vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • ijwia Katturei 1
  • avar mudivuvarai sagitthirundhaar

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • avar mudivuvarai sagitthirundhaar
  • ivargaludaiya visuvaasatthai pinpatrungal
  • thunai thalaippugal
  • idhē thagaval
  • agasiyaavukku edhiraana nyaayatthīrppu
  • angi kaimaarugiradhu
  • kadaisi poruppu
  • yegōvaa eliyaavai balappadutthinaar
    baibil sollittharum paadangal
ivargaludaiya visuvaasatthai pinpatrungal
ijwia Katturei 1
eliyaa

ivargaludaiya visuvaasatthai pinpatrungal | eliyaa

avar mudivuvarai sagitthirundhaar

aagaab raajaa irandhuvittaar endra seidhi eliyaavin kaadhukku vandhadhu. indha kaatchiyai konjam karpanai seiyungal: andha vayadhaana thīrkkadharisi thannudaiya kangalai agala viritthapadiyē, thannudaiya dhaadiyai varudiyapadiyē, aalndha sindhanaiyil mūlgiyirukkiraar. pollaadha aagaab raajaavōdu pōraadiya sambavangal avarudaiya manatthiraiyil ōdugindrana. avar evvalavu kashtangalai sagitthirundhaar! aagaabum avarudaiya manaivi yēsabēlum eliyaavai pala dhadavai mirattiyirundhaargal, avarai thīrtthukkatta ninaitthirundhaargal. eliyaa, uyirai kaiyil piditthukkondu nadamaada vēndiyirundhadhu. yegōvaavudaiya thīrkkadharisigal palarai yēsabēl raani kolai seidhirundhaal; adhai thadukka raajaa endha muyarchiyum edukkavillai. adhumattumalla, raajaavum raaniyum sadhi seidhu appaaviyaana naabōtthaiyum avarudaiya magangalaiyum kolai seidhirundhaargal. adharku mulukka mulukka kaaranam avargaludaiya pēraasaidhaan! adhanaal, aagaabukkum avarudaiya raaja parambaraikkum edhiraaga oru nyaayatthīrppu seidhiyai eliyaavin mūlam yegōvaa solliyirundhaar. yegōvaa sonnapadiyē nadandhadhu. aagaab irandhuvittaar!—1 raajaakkal 18:4; 21:1-26; 22:37, 38; 2 raajaakkal 9:26.

irundhaalum, prachinaigal thīrndha paadillai enbadhu eliyaavukku therindhirundhadhu. ēnendraal, yēsabēl innum uyirōdudhaan irundhaal. aval thannudaiya kudumbatthaiyum andha mulu dhēsatthaiyum aattippadaitthukkondu irundhaal. adhupōga, innum pala savaalgalaiyum eliyaa sandhikka vēndiyirundhadhu. adhēsamayatthil, avarukku piragu thīrkkadharisiyaaga aagavirundha avarudaiya nanbar elisaavukku innum niraiya vishayangalai katrutthara vēndiyirundhadhu. ippōdhu, eliyaa niraivētriya kadaisi mūndru poruppugalai patri vivaramaaga paarkkalaam. eliyaavukku irundha visuvaasam thodarndhu sagitthirukka avarukku eppadi udhaviyadhu enbadhai naam therindhukolvōm. indha pollaadha ulagatthil nammudaiya visuvaasatthai balappadutthikkolla adhu namakku udhavi seiyum.

agasiyaavukku edhiraana nyaayatthīrppu

aagaabukkum yēsabēlukkum pirandha magandhaan agasiyaa. aagaabukku piragu avardhaan isravēl dhēsatthukku raajaavaanaar. thannudaiya appaa-ammaa seidha thavarugalilirundhu paadam katrukkolvadharku badhilaaga, avarum avargalai pōlavē ketta valiyil pōnaar. (1 raajaakkal 22:52) avargalai pōlavē paagaal dheivatthai avar vananginaar. paagaalai vanangiyavargal kōyil vibachaaratthil īdupattaargal, pillaigalai narabali kodutthaargal, aruvaruppaana innum pala vishayangalai seidhaargal. yegōvaavukku edhiraaga ippadippatta magaa periya dhrōgangalai seidhuvandha agasiyaa raajaa thirundhuvadharku vaaippirundhadhaa? thannudaiya makkalaiyum avar thirutthuvadharku vaaippirundhadhaa?

aanavampidittha andha ilam raajaavukku oru vibarīdham nadandhadhu. aranmanai kūraiyin saalaram valiyaaga kīlē vilundhadhaal avarukku bayangaramaaga adipattuvittadhu. uyirukku aabatthaana andha nilaiyilkūda avar yegōvaavidam udhavi kētkavillai. adharku badhilaaga, edhirigaludaiya (pelisthiyargaludaiya) nagaramaagiya ekrōnukku thūdhuvargalai anuppi, thanakku gunamaagumaa aagaadhaa endru paagaal-sebūp endra dheivatthidam visaaritthu varumpadi sonnaar. idharku mēlum yegōvaa porutthukkolvadhaaga illai! avar eliyaavidam oru dhēvathūdharai anuppi, agasiyaa anuppiya aatkalai thadukkumpadi sonnaar. andha aatkal mūlamaaga oru kadumaiyaana seidhiyai raajaavukku solli anuppinaar. isravēlargalukku kadavulē illaadhadhupōl agasiyaa nadandhukondadhu miga periya paavam! adhanaal, avar paduttha padukkaiyaagavē kidandhu setthuppōvaar endru yegōvaa sollivittaar.—2 raajaakkal 1:2-4.

manamthirundhaadha agasiyaa thannudaiya aatkalidam, “ungalidam indha seidhiyai sonnavar paarppadharku eppadi irundhaar?” endru kēttaar. eliyaa pōttirundha elimaiyaana udaiyai patri avargal vilakkiya udanēyē agasiyaa, ‘avar eliyaadhaan’ endru sonnaar. (2 raajaakkal 1:7, 8) eliyaa pōttirundha elimaiyaana udaiyai vaitthē avarai agasiyaa adaiyaalam kandupiditthuvittaar. appadiyendraal, eliyaa evvalavu elimaiyaaga vaalndhiruppaar! kadavuludaiya sēvaiyil endhalavukku gavanam selutthiyiruppaar! aanaal, agasiyaavai patriyō avarudaiya appaa-ammaavai patriyō appadi edhuvum solla mudiyaadhu. ēnendraal, avargal pēraasaiyum porulaasaiyum piditthavargalaaga irundhaargal. eliyaavin udhaaranatthilirundhu enna katrukkolgirōm? nam vaalkkaiyai elimaiyaaga vaitthukkolvadhum, mukkiyamaana kaariyangalukku mattumē gavanam selutthuvadhum avasiyam endru katrukkolgirōm. yēsuvum idhaitthaan namakku solliyirukkiraar.—matthēyu 6:22-24.

eliyaavai palivaangiyē thīra vēndum endru agasiyaa ninaitthaar. adhanaal, eliyaavai kaidhu seivadharkaaga 50 vīrargalaiyum avargaludaiya thalaivaraiyum anuppivaitthaar. avargal pōnapōdhu “eliyaa oru malaimēl utkaarndhirundhaar.”a andha thalaivar avaridam, “raajaa ungalai kīlē vara solgiraar” endru adhattinaar. anēgamaaga, avarai kondupōi kolai seiya avargal thittam pōttirukkalaam. eliyaa ‘unmai kadavulin ūliyar’ endru therindhum avargal avarai miratta ninaitthadhu evvalavu periya muttaalthanam! andha thalaivaridam eliyaa, “naan kadavulin ūliyan endraal, vaanatthilirundhu neruppu vandhu unnaiyum unnudan vandha 50 pēraiyum alitthuppōdattum” endru sonnaar. udanē, kadavul neruppai anuppinaar. “vaanatthilirundhu neruppu vandhu andha thalaivaraiyum 50 vīrargalaiyum alitthuppōttadhu” endru baibil solgiradhu. (2 raajaakkal 1:9, 10) avargalukku ērpatta gōramaana mudivilirundhu oru mukkiyamaana vishayam purigiradhu. thannudaiya ūliyargalai yaaraavadhu mariyaadhai illaamal nadatthinaal yegōvaa adhai paartthukkondu summaa irukka maattaar!—1 naalaagamam 16:21, 22.

agasiyaa innoru 50 vīrargalaiyum avargaludaiya thalaivaraiyum anuppinaar. indha thalaivar mudhal thalaivaraivida adhiga thunichalōdu nadandhukondaar. ēnendraal, mudhalil pōna 51 pērum kollappatta piragukūda ivarukku butthi varavillai; avargal erindhu saambalaagi kidandhadhai ivar kankūdaaga paartthirukkavum vaaippu irukkiradhu. aanaalum, mudhal thalaivarai pōlavē ivarum eliyaavai kīlē vara solli adhattinaar; adhuvum, “udanē” vara solli adhattinaar. evvalavu periya muttaalthanam! mudhalil pōnavargalukku vandha adhē gadhidhaan ivarukkum ivarudaiya aatkalukkum vandhadhu. ivargalai anuppiya raajaa ivargalaivida rombavē thunichalōdu nadandhukondaar. konjamkūda thirundhaamal, mūndraavadhu dhadavaiyaaga thannudaiya vīrargalai anuppinaar. aanaal, mūndraavadhaaga anuppappatta thalaivar butthisaalitthanamaaga nadandhukondaar. avar manatthaalmaiyōdu eliyaavidam pōi, thanakkum than aatkalukkum uyirppichai tharumpadi kenjinaar. adhanaal, andha vīrargalōdu purappattu pōgumpadi oru dhēvathūdhar mūlamaaga eliyaavidam yegōvaa sonnaar. adhanpadiyē eliyaavum andha vīrargalōdu pōnaar. ippadi, yegōvaavai pōlavē avarum andha thalaivarukku irakkam kaattinaar. pollaadha raajaavaana agasiyaavai sandhitthu, yegōvaavin nyaayatthīrppu seidhiyai marubadiyum sonnaar. adhanpadiyē, agasiyaa irandhupōnaar. verum irandu varushangaldhaan avar aatchi seidhirundhaar.—2 raajaakkal 1:11-17.

manatthaalmaiyulla oru thalaivar, irakkam kaattumpadi eliyaavidam kenjugiraar

yegōvaavai pōlavē eliyaavum manatthaalmaiyulla oru thalaivarukku irakkam kaattinaar

eliyaavai sutriyirundha aatkal konjamkūda adangaamal, murattu pidivaadhatthōdu nadandhukondaargal. andha sūlnilaiyai eliyaa eppadi sagitthaar? indha kēlvikku badhil therindhukolvadhu namakku prayōjanamaaga irukkum. ungalukku piriyamaana oruvar nīngal sollum butthimadhiyai kētkaamal ketta valiyilēyē pōikkondiruppadhai paartthu nīngal vēdhanaippattadhu undaa? ippadippatta mana vēdhanaiyai naam eppadi sagitthukkollalaam? andha vīrargal eliyaavai thēdippōnapōdhu avar engē irundhaar enbadhai yōsitthu paarungal. avar “oru malaimēl utkaarndhirundhaar.” avar ēn angē utkaarndhirundhaar endru nammaal urudhiyaaga solla mudiyaadhu. aanaal, avar jebatthukku rombavum mukkiyatthuvam koduttha oruvar. adhanaal, kadavulidam pēsuvadharkum avaridam nerukkamaavadharkum avar andha thanimaiyaana idatthai thērndhedutthiruppaar enbadhil sandhēgamē illai. (yaakkōbu 5:16-18) naamum avarai pōl kadavulidam thavaraamal pēsuvadharku thanimaiyaana idatthaiyum nēratthaiyum thērndhedukkalaam; kadavuludaiya peyarai solli kūppittu, nammudaiya manadhil iruppadhaiyellaam avaridam kottividalaam. appōdhu, namakku piriyamaana yaaraavadhu pidivaadhamaaga ketta valiyilēyē pōnaal andha vēdhanaiyai nammaal sagitthukkolla mudiyum.

angi kaimaarugiradhu

eliyaa thannudaiya poruppai innoruvaridam oppadaikkum nēram vandhadhu. enna nadandhadhu endru gavaniyungal. avarum elisaavum kilgaalilirundhu purappattaargal. appōdhu elisaavai angēyē irukkumpadi eliyaa kēttukkondaar; thaan mattum sumaar 11 kilōmīttar (7 mail) dhūratthil irundha betthēlukku pōgappōvadhaaga sonnaar. adharku elisaa, “uyirulla kadavulaagiya yegōvaamēl aanaiyaaga solgirēn, ungal uyirmēl aanaiyaaga solgirēn, naan ungalaivittu pōga maattēn” endru urudhiyaaga sollivittaar. adhanaal, irandu pērum sērndhu betthēlukku pōnaargal. adhanpin eliyaa, thaan mattum sumaar 22 kilōmīttar (14 mail) dhūratthil irundha erigōvukku pōgappōvadhaaga sonnaar. aanaal elisaa, munbu sonna adhē vaartthaigalaiyē indha dhadavaiyum sonnaar. mūndraavadhu muraiyaaga erigōvilum adhēpōl nadandhadhu. elisaa eliyaavaivittu pirivadhaagavē illai! adhanaal, irandu pērumē sumaar 8 kilōmīttar (5 mail) dhūratthil irundha yōrdhaan aatrukku pōnaargal.—2 raajaakkal 2:1-6.

elisaa mukkiyamaana oru gunatthai kaattinaar. adhudhaan maaraadha anbu. indha anbaitthaan nagōmiyidam rūth kaattinaal. oruvarmēl namakku maaraadha anbu irundhaal, eppadippatta sūlnilaiyilum avaraivittu piriya maattōm. (rū 1:15, 16) kadavuludaiya ūliyargal ellaarumē ippadippatta anbai kaattuvadhu avasiyam, adhuvum indha kaalatthil! indha gunam evvalavu mukkiyam endru elisaavai pōlavē naamum purindhu vaitthirukkirōmaa?

ilam nanbaraana elisaa kaattiya maaraadha anbai paartthu eliyaa nichayam negilndhupōyiruppaar! elisaa maaraadha anbai kaattiyadhaaldhaan, eliyaa seidha kadaisi arpudhatthai paarkkum baakkiyam avarukku kidaitthadhu. yōrdhaan aatrangaraiyil nindrukondu eliyaa andha arpudhatthai seidhaar. yōrdhaan aaru vēgamaaga paaindhōdum; aangaangē aalamaagavum irukkum. eliyaa thannudaiya angiyai surutti andha aatrin thannīrai aditthaar. udanē thannīr irandaaga pirindhadhu! ‘thīrkkadharisigalin magangalil 50 pērkūda’ andha arpudhatthai paartthukkondirundhaargal. ivargal anēgamaaga, unmai vanakkatthil makkalai munnindru nadatthuvadharku payirchi petruvandha thīrkkadharisigalaaga irundhirukkalaam. (2 raajaakkal 2:7, 8) eliyaavin mērpaarvaiyil ivargalukku andha payirchi kodukkappattirukkalaam. sila varushangalukku munbu, andha dhēsatthil kadavulukku unmaiyaaga irundhavargalil thaan mattumdhaan mīndhirundhadhaaga ninaitthu eliyaa varutthappattaar. adhumudhal, yegōvaavai vanangubavargalin ennikkai kidugiduvena uyarvadhai paarkkum baakkiyam avarukku kidaitthadhu. ippadi, eliyaavin sagipputthanmaikku yegōvaa palan thandhaar.—1 raajaakkal 19:10.

yōrdhaanai kadandha piragu elisaavidam eliyaa, “naan unnaivittu pōgappōgirēn, unakku enna vēndumō kēl” endru sonnaar. thaan vidaipera vēndiya samayam vandhuvittadhai eliyaa therindhuvaitthirundhaar. ini ellaa poruppugalum selvaakkum thannudaiya ilam nanbarukku pōividumē endru ninaitthu avar erichaladaiyavillai. adharku badhilaaga, avarukku ellaa vidhatthilum udhavi seiyatthaan aasaippattaar. elisaa avaridam, “ungalidam irukkira kadavuludaiya sakthiyil irandu paagatthai dhayavuseidhu enakku tharuvīrgalaa?” endru kēttaar. (2 raajaakkal 2:9) indha vasanatthin adikkurippil naam paarkkirapadi, “kadavuludaiya sakthi” enbadharkaana mūlavaartthaigal eliyaavin manappaanmaiyaiyum kurikkalaam. appadiyendraal, kadavuludaiya sakthiyinaal eliyaa petrirundha dhairiyamaana manappaanmaiyai tharumpadi elisaa kēttiruppaar. adhōdu, thiruchattatthai manadhil vaitthutthaan ‘irandu paagam’ tharumpadi avar kēttiruppaar. thiruchattatthinpadi, mūttha maganukku sotthil irandu paagangal kodukkappattana; kudumba thalaivar endra pudhiya poruppai niraivētra idhu andha mūttha maganukku udhaviyadhu. (ubaagamam 21:17) adhēpōl eliyaavin vaarisaaga, adhaavadhu aduttha thīrkkadharisiyaaga, than poruppai sariyaaga niraivētra vēndumendraal, eliyaavai pōlavē thanakku adhiga dhairiyam thēvaippadum enbadhai elisaa purindhuvaitthirundhaar.

elisaavukku yegōvaavē badhil tharumpadi eliyaa manatthaalmaiyōdu vittuvittaar. eliyaavai yegōvaa edutthukkolvadhai nēril paarkkum vaaippu oruvēlai elisaavukku kidaitthaal, avar kēttadhai kadavul kodutthadhaaga arttham endru eliyaa sonnaar. nīndakaala nanbargalaaga irundha andha irandu pērum “pēsikkondē nadandhupōnapōdhu,” arpudhamaana ondru nadandhadhu!—2 raajaakkal 2:10, 11.

eliyaavukkum elisaavukkum irundha natpu, kashtangalai sagitthukkolla iruvarukkumē udhaviyadhu

miga pragaasamaana ēdhōvondru vaanatthil thōndri, vēgamaaga avargalai nōkki vandhadhu. indha kaatchiyai konjam karpanai seidhu paarungal: thidīrendru sulalkaatru vīsugiradhu. kaatrin sattham kaadhai pilakkiradhu. kangal kūsum alavukku pragaasamaana ēdhōvondru vaanatthil therigiradhu. adhu andha irandu pēraiyum nōkki vēgamaaga varugiradhu. bayatthilum bramippilum avargal aadippōgiraargal! avargal paartthadhu enna? neruppai pōl thagathagavendru pragaasikkum oru radham! vidaipera vēndiya samayam vandhuvittadhai eliyaa purindhukondaar. avar andha radhatthil ērinaaraa? namakku theriyaadhu. aanaal, andha sulalkaatril eliyaa konjam konjamaaga mēlē pōikkondē irundhaar!

elisaa bramippil uraindhupōnaar. andha kaatchiyai kansimittaamal paartthukkondirundhaar. andha arpudhatthai paarkkum vaaippu kidaitthadhaal, eliyaavin dhairiyatthil “irandu paagatthai” yegōvaa thanakku koduppaar endru elisaavukku purindhadhu. aanaalum, elisaavin manam sōgatthil vaadiyadhu. ēnendraal, thannudaiya uyirukku uyiraana nanbar engē pōgiraar endru avarukku theriyavillai. avarai marubadiyum paarkkavē mudiyaadhu endrukūda elisaa ninaitthirukkalaam. adhanaal, “thagappanē, thagappanē! isravēlin radhamē, kudhiraivīrarē!” endru satthamaaga kūppittaar. avarudaiya paasamaana guru avarudaiya paarvaiyilirundhu maraindhadhum, thannudaiya udaiyai irandaaga kilitthukkondaar.—2 raajaakkal 2:12.

eliyaa mēlē pōikkondē irundhapōdhu, avarudaiya ilam nanbarin sōga kuralai kēttu avarum kan kalangiyiruppaaraa? namakku theriyaadhu. aanaal, elisaavaivittu pirivadhu avarukkum vēdhanaiyaagatthaan irundhirukkum. ēnendraal, kashtangalai sagitthukkolvadharku udhaviyaaga irundha nanbar avar! idhil namakku enna paadam? kadavulai nēsippavargalaiyum avarudaiya viruppatthai seigiravargalaiyum nanbargalaaga thērndheduppadhu namakkum udhaviyaaga irukkum.

eliyaa sulalkaatril edutthukkollappaduvadhai elisaa paarkkiraar

eliyaavai yegōvaa vēroru idatthukku kondupōi oru pudhiya poruppai kodutthaar

kadaisi poruppu

eliyaa engē pōnaar? kadavul avarai paralōgatthukku edutthukkondadhaaga sila madhangal solgindrana. aanaal, adharku vaaippē illai. ēnendraal, yēsu kristhuvin kaalatthukku munnaal yaarumē paralōgatthukku pōnadhillai; yēsuvē idhai solliyirukkiraar. (yōvaan 3:13) sila baibilgalil, ‘eliyaa sulalkaatrilē paralōgatthirku ērippōnaar’ endru kodukkappattirukkiradhē, adhai patri enna sollalaam? (2 raajaakkal 2:11, thamil O.V.) baibilil ‘paralōgam’ enbadharkaana mūlavaartthai yegōvaa kudiyirukkum paralōgatthai mattumalla, mēgangal midhakkum vaanatthaiyum kurikkum. (sangīdham 147:8) adhanaal, eliyaa vaanatthukku edutthukkollappattadhai patritthaan indha vasanam solgiradhu. adharku piragu enna nadandhadhu?

yegōvaa thannudaiya anbu thīrkkadharisikku oru pudhiya poruppai kodutthaar; adhaavadhu, yūdhaa raajyatthil thīrkkadharisiyaaga sēvai seiyum poruppai kodutthaar. pala varushangal eliyaa angē sēvai seidhadhaaga baibil solgiradhu. oruvēlai, ēlu varushangalukkumēl avar angē sēvai seidhirukkalaam. appōdhu, pollaadha raajaavaagiya yōraam yūdhaavai aatchi seidhukondirundhaar. aagaabukkum yēsabēlukkum pirandha magalai avar kalyaanam seidhirundhaar. adhanaal, aagaab matrum yēsabēlin ketta selvaakku appōdhum olindha paadillai. yōraamukku edhiraaga dhandanai thīrppai eludhi anuppumpadi yegōvaa eliyaavidam sonnaar. yegōvaa sonnapadiyē yōraamukku gōramaana saavu vandhadhu. adhumattumalla, “avar irandhupōnadharkaaga yaarumē varutthappadavillai.”—2 naalaagamam 21:12-20.

andha pollaadha raajaavukkum eliyaavukkum evvalavu vitthiyaasam! eliyaa eppadi irandhaar, eppōdhu irandhaar endrellaam namakku theriyaadhu. aanaal, yōraam irandhadhupōl avar irakkavillai enbadhu mattum urudhi. yōraam irandhapōdhu yaarumē varutthappadavillai. aanaal, eliyaavin pirivu elisaavaiyum unmaiyulla matra thīrkkadharisigalaiyum vaattiyirukkum enbadhil sandhēgamillai. adhumattumalla, kittatthatta 1,000 varushangalukku piragukūda yegōvaavin manadhil eliyaa visēsha idampiditthirundhaar. adhanaaldhaan, yēsu thōtram maariya kaatchiyil eliyaavin uruvam thōndrumpadi seidhaar. (matthēyu 17:1-9) eliyaavidamirundhu paadam katrukkolla nīngal virumbugirīrgalaa? kashtangalai sagippadharku thēvaiyaana visuvaasatthai valartthukkolla aasaippadugirīrgalaa? appadiyendraal, kadavulai nēsippavargalai nanbargalaaga thērndhedungal, aanmīga vishayangalukku vaalkkaiyil mudhalidam kodungal, eppōdhum jebam seiyungal. appōdhu, anbu niraindha yegōvaavin idhayatthil nīngalum nīngaadha idampidippīrgal!

a karmēl malaiyin mēldhaan eliyaa utkaarndhirundhadhaaga sila arinyargal solgiraargal. (karmēl malaiyildhaan sila varushangalukku munbu paagaal thīrkkadharisigalai thōrkadikka eliyaavukku kadavul udhavi seidhirundhaar.) aanaal, unmaiyil eliyaa endha malaimēl utkaarndhirundhaar endru baibil solvadhillai.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum