vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • w25 mē pak. 26-31
  • yegōvaavin peyar​—⁠namadhu uyir!

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • yegōvaavin peyar​—⁠namadhu uyir!
  • Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • thunai thalaippugal
  • idhē thagaval
  • ‘thannudaiya peyarukkendru oru janam’
  • “nīngal ennudaiya saatchigalaaga irukkirīrgal”
  • yegōvaavudaiya peyar namakku uyir—eppadi?
  • yegōvaavin peyar​—⁠yēsuvukku uyir!
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • “yegōvaavin peyarai pugalungal”
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2024
  • yaarai vananguvadhendru nīngalē mudivu seiyungal!
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • adakkatthai kaattungal​—namakku ellaam theriyaadhu!
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
mēlum paarkka
Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
w25 mē pak. 26-31

padippu katturai 23

paattu 2 yegōvaa enbadhē ungal peyar

yegōvaavin peyar—namadhu uyir!

“yegōvaa solvadhu idhudhaan: ‘nīngal ennudaiya saatchigalaaga irukkirīrgal.’”—ēsaa. 43:10.

enna katrukkolvōm?

yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadharkum, avarudaiya peyarmēl sumatthappatta kalangatthai nīkkuvadharkum naam enna seiyalaam endru paarppōm.

1-2. yegōvaavudaiya peyarai yēsu mukkiyamaaga ninaitthaar endru eppadi solgirōm?

yegōvaavudaiya peyardhaan yēsuvukku romba romba mukkiyamaaga irundhadhu. avarai pōla vēru yaarumē yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadharkaaga ulaikkavillai. pōna katturaiyil paarttha maadhiri, yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadharkaagavum yegōvaa seivadhu ellaamē saridhaan enbadhai nirūbippadharkaagavum yēsu saagakkūda thayaaraaga irundhaar. (maar. 14:36; ebi. 10:7-9) thannudaiya 1,000 varusha aatchi kaalatthukku piragu, yēsu thannudaiya ellaa adhigaaratthaiyum yegōvaavidam manadhaara thiruppi kodutthuviduvaar. (1 ko. 15:26-28) ēnendraal, yegōvaavudaiya peyar parisutthappada vēndum, ellaa magimaiyum avarukkutthaan pōga vēndum enbadhē yēsuvin viruppam. yēsuvukku yegōvaavidam endhalavu nerukkamaana bandham irundhirundhaal, yegōvaavin peyarai indhalavu uyirukku uyiraai nēsitthiruppaar! andha peyarai mattumalla, andha peyarukku sondhamaana nabaraiyum yēsu uyirukku uyiraaga nēsitthaar.

2 yēsu, yegōvaavudaiya peyarildhaan būmikku vandhaar. (yōvaa. 5:43; 12:13) thannudaiya appaavin peyarai sīshargalukku theriyappadutthinaar. (yōvaa. 17:6, 26) yegōvaavudaiya peyarildhaan arpudhangalai seidhaar. avar koduttha nyaanatthildhaan katrukkodutthaar. (yōvaa. 10:25) sīshargalukkaaga jebam seiyumpōdhu, “ungal peyarai munnittu ivargalai kaatthukkollungal” endru yegōvaavidam kēttaar. (yōvaa. 17:11) yēsuvukku yegōvaavudaiya peyar indhalavukku mukkiyamaaga irundhirukkiradhu endraal, yēsuvai pinpatruvadhaaga sollikkondu, kadavuludaiya peyarē theriyaamal alladhu adhai payanpadutthaamal irukkira oruvarai kristhavar endru eppadi solla mudiyum?

3. indha katturaiyil edhai patri paarppōm?

3 yēsuvai pinpatrugira kristhavargalaaga naam, avarai pōlavē yegōvaavudaiya peyarai uyiraaga ninaikkirōm. (1 pē. 2:21) ‘kadavuludaiya arasaangatthai patriya . . . nalla seidhiyai’ solgiravargalukku yegōvaa ēn avarudaiya peyarai kodutthirukkiraar enbadhai indha katturaiyil paarppōm. (mat. 24:14) adhōdu, yegōvaavudaiya peyar nam ovvoruvarukkum endhalavu mukkiyamaaga irukka vēndum enbadhaiyum paarppōm.

‘thannudaiya peyarukkendru oru janam’

4. (a) paralōgatthukku pōvadharku munbu yēsu than sīshargalidam enna sonnaar? (b) yēsu sonnadhai kētkumpōdhu enna kēlvigal varugindrana?

4 paralōgatthukku thirumbi pōvadharku konjam munbu, yēsu avarudaiya sīshargalidam ippadi sonnaar: “kadavuludaiya sakthi ungalmēl varumpōdhu nīngal vallamai petru, erusalēmilum yūdhēyaa muluvadhilum samaariyaavilum būmiyin ellaigal varaiyilum enakku saatchigalaaga iruppīrgal.” (ap. 1:8) nalla seidhi isravēl dhēsatthil mattumalla, ellaa idangalilum paravum enbadhu idhilirundhu therigiradhu. ulagam muluvadhum irukkira makkalukku yēsuvin sīshargalaaga aavadharku vaaippu kidaikkum. (mat. 28:19, 20) oru vishayatthai gavanitthīrgalaa? “enakku saatchigalaaga iruppīrgal” endru yēsu sonnaar. appadiyendraal, pudhidhaaga sīshargalaaga aagiravargal yēsuvukku mattum saatchigalaaga iruppaargalaa? avargal yegōvaavudaiya peyarai patri therindhukolla vēndiya avasiyam irukkaadhaa? adharkaana badhilai appōsthalar 15-vadhu adhigaaratthil irukkira sambavangalilirundhu paarkkalaam.

5. ellaa makkalumē yegōvaavudaiya peyarai patri therindhukolla vēndum enbadhai andru irundha appōsthalargalum mūppargalum eppadi purindhukondaargal? (padatthaiyum paarungal.)

5 yūdharaaga illaadhavargal kristhavargalaaga maaruvadharku virutthasēdhanam seiya vēndumaa endra kēlvi vandhapōdhu enna nadandhadhu endru paarungal. adhai patri mudivu eduppadharkaaga appōsthalargalum mūppargalum ki.pi. 49-il erusalēmil kūdivandhaargal. avargal pēsi muditthapōdhu yēsuvin sagōdharar yaakkōbu ippadi sonnaar: “kadavul mudhal dhadavaiyaaga matra dhēsatthu makkalmēl than gavanatthai thiruppi, avargal matthiyilirundhu thannudaiya peyarukkendru oru janatthai pirittheduttha vidhatthai patri simiyōn [pēdhuru] namakku nandraaga vivaritthu sonnaar.” yaarudaiya peyarai patri yaakkōbu ingē pēsugiraar? aamōs thīrkkadharisi sonna vaartthaigalai mērkōl kaatti, thodarndhu avar ippadi solgiraar: ‘ivargalil micham irukkira aatkal ellaa dhēsatthu makkalōdum sērndhu, adhaavadhu en peyaraal alaikkappadugira makkalōdu sērndhu, yegōvaavaagiya ennai ūkkamaaga thēduvaargal . . . endru yegōvaa solgiraar.’ (ap. 15:14-18) appadiyendraal, pudhidhaaga sīsharaaga aagiravargal yegōvaavai patri therindhukolvaargal. avarudaiya ‘peyaraal alaikkappaduvaargal.’ yegōvaavudaiya peyar thaangiya makkalaaga iruppaargal.

erusalēmil, sila appōsthalargalidamum mūppargalidamum yaakkōbu pēsikkondirukkiraar. adhai gavanitthukkondirukkum irandu sagōdharargal surulgalai thirandhu vaitthirukkiraargal.

mudhal nūtraandil nadandha aalum kuluvin kūttatthil, kristhavargal kadavuludaiya peyarukkendra makkalaaga iruppaargal enbadhai andha unmaiyulla sagōdharargal thelivaaga purindhukondaargal (paaraa 5)


6-7. (a) yēsu edharkaaga būmikku vandhaar? (b) vēru enna mukkiyamaana kaaranatthukkaagavum avar vandhaar?

6 manidhargalai mītpadharkaaga yēsuvaitthaan yegōvaa payanpadutthugiraar. yēsu endra peyarin artthamē “yegōvaavē mītpu” enbadhudhaan. yēsu būmikku vandhu manidhargalukkaaga thannudaiya uyirai mītpuvilaiyaaga kodutthaar. (mat. 20:28) ippadi, manidhargal mītkappaduvadharkum endrendrum vaalvadharkum valiseidhaar.—yōvaa. 3:16.

7 manidhargalai mītka vēndiya avasiyam ēn vandhadhu? pōna katturaiyil paarttha maadhiri, aadhaamum ēvaalum yegōvaavukku edhiraaga kalagam seidhadhaal, endrendrum vaalum vaaippai ilandhaargal. (aadhi. 3:6, 24) adhanaal, avargaludaiya sandhadhiyil vandhavargalai mītpadharkaaga yēsu būmikku vandhaar. aanaal, avar būmikku vandhadharku adhumattumē kaaranam alla. adhaivida oru mukkiyamaana kaaranamum irukkiradhu. adhu enna? ēdhēn thōttatthil, yegōvaavin peyarmīdhu kalangam sumatthappattadhu nyaabagam irukkiradhaa? (aadhi. 3:4, 5) appadiyendraal, yegōvaavin peyar parisutthappaduvadhu avasiyamaaga irundhadhu. andha peyarai parisutthappadutthuvadhil mukkiyamaana nabar yēsudhaan. ēnendraal, avar yegōvaavin peyaril vandhaar, yegōvaa thannidam edhirpaartthadhai ellaam sariyaaga seidhu muditthaar. yegōvaavin peyar parisutthappadumpōdhu, manidhargalukku mulumaiyaana vidhatthil mītpu kidaikkum enbadhum yēsuvukku theriyum.

yēsuvai pinpatruvadhaaga sollikkondu, kadavuludaiya peyarē theriyaamal alladhu adhai payanpadutthaamal irukkira oruvarai kristhavar endru eppadi solla mudiyum?

8. yēsumēl visuvaasam vaikkira ellaarumē edhai ētrukkolla vēndum?

8 yēsumēl visuvaasam vaikkira ellaarumē—yūdhargalaaga irundhaalum sari, matra dhēsatthai sērndhavargalaaga irundhaalum sari—yēsuvin appaa yegōvaavidam irundhudhaan mītpu varugiradhu enbadhai ētrukkolla vēndum. (yōvaa. 17:3) yēsu maadhiriyē avargalum yegōvaavin peyaril alaikkappaduvaargal. yegōvaavin peyar parisutthappaduvadhu evvalavu mukkiyam enbadhai avargal purindhukolla vēndum. ēnendraal, adhai porutthudhaan avargaludaiya mītpē irukkiradhu. (ap. 2:21, 22) yōvaan 17-vadhu adhigaaratthil irukkum yēsuvin jebatthil, avar kadaisiyaaga ippadi sonnaar: “nīngal enmēl anbu kaattiyadhu pōlavē ivargal matravargalmēl anbu kaattuvadharkaagavum, naan ivargalōdu ondrupattiruppadharkaagavum ivargalukku ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn, innamum theriyappadutthuvēn.” (yōvaa. 17:26) appadiyendraal, yēsuvai pinpatrugiravargal avarai patri mattumalla, yegōvaavai patriyum therindhukolvadhu romba mukkiyam endru therigiradhu.

“nīngal ennudaiya saatchigalaaga irukkirīrgal”

9. yegōvaavin peyarai mukkiyamaaga ninaikkirōm enbadhai eppadi kaattalaam?

9 idhuvarai paarttha maadhiri, yēsuvin sīshargalaaga irukkira ellaarum yegōvaavin peyarai kandippaaga parisutthappaduttha vēndum. (mat. 6:9, 10) matra ellaavatraiyumvida yegōvaavin peyarai romba mukkiyamaaga ninaikka vēndum. appadi ninaippadhai, seyalil kaatta vēndum. appadiyendraal, yegōvaavin peyarai parisutthappadutthuvadhilum, andha peyarmīdhu sumatthappatta kalangatthai nīkkuvadhilum nammudaiya pangu enna?

10. enna valakku visaaranaiyai patri ēsaayaa 42-44 adhigaarangalil sollappattirukkiradhu? (ēsaayaa 43:9; 44:7-9) (padatthaiyum paarungal.)

10 yegōvaavin peyarai parisutthappadutthuvadhil namakku irukkira pangai patri ēsaayaa 42-44 adhigaarangalil sollappattirukkiradhu. adhil yegōvaa makkalai oru valakku visaaranaikku kūppidugira maadhiri vivarikkappattirukkiradhu. thannai vanangaadha makkalidam, avargaludaiya kadavulgal unmaiyilēyē irundhaal adhai nirūbikka solli yegōvaa savaalvidugiraar. saatchigalai konduvandhu adhai nirūbikkumpadi solgiraar. aanaal, yaaraalum adhai nirūbikka mudiyavillai.—ēsaayaa 43:9; 44:7-9-ai vaasiyungal.

padatthoguppu: ulagam muluvadhum irukkira sagōdhara sagōdharigal yegōvaavin peyarai parisutthappadutthum vēlaiyai seidhukondirukkiraargal. mēlē vaanatthil dhēvathūdhargal parandhukondirukkiraargal. 1. oru thambadhi vīl staand ūliyam seidhukondirukkiraargal. 2. oru ilam sagōdhari, kūdappadikkum oru maanavikku kaantaakt kaardai kodukkiraal. 3. payanam seiyumpōdhu pakkatthil utkaarndhirukkum oruvarukku, oru sagōdharar saatchi kodukkiraar. 4. oru sagōdhararukku kaivilangu maatti, irandu adhigaarigal avarai kūttikkondu pōgiraargal. 5. marutthuvamanaiyil udambu mudiyaamal padutthirukkum oru sagōdhari, daaktaridam rattham sambandhamaaga thannudaiya mudivai patri pēsugiraar.

pala vidhangalil, naam yegōvaavukku saatchi solgiravargalaaga irukkirōm (paaraakkal 10, 11)


11. ēsaayaa 43:10-12-il thannudaiya makkalidam yegōvaa enna solgiraar?

11 ēsaayaa 43:10-12-ai vaasiyungal. “nīngal ennudaiya saatchigalaaga irukkirīrgal. . . . naandhaan kadavul” endru yegōvaa avarudaiya makkalidam solgiraar. piragu, avargalidam indha kēlviyai kētkiraar: “ennai thavira vēru kadavul undaa?” (ēsaa. 44:8) indha kēlvikku badhil solgira periya baakkiyam indru namakku kidaitthirukkiradhu. naam eppadi badhil solgirōm? yegōvaa mattumdhaan unmaiyaana kadavul endrum, matra ellaa peyargalaiyumvida avarudaiya peyardhaan uyarndhadhu endrum nammudaiya vaartthaigalaalum seyalgalaalum badhil solgirōm. saatthaan eppērppatta prachinaigalai kondu vandhaalum, naam vaalgira vidhatthin mūlam yegōvaavai naam nēsikkirōm, avarukku unmaiyaaga irukkirōm enbadhai nirūbikkirōm. ippadi, yegōvaavudaiya peyarai nammaal parisutthappaduttha mudigiradhu.

12. ēsaayaa 40:3, 5-il solliyirukkira thīrkkadharisanam eppadi niraivēriyadhu?

12 ēsaayaa sonna oru thīrkkadharisanatthai ippōdhu paarkkalaam. ‘oruvar, yegōvaavukku valiyai thayaarpadutthuvaar’ endru avar sonnaar. (ēsaa. 40:3) indha thīrkkadharisanam eppadi niraivēriyadhu? andha thīrkkadharisanatthil varugira ‘oruvar,’ yōvaan snaanagar. yōvaan snaanagar, yēsuvukku valiyai thayaarpadutthi irundhaalum, avar unmaiyilēyē yegōvaavukkutthaan valiyai thayaarpadutthinaar. ēnendraal yēsu, yegōvaavin peyaril vandhaar; avar saarbaagatthaan pēsinaar. (mat. 3:3; maar. 1:2-4; lū. 3:3-6) adhē thīrkkadharisanatthil, “yegōvaa thannudaiya magimaiyai kaattuvaar” endrum sollappattirukkiradhu. (ēsaa. 40:5) idhu eppadi niraivēriyadhu? yegōvaavē būmikku vandhaal eppadi nadandhukolvaarō adhēmaadhiri yegōvaavin pradhinidhiyaaga vandha yēsuvum nadandhukondaar.—yōvaa. 12:45.

13. naam eppadi yēsu maadhiriyē nadandhukollalaam?

13 yēsu maadhiriyē naamum yegōvaavukku saatchigalaaga irukkirōm. avarudaiya peyar nammēlum irukkiradhu. avarudaiya arumaiyaana seyalgalai patri ellaarukkum solgirōm. aanaal, yegōvaavukku oru nalla saatchiyaaga naam irukka vēndum endraal, yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadhil yēsuvukku irundha pangai patriyum naam matravargalukku solla vēndum. (ap. 1:8) ēnendraal, yēsudhaan yegōvaavudaiya romba mukkiyamaana saatchi. (veli. 1:5) naamum avarai pinpatri yegōvaavai patri saatchi kodukkirōm. sari, yegōvaavudaiya peyarai naam uyirukku uyiraaga nēsikkirōm enbadhai eppadiyellaam kaattalaam?

yegōvaavudaiya peyar namakku uyir—eppadi?

14. sangīdham 105:3-il solliyiruppadhu pōl yegōvaavudaiya peyarai naam eppadi paarkkirōm?

14 naam yegōvaavudaiya peyarai ninaitthu perumaippadugirōm. (sangīdham 105:3-ai vaasiyungal.) yegōvaavai patri naam perumaiyaaga pēsumpōdhu avar romba romba sandhōshappadugiraar. (erē. 9:23, 24; 1 ko. 1:31; 2 ko. 10:17) ‘yegōvaavai patri perumai pēsugirōm’ endraal, avarai kadavulaaga vananguvadhai ninaitthu perumaippaduvadhai kaattugirōm. yegōvaavudaiya peyarai aadharitthu pēsuvadhai oru periya baakkiyamaaga ninaikkirōm. naam oru yegōvaavin saatchi endru kūdavēlai seigiravargalidamum kūdappadikkiravargalidamum akkampakkatthil irukkiravargalidamum solvadharku vetkappadavē kūdaadhu. yegōvaavai patri pēsuvadhai naam niruttha vēndum endru saatthaan ninaikkiraan. (erē. 11:21; veli. 12:17) sollappōnaal, saatthaanum baibil kaalangalil irundha poi thīrkkadharisigalum, kadavuludaiya peyarai makkal marandhuvida vēndum enbadhil kuriyaaga irundhaargal. (erē. 23:26, 27) aanaal, naam yegōvaavudaiya peyarai uyirukku uyiraaga nēsippadhaal adhai ninaitthu ‘naalellaam sandhōshappadugirōm.’—sang. 5:11; 89:16.

15. yegōvaavin peyarai solli vēndikkolvadhu endraal enna arttham?

15 naam thodarndhu yegōvaavin peyarai solli vēndikkolgirōm. (yōvē. 2:32; rō. 10:13, 14) adharku enna arttham? avarudaiya peyarai therindhukondu adhai payanpadutthinaal mattum pōdhum endru artthamaa? illai. avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai therindhukolla vēndum, avarai namba vēndum, udhavikkaagavum valinadatthudhalukkaagavum avarai thēdippōga vēndum. idhaitthaan naam thodarndhu seidhuvarugirōm. (sang. 20:7; 99:6; 116:4; 145:18) adhumattumalla, avarudaiya peyarai patriyum avarudaiya arumaiyaana gunangalai patriyum matravargalukku solgirōm. avargal manam thirundhi, yegōvaavōdu oru nalla bandhatthai vaitthukkolla avargalukku udhavugirōm.—ēsaa. 12:4; ap. 2:21, 38.

16. saatthaan poi pēsugiravan endru naam eppadi nirūbikkalaam?

16 naam yegōvaavudaiya peyarukkaaga kashtangalai thaangikkolla thayaaraaga irukkirōm. (yaak. 5:10, 11) kashtangal varumpōdhu, naam yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhan mūlam saatthaan poi pēsugiravan enbadhai nirūbikkirōm. yegōvaavai vanangugiravargalai patri yōbuvin naatkalil saatthaan ippadi oru kutrachaattai vaitthaan: “oru manushan than uyirukkaaga thannidam irukkira ellaavatraiyum koduppaan.” (yōbu 2:4, adikkurippu.) vaalkkaiyil ellaamē nallapadiyaaga pōikkondirukkumpōdhu mattumdhaan manidhargal kadavulai vananguvaargal endrum, kashtangal vandhaal kadavulai vittuvittu pōividuvaargal endrum saatthaan sonnaan. aanaal, avan sonnadhu poi enbadhai yōbu nirūbitthu kaattinaar. saatthaan evvalavu prachinaigalai konduvandhaalum naam yegōvaavukku unmaiyaaga iruppōm, avarudaiya mudhugil kuttha maattōm enbadhai nirūbikka namakkum vaaippu irukkiradhu. thannudaiya peyarai munnittu yegōvaa nammai kaatthukkolvaar enbadhil nūru sadhavīdham nambikkaiyōdu irukkalaam.—yōvaa. 17:11.

17. 1 pēdhuru 2:12-il solliyirukkira maadhiri vērenna vidhatthil nammaal yegōvaavudaiya peyarukku pugal sērkka mudiyum?

17 naam yegōvaavin peyarukku pugal sērkkirōm. (nīdhi. 30:9; erē. 7:8-11) yegōvaavudaiya peyar thaangiya makkalaaga, naam avarudaiya pradhinidhigalaaga irukkirōm. nammudaiya seyalgal avarukku pugal sērkkavum vaaippu irukkiradhu, avarai avamadhikkavum vaaippu irukkiradhu. (1 pēdhuru 2:12-ai vaasiyungal.) adhanaal, nammudaiya pēchilum nadatthaiyilum yegōvaavai pugalvadharku nammaal mudindha ellaavatraiyum seigirōm. ippadi seivadhan mūlam, kuraiyullavargalaaga irundhaalum yegōvaavukku niraivaana pugalai nammaal sērkka mudiyum!

18. yegōvaavudaiya peyardhaan namakku romba mukkiyam enbadhai kaattuvadharku innoru vali enna? (adikkurippaiyum paarungal.)

18 naam nammudaiya peyaraivida yegōvaavudaiya peyarukku pugal sēra vēndum endru yōsikkirōm. (sang. 138:2) idhu ēn romba mukkiyam? yegōvaavudaiya peyarai naam nēsippadhaal nammai sutriyiruppavargal nammai patri thavaraaga pēsalaam; nammudaiya peyarai kedukkalaam.a yēsuvai patri konjam yōsitthu paarungal. yegōvaavudaiya peyarai magimaippaduttha vēndum enbadharkaaga oru kutravaali endra paliyai sumandhukondu, mōsamaana maranatthai sandhippadharkum avar thayaaraaga irundhaar. avarukku vandha ‘avamaanatthai porutpadutthavillai.’ matravargal avarai patri enna ninaippaargal endrellaam avar yōsikkavillai. (ebi. 12:2-4) avarudaiya gavanam ellaam yegōvaavudaiya viruppatthai seivadhil mattumdhaan irundhadhu.—mat. 26:39.

19. yegōvaavudaiya peyarai patri nīngal enna ninaikkirīrgal, ēn appadi ninaikkirīrgal?

19 yegōvaavudaiya peyarai ninaitthu naam perumaippadugirōm. yegōvaavin saatchigal endru alaikkappaduvadhai gauravamaaga ninaikkirōm. adhanaal, nammai patri yaar enna sonnaalum adhai sagitthukkolla thayaaraaga irukkirōm. ēnendraal, nammudaiya sondha peyaraivida yegōvaavudaiya peyarukku pugal sēruvadhudhaan romba mukkiyam endru ninaikkirōm. saatthaan evvalavu kashtangalai konduvandhaalum, yegōvaavin peyarukku pugal sērkka vēndum enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. appōdhu, yēsuvukku yegōvaavudaiya peyar eppadi uyirukku uyiraaga irundhadhō, adhē maadhiri namakkum yegōvaavin peyar uyirukku uyiraaga irukkiradhu enbadhai nirūbippōm!

ungal badhil enna?

  • unmai kristhavargalukku yegōvaavudaiya peyar ēn romba mukkiyam?

  • endha valakkil indru naam saatchigalaaga irukkirōm?

  • namakku yegōvaavudaiya peyar mukkiyam enbadhai eppadi nirūbikkalaam?

paattu 10 yegōvaavai pugalvēn

a thannudaiya peyarukku oru kalangam vandhapōdhu kadavulukku unmaiyaaga irundha yōbukūda thadumaarinaar. idhai yōsiyungal: thannudaiya pillaigalaiyum ellaa sotthuppatthugalaiyum ilandha samayatthilkūda, “yōbu paavam seiyavillai, kadavulmēl endha kuraiyum sollavillai.” (yōbu 1:22; 2:10) aanaal, avar ēdhō thappu seidhuvittaar endru avarudaiya mūndru nanbargal avarai kutram sonnapōdhu avar ‘ēdhēdhō pēsa’ aarambitthuvittaar. yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadhaivida thannudaiya peyarukkaaga vaadhaada aarambitthuvittaar.—yōbu 6:3; 13:4, 5; 32:2; 34:5.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum