padippu katturai 22
paattu 15 yegōvaavin mudhal maganai pugalndhu paadungal!
yegōvaavin peyar—yēsuvukku uyir!
“ivargalukku ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn, innamum theriyappadutthuvēn.”—yōvaa. 17:26.
enna katrukkolvōm?
yegōvaavin peyarai yēsu eppadi matravargalukku theriyappadutthinaar enbadhai patri katrukkolvōm. adhōdu, yegōvaa parisutthamaanavar enbadhai yēsu eppadi kaattinaar endrum yegōvaavin peyarukku ērpatta kalangatthai eppadi thudaitthaar endrum paarppōm.
1-2. (a) kolai seiyappaduvadharku mundhina naal raatthiri yēsu enna seidhaar? (b) indha katturaiyil endha irandu kēlvigalukku badhilgalai paarppōm?
adhu ki.pi. 33, nisaan 14. vyaalakkilamai saayangaalam. yēsu thannudaiya unmaiyulla appōsthalargalōdu sērndhu oru maadi araiyil iravu virundhai saappittu muditthirukkiraar. sīkkiratthil, yūdhaas thannai kaattikkodukka pōgiraan endru yēsuvukku theriyum. edhirigal thannai sitthiravadhai seidhu kolai seivaargal endrum avarukku therindhirundhadhu. saappittu mudittha piragu, appōsthalargalai balappadutthuvadharkaaga avar niraiya vishayangalai solgiraar. ippōdhu, avargal vīttaivittu kilambugira nēram vandhadhu. aanaal, kilambuvadharku konjam munbu yēsu oru jebam seigiraar. adhu romba mukkiyamaana jebam. andha jebatthai appōsthalan yōvaan padhivu seidhirukkiraar. adhu yōvaan 17-vadhu adhigaaratthil irukkiradhu.
2 yēsu seidha andha jebatthilirundhu orusila paadangalai indha katturaiyil katrukkollalaam. mukkiyamaaga, irandu kēlvigalai patri yōsitthu paarkkalaam. ondru, irappadharku munbu yēsuvin manadhil enna mukkiyamaana vishayangal ōdikkondirundhana? irandu, yēsu būmiyil irundhapōdhu edhai romba mukkiyamaaga ninaitthaar?
“ivargalukku ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn”
3. yegōvaavudaiya peyarai patri jebatthil yēsu enna sonnaar, adharku enna arttham? (yōvaan 17:6, 26)
3 yēsu seidha jebatthil, “ivargalukku [sīshargalukku] ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn” endru sonnaar. orudhadavai alla, irandu dhadavai appadi sonnaar. (yōvaan 17:6, 26-ai vaasiyungal.) yēsu ingē enna solla varugiraar? kadavuludaiya peyar yegōvaa enbadhai pudhidhaaga avargalukku solli kodukkiraaraa? illai. yēsuvudaiya sīshargalukku adhu ērkanavē theriyum. ēnendraal, avargal yūdhargal. ebireya vēdhaagamatthil aayirakkanakkaana dhadavai andha peyar irukkiradhu. adhanaal, yēsu ingē verumanē kadavuludaiya peyar ennavendru theriyappadutthavillai. andha peyarukku sondhamaana nabarai patri theriyappadutthinaar. adhaavadhu, avarudaiya viruppangal enna, avar ennavellaam seigiraar, avarudaiya gunangal enna pōndra vishayangalai yēsu theriyappadutthinaar. indha ulagatthil vēru yaaraiyumvida yēsuvukkutthaan yegōvaavai patri nandraaga theriyum.
4-5. (a) oruvarudaiya peyar namakku eppōdhu innum mukkiyamaanadhaaga maarugiradhu? (b) yegōvaavudaiya peyarai yēsuvudaiya sīshargal eppadi nandraaga purindhukolla aarambitthaargal?
4 ungal sabaiyil dēvid endra oru mūppar iruppadhaaga vaitthukkollungal. avar oru daaktar. avarai ungalukku pala varushamaaga theriyum. thidīrendru orunaal ungalukku udambu mudiyaamal pōividugiradhu. avasara sigichai edukka vēndiya nilaimai varugiradhu. dēvid vēlai seigira aaspatthirikku ungalai avasara avasaramaaga kūttikkondu pōgiraargal. oru daaktaraaga, angē avar ungal uyirai kaappaatrugiraar. indha sambavatthukku piragu, dēvid endra peyarai kētkumpōdhellaam ungalukku enna nyaabagatthukku varum? romba naalaaga ungalukku therindha oru mūppar enbadhu mattumdhaan nyaabagatthukku varumaa? kandippaaga illai! ungal uyirai kaappaatriya daaktaraagavum nīngal avarai paarppīrgal, illaiyaa?
5 yēsuvudaiya sīshargalum andha maadhiridhaan. yegōvaa endra peyar avargalukku ērkanavē therindhirundhadhu. aanaal, yēsuvudaiya vaalkkaiyai paarttha piragu, andha peyarai vēru oru kōnatthil avargal paarkka aarambitthaargal. adhaavadhu, andha peyarai thaangiya nabarai innum uyarvaaga madhikka aarambitthaargal. ēn appadi solgirōm? yēsu sonna, seidha ovvoru vishayatthilum avarudaiya appaavudaiya gunangal appadiyē therindhadhu. adhanaal, yēsu sollikkoduttha vidhatthil irundhum, avar makkalidam palagiya vidhatthil irundhum yegōvaa eppadippattavar enbadhai avarudaiya sīshargal nandraaga ‘therindhukondaargal.’—yōvaa. 14:9; 17:3.
‘nīngal enakku kodutthirukkira ungal peyar’
6. yegōvaa thannudaiya peyarai yēsuvukku kodutthirukkiraar endraal enna arttham? (yōvaan 17:11, 12)
6 “nīngal enakku kodutthirukkira ungal peyarai munnittu ivargalai kaatthukkollungal” endru yēsu thannudaiya sīshargalukkaaga jebam seidhaar. (yōvaan 17:11, 12-ai vaasiyungal.) andha jebatthil ‘enakku ungal peyarai nīngal kodutthirukkirīrgal’ endru yēsu solgiraar. appadiyendraal yēsuvai inimēl naam yegōvaa endru solla vēndumaa? illai, adharku arttham adhu kidaiyaadhu. yegōvaavudaiya peyarai patri sollumpōdhu, adhu ‘ungal peyar’ endrudhaan yēsu sonnaar. yegōvaavin peyarai yēsu edutthukkollavillai. adhu yegōvaavudaiya sondha peyar. appadiyendraal, yēsu sonnadhu edhai kurikkiradhu? yēsu, yegōvaavudaiya pradhinidhiyaaga avarudaiya peyaril vandhaar. yegōvaavudaiya peyaril periya periya arpudhangalai seidhaar. avar saarbaaga pēsugiravaraagavum irundhaar. adhaitthaan idhu kurikkiradhu. (yōvaa. 5:43; 10:25) adhumattumalla, yēsu endra peyarin artthamē “yegōvaavē mītpu” enbadhudhaan. yēsuvudaiya peyarin artthatthilēyē yegōvaavin peyarum irukkiradhu, gavanitthīrgalaa?
7. yegōvaa saarbaaga yēsu pēsinaar enbadhai purindhukolla oru udhaaranam kodungal.
7 idhai yōsitthu paarungal: oru raajaa, thannudaiya saarbaaga pēsuvadharku oruvarai vēroru naattukku anuppugiraar. adhaavadhu, oru thūdharai anuppugiraar. indha thūdhar pēsugira vaartthaigal andha raajaavudaiya vaartthaigal. raajaavin vaartthaigalukku irukkira adhē adhigaaram andha thūdharin vaartthaigalukkum irukkum. adhēpōldhaan yēsuvum yegōvaavudaiya pradhinidhiyaaga vandhaar; yegōvaavin peyaril makkalidam pēsinaar.—mat. 21:9; lū. 13:35.
8. būmikku varuvadharku munbē yēsu eppadi yegōvaavin peyaril seyalpattaar? (yaatthiraagamam 23:20, 21)
8 būmikku varuvadharku munbu yēsu paralōgatthil vaartthaiyaaga seyalpattaar. adhaavadhu, dhēvathūdhargalukkum manidhargalukkum sila thagavalgalaiyum arivuraigalaiyum koduppadharku yegōvaa yēsuvai payanpadutthinaar. (yōvaa. 1:1-3) udhaaranatthukku, isravēlargal vanaandharatthil irundha samayatthil avargalai gavanitthukkolvadharku yegōvaa oru thūdharai anuppinaar. adhu yēsuvaaga irundhirukkalaam. andha thūdharukku kīlppadiyumpadi yegōvaa isravēlargalidam sonnapōdhu, “avar ennudaiya peyaril varugiraar” endru sonnaar.a (yaatthiraagamam 23:20, 21-ai vaasiyungal.) appadiyendraal, yēsu yegōvaavin pradhinidhiyaaga seyalpattaar enbadhai indha vaartthaigal kaattugindrana. adhōdu, yegōvaa seivadhu ellaamē sariyaanadhudhaan enbadhai nirūbippadhilum yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadhilum yēsudhaan mukkiyamaanavaraaga irukkiraar enbadhaiyum indha vaartthaigal kaattugindrana.
“thagappanē, ungaludaiya peyarai magimaippadutthungal”
9. yegōvaavudaiya peyar yēsuvukku endhalavu mukkiyamaaga irundhadhu? vilakkungal.
9 ippōdhu paarttha maadhiri, būmikku varuvadharku munbē yegōvaavin peyar yēsuvukku mukkiyamaanadhaaga irundhadhu. avar būmikku vandha piragumkūda, yegōvaavin peyar avarukku mukkiyamaanadhaaga irundhadhu enbadhu avar sonna, seidha ellaavatrilum palichendru therindhadhu. yēsu thannudaiya ūliyatthin mudivil yegōvaavidam, “thagappanē, ungaludaiya peyarai magimaippadutthungal” endru kēttaar. udanē vaanatthai kilitthukkondu idimulakka kural ondru kēttadhu. “naan adhai magimaippadutthinēn, marubadiyum magimaippadutthuvēn” endru yegōvaa sonnaar.—yōvaa. 12:28.
10-11. (a) yēsu eppadi yegōvaavin peyarai magimaippadutthinaar? (padatthaiyum paarungal.) (b) yegōvaavin peyarai parisutthappaduttha vēndiya avasiyamum andha peyarukku vandha kalangatthai nīkka vēndiya avasiyamum ēn vandhadhu?
10 yēsuvumkūda thannudaiya appaavin peyarai magimaippadutthinaar. eppadi? avarudaiya appaavin arumaiyaana gunangalaiyum avar seidha arpudhamaana vishayangalaiyum patri matravargalukku edutthu sonnaar. aanaalum, kadavuludaiya peyarai magimaippadutthuvadhil innum sila vishayangalum adangiyirukkiradhu. adhaavadhu, avarudaiya peyar parisutthappada vēndum. adhōdu, avarudaiya peyarin mēl sumatthappatta kalangam nīkkappada vēndum.b ivai romba mukkiyam enbadhai yēsu kaattinaar. sīshargalukku solli koduttha jebatthil enna sonnaar endru gavaniyungal: “paralōgatthil irukkira engal thagappanē, ungaludaiya peyar parisutthappada vēndum.”—mat. 6:9.
11 yegōvaavudaiya peyarai parisutthappaduttha vēndiya avasiyamum andha peyarukku vandha kalangatthai nīkka vēndiya avasiyamum ēn vandhadhu? saatthaan ēdhēn thōttatthil yegōvaavai avamadhitthaan. avarudaiya peyarai kalangappadutthinaan. eppadi? yegōvaa poi solgiravar endru sonnaan. aadhaam-ēvaalukku kodukka vēndiya ēdhōvoru nalladhai avar kodukkaamal irukkiraar endru sonnaan. (aadhi. 3:1-5) adhumattumalla, yegōvaa aatchi seiyum vidham sariyillai endru saatthaan maraimugamaaga sonnaan. saatthaan sonna indha poiyaana kutrachaattugal yegōvaavin peyarai kalangappadutthiyadhu. adhaavadhu, avarudaiya nalla peyarai kedutthadhu. adharku piragu yōbuvin naatkalil, saatthaan vēroru prachinaiyai konduvandhaan. yegōvaavidamirundhu ēdhaavadhu laabam kidaikkum endra ennatthōdudhaan avarukku ellaarum sēvai seigiraargal endru sonnaan. orupadi mēlē pōi avan ippadiyum sonnaan: endha manidhanum unmaiyaana anbōdu yegōvaavukku sēvai seivadhillai endrum kashtangal vandhaal avargal avaraivittu pōividuvaargal endrum sonnaan. (yōbu 1:9-11; 2:4) ippōdhu unmaiyilēyē poi solvadhu yaar? yegōvaavaa, saatthaanaa? idhai nirūbikka kaalam thēvaippattadhu.
kadavuludaiya peyarai parisutthappadutthuvadhu evvalavu mukkiyam enbadhai yēsu thannudaiya sīshargalukku sollikkodutthaar (paaraa 10)
“en uyiraiyē kodukkirēn”
12. yegōvaavudaiya peyarin mēl irundha anbukkaaga enna seiyakkūda yēsu thayaaraaga irundhaar?
12 yēsu, yegōvaamēl niraiya anbu vaitthirundhaar. adhanaal, avarudaiya peyarai parisutthappadutthuvadharkum avarudaiya peyarukku vandha kalangatthai nīkkuvadharkum thannaal mudindha ellaavatraiyum seiya vēndum enbadhil urudhiyaaga irundhaar. ‘en uyiraiyē kodukkirēn’ endru sonnaar. (yōvaa. 10:17, 18) aam, yegōvaavudaiya peyarukkaaga uyirai kodukkakkūda yēsu thayaaraaga irundhaar.c mudhalmudhalil paribūranamaaga irundha irandu pēr, adhaavadhu aadhaamum ēvaalum, yegōvaavudaiya mudhugil kutthivittu saatthaan pakkam sērndhuvittaargal. aanaal yēsu appadi illai. avar būmikku vandhu yegōvaamēl vaitthirundha anbai nirūbippadharku thayaaraaga irundhaar. kadaisi varaikkum yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhan mūlam andha anbai nirūbitthu kaattinaar. (ebi. 4:15; 5:7-10) sitthiravadhaiyai anubavitthu saaga vēndiya nilaimaiyilum yegōvaavukku unmaiyaaga irundhaar.—ebi. 12:2.
13. saatthaandhaan poi pēsugiravan enbadhai nirūbippadharku yēsudhaan sariyaana nabar endru eppadi sollalaam? (padatthaiyum paarungal.)
13 indha prabanjatthilēyē yegōvaavai patri yēsuvukku therindha alavukku vēru yaarukkumē therindhirukkaadhu. adhanaal, saatthaan sonna poi kutrachaattugalil kadugalavu unmai irundhirundhaalum adhu kandippaaga yēsuvukku therindhirukkum. appadi edhuvumē illaadhadhaaldhaan kadaisi varaikkum yegōvaavudaiya peyarukku vandha kalangatthai nīkka yēsu urudhiyaaga irundhaar. yegōvaa thannai kaivitta maadhiri yēsuvukku therindha samayatthilkūda, yegōvaavukkaaga saagavum thayaaraaga irundhaar.d (mat. 27:46) thannudaiya anbaana appaavudaiya mudhugil avar kuttha ninaikkavillai. saatthaandhaan poi pēsugiravan, yegōvaa kidaiyaadhu enbadhai yēsuvin vaalkkai nirūbitthu kaattiyadhu.—yōvaa. 8:44.
saatthaandhaan poi pēsugiravan, yegōvaa kidaiyaadhu enbadhai yēsu seidha ellaamē thellatthelivaaga kaattiyadhu (paaraa 13)
‘nīngal enakku koduttha vēlaiyai seidhu muditthuvittēn’
14. yēsu unmaiyaaga irundhadhaal yegōvaa enna palan kodutthaar?
14 irappadharku mundhina naal raatthiri yēsu seidha jebatthil, ‘nīngal enakku koduttha vēlaiyai seidhu muditthuvittēn’ endru sonnaar. yegōvaavukku unmaiyaaga irundhadhaal avar thanakku palan koduppaar endru yēsu mulumaiyaaga nambinaar. (yōvaa. 17:4, 5) andha nambikkai vīnpōgavillai. yegōvaa avarai kallaraiyilēyē vittuvidaamal avarai uyirttheluppinaar. (ap. 2:23, 24) paralōgatthil, avarai mēlaana nilaikku uyartthinaar. (pili. 2:8, 9) piragu, kadavuludaiya arasaangatthukku raajaavaaga aakkinaar. andha arasaangam enna seiyum? yēsu sollikkoduttha jebatthil adharkaana badhil irukkiradhu. “ungaludaiya arasaangam vara vēndum” endru sonna piragu “ungaludaiya viruppam paralōgatthil niraivēruvadhupōl būmiyilum niraivēra vēndum” endraar.—mat. 6:10.
15. yēsu ennavellaam seiyappōgiraar?
15 sīkkiratthil yēsu, kadavuludaiya edhirigalukku edhiraaga pōr seivaar. avargalai armagedhōn pōril alitthuviduvaar. (veli. 16:14, 16; 19:11-16) adharku piragu, saatthaanai “adhalabaadhaalatthukkul” thallividuvaar. adhaavadhu, seyalpada mudiyaadha oru nilaikku thallividuvaar. (veli. 20:1-3) yēsu aayira varushatthukku indha būmiyai aatchi seivaar. būmiyil samaadhaanatthai konduvaruvaar. manidhargal paribūranam aavadharku udhavuvaar. irandhavargalai marubadiyum uyirōdu konduvaruvaar. būmiyai pūnjōlaiyaaga maatruvaar. indha būmiyil yegōvaavudaiya viruppam mulumaiyaaga niraivēriyirukkum!—veli. 21:1-4.
16. aayira varusha aatchiyin mudivil vaalkkai eppadi irukkum?
16 yēsu aayira varusham aatchi seidha piragu vaalkkai eppadi irukkum? manidhargaludaiya paava iyalbu pōyirukkum. appōdhu mītpuvilaiyin adippadaiyil paavangalukku mannippu kētka vēndiya avasiyam irukkaadhu. yegōvaavidam oru nalla bandhatthai vaitthukkolla namakku oru matthiyastharō gurumaar ērpaadō thēvaippadaadhu. ‘kadaisi edhiriyaana maranam,’ adhaavadhu aadhaamaal vandha maranam, ‘olikkappattirukkum.’ kallaraigal gaaliyaaga irukkum. ēnendraal, irandhavargal ellaarum ērkanavē uyirōdu vandhiruppaargal. ellaarumē kuraiyillaamal paribūranamaaga iruppaargal.—1 ko. 15:25, 26.
17-18. (a) aayira varusha aatchiyin mudivil enna nadakkum? (b) thannudaiya aatchi kaalam mudivukku varumpōdhu yēsu enna seivaar? (1 korindhiyar 15:24, 28) (padatthaiyum paarungal.)
17 aayira varushatthin mudivil innoru mukkiyamaana vishayam nadandhirukkum. adhaavadhu, yegōvaavin peyarōdu sambandhappattirukkum vivaadhatthukku mudivu vandhirukkum. ēdhēn thōttatthil indha prachinaiyaitthaanē saatthaan kilappinaan! yegōvaa poi solgiravar endrum manidhargalai anbinaal aatchi seivadhillai endrum sonnaan. aanaalum, andha samayatthilirundhu yegōvaavai vanangiyavargal avarudaiya peyarai marubadiyum marubadiyum parisutthappadutthi irukkiraargal. aayira varusha aatchiyin mudivil avarudaiya peyarukku ērpatta kalangam mulumaiyaaga nīkkappattirukkum. endhavidha sandhēgatthukkum idam illaamal, yegōvaa unmaiyilēyē anbaana oru appaa enbadhu appōdhu nirūbikkappattirukkum!
18 aayira varusha aatchiyin mudivil saatthaan sonnadhu ellaamē poi endru mulumaiyaaga nirūbikkappattirukkum. yēsuvin aatchi kaalam andha samayatthil mudivukku varum. appōdhu yēsu enna seivaar? saatthaan maadhiri yegōvaavukku edhiraaga kalagam seivaaraa? illavē illai! (1 korindhiyar 15:24, 28-ai vaasiyungal.) arasaangatthai thannudaiya appaavidamē thiruppi kodutthuviduvaar. thodarndhu yegōvaavin aatchikku kattuppattu iruppaar. yegōvaavai romba nēsippadhaal avar thannudaiya adhigaaratthaiyellaam manasaara thiruppi kodukkiraar.
thannudaiya aayira varusha aatchiyin mudivil, yegōvaavin kaiyil yēsu arasaangatthai manasaara kodukkiraar (paaraa 18)
19. yegōvaavudaiya peyar yēsuvukku endhalavu mukkiyam?
19 yegōvaa thannudaiya peyarai yēsuvukku ēn kodutthaar enbadhai ippōdhu nammaal nandraaga purindhukolla mudigiradhu, illaiyaa? yegōvaavudaiya peyardhaan yēsuvukku uyir. andha peyarukkaaga avar saagakkūda thayaaraaga irundhaar. yegōvaavin pradhinidhiyaaga achuppisagaamal avarai pōlavē yēsu nadandhukondaar. edhirkaalatthil aayira varusha aatchi mudindha piragu avaridam irukkira ellaavatraiyumē yegōvaavidam thiruppi kodukka avar thayaaraaga iruppaar. naam eppadi yēsu maadhiri nadandhukollalaam? aduttha katturaiyil badhil paarkkalaam.
paattu 16 raajaavai thandhaar, yegōvaavai pugalungal!
a silasamayatthil dhēvathūdhargalum yegōvaavin pradhinidhigalaaga, avarudaiya peyaril seidhigalai solli irukkiraargal. adhanaaldhaan, baibilil sila idangalil dhēvathūdhargalidam pēsuvadhai nēradiyaaga yegōvaavidam pēsuvadhupōl sollappattirukkiradhu. (aadhi. 18:1-33) mōsēkku thiruchattatthai yegōvaadhaan kodutthaar endru baibilil sollappattirundhaalum matra vasanangalai vaitthu paarkkumpōdhu dhēvathūdhargalai payanpadutthi yegōvaa thannudaiya peyaril adhai kodutthadhu theriyavarugiradhu.—lēvi. 27:34; ap. 7:38, 53; galaa. 3:19; ebi. 2:2-4.
b vaartthaigalin vilakkam: “parisutthappadutthuvadhu” enbadhu mariyaadhai koduppadhai, punidhamaaga karudhuvadhai, alladhu bayabakthi kaattuvadhai artthappadutthugiradhu. “kalangatthai nīkkuvadhu” enbadhu oruvarudaiya peyarin mēl sumatthappatta kutrachaattugalaiyō paligalaiyō poi endru nirūbippadhai alladhu, andha nabarai nirabaraadhi endru nirūbippadhai kaattugiradhu.
c manidhargal mudivillaadha vaalkkaiyai petrukkollum vaaippaiyum yēsuvin maranam thirandhu vaitthirukkiradhu.
d kaavarkōburam ēpral 2021-il pa. 30-31-il irukkum “vaasagar kētkum kēlvigal” pagudhiyai paarungal.