padippu katturai 21
paattu 107 kadavul kaattum anbin vali
porutthamaana thunaiyai kandupidikka...
“thiramaisaaliyaana manaiviyai yaaraal kandupidikka mudiyum? avaludaiya madhippu pavalangalaivida miga uyarndhadhu.”—nīdhi. 31:10.
enna katrukkolvōm?
porutthamaana thunaiyai eppadi kandupidikkalaam? kalyaanam seiya aasaippadugiravargalukku sabaiyil irukkira matravargal eppadi udhavi seiyalaam? idharku udhavugira sila baibil niyamangalai katrukkolvōm.
1-2. (a) dētting seiya aarambippadharku munbu oru kristhavar edhai patriyellaam yōsikka vēndum? (b) dētting seivadhu endraal enna? (adikkurippai paarungal.)
nīngal kalyaanam panna aasaippadugirīrgalaa? kalyaanam seidhaaldhaan sandhōsham endru sollivida mudiyaadhudhaan; irundhaalum, niraiya pēr kalyaanam panna aasaippadugiraargal. kalyaanam pannugira ennatthōdu oruvaridam palaguvadharku munbu, mudhalil ungalukkum yegōvaavukkum idaiyil irukkira bandham balamaaga irukka vēndum. ungalai patri ungalukkē nandraaga therindhirukka vēndum. kalyaanam seidhukondaal, ungal kudumbatthukku thēvaiyaana panam-porulai sambaadhikkira alavukku nīngal poruppullavaraaga irukka vēndum.a (1 ko. 7:36) ippadiyellaam seiyumpōdhu ungal kalyaana vaalkkai sandhōshamaaga irukkum.
2 aanaalum, oru porutthamaana thunaiyai kandupidippadhu kashtamaaga irukkalaam. (nīdhi. 31:10) appadiyē kandupiditthaalum, dētting seiya aarambippadhu, adhaavadhu kalyaanam pannugira ennatthōdu avaridam palaga aarambippadhu, avvalavu sulabamaaga irukkaadhu.b indha katturaiyil, indha irandaiyum seiya ungalukku udhavi kidaikkum. kalyaanam pannikkolla aasaippadugiravargalukku sabaiyil irukkira matravargal eppadi udhavalaam endrum katrukkolvōm.
porutthamaana thunaiyai kandupidippadhu
3. thunaiyai thērndhedukkumpōdhu nīngal edhaiyellaam manadhil vaitthukkolla vēndum?
3 oruvēlai nīngal kalyaanam pannikkolla ninaitthaal, thunaiyaaga varappōgiravar eppadippattavaraaga irukka vēndum enbadhil thelivaaga irungal. illaiyendraal, porutthamaana oruvar irundhum avarai thērndhedukkaamal pōividuvīrgal. alladhu, porutthamillaadha oruvarai thērndhedutthuviduvīrgal. nyaanasnaanam eduttha oru kristhavaraitthaan nīngal thērndheduppīrgal enbadhu unmaidhaan. (1 ko. 7:39) aanaal, nyaanasnaanam eduttha ellaarumē ungalukku porutthamaana thunaiyaaga aagivida maattaargal. adhanaal, ungalaiyē ippadi kēttukkollungal: ‘vaalkkaiyil enakku enna kurikkōlgal irukkindrana? ennudaiya thunaiyidam ennenna gunangal irukka vēndum endru edhirpaarkkirēn? naan edhirpaarppadhu nyaayamaaga irukkiradhaa?’
4. silar edharkaaga jebam seigiraargal?
4 nīngal kalyaanam panna aasaippattaal, oru nalla thunaiyai kandupidikka udhava solli jebam seidhiruppīrgal. (pili. 4:6) kalyaanam panna ninaikkiravargalukku oru thunaiyai koduppadhaaga yegōvaa vaakku kodukkavillai enbadhu unmaidhaan. aanaal, ungaludaiya thēvaigalaiyum unarchigalaiyum avar gavanitthukkolvaar. oru porutthamaana thunaiyai kandupidikka nīngal muyarchi edukkumpōdhu avar ungalukku udhavuvaar. adhanaal, ungaludaiya manadhil irukkira ellaavatraiyum avaridam sollungal. (sang. 62:8) porumaiyaaga irukkavum, nyaanamaaga nadandhukollavum jebam seiyungal. (yaak. 1:5) amerikkaavil irukkira jaanc endra kalyaanamaagaadha sagōdharar edhai patriyellaam jebam seivaar endru solgiraar: “enakku thunaiyaaga varappōgum pennidam ennenna gunangal irukka vēndum endru naan aasaippadugirēn enbadhai yegōvaavidam solvēn. appadi oru pennai paarkka vaaippu kidaikka vēndum endrum kētpēn. adhumattumalla, oru nalla kanavaraaga irukka ennenna gunangal thēvaiyō avatraiyellaam valartthukkolla udhavi seiyungal endrum jebam seivēn.” ilangaiyil irukkira daaniyaa endra sagōdhari ippadi solgiraar: “porutthamaana thunaiyai thēdikkondirukkira adhēsamayatthil, naan yegōvaavukku unmaiyaaga irukka vēndum... nambikkaiyōdu irukka vēndum... sandhōshamaaga irukka vēndum... adharkellaam udhavi seiyungal endru jebam seivēn.” oruvēlai, porutthamaana thunaiyai ungalaal udanē kandupidikka mudiyaamal pōnaalum, ungaludaiya thēvaigalai gavanitthukkolvadhaagavum ungalukku anbaiyum paasatthaiyum koduppadhaagavum yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar.—sang. 55:22.
5. yegōvaavai nēsikkira kalyaanamaagaadha sagōdhara sagōdharigalai sandhikka eppadi vaaippu kidaikkum? (1 korindhiyar 15:58) (padatthaiyum paarungal.)
5 “nam ejamaanudaiya vēlaiyai adhigamadhigamaaga” seiya vēndum endru baibil solgiradhu. (1 korindhiyar 15:58-ai vaasiyungal.) ippadi, yegōvaavudaiya sēvaiyil bisiyaaga irukkumpōdhum niraiya sagōdhara sagōdharigalōdu nēram selavu seiyumpōdhum ungalukku nalla nanbargal kidaippaargal. yegōvaavukku sēvai seiya virumbugira kalyaanamaagaadha sagōdhara sagōdharigalaiyum sandhikka mudiyum. adhēsamayatthil, yegōvaavai sandhōshappaduttha ungalaal mudindha ellaavatraiyum seiyumpōdhu nīngal unmaiyilēyē sandhōshamaaga iruppīrgal!
yegōvaavudaiya sēvaiyai surusuruppaaga seiyumpōdhum niraiya sagōdhara sagōdharigaludan nēram selavu seiyumpōdhum, kalyaanam panna virumbugira niraiya pērai sandhikkalaam (paaraa 5)
6. thunaiyai thēdugira samayatthil naam edhaiyum manadhil vaitthukkolla vēndum?
6 aanaalum, oru vishayatthil gavanamaaga irungal: thunaiyai thēduvadhilēyē mūlgividaadhīrgal. (pili. 1:10) unmaiyaana sandhōsham nīngal kalyaanam pannikkolvadhai porutthu illai; ungalukkum yegōvaavukkum eppadippatta bandham irukkiradhu enbadhai porutthudhaan irukkiradhu. (mat. 5:3) adhumattumalla, kalyaanam pannaamal thaniyaaga irukkum samayatthil ūliyatthai innum niraiya seiya sudhandhiram irukkum. (1 ko. 7:32, 33) andha nēratthai nandraaga payanpadutthikkollungal. amerikkaavil irukkira jesikkaa endra sagōdhari kittatthatta 40 vayadhil kalyaanam seidhaar. avar ippadi solgiraar: “ūliyatthil naan bayangara bisiyaaga irundhēn. adhanaal, kalyaanam pannikkolla vēndum endra aasai orupakkam irundhaalum, ennaal thirupthiyaagavum sandhōshamaagavum irukka mudindhadhu.”
nēram edutthu gavaniyungal
7. ‘ungalai piditthirukkiradhu’ endru oruvaridam solvadharku munbu nēram edutthu gavanippadhu ēn mukkiyam? (nīdhimoligal 13:16)
7 oruvarai paarkkumpōdhu, ‘ivar enakku porutthamaanavar’ endru thōndrinaal enna seivadhu? udanadiyaaga andha nabaridam pōi ‘ungalai enakku piditthirukkiradhu’ endru solla vēndumaa? nyaanamulla oru nabar, endhavoru vishayatthaiyum seivadharku munbu adhai patri nandraaga therindhukolvaar endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 13:16-ai vaasiyungal.) adhanaal, oruvaridam nēradiyaaga pōi pēsuvadharku munbu nēram edutthu avarai gavaniyungal. nedharlaandhil irukkira eshvin enna solgiraar endru paarungal: “unarchigal madamadavendru valarum. adhēsamayatthil, adhu sīkkiramaaga maraindhuvidum. adhanaal, oruvarai gavanippadharku nēram edutthukkollungal. appadi seiyumpōdhu, unarchivasappattu ungal viruppatthai avaridam sollivida maattīrgal.” oruvarai nīngal nandraaga gavanikkumpōdhu avar ungalukku porutthamaanavaraaga illai enbadhaikkūda ungalaal therindhukolla mudiyum.
8. nīngal eppadiyellaam oruvarai gavanikkalaam? (padatthaiyum paarungal.)
8 aanaal, nīngal gavanikkirīrgal enbadhu appattamaaga theriyaadha maadhiri paartthukkollungal. adhai eppadi seiyalaam? udhaaranatthukku, kūttangalilō gettugedharilō (get-together) irukkumpōdhu avar matravargalidam eppadi palagugiraar... avaridam enna maadhiriyaana gunangal irukkindrana... aanmīga vishayangalai eppadi seigiraar... endrellaam gavaniyungal. avarudaiya nanbargal yaar? avar edhai patri adikkadi pēsugiraar? (lū. 6:45) avarudaiya kurikkōlgalum, ungaludaiya kurikkōlgalum otthuppōgiradhaa endrum yōsiyungal. avarudaiya sabaiyil irukkira mūppargalidamō, avarai patri nandraaga therindha mudhirchiyulla sagōdhara sagōdharigalidamō nīngal avarai patri visaarikkalaam. (nīdhi. 20:18) avar enna maadhiri peyarai sambaadhitthirukkiraar, avar eppadippattavar endrellaam kēttu therindhukollungal. (rūth 2:11) avarai gavanikkumpōdhu, dharmasangadappadutthugira maadhiri edhaiyum seidhuvidaadhīrgal. avarudaiya unarchigalukku madhippu kodungal. gavanikkirēn endra peyaril, avaraiyē sutri sutri varaadhīrgal. avarai patri ondru vidaamal ellaavatraiyum therindhukolla vēndum endrum ninaikkaadhīrgal.
oruvarai piditthirukkiradhu endru solvadharku munbu, velippadaiyaaga theriyaadha maadhiri avarai gavaniyungal (paaraakkal 7-8)
9. viruppatthai solvadharku munbu, nīngal edhil urudhiyaaga irukka vēndum?
9 oruvaridam ungal viruppatthai solvadharku munbu avarai evvalavu kaalam gavanikka vēndum? oruvēlai, romba sīkkiramaagavē sollivittaal, nīngal unarchivasappattu mudivu edukkira oru nabar endru avar ninaitthuvidalaam. (nīdhi. 29:20) adhēsamayatthil, romba naal edutthukkondaal, nīngal mudivedukka theriyaamal thinarugira oru nabar endru avar ninaikkalaam; adhuvum, nīngal avarai virumbuvadhu avarukku therindhirundhaal avar appadi ninaikka niraiya vaaippirukkiradhu. (pra. 11:4) aanaal, indha vishayatthai marandhuvidaadhīrgal: oruvaridam ungal viruppatthai solvadharku munbē avaraitthaan kalyaanam panna vēndum enbadhil nīngal urudhiyaaga irukka vēndiyadhillai. adhēsamayatthil, indha irandu vishayangalil nīngal urudhiyaaga irukka vēndum: (1) kalyaanatthukku thayaaraaga irukkirīrgal enbadhil urudhiyaaga irukka vēndum. (2) andha nabar ungalukku porutthamaanavaraaga irukkalaam enbadhilum urudhiyaaga irukka vēndum.
10. ungalukku oruvarmēl viruppamillai endraal enna seiya vēndum?
10 oruvēlai, oruvarukku ungalmēl viruppam irukkiradhu endru theriya varugiradhu; aanaal, ungalukku avarmēl viruppamillai. indha sūlnilaiyil enna seivadhu? ungalukku viruppamillai enbadhai seyalgal mūlam thelivaaga kaattungal. appadi seivadhudhaan sariyaaga irukkum. illaiyendraal, avar aasaiyai valartthukkondu pōgalaam. kadaisiyil, avarukku ēmaatramaaga irukkum.—1 ko. 10:24; ebē. 4:25.
11. innoruvarukkaaga nīngal thunaiyai thēdugirīrgal endraal ennenna vishayangalai manadhil vaitthukkolla vēndum?
11 sila naadugalil, pillaigalukkaaga thunaiyai thēdum poruppai appaa-ammaa alladhu periyavargal seiyalaam. vēru sila naadugalil, kalyaanam pannikkolla ninaikkum oruvarukku, kudumbatthaarō nanbargalō oru thunaiyai thērndhedutthu, avargal irandu pērum sandhitthu pēsa ērpaadu seigiraargal. oruvēlai, oru maappillaiyō ponnaiyō paartthu thara solli ungalidam yaaraavadhu kēttaal, andha paiyanukkum ponnukkum irukkira viruppangalum, thēvaigalum ennenna endru nīngal mudhalil therindhukollungal. oruvar porutthamaaga iruppaar endru ungalukku thōndrinaal, avarudaiya subaavam... gunam... mukkiyamaaga yegōvaavōdu avarukku eppadippatta bandham irukkiradhu... endru therindhukolla muyarchi seiyungal. panam, kalvi, andhasthu pōndravatraivida yegōvaavōdu avarukku nerukkamaana bandham irukkiradhaa enbadhudhaan romba mukkiyam. eppadiyirundhaalum sari, kalyaanam pannikkolla vēndumaa vēndaamaa endra mukkiyamaana mudivai andha irandu pērumdhaan edukka vēndum enbadhai marandhuvidaadhīrgal.—galaa. 6:5.
dētting seiya aarambippadhu eppadi?
12. oruvarai dētting seiya aasaippattaal, adhai eppadi avaridam sollalaam?
12 nīngal oruvarai dētting seiya aasaippattaal, ungal manadhil iruppadhai eppadi avaridam sollalaam?d podhu idatthil avarōdu pēsuvadharku nīngal ērpaadu seiyalaam. alladhu fōn mūlamaagakkūda pēsalaam. appadi pēsumpōdhu, avarai kalyaanam panna aasaippadugirīrgal endrum, avarai patri innum therindhukolla aasaippadugirīrgal endrum thelivaaga sollungal. (1 ko. 14:9) thēvaippattaal, avar yōsitthu solvadharku nēram kodungal. (nīdhi. 15:28) oruvēlai, andha nabarukku viruppamillai endraal avarudaiya unarchigalukku madhippu kodutthu, avar solvadhai ētrukkollungal.
13. ungalai piditthiruppadhaaga oruvar sonnaal nīngal enna seiyalaam? (kolōseyar 4:6)
13 ungalmēl viruppam iruppadhaaga oruvar sonnaal enna seivadhu? adhai solvadharku kandippaaga avarukku dhairiyam thēvaippattirukkum. adhanaal, avaridam anbaagavum mariyaadhaiyaagavum pēsungal. (kolōseyar 4:6-ai vaasiyungal.) yōsitthu paarkka ungalukku nēram thēvaippattaal adhaiyum sollungal. aanaal, mudindhalavukku ungaludaiya badhilai sīkkiramaagavē sollungal. (nīdhi. 13:12) ungalukku viruppam illai endraal, adhaiyum anbaagavum thelivaagavum sollungal. aasthiriyaavil irukkira haans endra sagōdhararukku ippadi oru anubavam irundhadhu. avarai piditthiruppadhaaga oru sagōdhari sonnaar. haans eppadi badhil sonnaar? “ennudaiya mudivai anbaagavum thelivaagavum sonnēn; nēram kadatthaamal udanē sonnēn. ēnendraal, avar thēvaiyillaamal aasaiyai valartthukkolla kūdaadhu. adharku piragu, avaridam pēsugira vidhatthilum nadandhukolgira vidhatthilum naan romba gavanamaaga irundhēn” engiraar. aanaal, ungalukkum andha nabarmēl viruppam irundhaal? ungaludaiya unarchigalai patriyum, dētting seigira samayatthil ennavellaam seiya vēndum endru edhirpaarkkirīrgal enbadhai patriyum avaridam sollungal. ēnendraal, kalaachaaratthinaalō vēru kaaranangalaalō nīngal edhirpaarppadhum avar edhirpaarppadhum vitthiyaasappadalaam.
matravargal eppadi aadharavaaga irukkalaam
14. kalyaanam aagaadhavargalukku aadharavaaga irukkirōm enbadhai nam pēchil eppadi kaattalaam?
14 kalyaanam pannikkolla aasaippadugiravargalukku naam ellaarum eppadi aadharavu kodukkalaam? enna pēsugirōm enbadhil gavanamaaga iruppadhan mūlam appadi seiyalaam. (ebē. 4:29) nammaiyē ippadi kēttukkollalaam: ‘kalyaanam pannikkolla aasaippadugiravargalai sangadappadutthugira maadhiri naan kindal pannugirēnaa? kalyaanam aagaadha oru sagōdhararum sagōdhariyum pēsikkondu iruppadhai paartthaal, avargal kaadhalikkiraargal endru naanē ninaitthukkolgirēnaa?’ (1 thī. 5:13) adhumattumalla, kalyaanam pannaamal iruppadhaal avargal edhaiyō ilakkiraargal endrum avargalai unara vaikka kūdaadhu. ērkenavē paarttha haans ippadi solgiraar: “sila sagōdharargal, ‘nī ēn innum kalyaanam pannikkollavillai? unakku vayasu aagikkondē pōgiradhē!’ endru solvaargal. ippadiyellaam solvadhu, kalyaanamaagaadha sagōdhara sagōdharigalukku kashtamaaga irukkalaam. edharkumē prayōjanam illaadha maadhiri avargalai unara vaikkalaam. matravargalellaam ippadi pēsugiraargalē enbadharkaaga avargal kalyaanam pannikkollavum ninaikkalaam.” adhanaal, kalyaanam aagaadhavargalai paaraattuvadharku vaaippugalai thēdungal!—1 the. 5:11.
15. (a) rōmar 15:2-il irukkira niyamatthinpadi, oruvarukku maappillaiyaiyō ponnaiyō kandupiditthu solvadharku munbu naam edhaiyellaam manadhil vaitthukkolla vēndum? (padatthaiyum paarungal.) (b) vīdiyōvilirundhu enna katrukkondīrgal? (adikkurippai paarungal.)
15 oru paiyanum ponnum kalyaanam pannikkondaal nandraaga irukkum endru nīngal ninaitthaal enna seivadhu? matravargaludaiya unarchigalukku madhippu kodukka vēndum endru baibil solgiradhu. (rōmar 15:2-ai vaasiyungal.) kalyaanamaagaadha niraiya pēr, thangaludaiya thunaiyai thaangalē kandupidikka vēndum endru aasaippadugiraargal; avargaludaiya viruppatthai naam madhikka vēndum. (2 the. 3:11) vēru silarukku udhavi thēvaippadalaam. aanaal avargal udhavi kēttaal mattum seiyungal.e (nīdhi. 3:27) vēru silar, nēradiyaaga oruvarai arimugappadutthuvadhai virumbaamal irukkalaam. jermaniyil irukkira kalyaanamaagaadha lidiyaa endra sagōdhari ippadi solgiraar: “andha paiyanaiyum ponnaiyum gettugetharukku (get-together) kūppidalaam. avargal irandu pērum pēsi palaguvadharku vaaippugalai ērpadutthi kodukkalaam; matradhai avargalē paartthukkolla vittuvidalaam.”
kalyaanam panna virumbugiravargal pēsi palaga gettugedhar nalla vaaippu (paaraa 15)
16. kalyaanamaagaadha sagōdhara sagōdharigal edhai manadhil vaitthukkollalaam?
16 kalyaanamaagi irundhaalum sari, aagavillai endraalum sari, nammaal sandhōshamaagavum thirupthiyaagavum vaala mudiyum! (sang. 128:1) oruvēlai, ungalukku kalyaanam seiya aasai irundhum, porutthamaana oruvarai kandupidikka mudiyavillai endraal enna seivadhu? yegōvaavudaiya sēvaiyai thodarndhu seiyungal. makkaav endra ūril irukkira sin-yi endra sagōdhari ippadi solgiraar: “pūnjōlaiyil ungal thunaiyōdu nīngal selavu seiya pōgira nēratthai oppittu paarkkumpōdhu, ippōdhu kalyaanamaagaamal nīngal irukkira kaalam romba konjamdhaan. adhanaal, indha nēratthai nandraaga enjaai pannungal, nallapadiyaagavum payanpadutthikkollungal.” oruvēlai, oru porutthamaana thunaiyai kandupiditthu nīngal ērkenavē dētting seiya aarambitthirundhaal enna seiyalaam? nalla mudivugalai edukka aduttha katturai ungalukku udhavum.
paattu 137 andrum indrum minnum pengal!
a kalyaanam seidhukolla nīngal thayaaraa endru therindhukolla, “dētting—paagam 1: dētting seiya naan thayaaraaga irukkirēnaa?” endra katturaiyai jw.org-il paarungal.
b kalyaanam pannum ennatthōdu oruvarōdu palaguvadhaitthaan ‘dētting’ seivadhu endru indha katturaiyilum aduttha katturaiyilum sollappattirukkiradhu. oru aanum pennum oruvarai oruvar nandraaga purindhukolvadharkum, thanakku porutthamaana thunaiyaaga avar iruppaaraa enbadhai yōsitthu paarppadharkum indha samayam avargalukku udhavum. sila naadugalil, idhai kōrtship (courtship) alladhu baaifrandaaga-gēlfrandaaga (boyfriend-girlfriend) palaguvadhu endrukūda solgiraargal. oru aanum oru pennum, oruvarai oruvar piditthirukkiradhu endru sonna piragu dētting seiyum kaalam aarambikkum. dētting seiyum irandu pēr kalyaanam pannikkolla mudivu seiyalaam; alladhu, otthuppōgaadhu enbadhai purindhukondu pirindhupōgavum mudivu seiyalaam.
c sila peyargal maatrappattullana.
d sila kalaachaarangalil, kalyaanam panna virumbuvadhai sagōdharargaldhaan solvaargal. aanaal, sagōdharigalkūda thangal viruppatthai sagōdharargalidam sollalaam. (rūth 3:1-13) idhai patri adhigamaaga therindhukolla, navambar 8, 2004 vilitthelu! patthirikaiyil, “ilainyar kētkindranar . . . en manadhil iruppadhai eppadi avaridam solvēn?” endra katturaiyai paarungal.
e jw.org vebsaittil visuvaasatthukkaaga pōraadugiravargal—kalyaanamaagaadha kristhavargal endra vīdiyōvai paarungal.