1959: Kwa mara ya kwanza wakuu wa serikali waliwaruhusu akina ndugu wafanye mikutano ya kutaniko, ingawa bado kazi imepigwa marufuku. Kabla ya wakati huo, hawakuweza kufanya mkutano wowote wa kutaniko, na walikutana tu katika vikundi vidogo nyumbani ili kujifunza Biblia. Basi ndugu walipanga sherehe ya Ukumbusho kuwa mkutano wao wa kwanza hadharani, na watu 1,019 walihudhuria katika [makutaniko] matano huko Leopoldville. Watu wengi walishangaa kuwaona ndugu wakifanya mikutano, na pia walistaajabu kuona shangwe ya akina ndugu walipokutana na Wakristo wenzao. Baadhi ya watu waliokuwepo walitambua mara moja kwamba ndugu walikuwa tofauti na dini nyingine kwa sababu ‘wana upendo kati yao wenyewe.’

Ingawa haikuwezekana bado kuwatuma mishonari nchini Kongo, sheria iliyoidhinisha uhuru wa ibada wa kadiri fulani, ambayo ilitiwa sahihi Juni 10, 1958, iliwaruhusu Mashahidi wa Yehova “kukutana katika nyumba.” Ndugu walifurahi kwa sababu waliweza kufanya mikutano kwa uhuru. Nyakati nyingine maofisa wa usalama walihudhuria mikutano hiyo na kuwasifu ndugu kwa sababu ya utaratibu na mwenendo wao mzuri.

1960: Kazi katika Kongo ya Ubelgiji iliendelea vizuri sana mwaka uliopita. Ndugu wamekuwa wakikutana kwa ukawaida kwenye Majumba ya Ufalme, licha ya kwamba kuna magumu nchini na kazi haijaandikishwa kisheria.

Kulikuwa na tukio la pekee katika majira ya Ukumbusho katika jiji kuu, Leopoldville. [Makutaniko] sita jijini humo yalipanga kukutana pamoja kwa ajili ya hotuba ya watu wote siku ya Jumapili na walifurahi sana kuwa na hudhurio la watu 1,417. [Mwangalizi] mmoja aliandika hivi wakati huo: “Tulifurahi sana, kwa sababu ilikuwa mara ya kwanza kujaribu kufanya hivyo; malaika wa Yehova walipiga kambi pande zote kutuzunguka.”