vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • bt Adhi. 15 pak. 117-123
  • ‘sabaigalai balappadutthinaargal’

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • ‘sabaigalai balappadutthinaargal’
  • kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
  • thunai thalaippugal
  • idhē thagaval
  • ‘ippōdhu thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhikkalaam’ (ap. 15:36)
  • “kadumaiyaana vaakkuvaadham ērpattadhu” (ap. 15:37-41)
  • ‘uyarvaaga pēsappattu vandhaar’ (ap. 16:1-3)
  • “sabaiyil irundhavargal visuvaasatthil balappattu vandhaargal” (ap. 16:4, 5)
  • “yegōvaa thandha adhigaaratthil dhairiyamaaga pēsivandhaargal”
    kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
  • ilam sagōdharargalē​—⁠maarkuvaiyum thīmōtthēyuvaiyum pōla nadandhukollungal
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • ‘sandhōshatthaalum kadavuludaiya sakthiyaalum nirappappattaargal’
    kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
  • pavulum thīmōtthēyuvum
    baibil sollittharum paadangal
kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
bt Adhi. 15 pak. 117-123

adhigaaram 15

‘sabaigalai balappadutthinaargal’

sabaigal visuvaasatthil balappada payana kangaanigal udhavugiraargal

appōsthalar 15:36–16:5-in adippadaiyil

1-3. (a) pavulin pudhiya payana nanbar yaar, avar eppadippattavar? (b) indha adhigaaratthil naam edhaiyellaam sindhippōm?

karadumuradaana paadhai. pavul oru ilainyarudan nadandhu selgiraar. andha ilainyarai patriya ennamē avarudaiya manadhil ōdikkondirukkiradhu. andha ilainyardhaan thīmōtthēyu. ilamai thudippudan irukkum thīmōtthēyuvukku ērakkuraiya 20 vayadhu. than sondha ūraiyum uravaiyumvittu pōikkondirukkiraar. andhi saayum nēratthukkul līsthiraa, ikkōniyaa pagudhiyaivittu avargal vegu dhūram vandhuvidugiraargal. ini enna nadakkappōgiradhu? pavulaal ōralavu ūgikka mudigiradhu; kaaranam, idhu avarudaiya irandaam mishanari payanam. aabatthugalum prachinaigalum niraiya varumendru avarukku theriyum. adhaiyellaam indha ilainyar eppadi samaalikkappōgiraar?

2 thaalmaiyulla thīmōtthēyuvukku thanmīdhu nambikkai irukkiradhō illaiyō, pavulukku thīmōtthēyumīdhu asaikka mudiyaadha nambikkai irukkiradhu. samībatthil nadandha sambavangalin kaaranamaaga, thanakku sariyaana oru payana nanbar vēndumendru pavul thīrmaanikkiraar. payana kangaanigal urudhiyaana manappaanmaiyudanum otrumaiyudanum irundhaaldhaan sabaigalai sandhitthu sagōdharargalai balappaduttha mudiyum endru avar ninaikkiraar. ēn ippadi ninaikkiraar? munbu ērpatta kadum vaakkuvaadhatthaal avarum barnabaavum pirindhu pōnadhu adharku oru kaaranamaaga irukkalaam.

3 karutthuvērupaadugalai thīrppadharkaana sirandha valiyai patri indha adhigaaratthil sindhippōm. pavul ēn thīmōtthēyuvai than payana nanbaraaga thērndhedutthaar endrum paarppōm. adhōdu, indru payana kangaanigal vagikkum mukkiya pangai patri thelivaaga therindhukolvōm.

‘ippōdhu thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhikkalaam’ (ap. 15:36)

4. enna kaaranangalukkaaga pavul irandaavadhu mishanari payanatthai seidhaar?

4 mundhina adhigaaratthil paartthapadi pavul, barnabaa, yūdhaas, sīlaa aagiya naangu pērum virutthasēdhanam patri aalum kulu eduttha thīrmaanatthai andhiyōkiyaa sabaikku solli, sagōdharargalai urchaagappadutthinaargal. adhan piragu pavul enna seidhaar? thannudaiya aduttha payana thittatthai manadhil vaitthu barnabaavidam, “yegōvaavin vaartthaiyai patri naam arivittha ovvoru nagaratthukkum ippōdhu thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhitthu avargal eppadi irukkiraargal endru paarkkalaam” endru sonnaar. (ap. 15:36) pudhidhaaga kristhava madhatthukku maariya andha sagōdharargalai verumena nalam visaaritthuvittu varugira ennatthil avar appadi sollavillai. avar enna kaaranangalukkaaga irandaavadhu mishanari payanatthai seidhaar enbadhai patri appōsthalar butthagam thelivaaga vilakkugiradhu. mudhalaavadhu, aalum kulu edutthirundha thīrmaanangalai sabaigalukku thodarndhu theriyappaduttha virumbinaar. (ap. 16:4) irandaavadhu, thaan oru payana kangaaniyaaga irundhadhaal sabaigalai urchaagappadutthi, sagōdharargaludaiya visuvaasatthai balappaduttha vēndum enbadhil urudhiyaaga irundhaar. (rō. 1:11, 12) appōsthalargal vaittha munmaadhiriyai indru yegōvaavin saatchigaludaiya amaippu eppadi pinpatrugiradhu?

5. indrulla aalum kulu sabaigalukku valinadatthudhalaiyum urchaagatthaiyum eppadi tharugiradhu?

5 indru yēsu kristhu thanadhu sabaiyai valinadattha yegōvaavin saatchigaludaiya aalum kuluvai payanpadutthugiraar. paralōga nambikkaiyudaiya indha unmaiyullavargal, ulagam muluvadhum irukkira sabaigalukku valinadatthudhalaiyum urchaagatthaiyum tharugiraargal; adharkaaga kadidhangal, achadikkappatta prasurangal, aanlainil velivarum prasurangal, kūttangal endru pala valigalai payanpadutthugiraargal. adhōdu, ovvoru sabaiyōdum nerungiya thodarbu vaitthukkolla mulumuyarchi edukkiraargal. adhai seiya, payana kangaanigalin sandhippukku ērpaadu seigiraargal. ulagengum ulla thagudhivaaindha mūppargalil aayirakkanakkaanavargalai vattaara kangaanigalaaga avargalē nēradiyaaga niyamikkiraargal.

6, 7. vattaara kangaanigalin sila poruppugal enna?

6 indru payana kangaanigal thaangal sandhikkum sabaiyil ulla ovvoruvarukkum thanippatta gavanam selutthi, baibililirundhu urchaagamalikka muyarchi seigiraargal. eppadi? pavulai pōndra mudhal nūtraandu kristhavargalai avargal pinpatrugiraargal. pavul thannudan sēvai seidha kangaaniyidam, “kadavuludaiya vaartthaiyai prasangi; saadhagamaana kaalatthilum sari, baadhagamaana kaalatthilum sari, avasara unarvōdu prasangi; karpikkum kalaiyai payanpadutthi porumaiyōdu kanditthu pēsu, kadumaiyaaga echari, arivurai sol. . . . narcheidhiyaalarin vēlaiyai sei” endru sonnaar.—2 thī. 4:2, 5.

7 indha vaartthaigalukku isaivaaga, vattaara kangaanigalum (thirumanamaagiyirundhaal) avargaludaiya manaivigalum sabai prasthaabigaludan sērndhu prasanga vēlaiyin palvēru amsangalil īdupadugiraargal. indha kangaanigal ūliyatthil vairaakkiyamaaga pangukolgiraargal, katrukkoduppadhil thiramaisaaligalaaga irukkiraargal. ippadi, mandhaikku nalla munnudhaaranamaaga irukkiraargal. (rō. 12:11; 2 thī. 2:15) vattaara kangaanigal, anbaal thūndappattu thyaagangal seigiraargal. payana vēlaikkaaga thangalaiyē arppanikkiraargal; veyil, malai endru paarppadhillai, aabatthaana ūliya pagudhigal endrum paarppadhillai. (pili. 2:3, 4) avargal selgira ovvoru sabaiyilum baibil adippadaiyil pēchugalai kodutthu ūkkappadutthugiraargal, katrukkodukkiraargal, butthisolgiraargal. sabaiyilulla ellaarum avargaludaiya nalla nadatthaiyai kūrndhu gavanitthu avargalai pinpatrumpōdhu nanmai adaigiraargal.—ebi. 13:7.

“kadumaiyaana vaakkuvaadham ērpattadhu” (ap. 15:37-41)

8. pavul sonna aalōsanaiyai patri barnabaa eppadi unarndhaar, enna seiya urudhiyaaga irundhaar?

8 ‘thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhikkalaam’ endru pavul sonnapōdhu, barnabaa sandhōshamaaga sammadhitthaar. (ap. 15:36) payana vēlaiyil ivargal irandu pērum thōlōdu thōl sērndhu ulaitthirundhaargal; pōgavirundha idangalai patriyum angē irundhavargalai patriyum nandraaga arindhirundhaargal. (ap. 13:2–14:28) adhanaal, mīndum andha vēlaiyil iruvarumaaga sērndhu īdupaduvadhu nyaanamaanadhaagavum nadaimuraiyaanadhaagavum avargalukku thōndriyirukkalaam. aanaal, adhil oru sikkal irundhadhu. “maarku endru alaikkappatta yōvaanai kūttikkondu pōga vēndum enbadhil barnabaa urudhiyaaga irundhaar” endru appōsthalar 15:37 solgiradhu. thannudaiya ondruvitta sagōdharanaana maarkuvai ‘kūttikkondu pōgalaamaa?’ endru barnabaa aalōsanai kētkavillai, aanaal kūttikkondu pōga “urudhiyaaga irundhaar” enbadhai gavaniyungal.

9. barnabaavin thīrmaanatthai pavul ēn ētrukkollavillai?

9 pavul idharku sammadhikkavillai. ēn? “maarku munbu pampiliyaavil avargalaivittu pirindhu ūliyam seiya varaamal irundhadhaal, avarai kūttikkondu pōga pavul virumbavillai” endru padhivu solgiradhu. (ap. 15:38) mudhal mishanari payanatthinpōdhu pavulōdum barnabaavōdum maarku pōyirundhaar, aanaal kadaisivarai avargalōdu irukkavillai. (ap. 12:25; 13:13) andha payanatthin aarambatthilēyē, adhaavadhu pampiliyaavil irundhapōdhē, than payana vēlaiyai vittuvittu erusalēmukku thirumbinaar. adharkaana kaaranatthai baibil solvadhillai, aanaal maarku poruppillaamal nadandhukondaar endru pavul ninaitthirukkalaam. maarkuvai ini nambi prayōjanam illai endrum yōsitthirukkalaam.

10. barnabaavukkum pavulukkum idaiyē karutthuvērupaadu ērpattadhaal enna nadandhadhu, adhan vilaivu enna?

10 irundhaalum, maarkuvai kūttikkondu pōga vēndum enbadhil barnabaa pidivaadhamaaga irundhaar. aanaal, avarai kūttikkondu pōga kūdaadhu enbadhil pavul pidivaadhamaaga irundhaar. adhanaal, “pavulukkum barnabaavukkum kadumaiyaana vaakkuvaadham ērpattadhu; avargal oruvaraivittu oruvar pirindhupōnaargal” endru appōsthalar 15:39 solgiradhu. barnabaa maarkuvai kūttikkondu than sondha ūraana sīppuru thīvukku pōga kappalērinaar. pavulō, “sīlaavai thērndhedutthukkondaar. sagōdharargal pavulai yegōvaavin kaiyil oppadaitthu, avarudaiya alavatra karunai pavulmēl irukkumpadi jebam seidhaargal. adhan pinbu, avar angirundhu purappattu” pōnaar. (ap. 15:40) pavulum sīlaavum ‘sīriyaa, silisiyaa valiyaaga pōi, angirundha sabaigalai balappadutthinaargal.’—ap. 15:41.

11. namakkum nammai punpadutthiyavargalukkum idaiyē ērpatta virisal nīdikkaamalirukka enna gunangalai kaattuvadhu avasiyam?

11 pavul, barnabaa patriya padhivu, nammudaiya paavatthaal ērpadum kuraipaadugalai ninaippūttalaam. avargal aalum kuluvin visēsha pradhinidhigalaaga niyamikkappattirundhaargal. pavulkūda pirpaadu andha kuluvin oru angatthinaraaga aagiyirukkalaam. irundhaalum indha sandharppatthil pavul, barnabaa iruvarumē thangal abūranatthukku idamalitthuvittaargal. aanaal, thangal natpil ērpatta virisal nīdikka avargal vittuvittaargalaa? illai, avargalidam kuraigal irundhaalum, manatthaalmaiyullavargalaaga, kristhuvin sindhaiyai petravargalaaga irundhaargal. adhanaal, avargal pirpaadu sagōdhara anbai kaattinaargal, oruvaraiyoruvar mannitthaargal. (ebē. 4:1-3) sila kaalam kalitthu, pavulum maarkuvum ondrusērndhu innum niraiya ūliya niyamippugalai seidhaargal.a—kolō. 4:10.

12. pavulaiyum barnabaavaiyum pōl indraiya kangaanigal eppadippatta gunangalai kaatta vēndum?

12 pavulukkum barnabaavukkum idaiyē orumurai sandai ērpattadhu enbadharkaaga, avargal sandaikkaarargal endru naam mudivukattivida kūdaadhu. barnabaa anbaanavar, dhaaraala gunamullavar endrellaam peyaredutthirundhaar; adhanaaldhaan appōsthalargal, yōsēppu endra avarudaiya sondha peyarai vaitthu alaikkaamal, barnabaa endru alaitthaargal; barnabaa enbadharku “aarudhalin magan” endru arttham. (ap. 4:36) pavulumkūda menmaiyaanavar, kanivaanavar endrellaam peyaredutthirundhaar. (1 the. 2:7, 8) indru vattaara kangaanigal utpada kristhava kangaanigal ellaarumē pavulaiyum barnabaavaiyum pōl manatthaalmai kaatta eppōdhum muyarchiyedukka vēndum; saga mūppargalaiyum mandhai muluvadhaiyum menmaiyaaga nadattha vēndum.—1 pē. 5:2, 3.

‘uyarvaaga pēsappattu vandhaar’ (ap. 16:1-3)

13, 14. (a) thīmōtthēyu yaar, pavul endha sandharppangalil avarai sandhitthiruppaar? (b) thīmōtthēyu eppadi pavuludaiya gavanatthai kavarndhaar? (c) thīmōtthēyuvukku enna poruppu kodukkappattadhu?

13 pavul thannudaiya irandaavadhu mishanari payanatthinpōdhu rōma maagaanamaana galaatthiyaavukku pōnaar; angē ērkenavē uruvaagiyirundha sila sabaigalai sandhitthaar. kadaisiyaaga, “therbaikkum pinbu līsthiraavukkum vandhusērndhaar.” mēlum padhivu ippadi solgiradhu: “angē thīmōtthēyu endra oru sīshar irundhaar. avarudaiya ammaa yēsuvai pinpatriya oru yūdha pen, aanaal appaa oru grēkkar.”—ap. 16:1.b

14 sumaar ki.pi. 47-il līsthiraavukku pavul mudhalmurai pōnapōdhu thīmōtthēyuvin kudumbatthai sandhitthiruppaar. adhanpin, 2 alladhu 3 varushangalukku piragu, irandaam muraiyaaga angē pōnapōdhu, ilam thīmōtthēyu avarudaiya gavanatthai kavarndhaar. kaaranam? angē “irundha sagōdharargal thīmōtthēyuvai patri uyarvaaga pēsinaargal.” thīmōtthēyu, thannudaiya sondha sabaiyilirundha sagōdharargalin madhippumariyaadhaiyai mattumalla, matra sagōdharargalin madhippumariyaadhaiyaiyum sambaadhitthirundhaar. sollappōnaal, līsthiraavil mattumalla, sumaar 30 kilōmīttar dhūratthil irundha ikkōniyaavil vaalndha sagōdharargalum avarai paaraatti pēsinaargal endru adhē padhivu solgiradhu. (ap. 16:2) sabai mūppargal kadavuludaiya sakthiyaal valinadatthappattu ilam thīmōtthēyuvukku mukkiya poruppu ondrai kodutthaargal, adhaavadhu pavulukkum sīlaavukkum payana nanbaraaga irukkira poruppai kodutthaargal.—ap. 16:3.

15, 16. thīmōtthēyuvukku edhu nalla peyarai vaangitthandhadhu?

15 ilam vayadhilēyē thīmōtthēyu eppadi indhalavu nalla peyarai sambaadhitthaar? avarudaiya arivinaalaa? alaginaalaa? thiramaigalaalaa? podhuvaaga, idhaiyellaam paartthu makkal mayanguvaargal. thīrkkadharisi saamuvēlkūda orusamayam velitthōtratthai paartthu thappukkanakku pōttaar. aanaal, kadavul avaridam, “manidhan paarppadhupōl naan paarppadhillai. manidhan velitthōtratthai mattumdhaan paarkkiraan. aanaal, yegōvaavaagiya naan idhayatthai paarkkirēn” endru sonnaar. (1 saa. 16:7) thīmōtthēyuvukku matra kristhavargalidamirundhu nalla peyarai vaangitthandhadhu avarukku irundha thiramaigal alla, avarudaiya gunangalē!

16 pala varushangal kalitthu, thīmōtthēyuvin nalla gunangal silavatrai appōsthalan pavul sonnaar. ūliya vēlaiyil avar kaattiya nalla manappaanmaiyaiyum, suyanalam illaadha anbaiyum, avarudaiya kadina ulaippaiyum patri sonnaar. (pili. 2:20-22) thīmōtthēyu “velivēshamillaadha” visuvaasatthai kaattiyadharkaagavum peyarpetravaraaga irundhaar.—2 thī. 1:5.

17. ilainyargal indru thīmōtthēyuvai pōlavē eppadi nadandhukollalaam?

17 indru, niraiya ilainyargal thīmōtthēyuvai pōlavē kadavulukku pidittha gunangalai valartthukkolgiraargal. idhanaal chinna vayadhilēyē yegōvaavidamirundhum avarudaiya makkalidamirundhum nalla peyar sambaadhikkiraargal. (nīdhi. 22:1; 1 thī. 4:15) velivēshamillaadha visuvaasatthai kaattugiraargal, irattai vaalkkai vaalvadhai thavirkkiraargal. (sang. 26:4) ivargal prasthaabigalaaga thagudhipetru, yegōvaavukku thangalai arppanitthu, nyaanasnaanam perumpōdhu avarai vanangum ellaarum evvalavu urchaagam perugiraargal! ippadippatta ilainyargal, edhirkaalatthil thīmōtthēyuvai pōl sabaiyil mukkiya pangu vagikka mudiyum.

“sabaiyil irundhavargal visuvaasatthil balappattu vandhaargal” (ap. 16:4, 5)

18. (a) payana kangaanigalaana pavulum thīmōtthēyuvum enna ūliya poruppugalai petrirundhaargal? (b) sabaigal eppadi palanadaindhana?

18 pavulum thīmōtthēyuvum varushakkanakkaaga ondrusērndhu ūliya vēlaiyil īdupattaargal. payana kangaanigalaana avargal, aalum kuluvin saarbil palvēru poruppugalai niraivētrinaargal. “avargal nagaram nagaramaaga pōnapōdhu, erusalēmilirundha appōsthalargalum mūppargalum thīrmaanittha kattalaigalai angē irundhavargalidam therivitthu, avatrai kadaippidikkumpadi sonnaargal” endru baibil padhivu solgiradhu. (ap. 16:4) appōsthalargalum mūppargalum koduttha aalōsanaigalai sabaigalum kadaippiditthu nadandhana. itthagaiya kīlppadidhalin kaaranamaaga, “sabaiyil irundhavargal visuvaasatthil balappattu vandhaargal, avargaludaiya ennikkaiyum naalukku naal adhigamaagikkondē vandhadhu.”—ap. 16:5.

19, 20. thangalai ‘valinadatthugiravargalin’ arivuraikku kristhavargal ēn kīlppadiya vēndum?

19 avvaarē, indru yegōvaavin saatchigal thangalai ‘valinadatthugiravargalin’ arivuraikku eppōdhum kīlppadindhu nadappadhaal aasīrvaadhangalai anubavikkiraargal. (ebi. 13:17) indha ulagatthin kaatchi maarikkondē iruppadhaal, “unmaiyum vivēgamum ulla adimai” alikkira aanmīga unavai naam udanukkudan utkondu, adhanpadi nadappadhu romba mukkiyam. (mat. 24:45; 1 ko. 7:29-31) appadi seiyumpōdhu, satthiyatthaivittu vilagaamalum indha ulagatthinaal karaipadaamalum iruppōm.—yaak. 1:27.

20 unmaidhaan, pavul, barnabaa, maarku pōndra mudhal nūtraandu mūppargalai pōl indru aalum kuluvil irukkiravargalum kristhava kangaanigalum kuraiyullavargaldhaan. (rō. 5:12; yaak. 3:2) aanaal, aalum kuluvil irukkiravargal kadavuludaiya vaartthaiyai achuppisagaamal kadaippidippadhaalum, appōsthalargalin munmaadhiriyai appadiyē pinpatruvadhaalum nambagamaanavargal enbadhai kaattiyirukkiraargal. (2 thī. 1:13, 14) idhan vilaivaaga, sabaigal visuvaasatthil balappattu varugindrana.

thīmōtthēyu “nalla seidhiyai arivippadhil” kadinamaaga ulaikkiraar

appōsthalan pavulukku thīmōtthēyu arumaiyaana payana nanbaraaga irundhaar. kittatthatta 11 varushangal irandu pērum ondrusērndhu sēvai seidha piragu thīmōtthēyuvai patri pavul ippadi eludhinaar: “ungaludaiya vishayangalai akkaraiyōdu gavanippadharku avarai pōndra manamullavar vēru yaarum ennōdu illai. . . . thīmōtthēyuvai patri ungalukkē theriyum, appaavōdu sērndhu pillai ulaippadhupōl nalla seidhiyai arivippadhil ennōdu sērndhu avar kadinamaaga ulaitthirukkiraar.” (pili. 2:20, 22) prasanga vēlaikkaaga thīmōtthēyu mulumūchudan ulaitthaar; idhanaal avar pavulin uyirukku uyiraana nanbaraanaar, namakkum oru nalla munmaadhiriyaaga irukkiraar.

thīmōtthēyu.

thīmōtthēyuvin appaa oru grēkkar, ammaavō oru yūdhar; avarudaiya sondha ūr līsthiraavaaga irukkalaam. avarudaiya ammaa ainikkēyaalum paatti lōvisaalum avarukku sisu paruvatthilirundhē vēdhavasanangalai katrukkodutthirundhaargal. (ap. 16:1, 3; 2 thī. 1:5; 3:14, 15) pavul mudhalmuraiyaaga līsthiraavukku pōnapōdhu thīmōtthēyuvum avarudaiya ammaavum paattiyum kristhavargalaaga maariyirukkalaam.

sila varushangal kalitthu pavul marubadiyum angē vandhapōdhu thīmōtthēyuvukku ērakkuraiya 20 vayadhudhaan irundhirukkum; adharkullaagavē “līsthiraavilum ikkōniyaavilum irundha sagōdharargal thīmōtthēyuvai patri uyarvaaga pēsinaargal.” (ap. 16:2) kadavuludaiya sakthiyin thūndudhalinaal ilam thīmōtthēyuvai patri sila vishayangal ‘thīrkkadharisanangalaaga’ sollappattana; adharkētrapadi oru visēsha poruppai avar ētrukkollumpadi pavulum sabai mūppargalum sonnaargal. (1 thī. 1:18; 4:14; 2 thī. 1:6) pavuludan sērndhu mishanari ūliyam seivadhē andha visēsha poruppu. adharkaaga thīmōtthēyu than kudumbatthaivittu pirindhu pōga vēndiyirundhadhu; adhumattumaa, avar sandhikkavirundha yūdhargal avaridam kurai kandupidikka kūdaadhu enbadharkaaga virutthasēdhanamum seidhukolla vēndiyirundhadhu.—ap. 16:3.

thīmōtthēyu pala idangalukku payanam seidhaar. pavul matrum sīlaavudan sērndhu pilippiyilum, pinbu sīlaavudan berōyaavilum, adhanpin thaniyaaga thesalōnikkēyaavilum prasangitthaar. pavulai avar mīndum korindhuvil sandhitthapōdhu, thunburutthalin matthiyil thesalōnikkēya sabaiyil irundhavargal kaattiya anbaiyum visuvaasatthaiyum patriya nalla seidhiyai therivitthaar. (ap. 16:6–17:14; 1 the. 3:2-6) piragu, pavul ebēsuvil irundhapōdhu korindhu sabaiyil irundhavargalai patriya varutthamaana seidhiyai kēttu, thīmōtthēyuvai mīndum korindhuvukku anuppa ninaitthaar. (1 ko. 4:17) piragu, ebēsuvilirundhu thīmōtthēyuvaiyum erasthuvaiyum pavul makkedhōniyaavukku anuppinaar. aanaal, avar rōmargalukku kadidham eludhiyapōdhu thīmōtthēyu mīndum avarudan korindhuvil irundhaar. (ap. 19:22; rō. 16:21) nalla seidhikkaaga thīmōtthēyu seidha payanangalil ivai orusila mattumē.

thanakku kodukkappatta adhigaaratthai payanpaduttha thīmōtthēyu thayangiyirukkalaam; adhanaaldhaan pavul avaridam, “nī ilainyanaaga iruppadhaal yaarum unnai arpamaaga ninaikkaadhapadi paartthukkol” endru solli avarai ūkkappadutthinaar. (1 thī. 4:12) adhēsamayam, oru sabaiyilirundha prachinaigalai thīmōtthēyuvaal thīrkka mudiyum endra nambikkai pavulukku irundhadhaal ippadi solli avarai anuppinaar: “silar poi kōtpaadugalai katrukkodukkiraargal. . . . ippadi seiya kūdaadhendru avargalukku kattalaiyidu.” (1 thī. 1:3, 4) sabaiyil kangaanigalaiyum udhavi ūliyargalaiyum niyamikkira adhigaaratthaikkūda thīmōtthēyuvukku pavul kodutthaar.—1 thī. 5:22.

thīmōtthēyuvukku arumaiyaana gunangal irundhadhaal avarai pavul adhigamaaga nēsitthaar. indha ilam manidhar pavulin nerukkamaana, unmaiyaana, paasamaana nanbaraaga, sondha maganai pōla irundhaar endru baibil kaattugiradhu. adhanaaldhaan, thīmōtthēyu kannīr sindhiyadhai nyaabagam vaitthiruppadhaagavum avarai paarkka ēnguvadhaagavum avarukkaaga jebam seivadhaagavum pavul eludhinaar. adhōdu, thīmōtthēyuvukku ‘adikkadi ērpatta udalnala kuraivai’—anēgamaaga vayitru kōlaarai—patri akkaraiyulla oru appaavai pōl pavul avarukku arivurai kodutthaar.—1 thī. 5:23; 2 thī. 1:3, 4.

pavul mudhalmuraiyaaga rōmil kaavalil vaikkappattapōdhu thīmōtthēyu avarōdu irundhaar. sila kaalamaavadhu thīmōtthēyuvum siraiyil vaikkappattirundhiruppaar. (pilē. 1; ebi. 13:23) pavul kadaisi murai rōmil kaavalil vaikkappattapōdhu thanakku saavu nerungivittadhai arindhu thīmōtthēyuvidam, “sīkkiramaaga ennidam varuvadharku unnaal mudindha ellaavatraiyum sei” endru kēttukkondaar; irandu pērukkum idaiyē endhalavu paasa pinaippu irundhadhu enbadhai idhu kaattugiradhu. (2 thī. 4:6-9) aanaal, thanadhu paasatthukkum nēsatthukkum uriya aasaanin maranatthukku mun avarai sandhikka thīmōtthēyuvaal mudindhadhaa illaiyaa endru baibil namakku solvadhillai.

maarku petra ūliya poruppugal

yēsuvai kaidhu seidhavargal avarai satru nerukkamaaga pinthodarndhu pōna ‘ōr ilam manidharaiyum’ kaidhu seiya muyarchi seidhaargal, aanaal andha manidhar than “angiyai vittuvittu ullaadaiyōdu ōdippōnaar” endru maarku butthagam solgiradhu. (maar. 14:51, 52) yōvaan endra innoru peyar irukkira maarku mattumē idhai patri padhivu seidhiruppadhaal avar thannai patriyē eludhiyirukkalaam. appadiyendraal, yēsuvudan maarku ōralavaavadhu parichayamaagiyiruppaar.

vayadhaana oru nabar solvadhai maarku gavanitthu kēttu adhai eludhugiraar.

kittatthatta 11 varushangalukku piragu, ērōdhu agirippaa kristhavargalai thunburutthiya samayatthil, erusalēm sabaiyai sērndha “niraiya pēr” jebam seivadharkaaga maarkuvin ammaavaana mariyaalin vīttil ondrukūdinaargal. appōsthalan pēdhuru siraiyilirundhu arpudhamaaga vidudhalaiyaanapōdhu ivargaludaiya vīttukkutthaan pōnaar. (ap. 12:12) appadiyendraal, maarkuvin vīdu pirpaadu kristhava kūttangalukkaaga payanpadutthappattadhu endru therigiradhu. adhanaal, avarukku yēsuvin aarambakaala sīshargalai nandraaga therindhirukkum; avarmīdhu avargal nalla selvaakku selutthiyiruppaargal.

aarambakaala kristhava sabaiyin kangaanigal niraiya pērudan maarku thōlōdu thōl sērndhu sēvai seidhaar. namakku therindhavarai avarukku kidaittha mudhal visēsha niyamippu, avarudaiya ondruvitta sagōdharar barnabaavudanum appōsthalan pavuludanum sērndhu sīriyaavilirundha andhiyōkiyaavil sēvai seidhadhaagum. (ap. 12:25) barnabaavum pavulum thangaludaiya mudhal mishanari payanatthai aarambitthapōdhu maarkuvum avargalōdu pōnaar; mudhalil sīppuruvukkum pinnar aasiyaa mainarukkum pōnaar. adhan piragu enna kaaranamō theriyavillai avar erusalēmukku thirumbinaar. (ap. 13:4, 13) appōsthalar 15-aam adhigaaratthil sollappattirukkirapadi, maarkuvai patri barnabaavukkum pavulukkum idaiyil kadumaiyaana vaakkuvaadham elumbiyadhu; pinbu maarkuvum barnabaavum sīppuruvukku pōi thangaludaiya mishanari sēvaiyai thodarndhaargal.—ap. 15:36-39.

barnabaavukkum pavulukkum ērpatta manasthaabamellaam sila kaalatthil maraindhirukka vēndum; ēnendraal, ki.pi. 60-61 vaakkil maarku mīndum pavuludan sērndhu rōmil sēvai seidhaar. angē kaidhiyaaga irundha pavul kolōse sabaikku ippadi eludhinaar: “ennudaiya saga kaidhiyaana aristharkku ungalukku vaaltthu solgiraar; barnabaavin ondruvitta sagōdhararaagiya maarkuvum vaaltthu solgiraar (ivar ungalidam vandhaal anbaaga ētrukkollumpadi ungalukku aalōsanai kodukkappattadhu).” (kolō. 4:10) appadiyendraal, maarkuvai thannudaiya pradhinidhiyaaga rōmilirundhu kolōsevukku anuppa pavul ninaitthukkondirundhaar.

ki.pi. 62-64 vaakkil appōsthalan pēdhuruvōdu sērndhu baabilōnil maarku sēvai seidhaar. adhigaaram 10-il paartthapadi, ivargal matthiyil nerukkamaana bandham uruvaagiyirundhadhaal “en magan maarku” endru ivarai pēdhuru alaitthaar.—1 pē. 5:13.

kadaisiyaaga, sumaar ki.pi. 65-il appōsthalan pavul irandaavadhu murai rōmil kaidhiyaaga irundhapōdhu, ebēsuvil irundha thīmōtthēyuvukku ippadi eludhinaar: “maarkuvai unnōdu kūttikkondu vaa. ēnendraal, ūliyatthil avar enakku udhaviyaaga iruppaar.” (2 thī. 4:11) pavulin alaippai maarku udanadiyaaga ētrukkondu ebēsuvilirundhu kilambi rōmukku pōnaar. ivarai barnabaavum pavulum pēdhuruvum uyarvaaga paartthaargal enbadhil aachariyamē illai!

maarkuvukku kidaittha baakkiyangalilēyē miga periya baakkiyam yegōvaavudaiya sakthiyaal thūndappattu suvisēsha padhivai eludhiyadhudhaan. perumbaalaana vishayangalai appōsthalan pēdhuruvidamirundhē maarku therindhukondaar endru nambappadugiradhu. idharku aadhaaramum irukkiradhu; ēnendraal, pēdhuru pōndra kankanda saatchigal arindhirundha vishayangal maarku butthagatthil ullana. irundhaalum, maarku thannudaiya suvisēsha padhivai baabilōnil pēdhuruvudan irundhapōdhu eludhaamal, rōmil irundhapōdhu eludhinaar endru therigiradhu. adhai mukkiyamaaga matra dhēsatthu makkalukkaaga eludhinaar endru therigiradhu; ēnendraal, adhil anēga latthīn vaartthaigalai payanpadutthiyirukkiraar; adhōdu, yūdhargalaaga illaadhavargalaal purindhukolla mudiyaadha ebireya vaartthaigalai molipeyartthum irukkiraar.

a “maarku petra ūliya poruppugal” endra pettiyai, pakkam 118-il paarungal.

b “thīmōtthēyu ‘nalla seidhiyai arivippadhil’ kadinamaaga ulaikkiraar” endra pettiyai, pakkam 121-il paarungal.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum