vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • es23 pak. 44-57
  • ēpral

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • ēpral
  • sindhikka dhinam oru vasanam—2023
  • thunai thalaippugal
  • sani, ēpral 1
  • nyaayiru, ēpral 2
  • thingal, ēpral 3
  • ninaivunaal anusarippu
    sūriyan maraindha piragu
    sevvaai, ēpral 4
  • budhan, ēpral 5
  • vyaalan, ēpral 6
  • velli, ēpral 7
  • sani, ēpral 8
  • nyaayiru, ēpral 9
  • thingal, ēpral 10
  • sevvaai, ēpral 11
  • budhan, ēpral 12
  • vyaalan, ēpral 13
  • velli, ēpral 14
  • sani, ēpral 15
  • nyaayiru, ēpral 16
  • thingal, ēpral 17
  • sevvaai, ēpral 18
  • budhan, ēpral 19
  • vyaalan, ēpral 20
  • velli, ēpral 21
  • sani, ēpral 22
  • nyaayiru, ēpral 23
  • thingal, ēpral 24
  • sevvaai, ēpral 25
  • budhan, ēpral 26
  • vyaalan, ēpral 27
  • velli, ēpral 28
  • sani, ēpral 29
  • nyaayiru, ēpral 30
sindhikka dhinam oru vasanam—2023
es23 pak. 44-57

ēpral

sani, ēpral 1

‘kadavul thannudaiya orē maganai thandhu, indhalavukku ulagatthin mēl anbu kaattinaar.’—yōvaa. 3:16.

yēsu namakkaaga manadhaara uyir koduppadhan mūlamaaga nammēl vaitthirukkira anbai kaattinaar. (yōvaa. 15:13) avargal iruvarum kaattiya anbukku naam endha kaimaarum seiya mudiyaadhu. ovvoru naalum avargalukku pidittha maadhiri vaalvadhan mūlam nammudaiya nandriyai kaatta mudiyum. (kolō. 3:15) paralōga nambikkai ullavargal mītpuvilaiyai pokkishamaaga ninaikkiraargal. ēnendraal, mītpuvilaiyaaldhaan paralōgatthukku pōgira vaaippē avargalukku kidaitthirukkiradhu. (mat. 20:28) mītpuvilaiyil visuvaasam iruppadhaaldhaan avargalai nīdhimaangalaaga yegōvaa arivitthirukkiraar, thannudaiya magangalaaga thatthedutthirukkiraar. (rō. 5:1; 8:15-17, 23) vērē aadugalum mītpuvilaikku romba nandriyōdu irukkiraargal. mītpuvilaiyil avargalukku visuvaasam iruppadhaaldhaan sutthamaana manasaatchiyōdu irukka mudigiradhu. ‘migundha ubatthiravatthilirundhu thappippōm’ endra nambikkaiyum kidaitthirukkiradhu. (veli. 7:13-15) ovvoru varushamum ninaivunaal nigalchiyil kalandhukolvadhan mūlamaaga indha irandu thogudhiyil ullavargalum mītpuvilaiyai uyarvaaga madhikkiraargal enbadhai kaattugiraargal. w22.01 23 ¶14-15

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 10) matthēyu 21:18, 19; 21:12, 13; yōvaan 12:20-50

nyaayiru, ēpral 2

kristhu nammai vilaikodutthu vaanginaar.—galaa. 3:13.

edhirigal sonna pali sollaitthaan yēsuvaal thaangavē mudiyavillai. avar dheivanindhanai seidhaar endru avargal palipōttaargal. adhaavadhu, kadavulaiyum kadavuludaiya peyaraiyum avamadhitthaar endru palipōttaargal. (mat. 26:64-66) andha palippēchu avarudaiya manadhai avvalavu ranamaakkiyadhaal andha kutrachaattōdu saagaamal iruppadharku yegōvaa edhaiyaavadhu seivaar endru edhirpaartthaar. (mat. 26:38, 39, 42) oru saabatthilirundhu yūdhargalai vidudhalai seivadharkaaga yēsu mara kambatthil thonga vēndiyirundhadhu. (galaa. 3:10) thiruchattatthukku kīlppadivadhaaga sollivittu, adhanpadi avargal seiyaamal pōivittaargal. adhanaal, aadhaamidamirundhu vandha paavam mattumallaamal thiruchattatthai mīriya saabamum avargalmīdhu vandhadhu. (rō. 5:12) marana dhandanai kidaikkira alavukku periya paavatthai seidhavargal kolai seiyappada vēndum endru thiruchattam sonnadhu. ippadi kolai seiyappattavargaludaiya udal, sila samayangalil mara kambatthil thongavidappattadhu. adhōdu, mara kambatthil thongavidappattavan sabikkappattavan endrum thiruchattam sonnadhu. (ubaa. 21:22, 23; 27:26) yēsu mara kambatthil thongavidappattapōdhu, yūdhargaludaiya saabatthai avar ētrukkondaar. yūdhargal avarai odhukkitthallinaalum saabatthilirundhu avargalai vidudhalaiyaakkinaar. w21.04 16 ¶5-6

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 11) matthēyu 21:33-41; 22:15-22; 23:1-12; 24:1-3

thingal, ēpral 3

naan en uyirai kodukkirēn.—yōvaa. 10:17.

yēsuvin kadaisi naalil nadandha sambavatthai konjam karpanai seidhu paarungal. rōma padaivīrargal irakkam illaamal avarai mulsaattaiyaal adikkiraargal. (mat. 26:52-54; yōvaa. 18:3; 19:1) avarudaiya sadhaiyai adhu kilikkiradhu. avarudaiya mudhugil rattham vadigiradhu. aanaalum, romba baaramaana sitthiravadhai kambatthai avarudaiya mudhugil vaikkiraargal. avar kashtappattu andha kambatthai ilutthukkondu pōgiraar. aanaal, pōgira valiyil innoruvarai kattaayappadutthi andha kambatthai sumakka vaikkiraargal. (mat. 27:32) avarai kollappōgira idatthukku pōi sērndhavudanē avarai sitthiravadhai kambatthin mēl padukka vaitthu avarudaiya kaiyilum, kaalilum aaniyadikkiraargal. ippōdhu andha kambatthai thūkki nirutthugiraargal. avarudaiya udal edaiyaal, aaniyadittha idatthil avarudaiya sadhai kiligiradhu. avarudaiya ammaavum nanbargalum kadhari alugiraargal. aanaal, yūdha adhigaarigal kindal seigiraargal. (lū. 23:32-38; yōvaa. 19:25) nēram aaga aaga avarudaiya valiyum vēdhanaiyum adhigamaagiradhu. thudikka mudiyaamal avarudaiya idhayam thadumaarugiradhu. seyalpada mudiyaamal avarudaiya nuraiyīral thinarugiradhu. avar romba kashtappattu mūchuvidugiraar. saagumvaraikkum yegōvaavukku unmaiyōdu irundha andha thirupthiyil kadaisiyaaga jebam seigiraar. piragu, thalaiyai saaitthu uyirvidugiraar. (maar. 15:37; lū. 23:46; yōvaa. 10: 18; 19:30) ippadi anuanuvaaga vēdhanaippattu, avamaanappattu saagiraar. w21.04 16 ¶4

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 12) matthēyu 26:1-5, 14-16; lūkkaa 22:1-6

ninaivunaal anusarippu
sūriyan maraindha piragu
sevvaai, ēpral 4

en ninaivaaga idhai thodarndhu seiyungal.—lū. 22:19.

thanakku unmaiyaaga irundha 11 appōsthalargalidam, pudhiya oppandhatthai patriyum arasaangatthukkaana oppandhatthai patriyum yēsu sonnaar. (lū. 22:20, 28-30) indha oppandhatthukkul varugira appōsthalargalukkum innum konjam pērukkum paralōgatthil raajaakkalaagavum gurumaargalaagavum sēvai seigira vaaippu irukkiradhu. (veli. 5:10; 14:1) indraikkum paralōga nambikkai ullavargalil konjam pēr būmiyil irukkiraargal. avargal indha irandu oppandhangalin kīl varuvadhaal ninaivunaal nigalchiyil avargal mattumdhaan rottiyaiyum dhraatchamadhuvaiyum saappidugiraargal. paralōgatthil saavē illaamalum, alivē illaamalum vaalgira vaaippai avargalukku yegōvaa kodutthirukkiraar. yēsu kristhuvōdum matra saga raajaakkalōdum sērndhu yegōvaavukku sēvai seiyum vaaippu avargalukku irukkiradhu. sollappōnaal, yegōvaavai avargal nērukkunēr paarppaargal. (1 ko. 15:51-53; 1 yō. 3:2) saagumvarai unmaiyaaga irukka vēndum enbadhum avargalukku nandraaga theriyum.—2 thī. 4:7, 8. w22.01 21 ¶4-5

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 13) matthēyu 26:17-19; lūkkaa 22:7-13 (sūriyan maraindha piragu nadandhavai: nisaan 14) matthēyu 26:20-56

budhan, ēpral 5

nī ennōdu pūnjōlaiyil iruppaai.—lū. 23:43.

yēsuvukku pakkatthil irandu kutravaaligalai sitthiravadhai kambatthil thongavittirundhaargal. (lū. 23:40, 41) adhil oruvan yēsuvai paartthu, “nīngal aatchikku varumpōdhu ennai ninaitthukkollungal” endru sonnaan. (lū. 23:42) yegōvaa karunai ullam padaitthavar enbadhu yēsuvukku therindhirundhadhaal, saagappōgira andha kutravaalikku indha vaakkurudhiyai kodutthaar. (sang. 103:8; ebi. 1:3) appadiyendraal, yegōvaa eppadi nadandhukolgiraar? thappu seigiravargal manam varundhumpōdhum, yēsuvin mītpu baliyin adippadaiyil mannippu kidaikkum endru nambumpōdhum, yegōvaa dhaaraalamaaga mannikkiraar; karunai kaattugiraar. (1 yō. 1:7) aanaal, thangaludaiya thavarugalai yegōvaa mannikkavē maattaar endru silar ninaikkiraargal. nīngalum appadi ninaikkirīrgalaa? idhai yōsitthu paarungal: kadaisi nēratthil visuvaasam vaittha kutravaalikkē yēsu karunai kaattinaar! appadiyendraal, thannai unmaiyaaga vanangubavargalukku yegōvaa evvalavu karunai kaattuvaar!—sang. 51:1; 1 yō. 2:1, 2. w21.04 9-10 ¶5-6

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 14) matthēyu 27:1, 2, 27-37

vyaalan, ēpral 6

‘yēsu “muditthuvittēn!” endru sonnaar.’—yōvaa. 19:30.

saagumvaraiyil unmaiyaaga irundhu niraiya vishayangalai saadhitthaar. mudhalaavadhaaga, saatthaan oru poiyan enbadhai nirūbitthaar. saatthaan ennadhaan thittam pōttaalum oru paribūrana manidhanaal ellaa samayatthilum unmaiyaaga irukka mudiyum enbadhai kaattinaar. irandaavadhaaga, thannudaiya uyirai mītpuvilaiyaaga kodutthaar. adhanaal, paava iyalbulla manidhargalaal yegōvaavidam oru nalla bandhatthai vaitthukkolla mudigiradhu. endrendrum vaalum oru nambikkaiyum avargalukku kidaitthirukkiradhu. mūndraavadhaaga, yegōvaadhaan nīdhiyaana aatchiyaalar enbadhai nirūbitthaar. yegōvaavudaiya peyarukku ērpatta kalangatthai nīkkinaar. adhanaal, ovvoru naalaiyum, yegōvaavukku unmaiyaaga irukkirōm enbadhai kaattuvadharkaana kadaisi naalaaga paarungal. ippadi vaalndhaal, saavai sandhikka vēndiyirundhaalum ungalaal ippadi solla mudiyum: ‘yegōvaavē, ungalukku unmaiyaa irukkiradhukkum saatthaan oru poiyannu nirūbikkiradhukkum ungalōda pēra parisutthappadutthuradhukkum ungalōda unnadha arasaatchiya aadharikkiradhukkum ennaala mudinja ellaatthaiyum naan senjirukkirēn.’ w21.04 12 ¶13-14

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 15) matthēyu 27:62-66 (sūriyan maraindha piragu nadandhavai: nisaan 16) matthēyu 28:2-4

velli, ēpral 7

ivar en anbu magan; naan ivarai ētrukkolgirēn.—mat. 17:5.

seiyaadha oru kutratthukkaaga yēsuvin mīdhu pali sumatthiyirukkiraargal... avarai kēli pannugiraargal... kodumaippadutthugiraargal. kadaisiyil sitthiravadhai kambatthil vaitthu aani adikkiraargal. andha aanigal avarudaiya kaigalaiyum kaalgalaiyum thulaitthukkondupōgiradhu. avar kashtappattu mūchuvidugiraar. avaraal pēsakkūda mudiyavillai. avvalavu vali! avvalavu vēdhanai! irundhaalum avar pēsiyē aaga vēndum. ēnendraal, sila mukkiyamaana vishayangalai avar solla vēndiyirukkiradhu. yēsuvudaiya kadaisi vaartthaigalilirundhu idhuvaraikkum naam enna arumaiyaana paadangalai katrukkondōm? matravargalai naam mannikka vēndum, nammaiyum yegōvaa mannippaar endru namba vēndum. namakku ēraalamaana sagōdhara sagōdharigalai yegōvaa kodutthirukkiraar. avargal namakku oru kudumbam maadhiri irukkiraargal, namakku udhavuvadharku thayaaraaga irukkiraargal. aanaal, namakku udhavi thēvaippadumpōdhu naamdhaan avargalidam kētka vēndum. namakku eppērppatta sōdhanai vandhaalum adhai samaalippadharku yegōvaa udhavuvaar. naam irandhuvittaalum yegōvaa nammai marubadiyum uyirōdu kondu varuvaar endra nambikkaiyōdu, ovvoru naalaiyum, yegōvaavukku unmaiyaaga irukkirōm enbadhai kaattuvadharkaana kadaisi naalaaga paarungal! w21.04 8 ¶1; 13 ¶17

ninaivunaal baibil vaasippu: (pagalil nadandhavai: nisaan 16) matthēyu 28:1, 5-15

sani, ēpral 8

orē unmaiyaana kadavulaagiya ungalaiyum, nīngal anuppiya yēsu kristhuvaiyum patri avargal therindhukondē irundhaal avargalukku mudivillaadha vaalvu kidaikkum.—yōvaa. 17:3.

yēsuvin adichuvadugalai pinpatrinaal namakku mudivillaadha vaalvu kidaikkum. panakkaara vaaliban oruvan yēsuvidam vandhu, ‘mudivillaadha vaalvu kidaippadharku enna seiya vēndum?’ endru kēttaan. adharku avar, “ennai pinpatri vaa” endru sonnaar. (mat. 19:16-21) innoru samayam, avardhaan kristhu enbadhai nambaadha yūdhargal silaridam, “en aadugal . . . en pinnaal varugindrana. naan avatrukku mudivillaadha vaalvu tharugirēn” endru sonnaar. (yōvaa. 10:24-29) yēsu sonna, seidha vishayangalinpadi naamum seidhaal, avarmēl visuvaasam kaattugirōm endru arttham. ippadi seiyumpōdhu mudivillaadha vaalvu namakku kidaikkum. (mat. 7:14) yēsuvai naam nerukkamaaga pinpatruvadharku, avarai patri nandraaga therindhukolla vēndum. yēsuvai patri ‘therindhukondē iruppadhu’ enbadhu, thodarchiyaaga seiya vēndiya oru vishayam. ovvoru naalum yēsuvai patri katrukkondē irukka vēndum. adhaavadhu, avarudaiya gunangal... avar yōsikkira vidham... avar pinpatriya nerimuraigal... idhai patriyellaam therindhukondē irukka vēndum. naam evvalavu varushangal satthiyatthil irundhaalum, yegōvaavai patriyum yēsuvai patriyum therindhukondē irukka vēndum. w21.04 4 ¶9-10

nyaayiru, ēpral 9

munbu naan thunburutthugiravanaagavum kadavulai nindhikkiravanaagavum irundhēn.—1 thī. 1:13.

munbu seidha paavangalai ninaitthu sila samayangalil appōsthalan pavul thuvandupōyirukkalaam. adhanaaldhaan, thannai “perum paavi” endru sonnaar. (1 thī. 1:15) avar satthiyatthukku varuvadharku munbu, kristhavargalmīdhu bayangara veriyōdu irundhadhaal nagaram nagaramaaga pōi avargalai kodumaippadutthinaar. silarai siraiyil adaitthaar. silarukku marana dhandanai koduppadharku sammadham therivitthaar. (ap. 26:10, 11) ippadi marana dhandanai kidaitthavargaludaiya pillaigalai pavul sandhitthapōdhu avarukku eppadi irundhirukkum endru ninaikkirīrgal? palaiya kaariyangalai ninaitthu avar vēdhanaippattiruppaar. aanaal, ippōdhu edhaiyumē avaraal maatra mudiyaadhē! kristhu thanakkaaga irandhaar enbadhil mattum avar urudhiyaaga irundhaar. adhanaal, “kadavuludaiya alavatra karunaiyaal ippōdhu indha nilaiyil irukkirēn” endru sonnaar. adhaavadhu, ‘appōsthalanaaga irukkirēn’ endru sonnaar. (1 ko. 15:3, 10) idhilirundhu namakku enna paadam? kristhu ungalukkaaga irandhaar enbadhaiyum yegōvaavidam nīngal oru nalla bandhatthai vaitthukkolla avar vali seidhirukkiraar enbadhaiyum ētrukkollungal. (ap. 3:19) nīngal yegōvaavin saatchi aavadharku munbum, aanadharku pinbum ennenna thappellaam seidhīrgal enbadhai yegōvaa manadhil vaitthukkondē iruppadhillai. ēnendraal, nīngal ippōdhu enna seidhukondirukkirīrgal, edhirkaalatthil enna seiyappōgirīrgal enbadhudhaan avarukku mukkiyam.—ēsaa. 1:18. w21.04 22 ¶11

thingal, ēpral 10

avai kadavulidamirundhudhaan vandhirukkindranavaa enbadhai sōdhitthu paarungal. ēnendraal, pōli thīrkkadharisigal niraiya pēr indha ulagatthil vandhirukkiraargal.—1 yō. 4:1.

mēsiyaa saaga vēndiyadhu avasiyam enbadhai yūdhargal niraiya pēr unaraamal irundhaargal. aanaal, thīrkkadharisanam enna solgiradhu endru paarungal: “avar thannudaiya uyiraiyē koduppaar. kutravaaligalil oruvaraaga ennappaduvaar. palarudaiya paavangalai sumappaar. kutravaaligalukkaaga parindhu pēsuvaar.” (ēsaa. 53:12) thīrkkadharisanangal ivvalavu thelivaaga solliyirukkumpōdhu avar oru paaviyaaga irappadhai paartthu avargal adhirchi adaivadharku ondrumē illai! naam thadumaatram adaiyaamal iruppadharku unmaigalai therindhukolla vēndum. malaipprasangatthil thannudaiya sīshargalmīdhu, “illaadhadhaiyum pollaadhadhaiyum” matravargal solvaargal endru yēsu echaritthirundhaar. (mat. 5:11) idharku pinnaal iruppadhu ellaam saatthaandhaan. edhirigal nammai patri padumōsamaana poigalai parappuvadharku saatthaan thūndugiraan. (veli. 12:9, 10) indha maadhiri poigalai naam odhukki thalla vēndum. idhaiyellaam paartthu naam bayandhuvida kūdaadhu; visuvaasatthaiyum ilandhuvida kūdaadhu. w21.05 11 ¶14; 12 ¶16

sevvaai, ēpral 11

bayappadaadhīrgal; sittukkuruvigalaivida nīngal madhippullavargal.—mat. 10:31.

yegōvaamēl nambikkai vaippadharku ungal baibil maanavarukku udhavungal. thannudaiya sīshargalmēl yegōvaa romba anbu vaitthiruppadhaal avargalukku udhavuvaar endru yēsu vaakku kodutthaar. (mat. 10:19, 20, 29, 30) idhē vishayatthai nīngalum ungal maanavarukku nyaabagappadutthungal. ungal maanavarin ilakkugalai patri jebatthil solvadhan mūlam yegōvaamēl nambikkai vaippadharku udhavungal. “enakku baibil padippu edutthavar adikkadi ennōda ilakkugala patthi jebatthila solluvaaru. avarōda jebatthukku badhil kidachadha paatthappa naanum jebam seiya aarambichēn. kūttangalukkum maanaadugalukkum pōradhukku ennōda pudhu vēlaila enakku līvu kidachappa yegōvaavōda udhavi enakku irukkungiradha naan purinjukittēn” endru pōlandhil irukkira fraansisek solgiraar. baibil maanavargalmīdhu yegōvaa romba akkarai vaitthirukkiraar. thannidam nerungi varuvadharku avargalukku naam udhavi seivadhai avar uyarvaaga madhikkiraar. adharkaaga, nammaiyum avar romba nēsikkiraar. (ēsaa. 52:7) oruvēlai, ippōdhu ungalukku baibil padippu edhuvum illai endraalum, matravargaludaiya baibil padippukku pōvadhan mūlam andha maanavargal munnēruvadharku ungalaalum udhava mudiyum. w21.06 7 ¶17-18

budhan, ēpral 12

avan yegōvaavin sattatthai aasai aasaiyaaga padikkiraan. adhai raatthiriyum pagalum thaalndha kuralil vaasikkiraan.—sang. 1:2.

baibil nammidam iruppadhai oru baakkiyamaaga ninaitthaal naam adhai thavaraamal padippōm. nēram irundhaal paditthukkollalaam endru ninaikka maattōm. ippadi thodarndhu baibilai paditthaal nammudaiya visuvaasatthai balamaaga vaitthukkolla mudiyum. padaitthavar oruvar iruppadhai indha ulagatthin ‘nyaanigalum arivaaligalum’ nambuvadhillai. (mat. 11:25, 26) aanaal, baibilil irukkira aadhaarangalai vaitthu, appadi oruvar irukkiraar enbadhai naam nambugirōm. baibilai padippadhaal, indha ulagam ēn ivvalavu sīralindhu kidakkiradhu endrum yegōvaa sīkkiratthil enna seiyappōgiraar endrum namakku theriyum. adhanaal, nammai padaitthavarmēl irukkira visuvaasatthai balamaaga vaitthukkolla vēndum enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. avarmēl matravargal visuvaasam vaippadharkum naam udhavalaam. (1 thī. 2:3, 4) sīkkiratthil, indha ulagatthil irukkira ellaarumē ‘engal kadavulaagiya yegōvaavē, nīngal magimaiyai . . . petrukkolla thagudhiyaanavar. ēnendraal, nīngaldhaan ellaavatraiyum padaitthīrgal’ endru sollum kaalam varappōgiradhu.—veli. 4:11. w21.08 19 ¶18-20

vyaalan, ēpral 13

oruvarukkoruvar sagōdhara anbaiyum kanivaana paasatthaiyum kaattungal.—rō. 12:10.

mūppargal mēippargalaaga iruppadhaal, thēvaippadumpōdhu aalōsanai kodukka vēndiya poruppu avargalukku irukkiradhu. ‘idhayatthukku sandhōsham tharugira’ nadaimuraiyaana... urchaagappadutthugira... aalōsanaigalai kodukka avargal muyarchi seiya vēndum (nīdhi. 27:9) mūppargalukku sagōdhara sagōdharigalmēl anbu irukkiradhu. yaaraavadhu thappaana paadhaiyil adiyedutthu vaikkumpōdhu, avarukku aalōsanai koduppadhan mūlamaaga mūppargal avarmēl anbu kaattugiraargal. (galaa. 6:1) avaridam pēsuvadharku munbu, oru mūppar pavul sonna indha vishayangalai yōsitthuppaarppaar: “anbu porumaiyum karunaiyum ulladhu. . . . ellaavatraiyum thaangikkollum, ellaavatraiyum nambum, ellaavatraiyum nambikkaiyōdu edhirpaarkkum, ellaavatraiyum sagitthukkollum.” (1 ko. 13:4, 7) andha mūppar indha vasanangalai nandraaga yōsitthu paarkkumpōdhu, sariyaana nōkkatthōdudhaan aalōsanai kodukka virumbugiraaraa, adhai anbaana vidhatthil kodukka vēndum endru ninaikkiraaraa enbadhai purindhukolvaar. aalōsanaiyai kētkiravarum thanmēl irukkira anbaaldhaan mūppar aalōsanai kodukkiraar enbadhai purindhukondaal adhai ētrukkolvadhum sulabamaaga irukkum. w22.02 14 ¶3; 15 ¶5

velli, ēpral 14

avargal avarukku adangi nadakkaamal, avarudaiya sakthiyai dhukkappadutthinaargal.—ēsaa. 63:10.

dhēvathūdhargalaiyum manidhargalaiyum endha kuraiyum illaamal paribūranamaaga yegōvaa padaitthaar. aanaal, saatthaan (saatthaan enbadharku “edhirppavan” endru arttham) paribūranamaaga irundha aadhaamaiyum ēvaalaiyum yegōvaavukku virōdhamaaga kalagam seiya vaitthaan. matra dhēvathūdhargalum manidhargalum andha kalagatthil sērndhuvittaargal. (yū. 6) adhanaal, avargal thanakku dhrōgam seidhadhaaga yegōvaa ninaitthaar. ivvalavu nadandhum yegōvaa adhai ellaam sagitthukkondaar. idhu ellaavatrukkum mudivukattum varaikkum avar thodarndhu sagitthukkondudhaan iruppaar. ippadi mudivukattiya pinbu avarum sari, avarudaiya ūliyargalum sari, endhavoru mōsamaana vishayatthaiyum sagitthukkolla vēndiya avasiyam irukkaadhu. suyanalatthukkaagatthaan yōbu yegōvaavai vanangugiraar endru avan sonnaan. sollappōnaal, avarai unmaiyaaga vanangiya ūliyargal ellaaraiyum patri avan appaditthaan sonnaan. (yōbu 1:8-11; 2:3-5) indru varaikkum avan adhē kutrachaattaidhaan sumatthikkondirukkiraan. (veli. 12:10) adhanaal, namakku varugira sōdhanaigalai naam sagitthirundhaal... kadaisi varaikkum unmaiyaaga irundhaal... avan sonnadhu ellaam poi enbadhai nammaal nirūbikka mudiyum. w21.07 9 ¶7-8

sani, ēpral 15

en kan munnaalēyē nīngal akkiramangal seidhadhu pōdhum. adharku oru mudivukattungal.—ēsaa. 1:16.

maatrangalai seivadhu evvalavu mukkiyam enbadhai namakku katrukkodukka appōsthalan pavul rombavē porutthamaana ōr udhaaranatthai sonnaar. nammudaiya palaiya subaavatthai ‘mara kambatthil vaitthu aaniyadikka’ vēndumendru avar eludhinaar. (rō. 6:6) vēruvaartthaiyil solla vēndumendraal, kristhuvai pōlavē naam nadakka vēndum. yegōvaa verukkira ennangalaiyum, palakkavalakkangalaiyum olitthukkatta vēndum. appadi seidhaaldhaan nammudaiya manasaatchi sutthamaaga irukkum. edhirkaalatthil endrendraikkum vaalvadharkaana vaaippu namakku kidaikkum. (yōvaa. 17:3; 1 pē. 3:21) namakku ētra maadhiri thannudaiya nerimuraigalai yegōvaa maatrikkolla maattaar. naamdhaan avarudaiya nerimuraigalukku ētra maadhiri nammai maatrikkolla vēndum. (ēsaa. 1:17, 18; 55:9) nyaanasnaanam eduttha piragumkūda ketta aasaigalai edhirtthu thodarndhu pōraada vēndiyirukkum. udhavi kēttu yegōvaavidam jebam seiyungal. ungal balatthai nambiyirukkaamal avarudaiya sakthiyai nambiyirungal. (galaa. 5:22; pili. 4:6) palaiya subaavatthai thūkkippōduvadharkum, adhu thirumbavum namakkul etti paarkkaamal iruppadharkum naam kadinamaaga muyarchi seiya vēndum. w22.03 6-7 ¶15-17

nyaayiru, ēpral 16

‘yegōvaa unnai aadharippaar.’—sang. 55:22.

avarudaiya arasaangatthaiyum nīdhinerigalaiyum mudhalidatthil vaitthaal namakku thēvaiyaana saappaadu, thunimani, irukka idam ena ellaam tharuvadhaaga vaakku kodutthirukkiraar. (mat. 6:33) indha vaakkurudhiyai naam nambinaal panamum porulum namakku unmaiyaana sandhōshatthaiyum paadhugaappaiyum tharum endru ninaikka maattōm. yegōvaavin viruppatthai seiyumpōdhu mattumdhaan namakku unmaiyaana sandhōshamum samaadhaanamum kidaikkum. (pili. 4:6, 7) oruvēlai, niraiya porulgalai nammaal vaanga mudiyalaam. aanaal, konjam yōsitthuppaarungal: ‘idhellaam romba avasiyamaayiduchu. idhu illaama naan eppadi vaalradhu?’ endra nilaikku nīngal pōividuvīrgalaa? idhaiyellaam paraamarippadhilēyē ungaludaiya nēramum sakthiyum pōividumaa? yegōvaavin kudumbatthil irukkum nam ellaarukkum avar oru mukkiyamaana vēlaiyai kodutthirukkiraar. adhai surusuruppaaga seiya vēndum endru edhirpaarkkiraar. adhanaal, endha vishayamum nammai dhisaithiruppuvadharku naam idangkodukka kūdaadhu. yēsuvai pinpatraamal pōna andha manidhan maadhiri naamum irukka kūdaadhu. avanidam irukkum sotthu avanukku avvalavu peridhaaga therindhadhaal, yegōvaavukku sēvai seigira vaaippaiyum kadavuludaiya maganaaga thatthedukkappadugira baakkiyatthaiyum ilandhuvittaan.—maar. 10:17-22. w21.08 6 ¶17

thingal, ēpral 17

badhil solla eppōdhum thayaaraaga irungal.—1 pē. 3:15.

baibilai padikkumpōdhu, yegōvaavudaiya gunangalai patri therindhukolla mudiyum. andha gunangaldhaan padaippugalilum therigindrana enbadhu ungalukku puriyavarum. adhanaal, yegōvaa nijamaagavē irukkiraar, avar ēdhō oru karpanai kadhaapaatthiram kidaiyaadhu endru nīngal purindhukolvīrgal. (yaath. 34:6, 7; sang. 145:8, 9) avarai patri therindhukolla therindhukolla avarmēl irukkira visuvaasam valarum, anbu aalamaagum, avaridam irukkira natpum balamaagum. nīngal katrukkondadhai matravargalidam sollungal. ‘kadavulē illa’ endru avar solvadhaaga vaitthukkollungal. avarukku eppadi badhil solvadhu endru ungalukku theriyavillai. nīngal enna seiyalaam? kadavul irukkiraar endru baibil eppadi kaattugiradhu enbadhai nammudaiya prasurangalilirundhu therindhukollungal. sagōdhara sagōdharigalidam udhavi kētkalaam. nīngal katrukkondadhai ungalidam kēlvi kēttavaridam sollungal. avar adhai ētrukkolgiraarō illaiyō ungaludaiya visuvaasam balamaagum. w21.08 18 ¶14-15

sevvaai, ēpral 18

ellaavatraiyum ungalukku sonnēn.—ap. 20:20.

yegōvaavai sandhōshappaduttha nammidam irukkira ellaavatraiyumē vittukkodukka vēndum endru arttham kidaiyaadhu. (pra. 5:19, 20) adhē samayatthil, sila vasadhigalai vittukkodukka vēndumē ena ninaitthu yegōvaavukku niraiya sēvai seiyaamal irundhuvittaal, yēsu uvamaiyil sonna andha nabar maadhiridhaan naam iruppōm. avan kadavulai odhukkitthallivittu avanudaiya saugariyangalai piditthukkondirundhaan. (lū. 12:16-21) prachinaigal varumpōdhu nandraaga yōsitthu thittam pōduvadharkum, adhai seyalpadutthuvadharkum udhava solli yegōvaavidam jebam seiya vēndum. (nīdhi. 3:21) niraiya valigalil yegōvaa nammai aasīrvadhikkiraar. naam enna seidhaalum avarukku pugal sērkkira vidhatthil seidhaal avar namakku kodukkira ellaa aasīrvaadhangalukkum nandriyōdu irukkirōm enbadhai kaattalaam. (ebi. 13:15) adharku oru validhaan ūliyatthai adhigamaaga seivadhu. ovvoru naalum, ‘yegōvaa nallavar enbadhai eppadiyellaam rusitthu paarkkalaam’ endru yōsiyungal. (sang. 34:8) appōdhu, “ennai anuppiyavarudaiya viruppatthinpadi seidhu avarudaiya vēlaiyai mudippadhē ennudaiya unavaaga irukkiradhu” endru yēsu sonna maadhiri naamum solla mudiyum.—yōvaa. 4:34. w21.08 30-31 ¶16-19

budhan, ēpral 19

agambaavam vandhaal alivu varum. aanavam vandhaal adisarukkum.—nīdhi. 16:18.

naam thalaikkanatthōdu nadandhaal, saatthaan maadhiriyē namakkum mudivillaadha vaalvu kidaikkaadhu endru avanukku nandraaga theriyum. oruvarukku ‘thalaikkanam vandhuvittaal, pisaasukku kidaitthirukkum dhandanai avarukkum kidaitthuvidalaam’ endru appōsthalan pavulum echaritthaar. (1 thī. 3:6, 7) indha nilaimai nam yaarukku vēndumaanaalum varalaam. naam pudhidhaaga satthiyatthukku vandhirundhaalum sari, romba varushangalaaga satthiyatthil irundhaalum sari. thalaikkanatthōdu nadandhukolbavargal suyanalavaadhigal. yegōvaavai patri yōsikkaamal thangalai patriyēdhaan avargal yōsippaargal. naamum appadi nadandhukolla vēndum endru saatthaan ninaikkiraan. mukkiyamaaga, prachinaigal varumpōdhu naam appadi nadandhukolla vēndum endru aasaippadugiraan. udhaaranatthukku, ungalmēl yaaraavadhu poi kutrachaattu sumatthiyirukkalaam. illaiyendraal, ungalai aniyaayamaaga nadatthiyirukkalaam. andha maadhiri samayangalil yegōvaavaiyum sagōdhara sagōdharigalaiyum nīngal kurai solla vēndum endru avan aasaippadugiraan. yegōvaa solgirapadi seiyaamal, ungalukku enna thōndrugiradhō adhanpadi seidhaaldhaan indha prachinaiyai thīrkka mudiyum endru nīngal ninaikka vēndum endru avan aasaippadugiraan.—pra. 7:16, 20. w21.06 15 ¶4-5

vyaalan, ēpral 20

“dhēsatthu janangalē, dhairiyamaaga vēlaiyil irangungal” endru yegōvaa solgiraar. “naan ungalōdu irukkirēn” endru paralōga padaigalin yegōvaa solgiraar.—aagaa. 2:4.

baabilōnil kaidhigalaaga irundha yūdhargalil silar, ki.mu. 537-il erusalēmukku thirumbi vandhaargal. aagaayum avargalil oruvaraaga irundhirukka vēndum. erusalēmukku vandha konja naatkalil, aalayatthukku asthivaaram pōttu adhai katta aarambitthaargal. (esraa 3:8, 10) aanaal, bayangaramaana edhirppu vandhadhaal sōrndhupōi andha vēlaiyai appadiyē nirutthivittaargal. (esraa 4:4; aagaa. 1:1, 2) adhanaal, ki.mu. 520-il yegōvaa aagaaikku oru mukkiyamaana vēlaiyai kodutthaar. adhaavadhu, avargaludaiya manadhil anaindhupōyirundha aarvatthīyai mūttividumpadi yegōvaa sonnaar. (esraa 6:14, 15) avargal yegōvaamēl visuvaasatthai valartthukkolla vēndiyirundhadhu. “paralōga padaigalin yegōvaa” endra vaartthaiyai kēttadhum andraikku irundha yūdhargalukku dhairiyam kidaitthirukkum. kōdikkanakkaana dhēvathūdhargal adangiya periya padaiyē yegōvaavidam irukkiradhu enbadhu avargalukku nyaabagam vandhirukkum. adhanaal, yegōvaavai nambinaal kandippaaga vetri kidaikkum enbadhu avargalukku purindhirukkum. w21.09 15 ¶4-5

velli, ēpral 21

nīngal oruvarmēl oruvar anbu kaattinaal, nīngal ennudaiya sīshargal endru ellaarum therindhukolvaargal.—yōvaa. 13:35.

indraikku ulagam muluvadhum irukkira yegōvaavin saatchigal appadippatta anbaitthaan kaattugiraargal, otrumaiyaaga irukkiraargal. vevvēru naadugalilirundhum kalaachaarangalilirundhum vandhirundhaalum, anbaal pinni pinaindhirukkiraargal. vērendha amaippil iruppavargalum ippadippatta anbai kaattuvadhillai. nammudaiya kūttangalilum, maanaadugalilum unmaiyaana anbai paarkka mudigiradhu. yegōvaa virumbum vidhatthildhaan avarai naam vanangugirōm enbadharku idhu ōr aadhaaramaaga irukkiradhu. (yōvaa. 13:34) “oruvarukkoruvar aalndha anbu kaattungal” endru baibil solgiradhu. (1 pē. 4:8) oruvaraiyoruvar mannikkumpōdhum, oruvarudaiya kuraigalai innoruvar porutthukkollumpōdhum, andha anbai kaatta mudiyum. adhōdu, sabaiyil irukkira ellaaridamum dhaaraala gunatthai kaattavum ubasarikkavum naam vaaippugalai thēdugirōm. oruvēlai, yaaraavadhu nammai punpadutthivittaal, avargalidamum indha gunangalai kaattugirōm. (kolō. 3:12-14) ippadippatta anbai kaattuvadhudhaan unmai kristhavargalin adaiyaalamaaga irukkiradhu. w21.10 22 ¶13-14

sani, ēpral 22

maganai nēsikkiravan avanai akkaraiyōdu kanditthu thirutthugiraan.—nīdhi. 13:24.

thavaru seidhavargalai sabainīkkam seiyumpōdhu avargal manam thirundha vaaippu irukkiradhu. thavaru seidhavargalai sabainīkkam seidhadhaaldhaan, avargalil niraiya pēr thaangal seidha thavarai unarndhu thangalai maatrikkondu yegōvaavidam vandhirukkiraargal. (ebi. 12:5, 6) idhai konjam yōsitthuppaarungal: mandhaiyil irukkum ōr aadu vyaadhiyaaga iruppadhai mēippar gavanikkiraar. andha aattai gunamaakka vēndumendraal, adhai matra aadugalilirundhu thaniyaaga piritthu vaikka vēndum enbadhu avarukku therigiradhu. aanaal, aadugal eppōdhumē ondraagatthaan irukkum. adhanaal, andha aattai mattum thaniyaaga piritthu vaikkumpōdhu, adharku romba kashtamaaga irukkum. appadiyendraal, andha aattai mēippar irakkam illaamal nadatthugiraar endru artthamaa? illai. andha aattai appadi thaniyaaga piritthu vaitthaaldhaan andha vyaadhi matra aadugalukkum varaamal irukkum... mulu mandhaiyum paadhugaappaaga irukkum... endrellaam andha mēipparukku theriyum. adhanaaldhaan, avar appadi seigiraar. w21.10 10 ¶9-10

nyaayiru, ēpral 23

ungal oliyai manushargalukku munnaal pragaasikka seiyungal; appōdhu, avargal ungaludaiya nalla seyalgalai paartthu, paralōgatthil irukkira ungal thagappanai magimaippadutthuvaargal.—mat. 5:16.

nammudaiya kudumbam romba periyadhu, ulagam muluvadhum irukkiradhu. adhil naamum oruvaraaga irukkirōm. idhu evvalavu periya vishayam! indha kudumbatthil innum niraiya pēr vandhusēra vēndum endru romba aasaippadugirōm. adhanaal, indha kudumbatthukku thalaivaraaga irukkira yegōvaavukkum, indha kudumbatthukkum, ketta peyar varaadhapadi naam nadandhukolla vēndum. nam nadatthaiyai paartthu makkal nalla seidhiyai ētrukkolla vēndum. naam yegōvaavukku kīlppadivadhaal sila samayangalil matravargal nammai kēli kindal seiyalaam alladhu thunburutthalaam. nammudaiya nambikkaigalai patri matravargalidam pēsumpōdhu namakku bayamaaga irukkalaam. idhupōndra samayangalil, yegōvaavum yēsuvum namakku udhavi seivaargal. eppadi pēsuvadhu, enna pēsuvadhu endru naam kavalaippada vēndiyadhillai endru yēsu sonnaar. ēn? “nīngal enna pēsa vēndumō adhu andha nēratthil ungalukku arulappadum. appōdhu nīngalaagavē pēsa maattīrgal, ungal paralōga thagappanudaiya sakthi ungalai pēsa vaikkum” endru sonnaar.—mat. 10:19, 20. w21.09 24-25 ¶17-18

thingal, ēpral 24

‘naan yegōvaavidam, “nīngal en adaikkalam, en kōttai” endru solvēn.’—sang. 91:2.

idhē maadhiri sollōviyatthai mōsēyum payanpadutthiyirukkiraar. (sang. 90:1, adikkurippu) avarudaiya kadaisi kaalatthil, “palangaalatthilirundhē kadavul un kōttai. avarudaiya kaigal endrendrum unnai thaangugindrana” endru eludhinaar. (ubaa. 33:27) indha vaakkiyatthilirundhu yegōvaavai patri naam enna therindhukolgirōm? yegōvaa namakku adaikkalamaaga irukkumvarai edhai ninaitthum naam bayappada vēndiyadhillai. aanaalum, sila samayangalil naam sōrndhupōi appadiyē utkaarndhuvidalaam. appōdhu yegōvaa enna seivaar? (sang. 136:23) avarudaiya kaigalaal nammai thaanguvaar. nammudaiya kaiyai piditthu nammai thūkkividuvaar. munbu seidhadhai pōlavē marubadiyum avarukku surusuruppaaga sēvai seivadharku udhavuvaar. (sang. 28:9; 94:18) yegōvaavin udhavi namakku eppōdhumē irukkiradhu enbadhai purindhukondaal irandu vishayangalai naam marakka maattōm. ondru, indha ulagatthil naam engirundhaalum avar namakku adaikkalamaaga iruppaar. irandu, nammudaiya anbaana appaa yegōvaa nammēl akkaraiyaaga iruppaar. w21.11 6 ¶15-16

sevvaai, ēpral 25

palavidhamaana sōdhanaigalaal nīngal vēdhanaippada vēndiyirukkiradhu.—1 pē. 1:6.

aniyaayam nadakkumpōdhu visuvaasatthōdu iruppadhu thannudaiya sīshargalukku savaalaaga irukkum enbadhu yēsuvukku nandraaga theriyum. adhanaal, adhai samaalippadharku yēsu oru nīdhibadhiyin kadhaiyai sonnaar. adhu, lūkkaa butthagatthil irukkiradhu. andha kadhaiyil varugira anīdhiyaana nīdhibadhiyidam oru vidhavai nyaayam kēttu pōvaar. avar nichayam nyaayam valanguvaar endra nambikkaiyil ōyaamal avaridam kēttukkondē iruppaar. kadaisiyil andha nīdhibadhi nyaayam valanguvaar. namakku enna paadam? yegōvaa andha nīdhibadhiyai pōl anīdhiyullavar kidaiyaadhu. adhanaaldhaan, “kadavulaal thērndhedukkappattavargal avarai nōkki iravum pagalum kūppidumpōdhu, avar avargalidam porumaiyōdu irundhu, avargalukku nyaayam valangaamal iruppaaraa?” endru yēsu kēttaar. (lū. 18:1-8) adhumattumalla, “manidhakumaaran varumpōdhu būmiyil unmaiyilēyē ippadippatta visuvaasatthai paarppaaraa?” endrum kēttaar. namakku anīdhi nadakkumpōdhu, andha vidhavaiyai pōlavē naam porumaiyaaga irukka vēndum. muyarchiyai kaivida kūdaadhu. ippadi seidhaal, namakku balamaana visuvaasam irukkiradhu enbadhai kaatta mudiyum. appadi balamaana visuvaasatthōdu irukkumpōdhu, kandippaaga orunaal yegōvaa nyaayam valanguvaar. adhē samayatthil, jebatthukku irukkira sakthiyaiyum naam marandhuvida kūdaadhu. w21.11 23 ¶12; 24 ¶14

budhan, ēpral 26

ilainyargal eppadi sutthamaana vaalkkai vaala mudiyum? eppōdhum ungal vaartthaiyinpadi nadakka jaakkiradhaiyaaga iruppadhan mūlamē.—sang. 119:9.

ilainyargalē, yegōvaavin sattangal ungalai alavukku adhigamaaga kattuppadutthuvadhaaga ninaikkirīrgalaa? nīngal appadi ninaikka vēndum enbadhudhaan saatthaanudaiya aasai. visaalamaana paadhaiyil pōgiravargal vaalkkaiyai nandraaga anubavikkiraargal endrum nīngal edhaiyō ilandhuvittīrgal endrum avan ungalai ninaikka vaikkiraan. kūda padikkiravargalai pōlavum intarnettil nīngal paarkkira aatkalai pōlavum ungalaal sandhōshamaaga irukka mudiyavillai endru avan ungalai ninaikka vaikkiraan. vaalkkaiyai mulumaiyaaga anubavippadharku yegōvaavin sattangal thadaiyaaga irukkindrana endru nīngal ninaikka vēndum enbadhudhaan avanudaiya viruppam. aanaal, dhayavuseidhu idhai marandhuvidaadhīrgal: visaalamaana paadhaiyil pōgiravargalukku alivu kaatthirukkiradhu enbadhai avan avargalidamirundhu maraitthuvidugiraan. (mat. 7:13, 14) aanaal, mudivillaadha paadhaiyil pōgiravargalukku ēraalamaana aasīrvaadhangal kaatthirukkindrana endru yegōvaa ungalukku solli kodutthirukkiraar.—sang. 37:29; ēsaa. 35:5, 6; 65:21-23. w21.12 23 ¶6-7

vyaalan, ēpral 27

‘nīngal ovvoruvarum ungal sagōdhararai ullappūrvamaaga manniyungal.’—mat. 18:35.

matravargalai mannikka vēndum enbadhum adhudhaan sariyaanadhu enbadhum namakku nandraagavē theriyum. aanaal, appadi seivadhu namakku pōraattamaaga irukkalaam. idhē prachinai appōsthalan pēdhuruvukkum sila samayangalil irundhadhu. (mat. 18:21, 22) appadiyendraal, mannippadharku naam enna seiya vēndum? mudhalil, yegōvaa nammai eppadiyellaam mannitthirukkiraar enbadhai yōsitthu paarkka vēndum. (mat. 18:32, 33) avar nammai mannikka vēndum endra avasiyam illai. aanaalum, avar nammai dhaaraalamaaga mannikkiraar. (sang. 103:8-10) adhē samayatthil, “naamum oruvarukkoruvar anbu kaatta kadamaippattirukkirōm.” adhanaal, viruppamirundhaal mannikkalaam, illaiyendraal vittuvidalaam endru naam irukka mudiyaadhu. nammudaiya sagōdhara sagōdharigalai naam kandippaaga mannikka vēndum. (1 yō. 4:11) irandaavadhaaga, mannikkumpōdhu enna nanmai enbadhai yōsitthuppaarungal. naam yaarai mannikkirōmō avarukku nanmai kidaikkum, sabaiyin otrumai perugum. yegōvaavukkum namakkum irukkira natpu urudhiyaagum. nam manadhil irukkira baaram ellaam kuraiyum. (2 ko. 2:7; kolō. 3:14) kadaisiyaaga, yegōvaavidam jebam seiyungal. sagōdhara sagōdharigalukkum ungalukkum idaiyil saatthaan nulaivadharku vittuvidaadhīrgal. (ebē. 4:26, 27) sabai otrumaiyaaga irukka vēndum endraal yegōvaavin udhavi thēvai. w21.06 22 ¶11; 23 ¶14

velli, ēpral 28

nīdhaan isravēlin raajaavaaga iruppaai.—1 saa. 23:17.

dhaavīdhu uyirai kaiyil piditthukkondu ōdinaar. ēn? isravēlin raajaavaana savul avarai thīrtthukkatta vēndum enbadhil kuriyaaga irundhaar. dhaavīdhu nōbu nagaratthukku vandhapōdhu angirundha oruvaridam, aindhu rotti irundhaal kodukkumpadi paavamaaga kēttaar. (1 saa. 21:1, 3) adharku piragu, dhaavīdhum avarudaiya aatkalum oru kugaiyil thanga vēndiyirundhadhu. (1 saa. 22:1) dhaavīdhukku ēn indha nilaimai vandhadhu? janangalukku avarai romba piditthirundhadhu. adhumattumalla, niraiya pōrgalil dhaavīdhukku vetri kidaitthadhaal janangal avarai pugalndhaargal. ivatraiyellaam paartthu savul romba poraamaippattaar. adhōdu, yegōvaavukku kīlppadiyaamal pōnadhaal raajaavaaga illaadhapadi avar thannai odhukkitthallivittaar endrum dhaavīdhaitthaan aduttha raajaavaaga thērndhedutthirukkiraar endrum savulukku therindhirundhadhu. (1 saa. 23:16, 17) isravēlin raajaavaaga irundha savulukku oru periya padaiyē irundhadhu, niraiya aadharavaalargalum irundhaargal. adhanaaldhaan, dhaavīdhu uyirai kaiyil piditthukkondu ōdinaar. yegōvaa dhaavīdhai raajaavaaga aakkuvadhai eppadiyaavadhu thadukka vēndum endru savul ninaitthaaraa? (ēsaa. 55:11) adhai patri baibil edhuvum sollavillai. aanaal, oru vishayam nandraaga therigiradhu. dhaavīdhai edhirppadhan mūlam savul thanakkē kuli paritthu kondirundhaar. kadavulai yaaraavadhu edhirtthaal avargal kandippaaga thōtruppōvaargal! w22.01 2 ¶1-2

sani, ēpral 29

‘nikkodhēmu orunaal raatthiri yēsuvidam pōnaar.’—yōvaa. 3:1, 2.

ūliyam seivadharkaaga yēsu niraiya muyarchi edutthaar. makkalai paartthu avar anudhaabappattaar. adhanaal, kidaittha ovvoru sandharppatthaiyum payanpadutthi avargalukku katrukkodutthaar. (lū. 19:47, 48) yēsu solvadhai kētka vēndumendru ēraalamaana makkal aasaippattaargal. adhanaal, silasamayangalil avaraalum avarudaiya sīshargalaalum “saappidakkūda mudiyavillai.” (maar. 3:20) yēsuvidamirundhu katrukkolvadharkaaga oruvar raatthiri nēratthil vandhaar. appōdhukūda yēsu avarukku katrukkodutthaar. yēsuvidamirundhu katrukkonda niraiya pēr avarudaiya sīshargalaaga aagavillai. aanaal, avargal ellaarukkum yēsu mulumaiyaaga sollikkodutthaar. indraikku namakku kidaikkira ellaa sandharppangalaiyum payanpadutthi ellaarukkum nalla seidhiyai solla vēndum endru naam aasaippadugirōm. (ap. 10:42) adharku naam ūliyam seigira vidhatthai konjam maatra vēndiyirukkum. namakku saugariyamaana nēratthil ūliyam seiyaamal niraiya pērai eppōdhu paarkka mudiyumō appōdhu ūliyam seivadharku naam thayaaraaga irukka vēndum. appadi seidhaal, yegōvaa nichayam nammai paartthu sandhōshappaduvaar. w22.01 17 ¶13-14

nyaayiru, ēpral 30

manushanai manushan adakki aandiruppadhaal avanukku kēdudhaan vandhirukkiradhu.—pra. 8:9.

indraikku niraiya pērukku adhigaaratthil iruppavargalai nambuvadhu kashtamaaga irukkiradhu. ēnendraal, arasaangamum sattamum, pana balamum selvaakkum iruppavargalukku saadhagamaaga iruppadhaiyum paavappatta makkalai aniyaayamaaga nadatthuvadhaiyum avargal paarkkiraargal. adhōdu, sila madha thalaivargal aniyaayamaaga nadandhukolvadhaal makkalukku kadavulmēl irundha nambikkaiyē pōivittadhu. adhanaal, nammōdu baibil padikkiravargalukku yegōvaamīdhum būmiyil thannudaiya makkalai valinadattha avar payanpadutthubavargalmīdhum nambikkaiyai valarppadhu kashtamaaga irukkalaam. aanaal, naamdhaan avargalukku udhavi seiya vēndum. yegōvaamīdhum avarudaiya amaippumīdhum nambikkai vaikka katrukkolla vēndiya avasiyam namakkum irukkiradhu. satthiyatthil romba varushangalaaga irukkiravargalum yegōvaa edhai seidhaalum sariyaagatthaan seivaar endra nambikkaiyai balappadutthikkondē irukka vēndum. ēnendraal, sila vishayangal yegōvaamēl naam vaitthirukkira nambikkaiyai asaitthuppaarkkalaam. w22.02 2 ¶1-2

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum