යෞවනයන් අසති . . .

නොඇදහිලිකාරයෙකු සමඟ මා පෙම් බැන්දොත් කුමක්ද?

“මට ගැටලුවක් තියෙනවා,” යයි එක් ක්‍රිස්තියානි ගැහැනු ළමයෙක් පැවසුවාය. “මගේ අසල්වැසියෙකු සමඟ මා පෙමින් බැඳී සිටිනවා. ඔහු කරුණාවන්ත, ආචාරසම්පන්න හා සැලකිලිමත් කෙනෙක්, නමුත් එක දෙයක් තියෙනවා—ඔහු යෙහෝවඃවහන්සේට ප්‍රේම කරන කෙනෙක් නෙවෙයි. ඔහුට කැමති වීම වැරදි බව මා දන්නවා, නමුත් ඔහු කෙරෙහි ඇති මගේ හැඟීම් පාලනය කරන්නේ කොහොමද කියලා මට ස්ථිර නෑ.”

තමා එවැනිම තත්ත්වයක ඉන්න බව මාර්ක්ට දැනුණ විට ඔහුට වයස 14ක් විය.a ඔහු සිය ආගමික විශ්වාසයන් බෙදානොගත් ගැහැනු ළමයෙකු වෙත පෙමින් බැඳුණි. “විවාහ වී, එකට සිටීම මොනවාගේ එකක්වේදැයි මා බොහෝ විට දවල්සිහින දකින්නට වුණා,” යයි ඔහු පවසයි. “නමුත් එය වැරදි බව මා දැන සිටියා.”

පෙම් හැඟීම් උත්සන්න වන නහඹර වියේදී බලවත් ස්නේහයේ හා මුළාවූ ප්‍රේමයේ හැඟීම් පොදුය. (1 කොරින්ති 7:​36 සසඳන්න.) එවන් හැඟීම් ප්‍රකාශ කිරීමට මාර්ගයක් නොමැතිව, ප්‍රියතම ගුරුවරුන් වෙත, විනෝදාස්වාදය ලබාදෙන්නන් වෙත හා එවැනි තවත් අය වෙත මුළාවූ ප්‍රේමයේ හැඟීම් වර්ධනය කරගැනීමට යෞවනයෝ නැඹුරු වෙති. බොහෝ වෙලාවට, එවන් වැඩිහිටියන් සමඟ පෞද්ගලික සබඳතා අත්කරගත නොහැකි බැවින්, මෙම බලවත් ස්නේහයන් සාමාන්‍යයෙන්ම කෙටිකාලීන වන අතරසාපේක්ෂ වශයෙන් හානි රහිතය.b එහෙත්, තුල්‍යයෙකු—එනම් සබඳතාවක් පැවැත්වීමට කැමැත්තෙන් හා හැකිව සිටින කෙනෙකු නමුත් ඔබේ ආගමික විශ්වාසයන් හවුලේ බෙදා නොගන්නා එම තැනැත්තා කෙරෙහි ඔබ බලවත් හැඟීම් වර්ධනය කරගෙන තිබෙන්නෙහි නම්, කුමක් කිව හැකිද?

සමහරෙක් මෙය ගැටලුවක් ලෙස නොසලකනවා විය හැකිය. එක් දෙයක් නම්, බොහෝ යෞවනයන්ට ආගම කෙරෙහි තිබෙන්නේ සුළු උනන්දුවකි. තවද ආගම කෙරෙහි උනන්දුවන අය අතර පවා වෙනත් ඇදහිල්ලක සිටින විරුද්ධ ලිංගයේ කෙනෙකු සමඟ ඇසුරු කිරීම නුසුදුසු බවට කල්පනා නොකෙරේ. ලිහිල් අදහස් දරන අයවලුන් එය අනුමත කරන්නට පවා ඉඩ තිබේ. එහෙත්, විශේෂයෙන් එවන් සබඳතා බොහෝවිට විවාහයට මඟ පාදන බැවින් වැඩිහිටියෝ එවන් සබඳතාවලින් ඇතිවිය හැකි ගැටලු තේරුම් ගනිති. ලේඛක ඇන්ඩ්‍රියා ඉගන් යෞවනයන්ට මෙසේ අවවාද කරන්නීය: “ඔබ දෙදෙනාම ආගම ධර්මයට ලැදි නැත්නම් එකම ආගමික පසුබිම වැදගත් නොවේ. නමුත් ඔබ දෙදෙනාට හෝ එක්කෙනෙකුට ආගම පිළිපැදීම වැදගත් නම්, ආගම සම්බන්ධ වෙනස්කම් සැලකිල්ලට ගැනීමට සිදුවේ. . . . ආගම සම්බන්ධයෙන් සලකන කල ඔබ එකම ආගමේම සිටීම අවශ්‍ය නෑ . . . , නමුත් ඔබ දෙදෙනාට එකිනෙකා සමඟ හොඳින් පෑහී ජීවත්වීමට සිදුවේ.”

එවන් උපදේශයක් සාධාරණ යයි පෙනෙන්නට තිබිය හැක. එහෙත් යථාර්ථයේදී එය, “මේ ලෝකයේ ප්‍රඥාව” පිළිබිඹු කරයි. (1 කොරින්ති 3:19) ඇදහිලිවන්තයෙකු හා නොඇදහිලිවන්තයෙකු අතර ප්‍රේම සබඳකම විවාහ අනුරූපතාවට වඩා වැඩි වැදගත්කමින් යුතු ප්‍රශ්න පැන නංවන බව බයිබලය පෙන්නුම් කරයි. මෙය “ස්වාමීන්වහන්සේ තුළ පමණක්” විවාහ වන්න යයි ක්‍රිස්තියානීන්ගෙන් උදක්ම ඉල්ලා සිටින දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයට කීකරුවීමේ කාරණයක් බව යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් අතර යෞවනයෝ දැන සිටිති. (1 කොරින්ති 7:39) විරුද්ධ ලිංගයේ කෙනෙකු සමඟ ඇසුර හුදෙක් විනෝදයක් නොව නමුත් විවාහයට ප්‍රාරම්භයක් වන බැවින්, යෙහෝවඃවහන්සේට සිය ජීවිතය කැපකර නොතිබෙන තැනැත්තෙකු හෝ තැනැත්තියක සමඟ දෙවියන්වහන්සේගේ සේවකයෙකු ප්‍රේම සබඳකමක් ඇති කරගැනීම උන්වහන්සේ අසතුටු කරවන්නකි.

එසේ වුවත්, ඇතැම් සාක්ෂිකාර යෞවනයන් තමන් නොඇදහිලිවන්තයන් වෙත ආකර්ෂණය වන බවට සොයාගෙන ඇත. මෙය සිදුවන්නේ කෙසේද? ඔබ එවන් තත්ත්වයක සිටින බව ඔබට දැනේ නම් ඔබ කුමක් කළ යුතුද?

එය සිදුවන ආකාරය

සියල්ලටම ප්‍රථමයෙන්, සියලු මිනිස්වර්ගයාම වැරදි කිරීමට නැඹුරුවී සිටින බව වටහාගන්න. “වැරදි දැනගත හැකි කාටද?” යයි ගීතිකාකරු ඇසුවේය. (ගීතාවලිය 19:12) විශේෂයෙන්ම යෞවනයෝ ප්‍රේම බන්ධන විෂයේ වැරදිවලට යටත්ව සිටිති. මන්ද? මන්දයත් අද්දැකීම හා වයස සමඟ පැමිණෙන දූරදර්ශීභාවයෙන් ඔවුන් හීනව සිටීම සරලම හේතුව වන බැවිනි. (හිතෝපදේශ 1:4) විරුද්ධ ලිංගයේ අය සමඟ කටයුතු කරද්දී සුළු අද්දැකීමක් තිබෙන බැවින්, පෙම් කිරීමට ආකර්ෂණය—හෝ අවධානය හසුරුවන්නේ කෙසේදැයි ක්‍රිස්තියානි යෞවනයෙකු හුදෙක් නොදැන සිටිනවා විය හැකිය.

පාසැල් මිතුරෙකු තමා වෙත බලවත් ස්නේහයක් දක්වනවා යයි ශීලාට වැටහුණු විට ඇයට සිදුවුණේ මෙයයි. “ඔහු මට කැමැත්තෙන් සිටි බව මට කියන්න පුළුවන් වුණා,” යයි ශීලා පැවසුවාය. “දවල් ආහාර වේලාවේදී ඔහු පැමිණ, මා සමඟ එකට ආහාර ගන්නවා. පුස්තකාලයේ පාඩම් කරන්නට තිබෙන වේලාවලදී, ඔහු මාව සොයාගෙන එනවා.” පිරිමි ළමයා වෙත ශීලාගේ හැඟීම් වර්ධනය වන්නට පටන්ගත්තා. කලින් සඳහන් කළ මාර්ක්ද එලෙසම සිහියට නඟා ගනියි: “සරඹ පංතියේදී මා සැමවිටම මේ ගැහැනු ළමයාව දකිනවා. ඈ මා සමඟ කථා කිරීමට විශේෂ වෑයමක් දැරුවා. මිත්‍රත්වයක් වර්ධනය වීමට එතරම් අසීරු දෙයක් වුණේ නෑ.” දාහතර-හැවිරිදි පෑම්ගේ සිද්ධියේදී, අසල්වැසි පිරිමි ළමයෙකු සිය ලැදියාව ඇයට පෙන්නුම් කිරීම සඳහා ඇයට මුද්දක් දෙන තරමටම දුරදිග ගියේය.

සාක්ෂිකරුවන් සම්බන්ධව ගත් කල, ඔහු හෝ ඇය සැමවිටම වෙනත් කෙනෙකුගේ එළඹීම්වලට අහිංසක ගොදුරක් වන්නේ නැති බව පිළිගත හැකි කරුණකි. ජිම් නමැති ක්‍රිස්තියානි යෞවනයෙකු විසින් පෙන්වන ලද පැහැදිලි උනන්දුවට එක් ගැහැනු ළමයෙකු ප්‍රතිචාර දක්වමින් සිටියා පමණි, එහෙත්, දිනක් ඇය ඔහුව සොයා යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ රාජ්‍යය ශාලාවට පැමිණි විට, ඔහු කළ දෙය ඔහුට පිළිගන්නම සිදුවිය!

තත්ත්වයන් කුමක් වුවත්, එවැනි සබඳකමක් ඇති කරගැනීම වැරදි බව ඔබ දැන සිටියා විය හැක. එහෙත් ඇතැම්විට විරුද්ධ ලිංගයේ කෙනෙකු දක්වන අවධානය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම අසීරු දෙයකි. ඇන්ඩෲ ගැන සලකා බලන්න. උසස් පාසැලේ ඔහුගේ පළමු වසරේදී, ඔහුගේ දෙමව්පියෝ දික්කසාද වීමට කටයුතු කරමින් සිටියහ. “මා සමඟ කථා කරන්න මට කෙනෙක් වුවමනා වී තිබුණා,” යයි ඔහු සිහියට නඟයි. පාසැලේ සිටි ගැහැනු ළමයෙකු ඔහුට සුදුසු දිරිගැන්වීමේ වචන කියන බවක් පෙනෙන්නට තිබුණි. විගස අන්‍යොන්‍ය පෙම් හැඟීම් වර්ධනය විය.

අන්තරායන්

මර්දනය කළේ නැත්තම්, එවන් හැඟීම් ඔබව සැබෑ ගැටලුවකට පත්කළ හැකිය. හිතෝපදේශ 6:27 මෙසේ පවසයි: “මනුෂ්‍යයෙක් ගින්න තමාගේ ළයට ගත්තොත් ඔහුගේ අඳුම් නොපිළිස්සේද?” උදාහරණයක් වශයෙන්, කිම් නමැති ගැහැනු ළමයෙකුගේ අද්දැකීම සලකා බලන්න. ක්‍රිස්තියානියෙකු වශයෙන් හැදී වැඩුණත්, ඇය පාසැලේ පිරිමි ළමයෙකු සමඟ චිත්තවේගීයව සබඳකමක් ඇති කරගැනීමට ඈ තමාටම ඉඩහැරියාය. “ඔහු පාසැලේ ඉතා ජනප්‍රිය හා ප්‍රබෝධය ගෙනදෙන යෞවනයෙකුව සිටියා,” යයි කිම් සිහිපත් කරයි. වැඩිකල් නොගොස් කිසි බියක් සැකක් නැතිව මත්ද්‍රව්‍ය භාවිත කළ සාදවලට ඈ හොර රහසේ සහභාගි වූවාය. “මා බෙහෙවින් බියවී සිටි නමුත් මා ඔහුට ප්‍රේමයෙන් බැඳී සිටියා. මා ගර්භිණී වූවා.” කිම් ඇගේ පෙම්වතා හා විවාහ විය, නමුත් ඔහුව ආයුධයක් භාවිතයෙන් කරන ලද සොරකමක් නිසා අන්තිමට සිර භාරයට දමන ලදි. නැවත වරක් බයිබලයේ අනතුරු ඇඟවීම සැබෑ බව ඔප්පු වී තිබුණි: “නපුරු සමාගමෙන් හොඳ චරිත නරක්වන්නේය.”—1 කොරින්ති 15:33.

මෙසේ පවසන්නේ යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් නොවන සියලු යෞවනයන් දුරාචාර හෝ මත්ද්‍රව්‍ය භාවිත කරන්නන් බවට ඇඟවීමට නොවේ. කෙසේවුවත්, අඩුම තරමින් සාක්ෂිකාර යෞවනයන් වාගේ එවැනි යෞවනයන් එකම සාරධර්ම, දෘෂ්ටිකෝණ හෝ ඉලක්ක තිබෙන යෞවනයන් නොවේ. නොඇදහිලිවන්තයෙක් “දෙවියන්වහන්සේගේ ආත්මයාණන්වහන්සේගේ [ආත්මයේ, NW ] කාරණා [කොහොමටවත්] පිළිනොගනියි. ඒවා ඔහුට මෝඩකමය; ඒවා දැනගන්ට ඔහුට බැරිය,” යයි 1 කොරින්ති 2:14 පැහැදිලි කරයි. ඔබ ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලදී අද්දකින ප්‍රීතිය, හොඳින් ප්‍රතිචාර දක්වන පුද්ගලයෙකු සමඟ බයිබලයේ පණිවුඩය බෙදාගැනීමේ පුදුම එළවන සොම්නස, බයිබලය පාඩම් කිරීමෙන්ම ලබන සතුට—යනාදි ඔබේ චිත්තවේගයන් ඔබේ ආගමික සාරධර්ම මගින් කෙතරම් සකස් කර තිබේදැයි සිතා බලන්න. එවැනි හැඟීම් හවුලේ භුක්තිවිඳීමටවත් බැරි නොඇදහිලිවන්තයෙකුට එවැනි හැඟීම් තේරුම්ගැනීමට හැකිද? නොහැකිය.

එබැවින් පාවුල් මෙලෙස ක්‍රිස්තියානීන්ට අවවාද කරයි: “නොඇදහිලිකාරයන් සමඟ අසමලෙස සම්බන්ධ නොවෙල්ලා. ධර්මිෂ්ඨකමෙත් අධර්මිෂ්ඨකමෙත් [නොපනත්කමෙන්, NW ] ඇති සහභාගිකම මොකද? නොහොත් අන්ධකාරය සමඟ ආලෝකයේ ඇති පංගුකාරකම මොකද? බෙලියෙල් සමඟ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ඇති එකමුතුකම මොකද? නොහොත් නොඅදහන කෙනෙකු සමඟ ඇදිහිලිවන්තයෙකුගේ ඇති කොටස මොකද?” (2 කොරින්ති 6:​14, 15) යෞවන සොන්යා නොඇදහිලිවන්තයෙකු සමඟ චිත්තවේගීයව සබඳකමක් ඇති කරගත් විට ඈ කෙළින්ම මෙම පාඩම ඉගෙනගත්තාය. ඈ මෙසේ පිළිගන්නීය: “යෙහෝවඃවහන්සේ කෙරෙහි ඔබේ ජ්වලිතය හා ප්‍රේමය හවුලේ බෙදා නොගන්න කෙනෙකු සමඟ මිත්‍රත්වයක් ඇති කරගැනීම සිතාගත හැකි නරකම තනිකමයි. එය චිත්තවේගීයව පොඩිකර දමන්නකි. සත්‍යය ඔබේ ජීවිතයේ පෙලඹීමේ බලය වන විට අනිවාර්යයෙන්ම ඔබට එය බෙදාගැනීමට සිදුවේ—ඇත්තෙන්ම ඔබ එය කළ යුතුමය! ඔබ නොඇදහිලිවන්තයෙකු සමඟ සිටින බැවින් ඔබට එය බෙදාගත නොහැකි වන විට එය ඉතාමත්ම හිස් හැඟීමකි.”

එසේනම්, එවන් සබඳතාවක, ආගම පොදු පසුබිමක් නොව නමුත් විරෝධයේ කේන්ද්‍රස්ථානයක් බවට පත්වනවා විය හැකිය. සාමය පවත්වාගනු වස් ඔබේ ආත්මික කටයුතු වෙත අඩු අවධාරණයක් දිය යුතු යයි ඔබට පහසුවෙන්ම හැඟිය හැක. එහෙත් එසේ කිරීමෙන් සිදුවන්නේ ඔබේ ආත්මිකත්වය විනාශ වී යෑම පමණි. එක් යෞවන ස්ත්‍රියක් මෙසේ විස්තර කරන්නීය: “මා සාක්ෂිකරුවෙකු නොවන පිරිමි ළමයෙකු වෙත ඉතා කිට්ටු වුණා. නමුත් මිත්‍රත්වය වඩා කිට්ටු වත්ම, මා ඔහුට පෙමින් බැඳී සිටින බව මට වැටහුණා. ටිකෙන් ටික මට යෙහෝවඃවහන්සේ සමඟ මගේ සබඳතාවේ වැදගත්කම අඩුවන්නට වුණා; මෙම පිරිමි ළමයා සමඟ මගේ සබඳතාව මට ඉතාමත්ම වැදගත් දේ බවට පත්වුණා. රැස්වීම්වලට යන්නට, මගේ ක්‍රිස්තියානි සහෝදරයන් සමඟ ඇසුරු කරන්න හෝ දේශනා වැඩය සඳහා යන්න මට තවදුරටත් වුවමනා වුණේ නෑ. මට වුවමනා වුණේ ඔහු සමඟ සිටින්නට විතරයි. ඊළඟ වර්ෂ දෙකේදී සාක්ෂිකරුවෙකු වශයෙන් මා අක්‍රියාශීලීභාවයට පත්වුණා. තවද එම කාලය පුරාම, මගේ ‘මිතුරාට’ මා දැක්වූ ආලයට ඔහු කිසිවිටකත් ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ නෑ. කවදා හෝ ඔහු එසේ දක්වයි කියා මා දිගටම සිතන්නට වුවත්, කිසිදා එය සිදුවුණේ නෑ.”

එසේය, ඔබේ ආගමික හා සදාචාර සාරධර්ම හවුලේ බෙදානොගන්නා කෙනෙකු සමඟ සබඳකම් පැවැත්වීමෙන් ඔබට කනගාටුව හා අසතුට ගෙනෙන බවට ස්ථිරය. ප්‍රඥාවේ මාර්ගය වනාහි එවැනි අසම බැඳීමකින් ඉවත්වීමය. එහෙත් යමෙකු ගැන ඔබ බලවත් හැඟීමකින් සිටින විට එසේ කිරීමට ඔබට හැකිවන්නේ කෙසේද? මේ ලිපි මාලාවේ අපගේ ඊළඟ ලිපියේ විෂය මෙය වනු ඇත. g94 5/22

[පාදසටහන්වල]

[11 පිටුවෙහි ඇති පින්තූරය]

නොඇදහිලිවන්තයෙක් ආත්මික දේවල් සඳහා ඔබේ උද්‍යෝගයම හවුලේ බෙදාගනු ඇත්ද?