adhigaaram 8
nalla nanbargalai sambaadhippadhu eppadi?
“naan kōvamaa irundhaa yaarkittayaavadhu adha patthi pēsanumnu thōnum. sōgamaa irundhaa, yaaraavadhu enkitta aarudhalaa pēsanumnu thōnum. sandhōshamaa irundhaa, yaarkūdavaavadhu adha pagirndhukkanumnu thōnum. adhanaala, frends illaama naan illanudhaan solvēn.”—brittani.
chinna pillaigalukku, vilaiyaada aal kidaitthaal pōdhum. aanaal tīnējargalukku appadi illai. thōlkodukka oru thōlan vēndum endru avargal ninaippaargal.
“unmaiyaana nanban ellaa samayatthilum anbu kaattugiraan. kashta kaalangalil udhavuvadharkaaga pirandha sagōdharanaaga irukkiraan” endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 17:17) chinna vayadhil ungalōdu vilaiyaadiya pillaigalai patri indha vasanam sollavillai, eppōdhum ungalukku kaikodukkum nanbargalai patri solgiradhu.
unmai: nīngal valaravalara, ungalukku ippadippatta nanbargal thēvai:
1. nalla gunangalai kaattum nanbargal
2. matravargal paartthu paaraattumpadi nadandhukollum nanbargal
3. ungalai sedhukki sīraakkum nanbargal
kēlvi: ippadippatta nanbargalai nīngal eppadi kandupidikkalaam? indha mūndru vishayangalaiyum ippōdhu ovvondraaga paarkkalaam.
nanbargal endraal…#1 nalla gunangalai kaatta vēndum
idhai therindhukollungal. nanbargal endru sollikkollum ellaarumē nalla nanbargal kidaiyaadhu. sollappōnaal, “kūda irundhē kuliparikka ninaikkira nanbargal undu” endrumkūda baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 18:24) idhu nijamdhaanaa? idhai konjam yōsitthu paarungal: ungaludaiya nanbargalil yaaraavadhu, thēvaikkaaga mattum ungalōdu ottikkondu irundhirukkiraargalaa? illaiyendraal, ungalai patri mudhugukku pinnaal pēsiyirukkiraargalaa alladhu ungalai patri ēdhaavadhu kadhai kattivittirukkiraargalaa? appadiyendraal, avargalmēl ungalukku irundha nambikkai sukkunūraaga udaindhupōyirukkum.a paadam idhudhaan: ungalukku evvalavu nanbargal irukkiraargal enbadhu mukkiyam alla, eppadippatta nanbargal irukkiraargal enbadhudhaan mukkiyam.
nīngal enna seiyalaam. yaaraippōl nadandhukolla virumbugirīrgalō avargalai ungal nanbargalaaga thērndhedungal.
“ennōda frendu fiyōnaavai ellaarumē romba paaraatti pēsuvaanga. avala maadhiriyē ennaiyum ellaarum paaraattanumnu aasappadurēn. avala maadhiriyē naanum nalla pēr edukkanum. adhudhaan ennōda kanavu.”—ivet, 17.
ippadi seidhu paarungal.
1. galaatthiyar 5:22, 23-ai vaasiyungal.
2. ‘idhula solliyirukkura gunangal ennōda frendskitta irukkaa?’ endru ungalaiyē kēttukkollungal.
3. ungaludaiya nerungiya nanbargalin peyargalai kīlē eludhungal. avargaludaiya peyarukku pakkatthil, avargalai patri orē vaartthaiyil enna solvīrgal endru eludhungal.
peyar
․․․․․
gunam
․․․․․
kurippu: avargalai patri yōsikkumpōdhu avargaludaiya ketta gunangaldhaan ungal manadhukku varugiradhaa? appadiyendraal, ungal nanbargalai maatrikkolla vēndiya nēram vandhuvittadhu!
nanbargal endraal… #2 matravargal paartthu paaraattumpadi nadandhukolla vēndum
idhai therindhukollungal. frends vēndum, frends vēndum endru romba thuditthīrgal endraal, thappaana aatkalai ungaludaiya nanbargalaakkikkolla vaaippu irukkiradhu. aanaal, “muttaalgalōdu palagugiravan naasamadaivaan” endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 13:20) sariyaaga padikkaadhavargalaiyō butthikkūrmai illaadhavargalaiyō ‘muttaalgal’ endru indha vasanam solvadhillai. adharku badhilaaga, nalla butthimadhigalai kētkaamal thavaraana valiyil pōgiravargalaitthaan muttaalgal endru solgiradhu. appadippatta nanbargal ungalukku thēvaiyaa?
nīngal enna seiyalaam. paarkkiravargalaiyellaam nanbargalaakkikkolla ninaikkaadhīrgal. yaar, eppadippattavar endrellaam paartthu romba gavanamaaga nanbargalai thērndhedungal. (sangīdham 26:4) adharkaaga, nīngal paagupaadu paarkka vēndum endru arttham kidaiyaadhu. ‘nīdhimaanukkum kettavanukkum, kadavulukku sēvai seigiravanukkum seiyaadhavanukkum ulla vitthiyaasatthai paarkka’ vēndum endrudhaan arttham.—malkiyaa 3:18.
“en vayasu pillaigalla yaar unmaiyilēyē kadavulmēla anbu vechirukkaanganu kandupidichu avangala ennōda frends aakkikkaradhukku ennōda appaa ammaa enakku udhavi senjaanga. avangalukkutthaan romba nandri sollanum.”—kristōfar, 13.
indha kēlvigalukku badhil sollungal:
ennudaiya nanbargalōdu irukkumpōdhu, ennai ēdhaavadhu thappu seiya vaitthuviduvaargalō endru romba bayappadugirēnaa?
□ aamaam
□ illai
‘ivargaldhaan en nanbargal’ endru en appaa ammaavidam arimugappadutthi vaippadharku enakku bayamaaga irukkiradhaa?
□ aamaam
□ illai
kurippu: indha kēlvigalukku “aamaam” endru nīngal badhil sonnaal, kadavulukku pidittha maadhiri nadakkum nalla nanbargalai kandupidiyungal.
nanbargal endraal… #3 ungalai sedhukki sīraakka vēndum
idhai therindhukollungal. “ketta nanbargal ungaludaiya nalla gunangalai kedutthuviduvaargal” endru baibil solgiradhu. (1 korindhiyar 15:33, tudēs inglish varshan) laaran endru ilam pen ippadi solgiraal: “naan thaniyaa irukkura maadhiri thōnuchu. enkūda padichavanga solradhayellaam naan senjavaraikkumdhaan avanga ennai sērtthukkittaanga. adhanaala, avanga ennai odhukkida kūdaadhunu nenaichu avanga solradhayellaam seiya aarambichēn.” aanaal, avargal solvadhaiyellaam seidhaal avargal aattivaikkum bommaiyai pōl aagividuvōm endru laaran pirpaadu purindhukondaal. appadippatta nanbargalaa ungalukku vēndum?
nīngal enna seiyalaam. ungal nanbargal avargaludaiya valikku ungalai ilukka paartthaal avargaludaiya natpai ‘kat’ pannividungal. appadi seiyumpōdhu ungalukku kuraivaana nanbargaldhaan iruppaargal. aanaal, ungalai nandraaga sedhukki sīraakkum nanbargalaaga iruppaargal.—rōmar 12:2.
“ennōda klōs frendu klint eppavumē sariyaana mudivu eduppaan, matthavangalōda unarchigalayum purinjuppaan. adhanaala enakku eppavumē oru thūn maadhiri irundhirukkaan.”—jēsan, 21.
ungalaiyē ippadi kēttukkollungal:
en nanbargala sandhōshappadutthuradhukkaaga naan kandapadi dras pannikkirēnaa, pēsurēnaa, nadandhukkurēnaa?
□ aamaam
□ illai
en nanbargala sandhōshappadutthuradhukkaaga naan pōga kūdaadha idatthukkellaam pōrēnaa?
□ aamaam
□ illai
kurippu: indha kēlvigalukku nīngal “aamaam” endru badhil sonnaal, ungal appaa ammaavidam alladhu anubavamulla innoruvaridam aalōsanai kēlungal. nīngal oru yegōvaavin saatchiyaaga irundhaal, sabaiyil irukkum oru mūpparidamkūda pēsi paarkkalaam. ungalai sedhukki sīraakkum nanbargalai kandupidikka avaridam udhavi kētkalaam.
[adikkurippu]
a naam ellaarumē thavarugal seigiravargaldhaan. (rōmar 3:23) adhanaal, ungal nanbar ungal manadhai kaayappadutthivittu, piragu manadhaara mannippu kēttaal avarai mannitthuvidungal. ēnendraal, “anbu ēraalamaana paavangalai mūdum.”—1 pēdhuru 4:8.
mukkiya vasanam
“kūdappirandhavanaivida paasamaaga ottikkollum nanbanum undu.”—nīdhimoligal 18:24.
tips
nalla valiyil pōga muyarchi seiyungal. appōdhudhaan, adhē valiyil pōga ninaikkum nanbargalai kandupidippadhu ungalukku sulabamaaga irukkum.
ungalukku theriyumaa . . . ?
kadavul paarabatcham paarppadhillai enbadhu unmaidhaan. aanaalum, yaarai vēndumaanaalum avar ‘thannudaiya kūdaaratthil virundhaaliyaaga’ ētrukkolla maattaar. adhaavadhu, avarudaiya nanbargalai avar romba gavanamaagatthaan thērndheduppaar.—sangīdham 15:1-5.
thittamidungal.. seyalpadungal!
nalla nanbargalai kandupidikka naan ippadiyellaam seiyappōgirēn․․․․․
ennaivida vayadhil periyavargalaaga irukkum ivargalai en nanbargalaakkikkolla aasaippadugirēn․․․․․
indha vishayatthai patri en appaa ammaavidam idhaiyellaam kētka vēndum․․․․․
nīngal enna ninaikkirīrgal?
● ungal nanbargalidam enna gunangal irukka vēndumendru ninaikkirīrgal, ēn?
● oru nalla nanbaraaga iruppadharku ungalukku enna gunangal thēvai endru ninaikkirīrgal?
[siru kurippu]
“sila pasangalōda sēra kūdaadhunu appaa ammaa sonnappō ennaala ētthukkavē mudiyala. enakku frendsnaa ivangadhaannu nenaichēn. aanaa, appaa ammaa sonnadha konjam yōsichu paartthappōdhaan enakku kannu thirandha maadhiri irundhuchu. etthanaiyō nalla nanbargal enakku kidaippaanganu purinjukka mudinjudhu.”—kōl
[petti]
ungalukku sila aalōsanaigal!
nanbargalai kandupidippadhai patri ungal appaa ammaavidam pēsungal. ungal vayadhil irundhapōdhu avargalukku eppadippatta nanbargal irundhaargal endru kēlungal. silarai ēndhaan nanbargalaaga thērndhedutthōmō endru ippōdhu varutthappadugiraargalaa? aam endraal, adharku enna kaaranam? avargal seidha adhē thavarai nīngal eppadi seiyaamal irukkalaam endru kēttu therindhukollungal.
ungal nanbargalai ungal appaa ammaavidam arimugappadutthi vaiyungal. appadi seiya ungalukku sangadamaaga irundhaal, ‘enakku ēn ippadi thōnudhu?’ endru yōsiyungal. oruvēlai ungaludaiya appaa ammaavukku pidikkaadha edhaiyaavadhu avargal seigiraargalaa? aam endraal, ungal nanbargalai nīngal innum gavanamaaga thērndhedukka vēndumendru arttham.
nandraaga kaadhukodutthu kēlungal. ungal nanbargalin nalanil aarvam kaattungal. avargal manamvittu pēsumpōdhu akkaraiyōdu kēlungal.—pilippiyar 2:4.
manniyungal. ungal nanbargalidam kuraiyē irukka kūdaadhendru ninaikkaadhīrgal. “naam ellaarum pala dhadavai thavaru seigirōm.”—yaakkōbu 3:2.
ungal nanbargalai thaniyaaga irukka vidungal. ungal nanbargalōdu eppōdhum ottikkondu irukkaadhīrgal. unmaiyaana nanbargalaaga irundhaal, ungalukku thēvaippadumpōdhu nichayam ungalōdu iruppaargal.—prasangi 4:9, 10.