vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • es23 pak. 121-134
  • aktōbar

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • aktōbar
  • sindhikka dhinam oru vasanam—2023
  • thunai thalaippugal
  • nyaayiru, aktōbar 1
  • thingal, aktōbar 2
  • sevvaai, aktōbar 3
  • budhan, aktōbar 4
  • vyaalan, aktōbar 5
  • velli, aktōbar 6
  • sani, aktōbar 7
  • nyaayiru, aktōbar 8
  • thingal, aktōbar 9
  • sevvaai, aktōbar 10
  • budhan, aktōbar 11
  • vyaalan, aktōbar 12
  • velli, aktōbar 13
  • sani, aktōbar 14
  • nyaayiru, aktōbar 15
  • thingal, aktōbar 16
  • sevvaai, aktōbar 17
  • budhan, aktōbar 18
  • vyaalan, aktōbar 19
  • velli, aktōbar 20
  • sani, aktōbar 21
  • nyaayiru, aktōbar 22
  • thingal, aktōbar 23
  • sevvaai, aktōbar 24
  • budhan, aktōbar 25
  • vyaalan, aktōbar 26
  • velli, aktōbar 27
  • sani, aktōbar 28
  • nyaayiru, aktōbar 29
  • thingal, aktōbar 30
  • sevvaai, aktōbar 31
sindhikka dhinam oru vasanam—2023
es23 pak. 121-134

aktōbar

nyaayiru, aktōbar 1

endha sandhēgatthukkum idam kodukkaamal ennai nambugiravan sandhōshamaanavan.—mat. 11:6.

kūttangalil naam katrukkollum vishayangalum nambum vishayangalum baibilin adippadaiyildhaan irukkindrana. irundhaalum, niraiya pēr indraikku nammai ētrukkolvadhillai. ēnendraal, valipaattil endhavoru sadangu sambiradhaayamum illai endru ninaikkiraargal. adhōdu, naam pōdhikkum vishayangal avargal kaadhugalukku inimaiyaaga iruppadhillai. naam thadumaatram adaiyaamal iruppadharku enna seiya vēndum? rōmargalukku appōsthalan pavul sonna vishayatthai naam nyaabagam vaitthukkolla vēndum. “sollappatta vishayatthai kēttaaldhaan visuvaasam undaagum. kristhuvai patriya seidhi sollappattaaldhaan adhai kētka mudiyum” endru avar eludhinaar. (rō. 10:17) adhanaal, baibilai nandraaga paditthaaldhaan nammudaiya visuvaasam balamaagumē thavira, sadangu sambiradhaayangalil kalandhukolvadhaal balamaagaadhu. andha sambiradhaayangal kannukku evvalavu kavarchiyaaga irundhaalum sari. adhanaal, thirutthamaana arivin adippadaiyil nammudaiya visuvaasatthai balappadutthikkolla vēndum. ēnendraal, “visuvaasamillaamal yaarum kadavulai piriyappadutthavē mudiyaadhu.” (ebi. 11:1, 6) adhanaal, naam satthiyatthai kandupiditthuvittōm endru therindhukolvadharkaaga vaanatthilirundhu ēdhō periya adaiyaalam namakku kidaikka vēndum endru avasiyamillai. baibilai nandraaga aaraaichi seidhu paditthaalē nam visuvaasatthai balappadutthikkolla mudiyum, eppērppatta sandhēgatthaiyum thīrtthukkolla mudiyum. w21.05 4-5 ¶11-12

thingal, aktōbar 2

ennudaiya sūlnilai nalla seidhi paravuvadharku udhaviyaaga irundhirukkiradhu.—pili. 1:12.

appōsthalan pavulukku niraiya kashtangal vandhana. mukkiyamaaga, matravargal avarai aditthapōdhum... kallerindhapōdhum... siraiyil thalliyapōdhum... avarukku niraiya balam thēvaippattadhu. (2 ko. 11:23-25) sila samayangalil, sōrvaana ennangalum avarai vaattiyedutthana. (rō. 7:18, 19, 24) adhōdu, avarukku irundha ēdhōvoru udalnala prachinai, avarudaiya “udalil oru mul” maadhiri kutthi kondiruppadhaaga avar sonnaar. yegōvaa adhai edutthuppōda vēndumena avar ēnginaar. (2 ko. 12:7, 8) kashtangal irundhaalum, thodarndhu ūliyam seivadharku yegōvaa pavulukku udhavinaar. udhaaranatthukku, rōmil avar vīttukkaavalil irundhapōdhu, kadavuludaiya arasaangatthai patriya nalla seidhiyai niraiya pēridam dhairiyamaaga prasangitthaar. oruvēlai, arasaanga adhigaarigalidamkūda avar prasangitthirukkalaam. (ap. 28:17; pili. 4:21, 22) rōma arasanin meikkaavalargalidamum avarai paarkka vandhavargalidamum prasangitthaar. (ap. 28:30, 31; pili. 1:13) adhē samayatthil, yegōvaavin sakthiyaal thūndappattu kadidhangalaiyum eludhinaar. indraikku varaikkum andha kadidhangal namakku prayōjanamaaga irukkindrana. w21.05 21 ¶4-5

sevvaai, aktōbar 3

‘“eludhappatta vishayangalukku minji pōgaadhīrgal” endra niyadhiyai katrukkollungal. appōdhudhaan, nīngal thalaikkanam illaadhavargalaaga iruppīrgal.’—1 ko. 4:6.

usiyaa raajaa romba thiramaisaaliyaaga irundhaar. avar seidha pōrgalil ellaam avarukku vetri kidaitthadhu. niraiya nagarangalai kattinaar. avarudaiya aatchiyil vivasaayamum nallapadiyaaga nadandhadhu. “yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar.” (2 naa. 26:3-7, 10) aanaal, avar, “valimaimikkavaraaga aanadhum, avarukku aanavam thalaikkēriyadhu. adhuvē avarudaiya alivukku kaaranamaanadhu” endru baibil solgiradhu. eppadi? thannudaiya aalayatthukkullē gurumaargal mattumdhaan dhūbam kaatta vēndum endru yegōvaa kattalai kodutthirundhaar. aanaal, usiyaa adhaiyum mīri dhūbam kaatta pōnaar. appōdhu, avarukku aalōsanai kodukkappattadhu. andha aalōsanaiyai avar kētkavillai. avar appadi nadandhukondadhu yegōvaavukku sutthamaaga pidikkaadhadhaal, avarai dhanditthaar. (2 naa. 26:16-21) thalaikkanam endra kanniyil usiyaa maadhiriyē naamum sikkikkolvadharku vaaippu irukkiradhaa? aam, nammai patri naam alavukkadhigamaaga ninaitthaal vaaippu irukkiradhu. namakku enna thiramai irundhaalum sari, sabaiyil enna poruppugal kidaitthaalum sari, adhu yegōvaavidam irundhudhaan varugiradhu. (1 ko. 4: 7) naam thalaikkanatthōdu nadandhukondaal, yegōvaa nammai payanpadutthavē maattaar. w21.06 16-17 ¶7-8

budhan, aktōbar 4

pēigal ungalukku adangividuvadhai ninaitthu sandhōshappadaadhīrgal; ungaludaiya peyargal paralōgatthil eludhappattiruppadhai ninaitthē sandhōshappadungal.—lū. 10:20.

ūliyatthil thannudaiya sīshargalukku ellaa samayatthilum nalla palangal kidaikkaadhu enbadhu yēsuvukku theriyum. sollappōnaal, aarambatthil avargal sonnadhai nandraaga kēttavargalil etthanai pēr kadaisiyil sīshargalaaga aanaargal endru theriyaadhu. unmaiyaana sandhōsham enbadhu, avargal solvadhai etthanai pēr kētkiraargal enbadhai porutthadhu kidaiyaadhu. avargal edukkira muyarchigalai paartthu yegōvaa sandhōshappadugiraar enbadhai porutthudhaan irundhadhu. idhai sīshargal purindhukolla vēndiyirundhadhu. naam sōrndhupōgaamal ūliyam seidhaal mudivillaadha vaalvu endra parisu kidaikkum. naam mulu idhayatthōdu satthiya vidhaigalai vidhaitthu adhu valaruvadharku udhavumpōdhu, ‘kadavuludaiya sakthikkaaga vidhaikkirōm’ endru arttham. ēnendraal, ippadi seiyumpōdhu kadavuludaiya sakthi nam vaalkkaiyil dhaaraalamaaga seyalpaduvadharku naam idam kodukkirōm. oruvar nyaanasnaanam eduppadharku nammaal udhava mudigiradhō illaiyō, “vittuvidaamal” alladhu “sōrndhupōgaamal” ūliyam seidhaal namakku mudivillaadha vaalvu urudhi endru yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar.—galaa. 6:7-9. w21.10 26 ¶8-9

vyaalan, aktōbar 5

‘avar manam urugi avargalukku niraiya vishayangalai katrukkodukka aarambitthaar.’—maar. 6:34.

oru dhadavai yēsuvum avarudaiya sīshargalum romba nēram ūliyam seidhu kalaippaaga irundhaargal. avargalukku ōivu thēvaippattadhu. aanaal, ēraalamaana pēr avarai thēdi vandhuvittaargal. avargalai paartthu yēsu manam urugiyadhaal, “niraiya vishayangalai” sollikkodutthaar. ēnendraal, angu vandhirundha makkaludaiya idatthil thannai vaitthu paartthaar. endha nambikkaiyum illaamal avargal vaalndhu kondirundhaargal. adhanaal, avargalukku udhava vēndum endru aasaippattaar. indraikkum makkal adhē nilaimaiyildhaan irukkiraargal. mēlōttamaaga paartthaal, avargal sandhōshamaaga irukkira maadhiri theriyum. aanaal, adhu unmai kidaiyaadhu. avargal kaanaamal pōna aadugal maadhiri irukkiraargal. avargalai valinadatthuvadharku yaarumē illai. indha maadhiriyaana makkalukku kadavulai patri theriyaadhu endrum, avargalukku endha nambikkaiyum illai endrum appōsthalan pavul sonnaar. (ebē. 2:12) kadavulai patri avargalukku edhuvumē theriyavillaiyē endru naam yōsikkumpōdhu avargalmēl anbum karisanaiyum varum. appadiyendraal, avargalukku naam eppadi udhavalaam? adharku ōr arumaiyaana vali avargalukku baibil padippu aarambippadhudhaan. w21.07 5 ¶8

velli, aktōbar 6

‘varattu gauravam paarkkaamalum, oruvarmēl oruvar vayitrerichal padaamalum iruppōmaaga.’—galaa. 5:26.

varattu gauravam paarppavargal thalaikkanam piditthavargalaaga iruppaargal, suyanalamaaga nadandhukolvaargal. vayitrerichal padugiravargal matravargalidam iruppadhu thangalukku vēndum endru ninaippadhōdu, avargalidam iruppadhu illaamal pōga vēndum endrum aasaippaduvaargal. varattu gauravam paarppadhum, vayitrerichal paduvadhum, vimaanatthin eriporulil kalandhuvitta maasutthugalgal maadhiri. eriporulil maasutthugalgal irundhaalum, andha vimaanatthaal purappada mudiyalaam, konjam dhūram varaikkum parakka mudiyalaam. aanaal, pōga pōga andha maasutthugalgal enjinin kulaayil adaitthuvidalaam. adhanaal vibatthu nadandhuvidalaam. adhē maadhiri, oruvar yegōvaavukku konjam kaalam varaikkum sēvai seiyalaam. aanaal, avarukku varattu gauravam vandhuvittaal... matravargalai paartthu avar vayitrerichal pattaal... yegōvaavudan irukkira bandhatthai ilandhuviduvaar. avarukku sēvai seivadhaiyē nirutthividuvaar. (nīdhi. 16:18) adhanaal avarukkum sari, matravargalukkum sari, baadhippudhaan. appōsthalan pavul sonna maadhiri nadandhukondaal varattu gauravam namakkul varaamal paartthukkollalaam. “edhaiyum pagaiyinaalō varattu gauravatthinaalō seiyaamal, manatthaalmaiyinaal seiyungal. matravargalai ungalaivida uyarndhavargalaaga karudhungal” endru avar eludhinaar.—pili. 2:3. w21.07 15-16 ¶6-8

sani, aktōbar 7

nalla seidhiyai ungalukku vaartthaigalaal mattumē prasangikkaamal, vallamaiyōdum kadavuludaiya sakthiyōdum mulu nichayatthōdum prasangitthōm.—1 the. 1:5.

unmai madham endraal ellaa kēlvigalukkum adhil badhil irukka vēndum endru silar ninaikkiraargal. adhu edhaartthamaa? appōsthalan pavulin vishayatthai paarkkalaam. ‘ellaavatraiyum sōdhitthu paarkkumpadi’ avar matravargalidam sonnaar. adhē samayatthil, thanakku puriyaadha niraiya vishayangal iruppadhaagavum avar otthukkondaar. (1 the. 5:21) “namakku araiguraiyaana arivudhaan irukkiradhu” endrum “naam ulōga kannaadiyil mangalaaga paarkkirōm” endrum avar sonnaar. (1 ko. 13:9, 12) ellaa vishayangalaiyum pavulaal purindhukolla mudiyavillai, nammaalum mudiyaadhu. aanaal, yegōvaavai patriya adippadai vishayangalai avaraal purindhukolla mudindhadhu. avar nambuvadhu satthiyamdhaan enbadhil urudhiyaaga iruppadharku thēvaiyaana thagavalgalai avar therindhu vaitthirundhaar. kadavulai eppadi vananga vēndum endru yēsu solli kodutthirukkiraar. avar solli kodutthadhaiyum indraikku yegōvaavin saatchigalaagiya naam eppadi kadavulai vanangugirōm enbadhaiyum oppittu paarkkumpōdhu, naam nambuvadhu satthiyamdhaan enbadhil urudhiyaaga irukkalaam. w21.10 18-19 ¶2-4

nyaayiru, aktōbar 8

50 vayadhai thaandiyavargal vēlaiyilirundhu ōivupera vēndum.—en. 8:25.

vayadhaana sagōdhara sagōdharigalē, nīngal mulunēra sēvaiyil irundhaalum sari, illaavittaalum sari, ungalaal matravargalukku udhavi seiya mudiyum! pudhu sūlnilaigalukku ētrapadi ungalai maatrikkollungal. pudhu ilakkugalai vaiyungal. seiya mudiyaadhadhai ninaitthu kavalaippaduvadharku badhilaaga ungalaal mudindhadhaiyellaam seiyungal. dhaavīdhu raajaa yegōvaavukku ōr aalayatthai katta vēndum endru romba aasaippattaar. aanaal, aalayam kattugira baakkiyatthai, saalomōnukku kodukkappōvadhaaga yegōvaa sonnaar. yegōvaavin mudivai dhaavīdhu ētrukkondaar. aalayam kattum vēlaikku manappūrvamaaga aadharavu kodutthaar. (1 naa. 17:4; 22:5) saalomōn ‘chinna paiyanaaga’ irundhadhaalum avarukku ‘avvalavaaga anubavam illaadhadhaalum’ thannaaldhaan indha vēlaiyai nandraaga seiya mudiyum endru dhaavīdhu ninaikkavillai. (1 naa. 29:1) aalayatthai nallapadiyaaga kattimudikka vayadhō anubavamō thēvaiyillai, yegōvaavin aasīrvaadhamdhaan mukkiyam enbadhai purindhuvaitthirundhaar. indrulla vayadhaana sagōdharargalum dhaavīdhai pōldhaan irukkiraargal. avargal orukaalatthil seidhukondirundha poruppugalai ilam sagōdharargal edutthu seiyumpōdhu sandhōshappadugiraargal. ilainyargal seigira vēlaiyai yegōvaa aasīrvadhippaar enbadhu avargalukku nandraaga theriyum. w21.09 9 ¶4; 10 ¶5, 8

thingal, aktōbar 9

avar thaalmaiyaanavargalai nērvaliyil nadatthuvaar. thaalmaiyaanavargalukku thannudaiya paadhaiyai kaattuvaar.—sang. 25:9.

yegōvaavin sēvaiyil ilakkugalai vaikkumpōdhu nam vaalkkai artthamulladhaaga irukkum. ungaludaiya thiramaigalukkum sūlnilaigalukkum thagundha maadhiri ilakkugalai vaiyungal. matravargal vaikkira adhē ilakkugalai vaikka vēndum endru ninaikkaadhīrgal. appōdhudhaan, naam sōrndhuvida maattōm. (lū. 14:28) yegōvaavin kudumbatthil etthanai pēr irundhaalum ungalukkendru oru thani idam irukkiradhu. nīngalum andha kudumbatthil mukkiyamaanavardhaan. matra janangalaivida nīngal ellaa vidhatthilum uyarndhavargal enbadharkaaga avar ungalai thērndhedukkavillai. ungaludaiya irudhayatthai avar paartthaar. thaalmaiyaana ullatthai gavanitthaar. avar katrukkoduppadhai ētrukkolgira manamum adharku ētra maadhiri ungalai maatrikkolgira manamum iruppadhai gavanitthaar. adhanaal, ungalai thērndhedutthaar. avarukku sēvai seivadharku ungalaal mudindhadhai ellaam seivadhai paartthu avar sandhōshappadugiraar. nīngal sagipputthanmaiyōdu irukkirīrgal, unmaiyaaga nadandhukolgirīrgal. idhellaam ungalukku ‘nērmaiyaana, nalla idhayam’ irukkiradhu enbadhai nirūbikkiradhu. (lū. 8:15) adhanaal, yegōvaavukku thodarndhu ungalaal mudindhadhai ellaam seiyungal. appadi seiyumpōdhu ‘[ungalai] paartthu’ nīngal sandhōshappaduvīrgal.—galaa. 6:4. w21.07 24 ¶15; 25 ¶20

sevvaai, aktōbar 10

thavaraana valiyilirundhu andha paaviyai thirumbivara vaikkiravan avanudaiya uyirai kaappaatrugiraan.—yaak. 5:20.

nyaayam kidaippadharkaaga naam porumaiyaaga kaatthirukka vēndiyirukkalaam. udhaaranatthukku, sabaiyil irukkum oruvar mōsamaana paavam seidha vishayam mūppargal kaadhukku vandhaal, indha vishayatthai yegōvaa eppadi paarkkiraar endru therindhukolvadharkaaga, ‘paralōgatthilirundhu varugira nyaanatthai’ kēttu jebam seivaargal. (yaak. 3:17) avargaludaiya kurikkōl, paavam seidhavargal ‘thavaraana valiyilirundhu . . . thirumbivaruvadharku’ udhavuvadhudhaan. (yaak. 5:19, 20) adhōdu, sabaiyai eppadi paadhugaakkalaam endrum baadhikkappattavargalukku eppadi aarudhal tharalaam endrum avargal yōsippaargal. (2 ko. 1:3, 4) oruvar mōsamaana paavam seidhirundhaal, ellaa unmaigalaiyum sēgarippadharku mūppargalukku konjam kaalam edukkum. ellaavatraiyum sēgarittha pinbu, avargal ūkkamaaga jebam seivaargal. thappu seidhavargalukku baibililirundhu gavanamaaga aalōsanai koduppaargal. avargalai ‘sariyaana alavukku kanditthu thirutthuvaargal.’ (erē. 30:11) adhē samayatthil, avasarappadavum maattaargal. ellaavatraiyum sariyaaga seiyumpōdhu sabaikku romba prayōjanamaaga irukkum. w21.08 10-11 ¶12-13

budhan, aktōbar 11

nīngal engē pōgirīrgalō angē naanum varuvēn, ungaludaiya janangaldhaan ennudaiya janangal, ungaludaiya kadavuldhaan ennudaiya kadavul.—rūth 1:16.

isravēlil panjam adhigamaanadhaal, nagōmiyum avarudaiya kanavarum avargaludaiya irandu magangalum mōvaabukku kudimaari pōyirundhaargal. angirundha samayatthil nagōmiyin kanavar irandhuvittaar. avargaludaiya irandu magangalukkum kalyaanam aanadhu. aanaal, andha irandu magangalum irandhuvittaargal. (rūth 1:3-5) adimēl adi vilundhadhaal nagōmi vēdhanaiyil mūlgippōnaar. avarudaiya manam andhalavukku ranamaaga irundhadhaal, ‘yegōvaavin kai enakku edhiraaga thirumbivittadhu’ endru sonnaar. adhōdu, “sarvavallamaiyullavar en vaalkkaiyai rombavē kasappaakkivittaar” endrum, ‘yegōvaa enakku edhiraaga thirumbiyirukkiraar, sarvavallamaiyullavar enakku bayangaramaana vēdhanaiyai kodutthirukkiraar’ endrum sonnaar. (rūth 1:13, 20, 21) “odukkudhal nyaanamullavaraikkūda paitthiyakkaaratthanamaaga nadakka vaikkum” endru yegōvaavukku nandraaga theriyum. (pra. 7:7) avar nagōmimēl maaraadha anbu kaattumpadi rūtthin manadhai thūndinaar. orēyadiyaaga sōrvil mūlgividaamal iruppadharkum, yegōvaa avarai kaividavillai enbadhai purindhukolvadharkum rūth nagōmikku udhavi seidhaal. w21.11 9 ¶9; 10 ¶10, 13

vyaalan, aktōbar 12

kadavulidam kēttukkondē irukka vēndum.—yaak. 1:5.

ippōdhu naam enna seidhukondirukkirōmō adhai sandhōshamaaga seiya vēndum endru sollumpōdhu kūdudhal poruppugalukkaaga aasaippada kūdaadhu endru artthamaa? illai. ūliyatthai nallapadiyaaga seivadharkum sagōdhara sagōdharigalukku udhavuvadharkum nammaal kurikkōlgalai vaikka mudiyum. sollappōnaal, appadippatta kurikkōlgalai nichayam naam vaikka vēndum. nammai patriyē yōsitthukkondirukkaamal sagōdhara sagōdharigalukku udhava vēndum endra ennatthōdu nyaanamaaga... manatthaalmaiyaaga... nadandhukondaal appadippatta kurikkōlgalai adaiya mudiyum. (nīdhi. 11:2; ap. 20:35) nīngal ennenna kurikkōlgalai vaikkalaam? ungalaal enna mudiyum endru edhaartthamaaga yōsitthuppaarkka udhava solli yegōvaavidam kēlungal. (nīdhi. 16:3) oru thunai payaniyaraagavō olungaana payaniyaraagavō betthēl ūliyaraagavō kattumaana ūliyaraagavō ungalaal sēvai seiya mudiyumaa? alladhu oru pudhu moliyai katrukkondu andha moli pēsum idatthil pōi ūliyam seiya mudiyumaa? w21.08 23 ¶14-15

velli, aktōbar 13

[yegōvaa] endrendrum maaraadha anbai kaattugiravar.—sang. 136:1.

maaraadha anbai kaatta yegōvaa romba aasaippadugiraar. (ōsi. 6:6, adikkurippu) ‘maaraadha anbai nenjaara nēsiyungal’ endru mīgaa thīrkkadharisi valiyaaga nammidam solgiraar. (mī. 6:8, adikkurippu) aanaal, andha gunatthai kaatta vēndumendraal, mudhalil maaraadha anbu endraal ennavendru naam therindhukolla vēndum. parisuttha baibil—pudhiya ulaga molipeyarppil, “maaraadha anbu” endra vaartthaiyum adhē artthatthai tharugira vaartthaigalum kittatthatta 230 dhadavai irukkindrana. “kadamaiyunarchi, utthama gunam, unmaitthanmai, patru aagiyavatraal thūndappatta anbai idhu kurikkiradhu. manidhargalmīdhu kadavul vaitthirukkum anbai patri solvadharku indha vaartthai adikkadi payanpadutthappadugiradhu. manidhargalukku idaiyē kaattappadugira anbaiyum idhu kurikkiradhu” endru indha baibilin sol pattiyal vilakkugiradhu. maaraadha anbai kaattuvadhil yaarumē yegōvaavai minja mudiyaadhu. “yegōvaavē, ungaludaiya maaraadha anbu vaanatthai pōla uyarndhadhu. . . . kadavulē, ungaludaiya maaraadha anbu evvalavu arumaiyaanadhu! ungaludaiya siragugalin nilalil makkal thanjam adaigiraargal” endru dhaavīdhu eludhinaar. (sang. 36:5, 7) dhaavīdhai pōlavē, nīngalum yegōvaavin maaraadha anbai uyarvaaga ninaikkirīrgalaa? w21.11 2 ¶1-2; 3 ¶4

sani, aktōbar 14

nīngal ippadi jebam seiyungal: “paralōgatthil irukkira engal thagappanē.”—mat. 6:9.

yegōvaavin kudumbatthil yaarellaam irukkiraargal? ‘padaippugalilēyē mudhal padaippaana’ yēsuvum kōdikkanakkaana dhēvathūdhargalum irukkiraargal. (kolō. 1:15; sang. 103:20) manidhargalum yegōvaavai appaavaaga paarkkalaam endru yēsu būmiyil irundhapōdhu sollikkodutthaar. yegōvaavai patri sīshargalidam sonnapōdhu, ‘en thagappan’ endru mattum sollaamal, ‘ungal thagappan’ endrum sonnaar. (yōvaa. 20:17) yegōvaavukku nammai arppanitthu nyaanasnaanam edukkumpōdhu anbaana sagōdhara sagōdharigal irukkum kudumbatthil naamum oruvaraagirōm. (maar. 10:29, 30) yegōvaa verumanē sattangalai pōdugira oru karaaraana appaa kidaiyaadhu. avar romba paasamaanavar. nammēl anbai poligiravar. eppōdhu vēndumaanaalum avaridam pēsalaam. maadhiri jebatthil yegōvaavai eppadi kūppida vēndum endru yēsu sollikkodutthaar? oruvēlai, ‘sarvavallamaiyullavar,’ ‘padaippaalar,’ “endrendrumulla raajaa” endrellaam kūppidumpadi avar solli kodutthirukkalaam. (aadhi. 49:25; ēsaa. 40:28; 1 thī. 1:17) appadi solvadhum sariyaagatthaan irundhirukkum. aanaalum, “engal thagappanē” endrudhaan kūppida sonnaar. w21.09 20 ¶1, 3

nyaayiru, aktōbar 15

yegōvaadhaan unmaiyaana kadavul enbadhai manaasē appōdhu purindhukondaar.—2 naa. 33:13.

yegōvaa thannudaiya thīrkkadharisigal mūlamaaga koduttha echarippugalaiyellaam manaasē kaadhil pōttukkollavē illai. kadaisiyil, yūdhaavukku “edhiraaga asīriya raajaavin padai thalaivargalai yegōvaa anuppinaar. avargal manaasēyai piditthu kokkigal maatti, irandu sembu vilangugal pōttu baabilōnukku kondupōnaargal.” baabilōnil kaidhiyaaga irundha samayatthil, thaan seidha thavarai patriyellaam manaasē yōsitthu paartthadhaaga therigiradhu. adhanaal, “thannudaiya munnōrgalin kadavul munnaal migavum thaalmaiyōdu nadandhukondaar.” adhumattumalla, “karunai kaatta solli yegōvaa dhēvanidam kenjinaar.” “kadavulidam jebam seidhukondē irundhaar.” (2 naa. 33:10-12) konja kaalatthil manaasēyin jebatthukku yegōvaa badhil kodutthaar. manam thirundha vēndum endru avar aasaippaduvadhai yegōvaa paartthaar. manaasē urukkamaaga seidha jebangalai yegōvaa kēttu, avarai marubadiyum simmaasanatthil utkaara vaitthaar. manaasē endhalavukku manam thirundhiyirundhaar enbadhai avarudaiya seyalgalilirundhu therindhukolgirōm. w21.10 4 ¶10-11

thingal, aktōbar 16

thaniyaaga iruppadhaivida irandu pēraaga sērndhiruppadhu nalladhu. appōdhu, avargaludaiya kadina ulaippukku nalla palan kidaikkum.—pra. 4:9.

priskillaal-aakkillaa thambadhiyinar thangalukku palakkamaana idatthaivittu pōga vēndiyirundhadhu. oru pudhu idatthukku pōi, angē vīttai kandupiditthu, kūdaara tholilai marubadiyum aarambikka vēndiyirundhadhu. avargal pōyirundha korindhu nagaratthil, angirundha sabaiyōdu sērndhu surusuruppaaga sēvai seidhaargal. appōsthalan pavulōdu sērndhu sagōdhara sagōdharigalukku niraiya udhavigalai seidhaargal. adharku pinbu, thēvai adhigamaaga irukkira ūrgalukku maarippōnaargal. (ap. 18:18-21; rō. 16:3-5) yegōvaavin sēvaiyai mudhalidatthil vaippadhan mūlam indraikku irukkira thambadhigal aakkillaa-priskillaal pōl nadandhukollalaam. kalyaanam seidhukollappōgiravargal yegōvaavin sēvaiyil ennenna kurikkōlgalai vaikkalaam enbadhai patri kalyaanatthukku munbē pēsi vaitthukkolla vēndum. ippadi kurikkōlgalai vaitthu, adhai adaivadharku muyarchi seigirapōdhu yegōvaa eppadiyellaam udhavugiraar enbadhai avargalaal kannaara paarkka mudiyum.—pra. 4:12. w21.11 17 ¶11-12

sevvaai, aktōbar 17

‘nīngal ovvoruvarum ungaludaiya ammaa appaavukku madhippu kodukka vēndum. naan ungal kadavulaagiya yegōvaa.’—lēvi. 19:3.

appaa ammaavukku madhippu kodukka vēndum endru kadavul koduttha kattalaikku kīlppadivadhu romba mukkiyam. lēviyaraagamam 19:3-il, appaa ammaavukku madhippu kodukka vēndumendru solvadharku munbu, “naan ungal kadavulaagiya yegōvaa. naan parisutthamaanavar, adhanaal nīngalum parisutthamaaga irukka vēndum” endru sollappattirukkiradhu. (lēvi. 19:2) appaa ammaavukku madhippu kodukka vēndum endru yegōvaa koduttha kattalaiyai manadhil vaitthukkondu, ‘indha vishayatthila naan eppadi nadandhukkarēn?’ endru nammaiyē naam kēttukkollalaam. avargalai innum nandraaga gavanitthukkolla vēndumendru ungalukku thōndrugiradhaa? appadiyendraal, mudindhupōnadhai yōsitthukkondirukkaadhīrgal. inimēl avargalai nandraaga gavanitthukkolvadharku ennavellaam seiya vēndum endru yōsitthuppaarungal. oruvēlai, nīngal avargalōdu nēram selavu seiyalaam. avargalukku pana udhavi seiyalaam. avargalukku thēvaiyaana porulgalai vaangi kodukkalaam. yegōvaavai vananguvadharkum avarōdu nerukkamaana natpai valartthukkolvadharkum udhavalaam. avargalidam aarudhalaaga pēsalaam. avargalai urchaagappadutthalaam. ivatraiyellaam nīngal seiyumpōdhu, lēviyaraagamam 19:3-il irukkira aalōsanaikku kīlppadigirīrgal endru arttham. w21.12 4-5 ¶10-12

budhan, aktōbar 18

nyaayanthīrppadhai nirutthungal.—mat. 7:1.

dhaavīdhu raajaa padumōsamaana thavarugalai seidhaar. bathsēbaaludan udaluravu vaitthukkondaar. avaludaiya kanavarai kolvadharkum ērpaadu seidhaar. (2 saa. 11:2-4, 14, 15, 24) adhanaal, avarudaiya mulu kudumbatthukkum avarudaiya matra manaivigalukkum baadhippu vandhadhu. (2 saa. 12:10, 11) innoru samayam, padaivīrargalai yegōvaa kanakkedukka kūdaadhu endru solliyirundhadhai mīri adhaiyē seidhaar. adhanaal, kollainōyaal 70,000 isravēlargal setthuppōnaargal! (2 saa. 24:1-4, 10-15) yegōvaa dhaavīdhai mannikkavē maattaar endru ninaitthiruppīrgalaa? vaalkkai muluvadhum dhaavīdhu thanakku unmaiyaaga irundhadhaiyum avar unmaiyilēyē manam thirundhiyadhaiyum yegōvaa paartthaar. adhanaal, dhaavīdhu mōsamaana paavangalai seidhirundhaalum avarai mannitthaar. dhaavīdhu thannai romba nēsikkiraar endrum sariyaanadhai seiyatthaan aasaippadugiraar endrum yegōvaavukku theriyum. nammidamum avar nalladhaiyē paarkkiraar enbadhai yōsikkumpōdhu avarukku innum nandriyōdu irukka thōndrugiradhu, illaiyaa?—1 raa. 9:4; 1 naa. 29:10, 17. w21.12 19 ¶11-13

vyaalan, aktōbar 19

andha nodiyē avan paarvai petru, kadavulai magimaippadutthikkondē avarai pinpatri pōnaan.—lū. 18:43.

udal kuraipaadu ullavargalidam yēsu karisanaiyaaga nadandhukondaar. “paarvai illaadhavargal paarkkiraargal, nadakka mudiyaadhavargal nadakkiraargal, tholunōyaaligal sutthamaagiraargal, kaadhu kētkaadhavargal kētkiraargal, irandhavargal uyirōdu eluppappadugiraargal” endru yēsu sonnaar. avar seidha arpudhangalai paarttha “makkal ellaarum kadavulai pugalndhaargal.” (lū. 7:20-22) udal kuraipaadu ullavargalidam yēsuvai pōlavē karisanaiyaaga nadandhukolla naam aasaippadugirōm. avargalidam anbaaga, akkaraiyaaga, porumaiyaaga nadandhukolgirōm. yēsuvai pōl arpudhangalai seigira sakthiyai yegōvaa namakku kodukkavillai enbadhu unmaidhaan. aanaal, paarvai illaadhavargalukkum, aanmīga vidhatthil paarvai illaadhavargalukkum nalla seidhiyai solvadharku arumaiyaana vaaippu namakku irukkiradhu. pūnjōlai būmiyil endha kuraipaadum illaamal vaalalaam... kadavulōdu nalla natpai vaitthukkollalaam... endra nalla seidhiyai solvadharkaana vaaippu namakku irukkiradhu.—lū. 4:18. w21.12 9 ¶5

velli, aktōbar 20

yōbuvin sagipputthanmaiyai patri kēlvippattirukkirīrgal, mudivil yegōvaa avarai aasīrvadhitthadhai patriyum therindhirukkirīrgal.—yaak. 5:11.

yaakkōbu kadavuludaiya vaartthaiyilirundhudhaan katrukkodutthaar enbadhu therigiradhu. yōbuvai pōl unmaiyaaga irukkiravargalai yegōvaa aasīrvadhippaar enbadhai puriya vaikka kadavuludaiya vaartthaiyai avar payanpadutthinaar. adhumattumalla, elimaiyaana vaartthaigalaiyum vilakkangalaiyum payanpadutthi adhai puriya vaitthaar. ippadi, thanakku pugal sērkkaamal yegōvaavukku pugal sērumpadi paartthukkondaar. paadam: kadavuludaiya vaartthaiyilirundhu katrukkodukka vēndum, elimaiyaaga katrukkodukka vēndum. ‘ivarukku evvalavu therinjirukku’ endru matravargal nammai paartthu ninaikka vēndum enbadhu nammudaiya kurikkōlaaga irukka kūdaadhu. yegōvaavukku evvalavu theriyum enbadhaiyum avargalmēl avar evvalavu akkarai vaitthirukkiraar enbadhaiyum avargalukku puriya vaippadhudhaan nammudaiya kurikkōl. (rō. 11:33) indha kurikkōlai adaiya vēndumendraal naam eppōdhumē matravargalukku baibililirundhu sollikkodukka vēndum. udhaaranatthukku, nammōdu sērndhu baibil padippavargalidam, ‘unga idatthula naan irundhirundhaa enna senjiruppēn, theriyumaa?’ endru solvadharku badhilaaga baibilil irukkira yaaraavadhu oruvarudaiya udhaaranatthai kaatti vilakkalaam. avargaludaiya sūlnilaiyai patri yegōvaa eppadi yōsikkiraar, adhai patri avar enna ninaikkiraar endru purindhukolla avargalukku udhavalaam. appadi seidhaal, namakku pidittha vidhamaaga nadappadharku badhilaaga yegōvaavukku pidittha vidhamaaga nadakka vēndum endru avargal aasaippaduvaargal. w22.01 10-11 ¶9-10

sani, aktōbar 21

ungalmēl nīngal anbu kaattuvadhu pōla matravargalmēlum anbu kaatta vēndum.—lēvi. 19:18.

naam matravargalukku kedudhal seiyaamal iruppadhōdu innoru vishayatthaiyum seiya vēndum endru kadavul edhirpaarkkiraar. nammai pōlavē avargalaiyum nēsikka vēndum. lēviyaraagamam 19:18-il irukkira kattalai endhalavu mukkiyam enbadhai yēsu alutthamthirutthamaaga sonnaar. orusamayam, parisēyargalil oruvar yēsuvidam vandhu, “thiruchattatthilēyē miga mukkiyamaana kattalai edhu?” endru kēttaar. adharku yēsu, “un kadavulaagiya yegōvaamēl un mulu idhayatthōdum mulu mūchōdum mulu manadhōdum anbu kaatta vēndum. idhudhaan miga mukkiyamaana kattalai, mudhalaam kattalai” endru sonnaar. pinbu, lēviyaraagamam 19:18-il irukkira kattalaiyai mērkōl kaatti, “idhōdu sambandhappatta irandaam kattalai idhudhaan: ‘unmēl nī anbu kaattuvadhu pōla matravargalmēlum anbu kaatta vēndum’” endru sonnaar. (mat. 22:35-40) matravargalmēl anbu kaattuvadharku niraiya valigal irukkindrana. oru vali, lēviyaraagamam 19:18-il sollappattulla aalōsanaikku kīlppadindhu nadappadhu. “ungal janangalai nīngal palivaanga kūdaadhu. avargalmēl pagai vaitthirukka kūdaadhu” endru andha vasanam solgiradhu. w21.12 10-11 ¶11-13

nyaayiru, aktōbar 22

puyalkaatrai paartthadhum bayandhupōi thannīril mūlga aarambitthaar; appōdhu, “ejamaanē, ennai kaappaatrungal!” endru alarinaar.—mat. 14:30.

appōsthalan pēdhuruvin kaiyai piditthu avarai yēsu kaappaatrinaar. yēsuvinmēl gavanam irundhavarai pēdhuru thannīrmēl nadandhupōnaar. aanaal, eppōdhu puyalai paartthaarō, appōdhu arandupōi mūlga aarambitthaar. (mat. 14:24-31) pēdhuruvidamirundhu naam paadam katrukkollalaam. padagilirundhu irangi thannīrmēl nadakka aarambitthapōdhu, puyalai paartthu bayappaduvōm endrō thannīril mūlgividuvōm endrō pēdhuru ninaitthukkūda paarkkavillai. yēsuvidam pōi sēra vēndum enbadhudhaan avarudaiya kurikkōlaaga irundhadhu. aanaal, eppōdhu avar puyalai paartthu bayandhaarō appōdhu thannīril mūlga aarambitthaar. indraikku nammaal thannīrmēl nadakka mudiyaadhu enbadhu unmaidhaan. aanaal, nam visuvaasatthai urasi paarkkira niraiya prachinaigal namakku varugindrana. yegōvaamīdhum avarudaiya vaakkurudhigalmīdhum naam nambikkai vaikkaavittaal, nammudaiya visuvaasam kuraindhuvidum, prachinaigalilēyē mūlga aarambitthuviduvōm. vaalkkaiyil puyal maadhiri enna prachinai vandhaalumsari, nammudaiya gavanam muluvadhum yegōvaamēldhaan irukka vēndum. avaraal namakku udhavi seiya mudiyum enbadhai urudhiyaaga namba vēndum. w21.12 17-18 ¶6-7

thingal, aktōbar 23

nīngal alavukadandha anbai kaattuvadhaal ungal aalayatthukkul varuvēn.—sang. 5:7.

yegōvaavai vananguvadharku jebam seivadhu, padippadhu, aalamaaga yōsitthuppaarppadhu pōndravai romba mukkiyam. naam jebam seiyumpōdhu yegōvaavidam pēsugirōm. baibilai padikkumpōdhu nyaanamē uruvaana nammudaiya ‘kadavulai patriya arivu’ namakku kidaikkiradhu. (nīdhi. 2:1-5) aalamaaga yōsitthuppaarkkumpōdhu yegōvaavin arumaiyaana gunangalaiyum, namakkum matravargalukkum avar seiyappōgira arpudhamaana vishayangalaiyum nyaabagappadutthikkolgirōm. nammudaiya nēratthai miga nandraaga payanpaduttha idhai thavira vēru nalla vali irukka mudiyumaa? mudindhaal amaidhiyaana ōr idatthai thērndhedungal. indha vishayatthil yēsuvidamirundhu naam katrukkollalaam. indha būmiyil thannudaiya ūliyatthai aarambippadharku munbu 40 naatkal avar vanaandharatthil irundhaar. (lū. 4:1, 2) andha amaidhiyaana idatthil avaraal yegōvaavidam jebam seiya mudindhadhu. yegōvaavin viruppatthai patri aalamaaga yōsitthuppaarkka mudindhadhu. sōdhanaigalai samaalikka adhu udhaviyadhu. w22.01 27-28 ¶7-8

sevvaai, aktōbar 24

aalōsagargal niraiya pēr irundhaal vetri nichayam.—nīdhi. 15:22.

oru mūpparō mudhirchiyulla oruvarō naam sariseiya vēndiya vishayangalai nammidam sollalaam. nammēl irukkira anbin kaaranamaaga, oruvar baibililirundhu aalōsanai kodukkumpōdhu naam gavanamaaga kētka vēndum. yaaraavadhu namakku nēradiyaaga aalōsanai kodukkumpōdhu namakku varutthamaaga irukkalaam. adhai ētrukkolvadhum kashtamaaga irukkalaam. ēn? naam ellaarumē kurai ullavargal enbadhai otthukkondaalum nammidam irukkira kuraiyai oruvar suttikkaatti adharku aalōsanai kodukkumpōdhu adhai ētrukkolvadhu kashtamaaga irukkalaam. (pra. 7:9) oruvēlai, naam nammai nyaayappadutthuvōm. aalōsanai kodutthavar edhaiyō manadhil vaitthukkondu pēsugiraar, avar pēsiya vidhamum sariyillai endrellaam kaaranam solvōm. avarai kurai sollavum aarambitthuviduvōm. ‘avar mattum olungaa? enakku aalōsanai kodukka avarukku enna thagudhi irukku?’ endru kētpōm. adhōdu, avar sonna aalōsanai namakku pidikkaavittaal adhai thattikkalitthuviduvōm. illaiyendraal, namakku ētra vidhamaaga yaar pēsuvaarō avaridam pōi kētpōm. w22.02 8-9 ¶2-4

budhan, aktōbar 25

nīngal padhattam adaiyaamal enmēl nambikkai vaitthaal balamaaga iruppīrgal.—ēsaa. 30:15.

yegōvaa sariyaanadhaitthaan seivaar endra nammudaiya nambikkaikku pūnjōlai būmiyil sōdhanaigal varumaa? udhaaranamaaga, isravēlargal egipthilirundhu vidudhalaiyaana konja naatkalilēyē enna nadandhadhu endru yōsitthuppaarungal. egipthil avargal saappitta saappaattai ninaitthu ēnginaargal. yegōvaa koduttha mannaavai paartthaal veruppaaga irukkiradhu endru sonnaargal. (en. 11:4-6; 21:5) migundha ubatthiravam mudindha pinbu, oruvēlai naamum ippaditthaan yōsippōmaa? armagedhōnil ellaam alindha piragu būmiyai sutthappadutthi padippadiyaaga pūnjōlaiyaaga maatruvadharku evvalavu vēlaigal seiya vēndiyirukkum endru ippōdhu namakku theriyaadhu. aarambatthil niraiya vēlaigal seiya vēndiyirukkum. sila asaugariyangalum irukkatthaan seiyum. andha samayatthil yegōvaa namakku edhai kodukkiraarō adhai naam kurai sollaamal ētrukkolvōmaa? oru vishayatthai naam marandhu vida kūdaadhu: ippōdhu yegōvaa koduppadhai sandhōshamaaga ētrukkondaaldhaan appōdhu yegōvaa kodukkappōvadhaiyum naam sandhōshamaaga ētrukkolvōm. w22.02 7 ¶18-19

vyaalan, aktōbar 26

oru yūdhanudaiya udaiyai irukkamaaga piditthukkondu, “kadavul ungalōdu iruppadhaaga kēlvippattōm. adhanaal, naangalum ungalōdu varugirōm” endru solvaargal.—saga. 8:23.

sagariyaa 8:23-ilulla thīrkkadharisanatthil, ‘yūdhan’ endru orumaiyilum “ungalōdu” endru panmaiyilum sollappattiruppadhu, paralōga nambikkai ullavargalil mīdhiyaaga iruppavargalaitthaan. (rō. 2:28, 29) “matra dhēsangalai sērndha ellaa baashaikkaarargalilum patthu pēr” endru sollappattiruppadhu, vērē aadugalaitthaan. ivargal paralōga nambikkai ullavargalai ‘irukkamaaga piditthukkolgiraargal.’ adhaavadhu, yegōvaavai vananguvadhil avargalōdu sērndhu nerukkamaaga ulaikkiraargal. adhupōlavē, esēkkiyēl 37:15-19, 24, 25-il sollappattulla thīrkkadharisanatthai yegōvaa niraivētriyirukkiraar enbadhai nammaal paarkka mudigiradhu. paralōga nambikkai ullavargalum būmiyil vaalgira nambikkai ullavargalum ondrusērndhu nerukkamaaga ulaikkiraargal. paralōga nambikkai ullavargal ‘yūdhaavin’ kōlai pōl irukkiraargal. (indha kōtthiratthil irundhudhaan isravēl raajaakkal thērndhedukkappattaargal.) būmiyil vaalgira nambikkai ullavargal “eppiraayīmin” kōlai pōl irukkiraargal. indha irandu thogudhigalaiyum yegōvaa ondraaga inaippadhaal avargal ‘orē kōl’ aagiraargal. idharku enna arttham? yēsu raajaavudaiya thalaimaiyil ivargal ondrusērndhu ulaikkiraargal.—yōvaa. 10:16. w22.01 22 ¶9-10

velli, aktōbar 27

matravargal paarkka vēndum enbadharkaaga avargal munnaal nīdhiyaana seyalgalai seiyaadhīrgal.—mat. 6:1.

matravargal paartthu pugala vēndum enbadharkaaga, silar ēlaigalukku dhaanadharmam seidhadhaaga yēsu sonnaar. matravargal paarvaikku adhu nalladhupōl irundhaalum adhai paartthu yegōvaa sandhōshappadavillai. (mat. 6:2-4) pēr pugalō aadhaayamō kidaikka vēndum enbadharkaaga naam nalladhu seiya kūdaadhu. appōdhudhaan, naam unmaiyilēyē nallavargal endru solla mudiyum. adhanaal, ungalaiyē ippadi kēttukkollalaam: ‘edhu nalladhunu therinju vechirukkuradhōda adha seiya naan thayaaraa irukkurēnaa? enna nōkkatthōda oru nalla vishayattha seirēn?’ yegōvaavai pōlavē avarudaiya sakthiyum thodarndhu seyalpattukkondē irukkiradhu. (aadhi. 1:2) adhanaal, kadavuludaiya sakthiyaal undaagira gunangal nammai seyalpada vaikkum. udhaaranatthukku, ‘seyalgal illaadha visuvaasam setthadhaayirukkiradhu’ endru sīsharaana yaakkōbu eludhinaar. (yaak. 2:26) kadavuludaiya sakthiyaal undaagira matra gunangalin vishayatthilum idhudhaan unmai. ovvoru muraiyum naam indha gunangalai kaattumpōdhu kadavuludaiya sakthi namakkul seyalpadugiradhu endru arttham. w22.03 11-12 ¶14-16

sani, aktōbar 28

ungalai alaitthavar parisutthamaanavaraaga iruppadhu pōla nīngalum ungal nadatthai ellaavatrilum parisutthamaaga irungal.—1 pē. 1:15.

oru mukkiyamaana vishayatthai seiya vēndumendru appōsthalan pēdhuru solgiraar. nammudaiya nadatthai ellaavatrilum parisutthamaaga irukka vēndum endra aalōsanaiyai koduppadharku munbu, “mummuramaaga seyalpaduvadharku ungal manadhai thayaarpadutthungal” endrum avar solgiraar. (1 pē. 1:13) edhai seivadharku manadhai thayaarpaduttha vēndum? paralōga nambikkaiyullavargal, ‘thangalai alaitthavarudaiya “magatthuvangalai ellaa idangalilum arivikka”’ vēndum endru pēdhuru sonnaar. (1 pē. 2:9) sollappōnaal, indha mukkiyamaana vēlaiyai seivadharkaana baakkiyam nam ellaarukkumē irukkiradhu. kadavuludaiya parisuttha makkalaaga irukkira naam makkalukku prasangikkirōm, aarvamaaga matravargalukku katrukkodukkirōm. idhu namakku kidaittha evvalavu periya baakkiyam! (maar. 13:10) idhai seivadharku nammaal mudindhadhaiyellaam seiyumpōdhu, naam kadavulaiyum matravargalaiyum nēsikkirōm enbadhai kaattugirōm. adhōdu, nammudaiya nadatthai ellaavatrilum ‘parisutthamaaga irukka’ aasaippadugirōm enbadhaiyum kaattugirōm. w21.12 13 ¶18

nyaayiru, aktōbar 29

oruvan seigira thavarai nīngal mannitthaal naanum adhai mannikkirēn.—2 ko. 2:10.

sagōdhara sagōdharigalai patri appōsthalan pavul eppōdhumē nalla vidhamaagatthaan yōsitthaar. oruvar oru thappu seidhuvittaal udanē avarai mōsamaanavar endru mutthirai kuttha mudiyaadhu endru pavulukku theriyum. sagōdharargalmēl avarukku anbu irundhadhaal, avargalidam irukkira nalla gunangalai paartthaar. sariyaanadhai seiya avargal kashtappadugirapōdhu, ‘avanga nalladhu seiyatthaan aasaippadaraanga. konjam udhavi senjaa avangalaala adha seiya mudiyum’ endru avar yōsitthuppaartthaar. pilippi sabaiyilirundha irandu sagōdharigalukku pavul eppadi udhavi seidhaar endru paarungal. (pili. 4:1-3) eyōdhiyaalukkum sindhikēyaalukkum idaiyil manasthaabam vandhadhaal avargaludaiya natpil virisal vilundhuvittadhu. avargalidam pavul kadugaduppaagavum kurai kandupidikkira vidhamaagavum pēsavillai. adharku badhilaaga avargalidamirundha nalla gunangalai paartthaar. unmaiyulla andha sagōdharigal niraiya varushangalaaga yegōvaavukku sēvai seidhirukkiraargal. adhanaal, yegōvaavukku avargalai romba pidikkum endru pavulukku theriyum. avargalai patri pavulukku nalla abippraayam irundhadhaal oruvarukkoruvar samaadhaanamaavadharku avargalai urchaagappadutthinaar. ippadi, matravargalidam irukkira nalla gunangalai paartthadhaal eppōdhum sandhōshamaaga irukkavum sabaiyil irukkira ellaaridamum nalla natpu vaitthukkollavum avaraal mudindhadhu. w22.03 30 ¶16-18

thingal, aktōbar 30

ullam udaindhupōnavargalin pakkatthilēyē yegōvaa irukkiraar. manam nondhupōnavargalai avar kaappaatrugiraar.—sang. 34:18.

yegōvaa tharugira dhēvasamaadhaanam amaidhiyaaga iruppadharkum thelivaaga yōsippadharkum namakku udhavum. sagōdhari rēchal vishayatthil idhudhaan nadandhadhu. “enakkunnu yaarumē illanu naan adikkadi yōsikka aarambichuduvēn. andha maadhiri samayatthila yegōvaavukku en mēla anbē illanu nenakkara alavukku pōyiduvēn. aanaa en manasukkulla enna nenakkirēngaradha udanadiyaa yegōvaakitta solliduvēn. appadi seiradhaala enakku mana amaidhi kidaikkudhu” endru avar solgiraar. jebam seidhaal mana amaidhi kidaikkum enbadhai indha anubavatthilirundhu purindhukolgirōm. (pili. 4:6, 7) adhē nilaimai namakku varumpōdhu yegōvaavum yēsuvum namakku aarudhal koduppaargal endru namba vēndum. yegōvaavukkum yēsuvukkum makkalmēl anudhaabam iruppadhaal naamum prasangippadhan mūlam makkalmēl anudhaabam kaatta vēndum. nammudaiya balavīnangalai yegōvaavum yēsuvum nandraaga purindhukolgiraargal, sōdhanaigalai samaalippadharku namakku udhava aasaippadugiraargal. nammudaiya ‘kannīraiyellaam thudaippadhaaga’ yegōvaa koduttha vaakkurudhi niraivērum naalukkaaga naam kaatthirukkirōm.—veli. 21:4. w22.01 16 ¶7; 18-19 ¶19-20

sevvaai, aktōbar 31

idukkamaana vaasal valiyaaga pōngal; ēnendraal, alivukku pōgira vaasal agalamaanadhu, adhan paadhai visaalamaanadhu; niraiya pēr adhan valiyaaga pōgiraargal.—mat. 7:13.

irandu paadhaigalai patri yēsu sonnaar. ondru, “visaalamaana” paadhai, innondru, “kurugalaana” paadhai. (mat. 7:13) mūndraavadhaaga oru paadhai kidaiyaadhu. indha irandu paadhaigalil naam edhil pōgappōgirōm endru mudivedukka vēndum. idhu oru mukkiyamaana mudivu. ēnendraal, indha irandu paadhaigalil ondru mattumdhaan nammai mudivillaadha vaalkkaikku kondupōi sērkkum. “visaalamaana” paadhaiyil niraiya pēr pōgiraargal. ēnendraal, adhil pōvadhu sulabam. varutthamaana vishayam ennavendraal, niraiya pēr andha paadhaiyilēyē thodarndhu pōga ninaikkiraargal. adhumattumalla, adhil pōikkondiruppavargalai pōlavē nadakka vēndumendrum aasaippadugiraargal. aanaal, andha paadhaiyil pōgumpadi nammai thūnduvadhu pisaasaagiya saatthaandhaan endrum adhu alivildhaan pōi mudiyum endrum avargalukku therivadhillai. (1 ko. 6:9, 10; 1 yō. 5:19) ippōdhu, “kurugalaana” paadhaiyai patri paarkkalaam. konjam pērdhaan adhai kandupidippaargal endru yēsu sonnaar. adharkaana kaaranatthai avar aduttha vasanatthilēyē sonnaar. adhaavadhu, pōli thīrkkadharisigalai kuritthu echarikkaiyaaga irukka vēndum endru sonnaar.—mat. 7:15. w21.12 22-23 ¶3-5

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum