၂၂ အဲဒီအရပ်သူ ဖိုနီးရှား အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး “သခင်၊ ဒါဝိဒ်ရဲ့သား၊  ကျွန်မကို  သနားပါ။ ကျွန်မရဲ့သမီးဟာ နတ်ဆိုးစွဲတဲ့ ဝေဒနာကို အလူးအလိမ့် ခံစားနေရပါတယ်”+ လို့အော်ပြောတယ်။ ၂၃ ယေရှုက သူ့ကို စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဘူး။ တပည့်တွေက အနားလာပြီး “အဲဒီအမျိုးသမီးကို ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါ။ နောက်ကနေ  တကောက်ကောက်လိုက်ပြီး အော်နေတယ်”  လို့ပြောကြတယ်။ ၂၄ ဒါနဲ့ ယေရှုက “အစ္စရေးအမျိုးထဲက ပျောက်နေတဲ့ သိုးတွေဆီ ကျွန်တော့်ကို စေလွှတ်တာ။ တခြားလူမျိုးတွေဆီ စေလွှတ်တာမဟုတ်ဘူး”+  လို့ပြောလိုက်တယ်။ ၂၅ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအမျိုးသမီးက  အနားလာဦးညွှတ်ပြီး “သခင်၊ ကျွန်မကို ကူညီပါဦး” လို့အသနားခံတယ်။ ၂၆ ယေရှုကလည်း “သားသမီးရဲ့ အစာကို ခွေးကလေးတွေအတွက် ချမပေးသင့်ဘူး” လို့ပြောတယ်။ ၂၇ အမျိုးသမီးက “မှန်ပါတယ် သခင်။ ဒါပေမဲ့ ခွေးကလေးတွေဟာ  သခင့်စားပွဲကကျတဲ့ စားကြွင်းစားကျန်တွေကိုတော့  စားရပါတယ်”  လို့ ပြောပြန်တယ်။+ ၂၈ အဲဒီအခါ ယေရှုက “ခင်ဗျားရဲ့ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်ခံ့လိုက်တာ။ ခင်ဗျားဆန္ဒရှိတဲ့အတိုင်း ဖြစ်ပါစေ” လို့ပြောတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ သူ့သမီး ဝေဒနာသက်သာသွားတယ်။