නෝර්වේහි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ආගමික නිදහස තහවුරු කරයි

දරුවෙකු ඇති දැඩි කිරීම සඳහා දෙමාපියෙකුව නුසුදුසු කරවන්නේ කුමන තත්වයන්ද? මෙම ප්‍රශ්නය ලොව පුරා පවත්වන භාරකාර නඩුවලදී දැඩි සේ විවාදයට ලක් කරයි. දෙමාපියන් දෙදෙනාගේම සෞඛ්‍යය, ජීවන තත්වයන් මෙන්ම දරුවා සමඟ තිබෙන හොඳ සබඳතාව ඇතුළු බොහෝ සාධක සැලකිල්ලට ගනු ලැබේ.

එහෙත් ආගම ගැන කුමක් කිව හැකිද? ඔහුගේ හෝ ඇයගේ ඇදහිල්ල නිසා පමණක් දෙමාපියෙකු නුසුදුසුයි කියා ප්‍රකාශ කළ හැකිද? මෙම ප්‍රශ්නය, නෝර්වේහි යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකාරයන්ගෙන් එක්කෙනෙකු සම්බන්ධ භාරකාර සටනකදී අවධානයට යොමු විය. නෝර්වේහි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මෙම ප්‍රශ්නය විසඳීමට පෙර, වසර දෙකක් ගත වී නඩු ඇසීම් තුනක් සිදු විය.

එය 1988දී ආරම්භ විය. එක්දහස් නවසිය අසූනවයේ මාර්තු මාසය වන විට දෙමාපියන් සම්පූර්ණයෙන්ම වෙන් වී සිටි අතර, මව ඔවුන්ගේ දියණියගේ භාරකාරත්වය තබාගත්තාය. පියා එම කාරණය අධිකරණය වෙත ඉදිරිපත් කළ අතර, ඔහුට දැරියගේ සම්පූර්ණ දෙමාපිය වගකීම දිය යුතු බව කියා සිටියේය. දරුවාට සාමාන්‍ය, සෞඛ්‍යසම්පන්න ඇති දැඩි කිරීමක් සැපයීමට මව අසමර්ථ බව ඔහු කියා සිටි අතර, එබැවින් ඇයට බැහැදැකීමේ අයිතිය පමණක් පැවරිය යුතු බව පැවසීය. ඔහුගේ අයිතිය කියා සිටීමේ හේතුව කුමක්වීද? ඈ යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකාරයන් සමඟ ආශ්‍රය කරමින් සිටියාය.

යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකාරයන්ගේ විරුද්ධවාදීන්ගේ “නිපුණ” සාක්ෂි ලබාගනිමින්, යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ඉගැන්වීම් සහ ජීවන රටාව මාපියත්වයේ වගකීම් ඉසිලීමට අවශ්‍ය ආකල්ප සහ සාරධර්මවලට පටහැනි බව අධිකරණයට ඒත්තු ගැන්වීමට එම පියා කටයුතු කළේය. දෛනික නඩත්තුව සඳහා දරුවා මව සමඟ රැඳී සිටිය යුතු බව කවුන්ටි උසාවිය 2ට 1 අනුපාතය අනුව තීරණය කළ අතර, පියාට දරුවා බැහැදැකීමේ අයිතිය පමණක් ප්‍රදානය කළේය. පියා මෙම නඩුව මහාධිකරණයට අභියාචනා කළේය. යළිත් වරක්, 2කට 1 අනුපාතයකට අනුව දරුවාගේ දෛනික නඩත්තුව මවට ලබා දිය යුතු බව තහවුරු කරන ලදි. කෙසේවෙතත්, මේ අවස්ථාවේදී පියාට දීර්ඝ කරන ලද බැහැදැකීමේ අයිතිය ප්‍රදානය කරනු ලැබීය. එපමණක්ද නොව, මවට පක්ෂව තීන්දුව දුන් විනිශ්චයකරුවන් පවා දරුවාගේ අනාගතය ගැන සැක සහිතව සිටි බව පෙනෙන්ට තිබිණ. මෙම පෙරට වඩා ශක්තිමත් පදනම මත, පියා මෙම නඩුව නෝර්වේහි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට අභියාචනා කළේය.

යළිත් වරක්, යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ විශ්වාසයන් වැරදි සහිත බව පෙන්වීමට එම පියා මං සෙවීය. ඔහුගේ දියණිය එවැනි බලපෑමක් යටතේ වැඩීම හානිදායක බව ඔහු කියා සිටියේය.

කෙසේවෙතත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය මෙම කාරණය දෙස වෙනස් ආකාරයකින් බැලීය. එක්දහස් නවසිය අනූහතරේ අගෝස්තු 26වන දින නිකුත් කළ තීරණයකට අනුබල දීමක් වශයෙන්, අධිකරණයේ ප්‍රථම විනිශ්චයකාරවරයා මෙසේ ප්‍රකාශ කළේය: “මව යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ සාමාජිකයෙකු වීම, දරුවාගේ දෛනික නඩත්තුව ඇයට ප්‍රදානය කිරීම සඳහා කිසිදු බාධාවක් ඇති නොකරයි.” එමෙන්ම ඔහු මෙසේද පැවසුවේය: “එම දැරිය යහතින් සිටින බවත්, ඈ සන්තෝෂයෙන් සිටින බවත් මට පෙනේ. ඇයගේ පියාට සහ මවට ජීවිතය සම්බන්ධයෙන් වෙනස් ආකල්ප තිබෙන නිසා, පැන නඟින ගැටලු සමඟ ඉතා සාධාරණ ආකාරයකින් ඇය කටයුතු කර තිබෙන බව පෙනෙන්ට තිබේ.” ඔහුගේ නිගමනය අනික් විනිශ්චයකාරවරුන් හතරදෙනා විසින් ඒකමතිකවම අනුමත කරන ලදි.

යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ට විරුද්ධව කර තිබුණා වූ ප්‍රයෝගකාරි බොරු චෝදනා, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිශ්චයකාරවරුන් විසින් තේරුම්ගැනීම, නෝර්වේහි සත්‍යයට ප්‍රේමකරන්නෝ බොහෝ සෙයින් අගය කරති. මෙම තීරණයත් සමඟම, අධිකරණය සෑම පුද්ගලයෙකුටම දෙවියන්වහන්සේව නමස්කාර කිරීමේ සහ ඔහුගේ හෝ ඇයගේ දරුවන්ව බයිබල් ප්‍රතිපත්ති මත පෝෂණය කිරීම තුළින් උණුසුම් ඇති දැඩි කිරීමක් ලබා දීමේ නිදහස සහතික කළේය.a

[පාදසටහන]