sani, jūlai 19
‘gidhiyōn patri sollikkondē pōnaal enakku nēram pōdhaadhu.’—ebi. 11:32.
eppiraayīm kōtthiratthai sērndhavargal thannai kurai sonnapōdhu gidhiyōn erindhuvilaamal nidhaanamaaga badhil sonnaar. (nyaa. 8:1-3) avargal edharkaaga kurai solgiraargal enbadhai porumaiyaaga kētpadhan mūlam manatthaalmaiyaaga nadandhukondaar. ippadi, peridhaaga vedikkavirundha oru prachinaiyai avar saadhuriyamaaga samaalitthuvittaar. indha vishayatthil, oru nalla mūppar gidhiyōnai pōlavē nadandhukolvaar. matravargal kurai sollumpōdhu, avargal enna solla varugiraargal enbadhai gavanamaaga kētpaar, avargalidam porumaiyaaga badhil solvaar. (yaak. 3:13) ippadi, sabai samaadhaanamaaga irukkumpadi paartthukkolvaar. mīdhiyaaniyargalai jeyitthadharkaaga ellaarum gidhiyōnai pugalndhapōdhu, makkalin gavanatthai yegōvaavin pakkam gidhiyōn thiruppinaar. (nyaa. 8:22, 23) mūppargal eppadi gidhiyōnai pōlavē nadandhukollalaam? avargal enna seidhaalum adharkaana pugal yegōvaavukku pōi sērumpadi avargal paartthukkollalaam. (1 ko. 4:6, 7) nandraaga katrukkodukkum thiran iruppadharkaaga oru mūpparai matravargal paaraattugiraargal endru vaitthukkolvōm. appadippatta samayatthil matravargaludaiya gavanatthai avar kadavuludaiya vaartthaiyidam thiruppalaam alladhu kadavuludaiya amaippu tharum payirchikku thiruppalaam. thaangal sollittharum vidham yegōvaavukku pugal sērkkiradhaa alladhu thangalukku pugal sērkkiradhaa endru mūppargal avvappōdhu yōsitthu paarkka vēndum. w23.06 4 ¶7-8
nyaayiru, jūlai 20
ennudaiya yōsanaigal vēru, ungaludaiya yōsanaigal vēru.—ēsaa. 55:8.
naam seidha jebangalukku badhil kidaikkavillai endraal, ‘naan sariyaana vishayatthukkaaga jebam seigirēnaa?’ endru naam yōsitthu paarkkalaam. perumbaalum, namakku nalladhendru naam ninaippadhu unmaiyilēyē namakku nalladhaaga irukkaadhu. naam edhirpaarppadhu pōl oru prachinaiyai thīrtthu vaikka solli jebam seivōm. aanaal, adharku vēroru nalla thīrvu irukkalaam. alladhu, naam kētkira vishayangal yegōvaavin viruppatthukku ētrapadi illaamal irukkalaam. (1 yō. 5:14) oru petrōrin udhaaranatthai edutthukkollalaam. pillaigal thodarndhu satthiyatthil irukka vēndum endru avargal jebam seidhaargal. avargal kētpadhu nyaayamaaga thōndralaam. aanaal, thanakku sēvai seiya solli yegōvaa yaaraiyum kattaayappaduttha maattaar. nam pillaigal utpada, naam ellaarumē avarai aasaippattu vananga vēndum endrudhaan avar edhirpaarkkiraar. (ubaa. 10:12, 13; 30:19, 20) adhanaal, petrōrgal appadi jebam seivadharku badhilaaga, pillaigaludaiya manadhai thodum vidhatthil katrukkodukka udhava solli yegōvaavidam kētkalaam. appadi katrukkodutthaal, pillaigalukku thaanaagavē yegōvaamēl anbu valarum; avarudaiya nanbaraaga aasaippaduvaargal.—nīdhi. 22:6; ebē. 6:4. w23.11 21 ¶5; 23 ¶12
thingal, jūlai 21
oruvarai oruvar aarudhalpadutthungal.—1 the. 4:18.
“aarudhal” endru pavul payanpadutthiya vaartthaiyin artthatthai patri, oru baibil aaraaichi butthagam ippadi solgiradhu: “oruvar romba kashtamaana sōdhanaiyai anubavikkumpōdhu, avarukku pakkatthilēyē nindru avarai urchaagappadutthuvadhai” adhu kurikkiradhu. vaalvukkaana paadhaiyil ōda mudiyaamal sōrndhupōi irukkira oruvarai aarudhalpadutthumpōdhu, avarai eluppivittu thodarndhu ōduvadharku udhavuvadhupōl irukkum. matravargal saaindhu aluvadharku naam thōl kodukkum ovvoru dhadavaiyum avarmēl anbu kaattugirōm endru arttham. (2 ko. 7:6, 7, 13) karisanai kaattuvadharkum matravargalai aarudhalpadutthuvadharkum sambandham irukkiradhu. karisanai ulla oruvar matravargalai eppadiyaavadhu aarudhalpaduttha vēndum, avargalukku eppadiyaavadhu udhavi seiya vēndum endru ēnguvaar. namakkullē karisanai irundhaaldhaan, nammaal matravargalai aarudhalpaduttha mudiyum. yegōvaa karisanaiyulla kadavulaaga iruppadhaaldhaan matravargalai aarudhalpadutthugiraar endru pavul sonnaar. yegōvaa “kanivum irakkamum ulla thagappan. ellaa vidhamaana aarudhalin kadavul” endru eludhinaar.—2 ko. 1:3. w23.11 9-10 ¶8-10