ដានីយ៉ែល។ ពួកគេបានមើល«សម្បកក្រៅ»ថាគាត់«មានរូបរាងល្អឥតខ្ចោះ» ហើយថាគាត់មកពីវង្សត្រកូលខ្ពស់។ (១សាំ. ១៦:៧) ហេតុនេះ ពួកបាប៊ីឡូនបានបង្ហាត់បង្រៀនគាត់ឲ្យបម្រើនៅក្នុងវិមានស្ដេច។ (ដាន. ១:៣, ៤, ៦) ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ដានីយ៉ែលដែលជាបុរសវ័យក្មេងដោយសារគាត់សម្រេចចិត្តមានភក្ដីភាពចំពោះលោក។ តាមពិត ដានីយ៉ែលប្រហែលជាមានអាយុខ្ទង់២០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានលើកឈ្មោះគាត់ជាមួយណូអេនិងយ៉ូប ដែលជាបុរសចំណាយពេលច្រើនទសវត្សរ៍ក្នុងការសាងឈ្មោះល្អចំពោះព្រះ។ (ដក. ៥:៣២; ៦:៩, ១០; យ៉ូប ៤២:១៦, ១៧; អេគ. ១៤:១៤) ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ដស្រឡាញ់ដានីយ៉ែលពេញមួយជីវិតដ៏យូរអង្វែងនិងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍របស់គាត់។—ដាន. ១០:១១, ១៩ w២៣.០៨ ទំ.២ វ.១-២
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៤ ខែកញ្ញា
[ចូរ]យល់ច្បាស់ . . . អំពីទទឹង បណ្ដោយ កម្ពស់ និងជម្រៅនៃសេចក្ដីពិត។—អេភ. ៣:១៨
ពេលកំពុងគិតពិចារណាថាតើអ្នកគួរទិញផ្ទះមួយឬយ៉ាងណា អ្នកចង់ពិនិត្យមើលអនាគតផ្ទះរបស់អ្នកគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដោយផ្ទាល់ភ្នែក។ យើងអាចធ្វើអ្វីស្រដៀងនឹងនោះពេលយើងអាននិងសិក្សាគម្ពីរ។ បើអ្នកអានគម្ពីរយ៉ាងលឿន អ្នកប្រហែលជាដឹងតែព័ត៌មានបឋមៗ ពោលគឺ«បឋមសេចក្ដីនៃប្រសាសន៍ដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ»។ (ហេ. ៥:១២) ប៉ុន្តែ ដូចអ្នកត្រូវចូលខាងក្នុងផ្ទះណាមួយដើម្បីដឹងព័ត៌មានច្រើនជាងអំពីផ្ទះនោះ អ្នកត្រូវសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីយល់គម្ពីរច្បាស់ជាង។ របៀបល្អប្រសើរមួយដើម្បីសិក្សាគម្ពីរ គឺដោយមើលរបៀបដែលផ្នែកផ្សេងៗនៃដំណឹងក្នុងគម្ពីរជាប់ទាក់ទងគ្នា។ សូមព្យាយាមយល់មិនគ្រាន់តែសេចក្ដីបង្រៀនដែលអ្នកជឿប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏មូលហេតុដែលអ្នកជឿលើសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះដែរ។ ដើម្បីយល់បណ្ដាំព្រះយ៉ាងច្បាស់ យើងត្រូវរៀនសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅក្នុងគម្ពីរ។ សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកឲ្យសិក្សាបណ្ដាំព្រះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីពួកគេអាច«យល់ច្បាស់ . . . អំពីទទឹង បណ្ដោយ កម្ពស់ និងជម្រៅនៃសេចក្ដីពិត»។ យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងកាន់តែ«ចាក់ឫស ហើយបានតាំងឡើង»ក្នុងជំនឿរបស់ពួកគេ។ (អេភ. ៣:១៤-១៩) យើងត្រូវធ្វើដូច្នេះដែរ។ w២៣.១០ ទំ.១៨ វ.១-៣
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១៥ ខែកញ្ញា
បងប្អូនអើយ ចូរទុកពួកអ្នកប្រកាសទំនាយដែលបាននិយាយតាងនាមព្រះយេហូវ៉ា ថាជាគំរូពីការរងសេចក្ដីអាក្រក់និងការបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់។—យ៉ា. ៥:១០
គម្ពីរមានគំរូជាច្រើនអំពីមនុស្សដែលមានចិត្តអត់ធ្មត់។ គឺជាការល្អឲ្យអ្នកសិក្សាអំពីគំរូទាំងនោះ។ ជាឧទាហរណ៍ ទោះជាដាវីឌបានត្រូវតែងតាំងពេលវ័យក្មេងឲ្យធ្វើជាអនាគតស្ដេចអ៊ីស្រាអែលក្ដី គាត់ត្រូវរង់ចាំច្រើនឆ្នាំមុនគាត់ឡើងគ្រងរាជ្យ។ ស៊ីម្មាននិងអាណាបានគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់កាលដែលពួកគាត់រង់ចាំមេស្ស៊ីដែលបានត្រូវសន្យា។ (លូក. ២:២៥, ៣៦-៣៨) ពេលអ្នកសិក្សាកំណត់ហេតុបែបនេះ សូមរកចម្លើយចំពោះសំណួរដូចតទៅ៖ តើអ្វីប្រហែលជាបានជួយបុគ្គលនេះឲ្យបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់? តើគាត់ទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការមានចិត្តអត់ធ្មត់? តើខ្ញុំអាចយកតម្រាប់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? អ្នកក៏ប្រហែលជាទទួលប្រយោជន៍ពីការរៀនអំពីពួកអ្នកដែលមិនបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់។ (១សាំ. ១៣:៨-១៤) អ្នកអាចគិតពិចារណាថា ‹តើអ្វីបានធ្វើឲ្យពួកគេមិនមានចិត្តអត់ធ្មត់? តើពួកគេបានជួបផលវិបាកអ្វី?›។ w២៣.០៨ ទំ.២៥ វ.១៥
ថ្ងៃអង្គារ ទី១៦ ខែកញ្ញា
យើងបានជឿ ក៏បានដឹងថា លោកជាអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។—យ៉ូន. ៦:៦៩
សាវ័កពេត្រុសមានភក្ដីភាព ដោយមិនឲ្យអ្វីណាក៏ដោយបញ្ឈប់គាត់ពីការកាន់តាមលោកយេស៊ូឡើយ។ គាត់បានបង្ហាញភក្ដីភាពនៅពេលមួយដែលលោកយេស៊ូបាននិយាយអ្វីដែលពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិនយល់។ (យ៉ូន. ៦:៦៨) ដោយមិនរង់ចាំការពន្យល់ ពួកគេជាច្រើននាក់បានឈប់កាន់តាមលោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែពេត្រុសមិនធ្វើដូច្នេះទេ។ គាត់បានទទួលស្គាល់ថាមានតែលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះមានប្រសាសន៍ដែល«នាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ លោកយេស៊ូបានដឹងថាពេត្រុសនិងពួកសាវ័កឯទៀតនឹងបោះបង់ចោលលោក។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញទំនុកចិត្តថាពេត្រុសនឹងត្រឡប់មកវិញ ហើយរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់។ (លូក. ២២:៣១, ៣២) លោកយេស៊ូបានយល់ថា«ចិត្តប្រុងប្រៀបជាស្រេច . . . តែសាច់ឈាមគឺខ្សោយណាស់»។ (ម៉ាក. ១៤:៣៨) ដូច្នេះ សូម្បីតែក្រោយពីពេត្រុសបដិសេធមិនទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូក្ដី ក៏លោកមិនអស់សង្ឃឹមចំពោះសាវ័កនេះ។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកបានលេចមកជួបពេត្រុស តាមមើលទៅនោះនៅពេលដែលគាត់នៅម្នាក់ឯង។ (ម៉ាក. ១៦:៧; លូក. ២៤:៣៤; ១កូ. ១៥:៥) នោះច្បាស់ជាបានលើកទឹកចិត្តសាវ័កដែលធ្លាក់ទឹកចិត្តម្នាក់នេះណាស់។ w២៣.០៩ ទំ.២២ វ.៩-១០
ថ្ងៃពុធ ទី១៧ ខែកញ្ញា
អ្នកណាដែលបានត្រូវលើកលែងទោសចំពោះការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ហើយការខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនបានត្រូវគ្របបាំង អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។—រ៉ូម ៤:៧
ព្រះអភ័យទោសឬគ្របបាំងការខុសឆ្គងរបស់ពួកអ្នកដែលមានជំនឿលើលោក។ លោកអភ័យទោសឲ្យពួកគេទាំងស្រុង ហើយលែងកត់ទុកការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេទៀត។ (ចសព. ៣២:១, ២) លោកចាត់ទុកបុគ្គលបែបនេះថាជាមនុស្សដែលគ្មានកន្លែងបន្ទោស ហើយជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿរបស់ពួកគេ។ ទោះជាអាប្រាហាំ ដាវីឌ និងអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ស្មោះត្រង់ឯទៀតរបស់ព្រះបានត្រូវចាត់ទុកថាជាមនុស្សសុចរិតក្ដី ពួកគេនៅតែជាអ្នកដែលមានការខុសឆ្គងនិងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ ប៉ុន្តែដោយសារជំនឿរបស់ពួកគេ ព្រះចាត់ទុកពួកគេថាជាមនុស្សដែលគ្មានកន្លែងបន្ទោស ជាពិសេសពេលប្រៀបធៀបជាមួយនឹងបុគ្គលដែលគ្មានជំនឿលើលោក។ (អេភ. ២:១២) នៅក្នុងសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូលទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម គាត់ពន្យល់ថាយើងត្រូវមានជំនឿដើម្បីទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះ។ អាប្រាហាំនិងដាវីឌគឺជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះ ដោយសារពួកគាត់មានជំនឿលើលោក។ យើងក៏អាចទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះដោយសារជំនឿរបស់យើងដែរ។ w២៣.១២ ទំ.៣ វ.៦-៧
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៨ ខែកញ្ញា
ចូរយើងជូនព្រះនូវសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជាជានិច្ច ពោលគឺផលនៃបបូរមាត់ ដែលប្រកាសប្រាប់នាមរបស់លោកដល់អ្នកឯទៀត។—ហេ. ១៣:១៥
សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់មានឯកសិទ្ធិជូនគ្រឿងបូជាទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយប្រើពេលវេលា កម្លាំង និងធនធានរបស់ពួកគេដើម្បីធ្វើឲ្យកិច្ចការរាជាណាចក្រព្រះជឿនទៅមុខ។ យើងអាចបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិរបស់យើងដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ដោយជូនលោកនូវគ្រឿងបូជាដ៏ល្អបំផុតរបស់យើង។ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរអំពីអ្វីផ្សេងៗដែលយើងគួរធ្វើជានិច្ច កាលដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ (ហេ. ១០:២២-២៥) អ្វីទាំងនេះរួមមានការអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ការប្រកាសប្រាប់សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដល់មនុស្សទាំងអស់ ការប្រជុំគ្នាជាក្រុមជំនុំ និងការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក«ឲ្យកាន់តែខ្លាំងឡើង ពេលដែល[យើង]ឃើញថ្ងៃ[របស់ព្រះយេហូវ៉ា]កាន់តែខិតចូលមកដល់»។ នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅការបើកបង្ហាញ ទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាននិយាយថា៖ «ចូរគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ!»។ (បប. ១៩:១០; ២២:៩) គាត់បាននិយាយពាក្យនេះពីរដងដើម្បីបង្ហាញថានេះគឺសំខាន់ណាស់។ សូមយើងចាំជានិច្ចអំពីសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលយើងបានរៀនអំពីវិហារដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងន័យធៀប និងឯកសិទ្ធិដ៏ពិសេសដែលយើងមានដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដមរបស់យើង! w២៣.១០ ទំ.២៩ វ.១៧-១៨
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៩ ខែកញ្ញា
ចូរ . . . បន្តស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកជានិច្ច។—១យ៉ូន. ៤:៧
យើងទាំងអស់គ្នាចង់«បន្តស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកជានិច្ច»។ ប៉ុន្តែ គឺសំខាន់ឲ្យយើងចាំថាលោកយេស៊ូបានព្រមានថា៖ «សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់មនុស្សភាគច្រើននឹងរសាយទៅ»។ (ម៉ាថ. ២៤:១២) លោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថា នេះនឹងកើតឡើងដល់ពួកអ្នកកាន់តាមភាគច្រើនរបស់លោកទេ។ ប៉ុន្តែ យើងគួរបន្តប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីមិនទទួលឥទ្ធិពលពីការខ្វះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញយើងក្នុងពិភពលោកនេះ។ ដោយចាំចំណុចនេះ សូមយើងពិចារណាអំពីសំណួរសំខាន់នេះ៖ តើមានវិធីដែលជួយយើងឲ្យដឹងថាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះបងប្អូនគឺខ្លាំងឬទេ? របៀបមួយដើម្បីដឹងថាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងគឺខ្លាំងយ៉ាងណា គឺដោយពិនិត្យមើលប្រតិកម្មរបស់យើងចំពោះស្ថានភាពផ្សេងៗក្នុងជីវិត។ (២កូ. ៨:៨) ស្ថានភាពមួយបានត្រូវរៀបរាប់ដោយសាវ័កពេត្រុសដែលថា៖ «ជាពិសេស ចូរស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យខ្លាំង ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្របបាំងការខុសឆ្គងជាច្រើន»។ (១ពេ. ៤:៨) ដូច្នេះ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងអាចត្រូវសាកល្បងដោយភាពទន់ខ្សោយនិងភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់អ្នកឯទៀត។ w២៣.១១ ទំ.១០-១១ វ.១២-១៣
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២០ ខែកញ្ញា
ត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។—យ៉ូន. ១៣:៣៤
យើងមិនអាចធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោកយេស៊ូអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់បានទេ បើយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តែចំពោះអ្នកខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំ ប៉ុន្តែមិនបង្ហាញចំពោះអ្នកខ្លះទៀត។ ពិតមែនថា យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធជាងចំពោះបុគ្គលខ្លះ ដូចលោកយេស៊ូដែរ។ (យ៉ូន. ១៣:២៣; ២០:២) ប៉ុន្តែ សាវ័កពេត្រុសរំលឹកយើងថា យើងគួរព្យាយាម«ស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូន» គឺមានអារម្មណ៍បែបកក់ក្ដៅដូចក្រុមគ្រួសារចំពោះបងប្អូនទាំងអស់។ (១ពេ. ២:១៧) ពេត្រុសលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«ស្រឡាញ់គ្នាឲ្យខ្លាំងដោយស្មោះពីចិត្ត»។ (១ពេ. ១:២២) ក្នុងបរិបទនេះ ការស្រឡាញ់«ឲ្យខ្លាំង»រួមបញ្ចូលការស្រឡាញ់បុគ្គលណាម្នាក់ ទោះជាពិបាកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគាត់ក្ដី។ ជាឧទាហរណ៍ ចុះបើបងប្អូនណាម្នាក់ធ្វើឲ្យយើងទើសចិត្តឬឈឺចិត្តដោយហេតុណាមួយ? ជាជាងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដំបូងយើងប្រហែលជាចង់ប្រព្រឹត្តទៅលើគាត់ ដូចដែលគាត់ប្រព្រឹត្តមកលើយើង។ ប៉ុន្តែពេត្រុសបានរៀនពីលោកយេស៊ូថាព្រះមិនពេញចិត្តការប្រព្រឹត្តបែបនេះទេ។ (យ៉ូន. ១៨:១០, ១១) ពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «មិនត្រូវធ្វើអំពើអាក្រក់សងអ្នកដែលធ្វើអំពើអាក្រក់មកលើខ្លួន ឬប្រមាថតបទៅអ្នកដែលប្រមាថខ្លួននោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរឲ្យពរគេ»។ (១ពេ. ៣:៩) ពេលអ្នកស្រឡាញ់អ្នកឯទៀតឲ្យខ្លាំង អ្នកនឹងសប្បុរសនិងចេះគិតគូរ។ w២៣.០៩ ទំ.២៩ វ.៩-១១
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២១ ខែកញ្ញា
ស្ត្រីត្រូវ . . . ប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាព ព្រមទាំងស្មោះត្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។—១ធី. ៣:១១
យើងកោតស្ងើចដោយឃើញក្មេងៗឆាប់ធំទៅជាមនុស្សពេញវ័យ។ ការធំលូតលាស់នេះមើលទៅគឺមិនចាំបាច់ខំប្រឹងទេ។ ប៉ុន្តែ ការធំលូតលាស់ទៅជាគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំគឺត្រូវការការខំប្រឹង។ (១កូ. ១៣:១១; ហេ. ៦:១) ដើម្បីសម្រេចគោលដៅនេះ យើងផ្ទាល់ត្រូវមានចំណងមិត្តភាពដ៏ជ្រាលជ្រៅជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ យើងក៏ត្រូវការឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោកកាលដែលយើងបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិដែលព្រះពេញចិត្ត បណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញដែលមានប្រយោជន៍ និងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ភារកិច្ចដែលយើងប្រហែលជានឹងទទួលនៅថ្ងៃអនាគត។ (សុភ. ១:៥) ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សជាប្រុសជាស្រី។ (ដក. ១:២៧) ច្បាស់ណាស់បុរសនិងស្ត្រីមានរូបកាយខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេមានភាពខុសគ្នាតាមរបៀបផ្សេងទៀតផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតបុរសនិងស្ត្រីឲ្យបំពេញតួនាទីរៀងៗខ្លួន ដូច្នេះពួកគេត្រូវការគុណសម្បត្តិនិងជំនាញផ្សេងៗដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យបំពេញភារកិច្ចរបស់ពួកគេ។—ដក. ២:១៨ w២៣.១២ ទំ.១៨ វ.១-២
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២២ ខែកញ្ញា
ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ [និង]ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក។—ម៉ាថ. ២៨:១៩
តើលោកយេស៊ូចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតប្រើនាមផ្ទាល់របស់បិតាលោកឬទេ? ច្បាស់ជាចង់។ អ្នកដឹកនាំសាសនាខ្លះប្រហែលជាបានជឿថាការហៅនាមរបស់ព្រះ គឺមិនបង្ហាញការគោរពទេ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនដែលឲ្យទំនៀមទម្លាប់បែបនេះដែលមិនមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីររារាំងលោកពីការលើកកិត្តិយសនាមរបស់បិតាលោកទេ។ សូមគិតអំពីពេលដែលលោកធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណកំណាចចូលជាសះស្បើយនៅតំបន់កេរ៉ាសា។ បណ្ដាជនបានភ័យខ្លាច ហើយអង្វរលោកឲ្យចាកចេញពីតំបន់របស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ លោកមិនបន្តនៅទីនោះទេ។ (ម៉ាក. ៥:១៦, ១៧) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូចង់ឲ្យគេស្គាល់នាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅទីនោះ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូបានប្រាប់បុរសដែលបានជាសះស្បើយនោះឲ្យប្រាប់បណ្ដាជនមិនមែនអំពីអ្វីដែលលោកបានធ្វើទេ តែអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើ។ (ម៉ាក. ៥:១៩) សព្វថ្ងៃនេះ លោកក៏ចង់ឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះដែរ ពោលគឺធ្វើឲ្យគេស្គាល់នាមរបស់បិតាលោកនៅទូទាំងពិភពលោក! (ម៉ាថ. ២៤:១៤; ២៨:២០) ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងធ្វើឲ្យលោកយេស៊ូដែលជាស្ដេចរបស់យើងពេញចិត្ត។ w២៤.០២ ទំ.១០ វ.១០
ថ្ងៃអង្គារ ទី២៣ ខែកញ្ញា
អ្នក . . . បានទ្រាំការលំបាកជាច្រើនដើម្បីឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ។—បប. ២:៣
គឺពិតជាពរមែនដែលយើងនៅក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះដែលលំបាកណាស់។ កាលដែលស្ថានភាពពិភពលោកកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនទៅៗ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងនូវក្រុមគ្រួសាររួមជំនឿដែលមានសាមគ្គីភាព។ (ចសព. ១៣៣:១) លោកជួយយើងឲ្យមានសុភមង្គលក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ (អេភ. ៥:៣៣–៦:១) ម្យ៉ាងទៀត លោកឲ្យយើងមានការយល់ធ្លុះជ្រៅនិងប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការដើម្បីមានសេចក្ដីសុខសាន្តពិតប្រាកដក្នុងចិត្ត។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងត្រូវខំព្យាយាមដើម្បីបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពេលខ្លះយើងប្រហែលជាទើសចិត្តដោយសារភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់អ្នកឯទៀត។ យើងក៏ប្រហែលជាពិបាកទ្រាំនឹងកំហុសរបស់ខ្លួន ជាពិសេសបើយើងធ្វើខុសដដែលៗម្ដងហើយម្ដងទៀត។ យើងត្រូវតស៊ូព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា (១) ពេលបងប្អូនរួមជំនឿធ្វើឲ្យយើងទើសចិត្ត (២) ពេលគូរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងខកចិត្ត និង(៣) ពេលយើងខកចិត្តនឹងខ្លួនឯង។ w២៤.០៣ ទំ.១៤ វ.១-២
ថ្ងៃពុធ ទី២៤ ខែកញ្ញា
អ្វីដែលយើងបានធ្វើដើម្បីឲ្យជឿនទៅមុខដល់កម្រិតនេះ ចូរយើងបន្តជឿនទៅមុខដោយធ្វើដូច្នោះតទៅទៀត។—ភី. ៣:១៦
ម្ដងម្កាល អ្នកនឹងឮបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនដែលបានខំប្រឹងបង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេ។ ប្រហែលជាពួកគេបានចូលសាលាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ ឬបានរើទៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង។ បើអ្នកអាចកំណត់គោលដៅបែបនេះ នោះជាការល្អណាស់។ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាចង់បង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេ។ (សកម្ម. ១៦:៩) ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើអ្នកមិនអាចធ្វើដូច្នេះនៅឥឡូវនេះ? សូមកុំគិតថាអ្នកអន់ជាងពួកអ្នកដែលអាចធ្វើបានឡើយ។ អ្វីដ៏សំខាន់គឺថាអ្នកបន្តស៊ូទ្រាំក្នុងការរត់ប្រណាំងជាគ្រិស្តសាសនិក។ (ម៉ាថ. ១០:២២) សូមកុំមើលស្រាលតម្លៃនៃការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាស្របតាមសមត្ថភាពនិងកាលៈទេសៈរបស់អ្នកឡើយ។ នេះគឺជារបៀបសំខាន់មួយដែលអ្នកអាចបន្តតាមលោកយេស៊ូជាដរាបក្រោយពីទទួលការជ្រមុជទឹក។—ចសព. ២៦:១ w២៤.០៣ ទំ.១០ វ.១១
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៥ ខែកញ្ញា
ព្រះបានមេត្តាអភ័យទោសចំពោះកំហុសទាំងអស់របស់យើង។—កូឡ. ២:១៣
បិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌សន្យាថាលោកនឹងអភ័យទោសឲ្យយើងបើយើងប្រែចិត្ត។ (ចសព. ៨៦:៥) ដូច្នេះ បើយើងពិតជាស្ដាយក្រោយចំពោះការខុសឆ្គងដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត យើងអាចទុកចិត្តថាអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍គឺពិត ហើយថាលោកបានអភ័យទោសឲ្យយើង។ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាគឺសមហេតុសមផល ហើយលោកមិនតឹងរ៉ឹងទេ។ លោកមិនតម្រូវពីយើងលើសពីសមត្ថភាពរបស់យើងឡើយ។ លោកឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីណាក៏ដោយដែលយើងធ្វើ ឲ្យតែនោះអស់ពីសមត្ថភាព។ ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតអំពីគំរូក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីពួកអ្នកដែលបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីសាវ័កប៉ូល។ គាត់បានខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងអស់ជាច្រើនឆ្នាំដោយធ្វើដំណើរអស់រាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រនិងបង្កើតក្រុមជំនុំជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ពេលកាលៈទេសៈបានដាក់កម្រិតលើកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់គាត់ តើគាត់លែងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះឬ? មិនមែនទេ។ គាត់បានបន្តធ្វើអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើបាន ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរគាត់។ (សកម្ម. ២៨:៣០, ៣១) ស្រដៀងគ្នាដែរ អ្វីដែលយើងអាចឲ្យព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាផ្លាស់ប្ដូរនៅពេលខ្លះ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់ចំពោះលោកគឺបំណងចិត្តរបស់យើងក្នុងការបម្រើលោក។ w២៤.០៣ ទំ.២៧ វ.៧, ៩
ថ្ងៃសុក្រ ទី២៦ ខែកញ្ញា
លុះព្រលឹមស្រាងៗ [លោកយេស៊ូ]ចេញទៅរកកន្លែងមួយឆ្ងាយពីគេ។ នៅទីនោះ លោកចាប់ផ្ដើមអធិដ្ឋាន។—ម៉ាក. ១:៣៥
តាមរយៈសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់លោកយេស៊ូទៅព្រះយេហូវ៉ា លោកបានទុកគំរូឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោកធ្វើតាម។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើរបស់លោក លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានជារឿយៗ។ លោកត្រូវលៃទុកពេលអធិដ្ឋាន ដោយសារលោកច្រើនតែជាប់រវល់ និងមានមនុស្សជាច្រើននៅជុំវិញលោក។ (ម៉ាក. ៦:៣១, ៤៥, ៤៦) លោកបានភ្ញាក់ពីសម្រាន្តនៅព្រលឹមស្រាងៗដើម្បីលោកអាចមានពេលអធិដ្ឋានម្នាក់ឯង។ យ៉ាងហោចណាស់នៅពេលមួយ លោកបានអធិដ្ឋានពេញមួយយប់មុនលោកធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់។ (លូក. ៦:១២, ១៣) ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅយប់មុនលោកស្លាប់ កាលដែលលោកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបំពេញផ្នែកដ៏ពិបាកបំផុតនៃភារកិច្ចរបស់លោកនៅផែនដី។ (ម៉ាថ. ២៦:៣៩, ៤២, ៤៤) គំរូរបស់លោកយេស៊ូបង្រៀនយើងថាមិនថាយើងជាប់រវល់យ៉ាងណាក្ដី យើងត្រូវលៃទុកពេលអធិដ្ឋាន។ ដូចលោកយេស៊ូ យើងប្រហែលជាត្រូវរកពេលដើម្បីអធិដ្ឋាន គឺដោយក្រោកពីព្រលឹម ឬចូលគេងយឺតជាងបន្តិចដើម្បីអធិដ្ឋាន។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអំណោយពិសេសនេះ។ w២៣.០៥ ទំ.៣ វ.៤-៥
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៧ ខែកញ្ញា
សេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះបានត្រូវចាក់មកក្នុងចិត្តរបស់យើងតាមរយៈឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ ដែលលោកបានឲ្យដល់យើង។—រ៉ូម ៥:៥
សូមកត់សម្គាល់ពាក្យ«ចាក់មក»នៅក្នុងបទគម្ពីរថ្ងៃនេះ។ វចនានុក្រមមួយអំពីគម្ពីររៀបរាប់អំពីពាក្យនេះថា«ធ្លាក់ស្រោចស្រពមកលើយើងដូចទឹកហូរ»។ ពាក្យនេះបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង។ ពួកអ្នករើសតាំងដឹងថាពួកគេ«ជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះ»។ (យូ. ១) សាវ័កយ៉ូហានបានបង្ហាញអំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេពេលគាត់សរសេរថា៖ «ចូរគិតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌មានចំពោះយើង ដោយចាត់ទុកយើងជាកូន!»។ (១យ៉ូន. ៣:១) តើព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់តែពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះឬ? មិនមែនទេ។ លោកបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះយើងគ្រប់គ្នា។ តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យបំផុតអ្វី? គឺដោយថ្លៃលោះ ដែលជាការប្រព្រឹត្តដ៏អស្ចារ្យបំផុតក្នុងសកលលោកដែលបង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់។—យ៉ូន. ៣:១៦; រ៉ូម ៥:៨ w២៤.០១ ទំ.២៨ វ.៩-១០
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៨ ខែកញ្ញា
នៅថ្ងៃដែលខ្ញុំស្រែករកជំនួយ សត្រូវរបស់ខ្ញុំនឹងដកថយ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងថាព្រះនៅខាងខ្ញុំ។—ចសព. ៥៦:៩
ខគម្ពីរសម្រាប់ថ្ងៃនេះបង្ហាញអំពីរបៀបដែលដាវីឌបានយកឈ្នះការភ័យខ្លាច។ ទោះជាជីវិតរបស់គាត់ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដែលនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ក្ដី គាត់បានរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើសម្រាប់គាត់នៅថ្ងៃអនាគត។ ដាវីឌបានដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះគាត់នៅពេលត្រឹមត្រូវ ដោយព្រោះថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថាដាវីឌនឹងទៅជាស្ដេចបន្ទាប់នៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ (១សាំ. ១៦:១, ១៣) ចំពោះដាវីឌ អ្វីណាក៏ដោយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យា នោះនឹងកើតឡើងជាក់ជាមិនខាន។ តើព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាធ្វើអ្វីចំពោះអ្នក? យើងមិនរំពឹងឲ្យព្រះយេហូវ៉ាការពារយើងពីបញ្ហាទាំងអស់ទេ។ ប៉ុន្តែ មិនថាអ្នកជួបទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយនៅក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបំបាត់ចោលទុក្ខលំបាកនោះក្នុងពិភពលោកថ្មី។ (អេ. ២៥:៧-៩) អ្នកបង្កើតរបស់យើងច្បាស់ជាមានឫទ្ធានុភាពអាចប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ធ្វើឲ្យយើងជាសះស្បើយពីជំងឺនិងរបួសផ្លូវចិត្ត ហើយបំផ្លាញចោលអ្នកប្រឆាំងទាំងអស់។—១យ៉ូន. ៤:៤ w២៤.០១ ទំ.៦ វ.១២-១៣
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២៩ ខែកញ្ញា
អ្នកណាដែលបានទទួលការលើកលែងទោសចំពោះអំពើរំលង ហើយការខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនបានត្រូវគ្របបាំង អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។—ចសព. ៣២:១
ចូររំពឹងគិតអំពីការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងការជ្រមុជទឹករបស់អ្នក។ អ្នកបានធ្វើតាមជំហានទាំងនេះ ដោយសារអ្នកចង់នៅខាងព្រះយេហូវ៉ា។ សូមនឹកចាំអំពីអ្វីដែលបានជួយអ្នកឲ្យជឿជាក់ថាអ្នកបានរកឃើញសេចក្ដីពិត។ អ្នកបានទទួលចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយចាប់ផ្ដើមគោរពនិងស្រឡាញ់លោកជាបិតានៅស្ថានសួគ៌។ អ្នកបណ្ដុះឲ្យមានជំនឿលើលោក ហើយចង់ប្រែចិត្ត។ អ្នកឈប់ធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាស្អប់ ហើយចាប់ផ្ដើមធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត។ អ្នកបានធូរចិត្តពេលអ្នកដឹងថាព្រះអភ័យទោសឲ្យអ្នក។ (ចសព. ៣២:២) អ្នកបានចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយចាប់ផ្ដើមប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដ៏អស្ចារ្យដែលអ្នកបានរៀន។ ឥឡូវអ្នកជាគ្រិស្តសាសនិកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយអ្នកកំពុងដើរនៅលើផ្លូវដែលនាំទៅឯជីវិត ព្រមទាំងតាំងចិត្តថាអ្នកនឹងមិនបែរចេញពីផ្លូវនេះទេ។ (ម៉ាថ. ៧:១៣, ១៤) សូមឲ្យអ្នកកាន់ជំហរមាំមួនដោយមានចិត្តរឹងប៉ឹងក្នុងការរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងមិនមានចិត្តរារេក្នុងការធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោក។ w២៣.០៧ ទំ.១៧ វ.១៤; ទំ.១៩ វ.១៩
ថ្ងៃអង្គារ ទី៣០ ខែកញ្ញា
ព្រះគឺស្មោះត្រង់ ហើយលោកនឹងមិនឲ្យអ្នករាល់គ្នារងការល្បួងហួសពីសមត្ថភាពស៊ូទ្រាំរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ តែលោកនឹងរៀបចំផ្លូវចេញ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចស៊ូទ្រាំនៅពេលជួបសេចក្ដីល្បួងនោះ។—១កូ. ១០:១៣
ដោយរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋានពេលអ្នកប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនឹងទទួលកម្លាំងដើម្បីទប់ទល់នឹងការល្បួង។ ជាឧទាហរណ៍ តើអ្នកនឹងចាប់ផ្ដើមចែចង់គូរបស់បុគ្គលឯទៀតឬទេ? ច្បាស់ជាមិនមែនទេ! អ្នកបានសន្យានឹងព្រះយេហូវ៉ារួចហើយថាអ្នកនឹងមិនធ្វើដូចនោះទេ។ បើអ្នកមិនអនុញ្ញាតឲ្យអារម្មណ៍មិនត្រឹមត្រូវដុះឡើង អ្នកនឹងមិនចាំបាច់ខំបំបាត់អារម្មណ៍ទាំងនោះចោលក្រោយមកទេ។ អ្នកនឹង«បែរចេញ»ពី«ផ្លូវរបស់មនុស្សទុច្ចរិត»។ (សុភ. ៤:១៤, ១៥) ការនឹកចាំអំពីការតាំងចិត្តរបស់លោកយេស៊ូដើម្បីធ្វើឲ្យបិតារបស់លោកពេញចិត្ត នឹងជួយអ្នកឲ្យឆាប់បដិសេធយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ចំពោះអ្វីណាក៏ដោយដែលអ្នកដឹងហើយថានឹងធ្វើឲ្យព្រះដែលអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនមិនពេញចិត្ត។ (ម៉ាថ. ៤:១០; យ៉ូន. ៨:២៩) តាមការពិត ទុក្ខលំបាកនិងការល្បួងផ្ដល់ឱកាសឲ្យអ្នកបង្ហាញថាអ្នកតាំងចិត្តតាមលោកយេស៊ូជាដរាប។ កាលដែលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក។ w២៤.០៣ ទំ.៩-១០ វ.៨-១០