ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟ අනුගමනය කිරීමට අදිටන් කරගෙන
දෙවිට සේවය කිරීමට කැමැත්තක් දක්වන අයට, “ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟ” නමැති සමුළුවෙන් ඉදිරිපත් කිරීමට බොහෝ දේවල් තිබුණා. එක් නියෝජිතවරියක් සමුළුව “උපදෙස්, දිරිමත් කිරීම් හා ඥානාලෝකයෙන් පිරි කාලපරිච්ඡේදයක්” හැටියට හැඳින්වූවා.
තවත් තැනැත්තෙක් පැවසූ ආකාරයට “භුක්ති විඳීමට, මෙනෙහි කිරීමට හා ධාරණය කරගැනීමට කොතරම් දේවල් තිබුණාද!” දැන් අපි එම වැඩසටහන සලකා බලමු.
යේසුස් ක්‍රිස්තුස්—මාර්ගය, සැබෑව සහ ජීවනය
සමුළුවේ පළමු දින තේමාව වූයේ මෙයයි. (යොහන් 14:6) සමුළුවට අප එක්රැස් වූ අරමුණ පළමු කතාව මගින් ගෙනහැර දැක්වූවා: එනම්, ජීවනයට ඇති හොඳම මඟ වන ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟ සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුරටත් කියා දීම සඳහායි. යෙහෝවා තම මාර්ගවල ගමන් කරන ආකාරය සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ සෙනඟට කියා දෙයි. ඔහු මෙය කරන්නේ, බයිබලය, “විශ්වාසවූ නුවණ ඇති දාසයා” හා ශුද්ධාත්මය තුළින්. (මතෙව් 24:45-47; ලූක් 4:1; 2 තිමෝති 3:16) විශ්වනීය පරමාධිපති විසින් උගන්වනු ලැබීම කොයිතරම් වරප්‍රසාදයක්ද!
දවසේ තේමාවට එකඟව දිවගිය මූලික ඇමතුම වූයේ “ක්‍රිස්තුස්ගේ මිදීමේ මිලය—ගැළවීම සඳහා දෙවිගේ මඟ” යන්නයි. ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟට අනුකූල වීමේදී, යෙහෝවාගේ අරමුණ තුළ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්ට ඇති කාර්යභාරය තේරුම්ගැනීම වැදගත් වෙයි. කථිකයා මෙසේ පැවසුවා: “කෙනෙකුගේ විශ්වාසය හෝ ඔහු කරන දෙය මොකක් වුණත්, යේසුස් ක්‍රිස්තුස්ගේ මිදීමේ පූජාව නැතුව කිසි මනුෂ්‍යයෙක්, දෙවිගෙන් සදාකාලික ජීවනය ලබන්නේ නැහැ.” අනතුරුව ඔහු යොහන් 3:16 උපුටා දැක්වූ අතර, එහි මෙසේ පවසයි: ‘දෙවි ස්වකීය ඒකජාතක පුත්‍රයා දෙන තරම් ලෝකයාට ප්‍රේම කළේය. එසේ කළේ ඔහු කෙරෙහි අදහාගන්න සෑමදෙනම විනාශ නොවී සදාකාල ජීවනය ලබන පිණිසය.’ ක්‍රිස්තුස්ගේ මිදීමේ මිල පූජාව කෙරෙහි ඇදහිල්ල නිරූපණය කිරීම යන්නෙන් අදහස් වන්නේ සත්‍යය සම්බන්ධයෙන් නිරවද්‍ය දැනුමක් ලබාගැනීමයි. යෙහෝවාට අපේ ජීවිත කැප කොට, වතුර බව්තීස්මයෙන් එය සංකේතවත් කරමින්, යේසුස් ක්‍රිස්තුස් තබා ගිය ආදර්ශයට එකඟව ජීවත් වීමත් එයට ඇතුළත් වෙයි.—1 පේතෘස් 2:21.
දහවල් සැසිවාරය ඇරඹුණේ “ප්‍රේමයේ මඟ කිසි කලක පහවන්නේ නැත” යන තේමාවෙන් යුත් කතාවෙනි. පළවන කොරින්ති 13:4-8 දක්වා වාර්තා වී ඇති, ප්‍රේමය පිළිබඳ පාවුල්ගේ හද කලතන විස්තරය පදයෙන් පදයට පැහැදිලි කළ සාකච්ඡාවක් මෙයට ඇතුළත් වුණා. ආත්ම පරිත්‍යාගී ප්‍රේමය ක්‍රිස්තියානීන්ව හඳුනාගැනීමේ ලක්ෂණයක් බවත්, දෙවිට හා අසල්වැසියාට ඇති ප්‍රේමය යෙහෝවා විසින් අනුමත කරන නමස්කාරයේ අත්‍යවශ්‍ය අංගයන් බවත් සබයට මතක් කර දුන්නා.
ඊළඟට දක්නට ලැබුණේ “දෙමාපියෙනි—ඔබේ දරුවන් තුළ දෙවිගේ මඟ පැලපදියම් කරන්න” යන තේමාවෙන් යුත් කොටස් තුනකින් සමන්විත කතා මාලාවයි. දේවවචනය කියවීම හා අධ්‍යයනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් කදිම ආදර්ශයක් තැබීමෙන්, දෙවිට සේවය කිරීම සඳහා දරුවන්ට උපකාර කරන්න දෙමාපියන්ට හැකියි. නිතිපතා පවත්වන පවුල් පාඩම, පවුලේ අවශ්‍යතාවන්ට අනුව සකස් කරමින්, ඔවුන්ට දරුවන් තුළ සත්‍යය පැලපදියම් කළ හැකියි. දරුවන්ට සභා ක්‍රියාකාරකම්වල හා ක්ෂේත්‍ර සේවයේ හවුල් වීමට උපකාර කිරීම වැදගත් දෙයක්. මෙවැනි දුෂ්ට ලෝකයක දේව-භයැති දරුවන් ඇති දැඩි කිරීම අභියෝගයක් වුවත්, එසේ කිරීමෙන් මහත් විපාක නෙළාගන්න යනවා.
කතා මාලාවෙන් අනතුරුව අසන්න ලැබුණේ, “ඔබව ගෞරවාන්විතව භාවිත කිරීම සඳහා හැඩගැස්වීමට යෙහෝවාට ඉඩහරින්න” යන කතාවයි. අඹන්නෙක් මැටි භාජනයක් හැඩගස්සවන්නා සේ, තමන්ට සේවය කිරීමට කැමති අයව දෙවි හැඩගස්වයි. (රෝම 9:20, 21) ඔහුගේ වචනය හා සංවිධානය මාර්ගයෙන් උපදෙස් සැපයීමෙන් ඔහු මෙය කරයි. අපම ස්ව කැමැත්තෙන්ම ඉදිරිපත් වී, ප්‍රස්තාවන්ට ප්‍රතිචාරය දක්වමින් අපේ පියවර ඔහු විසින් හසුරුවනවාට කැමැත්තක් දක්වනවා නම්, අපේ හැකියාවන් උපරිම අන්දමින් පාවිච්චි කිරීමට යෙහෝවා අපට උපකාර කරයි.
ඉන්පසුව දැකගත හැකි වූයේ වැඩසටහනේ උනන්දුව පුබුදුවාලන කොටසකි, එනම් “මිෂනාරි ක්ෂේත්‍රයෙහි සේවය කිරීම.” දැනට ක්‍රිස්තියානි දේවසේවකයන් 2,390ක් රටවල් 148ක සේවය කරමින් මිෂනාරි පැවරුම්වල යෙදී සිටියි. ඔවුන් පක්ෂපාතීත්වයේ හා ජ්වලිතයේ කදිම ආදර්ශයක් තබා ඇති අතර, විදේශ ක්ෂේත්‍රයන්හි සේවය කිරීමට තමන්ට ඇති වරප්‍රසාදය ගැන කෘතඥපූර්වක වෙයි. ජාත්‍යන්තර සමුළු වැඩසටහනේ මේ අංගයේදී, මිෂනාරි ජීවිතය හමුවට එන අභියෝගයන් හා ප්‍රීතිමත් අවස්ථා ගැන මිෂනාරිවරුන් කතා කළා.
පළමු දිනයේ අවසාන කතාවේ තේමාව වූයේ “මරණින් පසු ජීවිතයක් තිබේද?” යන්නයි. මෙම ප්‍රශ්නය මනුෂ්‍යවර්ගයාට අවුරුදු දහස් ගණනක් පුරා ප්‍රහේලිකාවක් වී තිබෙනවා. මේ විෂයෙන් ජයගැනීමට සෑම සමාජයකම මිනිසුන් වෙර දරා තිබෙනවා. තවද උපකල්පිත පිළිතුරුවලද හිඟයක් නැහැ. තවද ඒ පිළිතුරු ඒවා ඉදිරිපත් කරන අයගේ චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර සහ ආගම් තරම්ම විවිධාකාරයි. එහෙත්, මිනිසුන් සත්‍යය ඉගෙනීම අවශ්‍යයි.
ඉන්පසුව, මරණයේදී අපට සිදු වන්නේ කුමක්ද? (ඉංග්‍රීසියෙන්) යන පිටු 32කින් යුත් විචිත්‍රවත් විවරණිකාවේ මුදාහැරීම කථිකයා නිවේදනය කළා. මිනිසා තුළ යම්කිසි අමරණීය දෙයක් තිබෙනවා යන ඉගැන්වීමේ උල්පත ගැන මෙම විවරණිකාව පැහැදිලි කරන අතර, මෙය අද ලෝකයේ ඇති සෑම ආගමකම පාහේ මූලික ඉගැන්වීමක් බවට පත් වී ඇති ආකාරයත් පෙන්වා දෙයි. පැහැදිලි හා සිත් ඇදගන්නා ආකාරයකින්, මනුෂ්‍යයාගේ ස්වභාවය සම්බන්ධයෙන් බයිබලය පවසන දේ, අප මැරෙන්නේ මන්ද හා මරණයේදී අපට සිදු වන්නේ කුමක්ද යන කාරණා එය පරීක්ෂා කර බලයි. ජීවතුන්ටත් මළවුන්ටත් ඇති බලාපොරොත්තුවත් විවරණිකාව පැහැදිලි කරයි. සෑම තැනකම සිටින සත්‍ය සොයන්නවුන්ට මෙම ප්‍රකාශනය කොතරම් ආශීර්වාදයක් වේවිද!
ඔබ ඇවිදින ආකාරය කෙරෙහි දැඩි අවධානයක් යොමු කරන්න
සමුළුවේ දෙවන දිනය සඳහා මෙය කෙතරම් යෝග්‍ය තේමාවක් වූවාද! (එපීස 5:15, NW) උදෑසන වැඩසටහන දේශනා කිරීමේ හා ගෝලයන් සෑදීමේ වැඩය කෙරෙහි අවධානය යොමු කළා. දිනපදය සලකා බැලීමෙන් පසු, වැඩසටහනේ ඊළඟ කතාව වූයේ “ජීවනයට යන මඟට පිවිසෙන්න ජනයාට උපකාර කිරීම” යන්නයි. මෙම හදිසි වැඩය ඉටු කිරීමේදී, අන්‍යයන් සමඟ සත්‍යය බෙදාගැනීම වරප්‍රසාදයක් මෙන්ම වගකීමක් බව තේරුම්ගනිමින්, ඒකාන්ත ආකල්පයක් ඇතුව සිටීම වැදගත් කාරණයක්. පොදු යුගයේ පළමුවන ශතවර්ෂයේදී, මිනිසුන් බහුතරයක් දේවවචනය ප්‍රතික්ෂේප කළා. කොහොම වුණත්, විරුද්ධවාදිකම් මධ්‍යයේ, ‘සදාකාල ජීවනයට නිසි නැඹුරුවාවක් දැක්වූ අය ඇදහිලිවන්තයන් බවට පත් වූයේය.’ (ක්‍රියා 13:48, 50, NW; 14:1-5) අද ඒ හා සමාන තත්වයක් පවතියි. බොහෝදෙනෙක් බයිබල් සත්‍යය ප්‍රතික්ෂේප කළත්, හිතකර අන්දමින් ප්‍රතිචාරය දක්වන අයව අප සොයා යනවා.—මතෙව් 10:11-13.
ජීවනදායක පණිවිඩය සමඟින් මිනිසුන් වෙත ළඟාවීමේ ඇති අභියෝගය ගැන ඊළඟ කතාවෙන් සාකච්ඡා කෙරුණා. දැන් මිනිසුන්ව නිවෙස්වල සොයාගැනීම අපහසු වීම හේතුවෙන්, රාජ්‍ය පණිවිඩය සමඟින් හැකි තරම් දෙනෙකු වෙත ළඟාවීමට නම්, අප එහි සම්පූර්ණයෙන්ම නියැලීම මෙන්ම උපාය දක්ෂ වීම අවශ්‍යයි. රටවල් බොහොමයක, දූරකථන සාක්ෂිදැරීමෙන් හා ව්‍යාපාරික ස්ථානවල දේශනා කිරීමෙන් ශුභාරංචියේ ප්‍රචාරකයන් කදිම ඵල නෙළාගෙන තිබෙනවා; එමගින් වෙනත් ආකාරයකින් ළඟා විය නොහැකි අය වෙතට ළඟා වී තිබෙනවා.
“ක්‍රිස්තුස් අණ කළ සියල්ල ගෝලයන්ට ඉගැන්වීම” යන තේමාවෙන් යුත් කතාව අපේ සේවයේ කුසලතා වර්ධනය කරගැනීමේ වැදගත්කම කෙරෙහි අවධානය යොමු කළා. අප අන්‍යයන්ගෙන් ඉගෙනගෙන, සභා රැස්වීම්වලදී ලැබෙන කදිම පුහුණුව අදාළ කරගනිද්දී අපේ ඉගැන්වීමේ කුසලතා තියුණු වන්න යනවා. අපේ ඉගැන්වීමේ කුසලතා වර්ධනය වීමත් සමඟම, බයිබල් සත්‍යය මිනිසුන්ට ඉගෙනීමට උපකාර කිරීමේ අපේ වැඩයෙන් අපට පූර්ණ ප්‍රීතියක් හා තෘප්තියක් ලැබෙයි.
කැපවීමෙහි හා බව්තීස්මයෙහි අර්ථය විභාග කළ කතාවකින් උදෑසන සැසිවාරය අවසන් විය. කථිකයා විසින් ගෙනහැර දැක්වූ එක කරුණක් වූයේ, දෙවිව පූර්ණ වශයෙන් විශ්වාස කර, ඔහුගේ කැමැත්ත කිරීමට අප අවංක වෑයමක් දරනවා නම්, ඔහු අපට ආශීර්වාද කර අපව උසුලාගනු ඇති බවයි. නැණවත් මිනිසා මෙසේ ලීවා: “නුඹේ සියලු මාර්ගවලදී [දෙවි] සලකන්න, එවිට [ඔහු] නුඹේ මාවත් සමතලාකරනවා ඇත.” (හිතෝපදේශ 3:6) බොහෝදෙනා ඒ වන විටත් ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟට අනුකූල වීමට පියවර ගෙන තිබූ බව මෙම සමුළුවේ විශේෂ අවස්ථාවක් වූ ඒ ප්‍රීතිමත් බව්තීස්මයම සාක්ෂියක් විය.
දහවල් විවේකයකින් පසු, “නිමක් නැති ජීවිතයක අපේක්ෂාව ඇතුව සේවය කිරීම” යන කතාවෙන් දහවල් සැසිවාරය ආරම්භ විය. මිහිපිට කීකරු මනුෂ්‍යයන් දෙවිට සදහටම සේවය කිරීමට වූ ඔහුගේ අරමුණ ඉටුවීමට යනවා. එසේනම්, සදාතන අපේක්ෂාව ඇතුව යෙහෝවාට සේවය කිරීම මත අපගේ කල්පනාවන්, සැලසුම් හා බලාපොරොත්තු යොමු කර තබාගැනීම කොතරම් උචිතද! “යෙහෝවාගේ දවස” අප මනසේ ප්‍රමුඛව තබාගන්න අපට වුවමනා වුණත්, අපේ ඉලක්කය වන්නේ සදාතනිකවම සේවය කිරීම බව මතක තබාගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වෙයි. (2 පේතෘස් 3:11, NW) යේසුස් දෙවිගේ උදහස වැගිරවීමට යන නියමිත වේලාව අප නොදන්නා නිසා, එය අපව අවදියෙන් තබන අතර, යෙහෝවාට අප සේවය කරන්නේ පරාර්ථකාමී චේතනා ඇතුව බව පෙන්වීමට අපට දෛනික ප්‍රස්තාවන්ද උදා කර දෙයි.
ඉන්පසුව තිබූ කතා දෙකෙන් එපීසවරුන්ට පාවුල් ලිවූ ලිපියේ හතරවන පරිච්ඡේදය පරීක්ෂා කර බැලුවා. “තෑගි වශයෙන් වූ මනුෂ්‍යයන්” වන ශුද්ධාත්මයෙන් පත් කරන ලද ආත්මික සුදුසුකම් ඇති පුරුෂයන් නමැති ආශීර්වාදය එහිදී සලකා බලනු ලැබුවා. අපේ ආත්මික ප්‍රයෝජනය සඳහා මේ වැඩිමහල්ලන් උපදෙස් හා මඟ පෙන්වීම සපයයි. පාවුල්ගේ දේවානුභාව ලත් ලිපිය “අලුත් පෞද්ගලිකත්වය” පැළඳගන්නා හැටියටත් දිරිගන්වයි. (එපීස 4:8, 24, NW) දයානුකම්පාව, කරුණාව, මනසින් යටහත්බව, මෘදුකම, බොහෝ ඉවසීම හා ප්‍රේමය දිව්‍ය පෞද්ගලිකත්වයකට අයත් වෙයි.—කොලොස්සි 3:12-14.
අප ඇවිදින ආකාරය කෙරෙහි දැඩි අවධානයක් දීමට අයත් වන දෙයක් වන්නේ මේ ලෝකයෙන් කැළැල් රහිතව සිටීමයි; තවද ඊළඟ කතාවේ විෂය වූයේද එයයි. විනෝදාස්වාදය, සමාජීය ක්‍රියාකාරකම් හා ද්‍රව්‍යමය ලුහුබැඳීම්වලදී සමබරතාව රැකගැනීම අවශ්‍ය වෙයි. ලෝකයෙන් කැළැල් රහිතව සිටීමට වූ යාකොබ් 1:27හි සඳහන්ව ඇති උපදේශය අදාළ කරගැනීමෙන්, අපට දෙවි ඉදිරියෙහි පිරිසිදු ස්ථාවරයක් රැකගත හැකි වන අතර, හොඳ හෘද සාක්ෂියක නිදහසද භුක්ති විඳිය හැකියි. අපට අරමුණුසහගත ජීවිතයක් ගත කළ හැකි අතර, සමාදානය, ආත්මික සමෘද්ධිය සහ විශිෂ්ට ආශ්‍රිතයන් ලැබීම මගින් අප ආශීර්වාද ලබනු ඇත.
ඉන්පසුව තිබුණේ කොටස් තුනකින් යුත්, “යෞවනයෙනි—දෙවිගේ මඟ අනුගමනය කරන්න” යන කතා මාලාවයි. දෙවි ඔවුන්ට ප්‍රේම කරන බවත්, පරිශුද්ධ නමස්කාරයට පක්ෂව සිටීමට ඔවුන් දරන උත්සාහයන් අගය කරන බවත් දන්නා නිසා, ඔහුට ඇදහිලිවන්තව සේවය කිරීම සඳහා යෞවනයන් තම වටහාගැනීමේ ශක්තිය පුහුණු කරගත යුතුයි. වටහාගැනීමේ ශක්තිය වර්ධනය කරගත හැකි එක් ක්‍රමයක් වන්නේ, දෙවිගේ වචනය දිනපතා කියවීම හා එමත මෙනෙහි කිරීමයි. අප එසේ කළොතින් අපට දෙවිගේ මාර්ගයන් දැනගත හැකියි. (ගීතාවලිය 119:9-11) දෙමාපියන්, වැඩිමහල්ලන් හා සමිතියේ ප්‍රකාශනවලින් ලැබෙන මේරූ උපදෙස් පිළිපැදීමෙන්ද වටහාගැනීමේ ශක්තිය වර්ධනය වෙයි. ඔවුන්ගේ වටහාගැනීමේ ශක්තිය නිසියාකාරව යොදාගැනීමෙන්, ද්‍රව්‍යමය වස්තුවල උවමනාවට වඩා ඇලී සිටීම, අපවිත්‍ර කතා බහ හා දෙවිගෙන් ඈත් වූ ලෝකයේ ස්වභාවය පිළිබිඹු කරන විනෝදාස්වාදයේ අන්තයන්ට යෑමට එරෙහිව යෞවනයන් කටයුතු කරයි. ජීවිතය සඳහා දෙවිගේ මඟ අනුගමනය කිරීමෙන්, බාල මහලු සෑම කෙනෙකුටම සැබෑ සාර්ථකත්වය භුක්ති විඳිය හැකියි.
එදින අවසාන කතාවේ තේමාව වූයේ, “මැවුම්කරු—ඔහුගේ පෞද්ගලිකත්වය හා ඔහුගේ මාර්ග” යන්නයි. බිලියන ගණන්දෙනා මැවුම්කරුව නොදන්න බව පැවසීමෙන් පසු, කථිකයා මෙසේ පැවසුවා: “අපේ පුද්ගල දෙවි වන මැවුම්කරු දැනහඳුනා ගැනීම, ඔහුගේ පෞද්ගලිකත්වය හඳුනාගැනීම මෙන්ම ඔහුගේ මාර්ගයන්ට අවනත වීම ජීවිතයෙහි සැබෑ අර්ථය හා සම්බන්ධ බව ඔබට පැහැදිලියි. . . . ජනයාට මැවුම්කරුව පිළිගැනීමටත්, ඔහු තුළින් යම් අර්ථවත්බවක් අද්දැකීමටත් උපකාර කිරීමේදී මේ ලෝකය හා අප සම්බන්ධ කාරණා ඔබට යොදාගත හැකියි.” නැණවත් හා ප්‍රේමනීය මැවුම්කරුවෙකුගේ පැවැත්ම තහවුරු කරන සාක්ෂි කථිකයා ඊළඟට සාකච්ඡා කළා. ඔබ ගැන සලකන මැවුම්කරුවෙක් සිටීද? (ඉංග්‍රීසියෙන්) යන අලුත් පොත මුදාහැරීමෙන් කතාවේ උච්චාවස්ථාවට එළඹුණා.
“මාර්ගය මෙයයි. එහි ඇවිදින්න”
සමුළුවේ තෙවන දිනයේ තේමාව වූයේ මෙයයි. (යෙසායා 30:21, NW) එසකියෙල්ගේ දේවමාළිගා දර්ශනයට අවධානය යොමු කළ කතා තුනකින් යුත් කතා මාලාවකින් වැඩසටහන ඇරඹුණා. අපේ කාලයේ පරිශුද්ධ නමස්කාරයට එය සම්බන්ධ වන හෙයින්, මෙම දර්ශනය අද සිටින දෙවිගේ සෙනඟ සඳහා අර්ථාන්විතබවින් පූර්ණයි. දර්ශනය තේරුම්ගැනීමට තිබෙන යතුරක් වන්නේ මෙයයි: යෙහෝවාගේ මහත් ආත්මික මාළිගාවෙන් නියෝජනය කරන්නේ නිර්මල නමස්කාරය සඳහා ඇති ඔහුගේ විධිවිධානයයි. දර්ශනයේ අංගයන් සාකච්ඡා කිරීමත් සමඟ, ආලේප ලත් ඉතිරි කොටසට අයත් ප්‍රේමනීය අවේක්ෂකයන් හා අධිපති පංතියේ අනාගත සාමාජිකයන් විසින් සිදු කරන වැඩ කොටසට සහයෝගය දැක්වීමක් හැටියට තමන්ගේ පැත්තෙන් සිදු වන ක්‍රියාකාරකම් ගැන අසන්නන් මෙනෙහි කළා.
වෙස්ගැන්වූ පිරිසකගෙන් යුත් විචිත්‍රවත් බයිබල් නාට්‍යයක් උදෑසන අවසාන භාගයේ දක්නට ලැබුණා. නාට්‍යයේ තේමාව වූයේ මෙයයි: “පවුල් සාමාජිකයෙනි—දිනපතා බයිබල් කියවීම ඔබේ ජීවිතය සඳහා මඟ කරගන්න!” බබිලෝනියේ නෙබුකද්නෙශර් රජු විසින් ඉදි කළ රන් රූපය ඉදිරියේ වැඳ වැටීම ප්‍රතික්ෂේප කළ යුදෙව්වන් තිදෙනාගේ ඇදහිල්ල හා ධෛර්යය එයින් ප්‍රතිරූපණය කළා. බයිබලය නිකම්ම පෞරාණික ඉතිහාසය ගැන සඳහන්ව ඇති පොතක් පමණක් නොව, නමුත් එහි ඇති උපදෙස් අද සිටින බාල මහලු සැමදෙනාට එක සේ ප්‍රයෝජනවත් බව පෙන්වීම නාට්‍යයේ අරමුණ වුණා.
සවස සැසිවාරයේදී “සදාකාල ජීවනයට එකම මඟ” යන ප්‍රසිද්ධ ඇමතුම සඳහා කාලය එළඹුණා. මනුෂ්‍යවර්ගයා පාපයට හා මරණයට ගොදුරු වීම සම්බන්ධ ඉතිහාසය ගෙනහැර දැක්වීමෙන් පසු කථිකයා මෙම හද කලතන වචන පැවසුවා: “මේ සමුළුවේ අද දවසේ බයිබල් තේමා පාඨය වී තිබෙන්නේ, යෙසායා 30වෙනි පරිච්ඡේදයේ 21වෙනි පදයයි; ඒක මෙහෙම කියනවා: “නුඹලා දකුණට හැරෙන විටද නුඹලා වමට හැරෙන විටද: මාර්ගය මේය, මෙහි [ඇවිදින්නැයි, NW] නුඹට පස්සෙන් කියන හඬක් නුඹේ කන්වලට ඇසෙන්ටත් යෙදෙනවා ඇත.” අපිට මේ හඬ ඇසෙන්නේ කොහොමද? ඒ දෙවිගේ වචනය වන ශුද්ධ බයිබලයට ඇහුම්කන් දීමෙන් සහ අපේ උදාර උපදේශකයා වන යෙහෝවා දෙවි එමගින් මෙන්ම ඔහුගේ නවීන-දින ක්‍රිස්තියානි සංවිධානය තුළින් සපයන මඟ පෙන්වීම අනුගමනය කිරීමෙනුයි. ඇත්තෙන්ම, මෙය කිරීම පමණයි සදාකාල ජීවනය සඳහා එකම මඟ වෙන්න යන්නේ.”
සතියට නියමිත මුරටැඹ පාඩම් ලිපිය සාරාංශ කිරීමෙන් පසු, “යෙහෝවාගේ මඟෙහි අඛණ්ඩව ඇවිදින්න” යන අවසාන කතාවට පැමිණියා. එක් පැත්තකින් එය වැඩසටහනේ මූලික කරුණු යළි සලකා බැලුවා. ඉන්පසුව කථිකයා දෙවිගේ මඟෙහි දිගටම ජීවත් වීමට වූ අපේ අධිෂ්ඨානය ප්‍රකාශ කරන සම්මුතියක් ඉදිරිපත් කළා.
සම්මුතිය අවසන් වූයේ මෙම හද කලතන වචනවලිනි: “බයිබල් ප්‍රතිපත්ති, උපදෙස් සහ අනුශාසනාවලට එකඟව ජීවත් වීමෙන්, ජීවනය සඳහා අදට ඔබින හොඳම මඟ එය සාදා දෙමින්, සැබෑ ජීවනය තදින් අල්ලාගැනීමට අපට හැකි වන පිණිස අනාගතයට යහපත් අත්තිවාරමක් දමා දෙන බවද අප අවබෝධ කරගෙන ඇත්තෙමු. මේ සියල්ලටම වඩා, අප මෙම සම්මුතිය ඉදිරිපත් කරන්නේ, අප යෙහෝවා දෙවිට අපේ මුළු හෘදයෙන්ද, ආත්මයෙන්ද, බුද්ධියෙන්ද, ශක්තියෙන්ද ප්‍රේම කරන නිසයි!” පැමිණි සිටි සියල්ලන්ම තම එකඟත්වය සහතික කළේ එක හඬින් එසේය කියා මොරගැසීමෙනි!
[8වන පිටුවේ කොටුව⁄පින්තූරය]
ඔබ ගැන සලකන මැවුම්කරුවෙක් සිටීද?
ඉහත මාතෘකාව ගන්නා නව පොත මැවුම්කරු වන යෙහෝවාගේ පැවැත්ම පිළිබඳ ස්ථිර ඒත්තුගන්වන සාක්ෂිවලින් අනූනයි; එමෙන්ම එය ඔහුගේ ගුණාංග ගැනද සාකච්ඡා කරයි. දෙවි ගැන කිසිම විශ්වාසයක් නැති, ලෞකික කාරණා සම්බන්ධයෙන් හොඳ අධ්‍යාපනයක් ලැබූ අයටයි මෙම පොත විශේෂයෙන්ම නිර්මාණය කොට ඇත්තේ. දෙවිගේ පෞද්ගලිකත්වය හා මාර්ගයන් කෙරෙහි අගය ගොඩනංවමින්, දැනටමත් දෙවි කෙරෙහි විශ්වාසය තබන අයගේ ඇදහිල්ලත්, පිටු 192කින් යුත් මෙම පොතින් තවත් ශක්තිමත් වෙයි.
ඔබ ගැන සලකන මැවුම්කරුවෙක් සිටීද? යන පොත පාඨකයා දෙවි කෙරෙහි විශ්වාස කරන බවක් උපකල්පනය කරන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට, මෑතක කර ඇති විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් හා නූතන සංකල්පයන්, දෙවිකෙනෙකුගේ පැවැත්මට සාක්ෂි සපයා ඇති ආකාරය සාකච්ඡා කරයි. එම පොතේ අඩංගුව ඇති පරිච්ඡේද අතරට “ඔබේ ජීවිතයට අර්ථවත් බවක් එකතු කළ හැක්කේ කුමක්ද?,” “අපේ විශ්වය ඇති වුණේ කෙසේද?—පවතින මතභේදය” සහ “ඔබ මොනතරම් අද්විතීයද!” යන ඒවාද ඇතුළත් වෙයි. බයිබලය දේවානුභාවයෙන් ලද්දක් කියා අපට නිසැක විය හැක්කේ මන්ද යන්න ගැන වෙනත් පරිච්ඡේද කතා කරයි. මැවුම්කරුගේ පෞද්ගලිකත්වය හා මාර්ග හෙළි කරන බයිබලය ගැන සමස්ත දැක්මක් එම පොතෙන් ලබා දෙයි. දෙවි මෙතරම් දුක් වේදනාවලට ඉඩ දී ඇත්තේ මන්ද යන්න ගැන එම පොතෙන් සාකච්ඡා කරන අතරවාරයේම, එය සදාකාලයටම අවසන් කරන්න යන ආකාරයත් පැහැදිලි කරයි.
[7වන පිටුවේ පින්තූර]
බොහෝදෙනෙක් බව්තීස්ම වුණා
[7වන පිටුවේ පින්තූර]
යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ පාලක මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙක් වන ඒ. ඩී. ෂ්‍රෝඩ’ විසින් නව විවරණිකාව මුදාහැරියා
[8, 9වන පිටුවේ පින්තූර]
චමත්කාරජනක බයිබල් නාට්‍යයක් මගින් දිනපතා බයිබලය කියවීමට දිරිගන්වනු ලැබුවා