kōbam—en vaalkkaiyaiyē naasamaakkiyadhu

en kadandha kaala vaalkkai

amerikkaavil irukkira kalifōrniyaa laas ēnjalsil naan valarndhēn. naangal irundha idatthil ravudi gumbalukkum bōdhaipporulukkum panjamē illai. engaludaiya appaa ammaavukku naangal mottham aaru pillaigal, naan irandaavadhu paiyan.

engaludaiya ammaa engalai evaanjilikkal charchukku kūttikkondu pōvaargal. angē sollikkoduttha maadhiridhaan engalai valartthaargal. aanaal, ennudaiya tīnējil naan irattai vaalkkai vaala aarambitthēn. vaaram muluvadhum paartti, bōdhaipporul, olukkakkēdaana vaalkkaiyai vaalndhukondiruppēn. aanaal, vaarakkadaisiyil nyaayitrukkilamai charchil paattu paadugira kuluvōdu sērndhu paattu paaduvēn.

edharkedutthaalum enakku mūkkukkumēl kōbam varum. kaiyil edhu kidaitthaalum adhai edutthu aditthu viduvēn. charchil naan katrukkonda vishayangal edhuvumē en manasukkul pōgavillai. “palivaanguradhu kadavuldhaan… aanaa naandhaan avarōda adiyaal!” endru adikkadi solluvēn. 1960-galil naan paditthu kondirundhapōdhu, blaak paanthars engira arasiyal amaippu makkaludaiya urimaigalukkaaga pōraattam seidhukondirundhaargal. adhu enakku romba piditthirundhadhu. adhanaal makkaludaiya urimaigalukkaaga pōraattam seigira maanavar sangatthil naanum sērndhēn. naangal adikkadi pōraattam seivōm. appadi seigira ovvoru dhadavaiyum skūlai konja naatkalukku mūdividuvaargal.

verumanē pōraattam seivadhu mattum ennudaiya kōbatthai kuraikkavillai. adhanaal matra inatthai sērndhavargalai adikka aarambitthēn. orudhadavai naanum ennudaiya nanbargalum padam paarkka pōyirundhōm. andha padatthil amerikkaavil adimaigalaaga irundha aappirikka makkal patta kashtatthai patri kaattiyirundhaargal. andha aniyaayatthai ennaal porutthukkolla mudiyavillai. bayangara kōbam vandhuvittadhu. adhanaal thiyēttarukku vandhirundha vellai ina ilainyargalai naangal adikka aarambitthuvittōm. piragu, vellai ina makkal engē irukkiraargal endru thēditthēdi pōi aditthōm.

ennudaiya tīnēj mudivadharkullēyē naanum ennudaiya annan thambigalum ravudigal aagivittōm. adhanaal, engalukku pōlīs prachinaiyum irundhadhu. ennudaiya oru thambi periya ravudi gumbalil sērndhukondaan. naanum avargalōdu sērndhukondēn. adhanaal, ennudaiya vaalkkai mōsamaagikkondē pōnadhu.

baibil en vaalkkaiyaiyē maatriyadhu

ennudaiya nanbanin appaa ammaa yegōvaavin saatchigalaaga irundhaargal. avargal ennai sabai kūttangalukku varumpadi kūppittaargal. naanum pōnēn. angu pōnadhum yegōvaavin saatchigal evvalavu vitthiyaasamaaga irukkiraargal endru paartthēn. angu vandhirundha ellaarum baibil vaitthirundhaargal. kūttatthil vasanangalai sonnapōdhu adhai thirandhu paartthaargal. chinna pillaigalkūda sabai kūttatthil pēchugalai kodutthaargal. kadavuludaiya peyar yegōvaa enbadhai angudhaan therindhukondēn. andha peyaraitthaan avargal ellaarum payanpadutthinaargal. adhai paartthapōdhu enakku romba aachariyamaaga irundhadhu. (sangīdham 83:18) sabai kūttatthil vēru naattai sērndhavargal vandhirundhaalum avargal ellaarum endha ina vitthiyaasamum illaamal otrumaiyaaga palaginaargal.

aarambatthil yegōvaavin saatchigalōdu sērndhu baibilai padikka enakku ishtamillai. aanaal avargaludaiya kūttangalukku pōga enakku piditthirundhadhu. orunaal raatthiri ennudaiya nanbargal ellaarum oru isai nigalchikku pōyirundhaargal. aanaal, naan sabai kūttatthukku pōyirundhēn. ennudaiya nanbargal, pōna idatthil oruvarudaiya ledhar kōt-ai kēttu, avar tharaadhadhaal, avarai aditthē kondruvittaargal. aduttha naal avargal kolai seidhadhai patri romba perumaiyaaga pēsinaargal. nīdhimandratthil adhai patri visaaritthapōdhukūda nakkalaaga badhil sonnaargal. adhil niraiya pērukku aayul dhandanai kidaitthadhu. avargalōdu naanum pōyirundhaal enakkum adhē nilaimaidhaan. avargalōdu pōgaadhadhai ninaitthu romba sandhōshappattēn. ennudaiya vaalkkaiyai maatrikkolla vēndumena ninaitthēn. adhanaal baibil padippu padikka aarambitthēn.

ina vērupaadu paarppavargalōdudhaan naan idhuvarai palagiyirukkirēn. aanaal yegōvaavin saatchigal, oruvarōdu oruvar palaguvadhai paartthapōdhu naan asandhupōivittēn. oru samayam, vellai inatthai sērndha saatchi oruvar velinaattukku pōnapōdhu, avarudaiya pillaigalai karuppu inatthai sērndha saatchigaludaiya kudumbatthil vittuvittu pōyirundhaar. karuppu inatthai sērndha oru paiyanukku thanguvadharku idam thēvaippattapōdhu, vellai inatthai sērndha oru saatchigaludaiya kudumbam avarai thangaludaiya vīttil thanga vaitthukkondaargal. yōvaan 13:35-il, “nīngal oruvarmēl oruvar anbu kaattinaal, nīngal ennudaiya sīshargal endru ellaarum therindhukolvaargal” endru yēsu sonnaar. yēsu sonnapadi yegōvaavin saatchigal mattumdhaan vaalgiraargal endru purindhukondēn. unmaiyaana anbai kaattum sagōdhara sagōdharigalai kandupiditthuvittēn.

baibilai paditthadhaal ennudaiya yōsikkum vidhatthai maatrikkolla vēndum endru purindhukondēn. adhōdu, matravargalidam kōbappadaamal anbaaga nadandhukondaal mattum pōdhaadhu. idhudhaan sirandha vaalkkai enbadhai purindhukondu adhai ētrukkolla vēndum. (rōmar 12:2) konja konjamaaga maatrangal seiya aarambitthēn. janavari 1974-il nyaanasnaanam edutthu oru yegōvaavin saatchiyaaga aanēn.

naan nyaanasnaanam eduttha piragum ennudaiya kōbatthai kuraikka thodarndhu muyarchi seiya vēndiyirundhadhu. orusamayam naan vīttukku vīdu ūliyam seidhukondirundhapōdhu, oru thirudan ennudaiya kaaril irukkum rēdiyōvai thirudikkondu ōdinaan. avanai thuratthi pidikka pōnapōdhu rēdiyōvai kīlē pōttuvittu ōdivittaan. indha vishayatthai patri matra sagōdhara sagōdharigalidam sonnapōdhu, oru mūppar ennidam, “stīven, oruvēlai nīnga andha thirudanai pidichirundhaa enna senjiruppīnga?” endru kēttaar. indha kēlvi ennai yōsikka vaitthadhu. ennudaiya kōbatthai vittuvittu unmaiyilēyē anbaaga nadakka thodarndhu muyarchi seiya vēndum endru purindhukondēn.

aktōbar 1974-il naan mulunēra sēvaiyai seiya aarambitthēn. adhanaal ovvoru maadhamum 100 maninēram baibilai patri matravargalukku sollikkodutthēn. piragu, niyuyaark bruklinil irukkum yegōvaavin saatchigaludaiya ulaga thalaimai aluvalagatthil vaalantiyaraaga sēvai seiya enakku vaaippu kidaitthadhu. 1978-il ammaavukku udambu sariyillaamal pōnadhaal avargalai gavanitthukkolvadharkaaga laas ēnjalsukku thirumbi pōnēn. irandu varushangalukku piragu, ennudaiya anbaana manaivi arandaavai kalyaanam seidhukondēn. ammaa saagumvarai avargalai nandraaga gavanitthukkolla en manaivi enakku romba udhaviyaaga irundhaal. adhanpiragu, naangal giliyad palliyil kalandhukondōm. mishanarigalaaga panaamaavil sēvai seidhōm.

nyaanasnaanam edutthadhilirundhu idhuvaraikkum ennudaiya kōbam thalaikku ērum alavukku niraiya sūlnilaigal vandhirukkindrana. ennai kōbappadutthugiravargalidam irundhu vilagi pōvadharkum, andha sūlnilaigalai anbaaga samaalippadharkum naan katrukkondēn. naan nadandhukonda vidhatthai paartthu matravargalum ennudaiya manaiviyum ennai paaraattinaargal. ennai paartthu enakkē romba aachariyamaaga irundhadhu. aanaal indha maatratthai naanaagavē seidhēn endru sollamaattēn. idharku kaaranam baibil thaan. baibilukku aalaiyē maatrum sakthi irukkiradhu. idharku ennudaiya vaalkkaiyē oru aadhaaram.—ebireyar 4:12.

enakku kidaittha palangal

baibildhaan en vaalkkaikku oru artthatthai kodutthirukkiradhu. kōbappadaamal matravargalidam anbaaga nadandhukolvadhu eppadi endru solli kodutthirukkiradhu. ippōdhu naan kōbatthil adidhadi seivadhillai, kadavulai patri anbaaga solli kodukkirēn. skūl padikkumpōdhu enakku edhiriyaaga irundha oruvarukku, baibilai patri solli kodutthēn. avar nyaanasnaanam eduttha piragu, konjanaal naangal irandu pērum ondraaga thangiyirundhōm. ippōdhuvarai naanum avarum nalla nanbargalaaga irukkirōm. yegōvaavai patri therindhukondu yegōvaavin saatchigalaaga aavadharku idhuvarai kittatthatta 80-kkum adhigamaanavargalukku naanum ennudaiya manaiviyum udhavi seidhirukkirōm.

ennudaiya vaalkkaikku oru artthatthai thandhadharkaagavum, unmaiyaana sandhōshatthaiyum, unmaiyaana nanbargalaiyum thandhadharkaagavum yegōvaavukku romba nandri solgirēn.