velli, aagast 29
ivargalukku ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn.—yōvaa. 17:26.
kadavuludaiya peyar yegōvaa endru mattum yēsu ellaaridamum sollavillai. ēnendraal, yūdhargalukku ērkenavē kadavuludaiya peyar theriyum. adhanaal, yegōvaavai patri yēsu ‘vilakkamaaga sonnaar.’ (yōvaa. 1:17, 18) yegōvaa irakkamullavar, karisanaiyullavar endru ebireya vēdhaagamatthil sollappattirukkiradhu. (yaath. 34:5-7) aanaal, yegōvaa endhalavu andha gunangalai kaattugiraar enbadhai puriya vaikka ūdhaari maganai patriyum avanudaiya appaavai patriyum yēsu oru kadhai sonnaar. andha magan “romba dhūratthil vandhukondirundhapōdhē” avanudaiya appaa avanai paartthuvidugiraar. avanai varavērpadharkaaga ōdi pōgiraar, kattippidikkiraar, manadhaara mannikkiraar. indha kaatchiyai nam manadhil padamaaga ōdavittaal, yegōvaa endhalavu karisanaiyullavar enbadhai paarkka mudiyum. (lū. 15:11-32) yegōvaa unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai yēsu makkalukku puriya vaitthaar. w24.02 10 ¶8-9
sani, aagast 30
‘avaridamirundhu namakku aarudhal kidaippadhaal nammaal aarudhal thara mudigiradhu.’—2 ko. 1:4.
sōrndhupōi irukkiravargalukku yegōvaa putthunarchiyaiyum aarudhalaiyum tharugiraar. yegōvaavai pōlavē karisanaiyōdu matravargalai aarudhalpaduttha, sila gunangalai naam valartthukkolla vēndum. anbu kaatti ‘eppōdhumē oruvarai oruvar aarudhalpaduttha vēndum’ endraal anudhaabatthaiyum sagōdhara paasatthaiyum karunaiyaiyum valartthukkolla vēndum. (1 the. 4:18; kolō. 3:12; 1 pē. 3:8) indha gunangalum karisanaiyum nam subaavatthil ondraaga irundhaal, prachinaiyil thavikkira oruvarai paarkkumpōdhu nammaal avarai aarudhalpadutthaamal irukkavē mudiyaadhu. “idhayatthil niraindhiruppadhaiyē vaai pēsugiradhu. nalla manushan than idhayatthil niraindhirukkira nalla vishayangalaiyē pēsugiraan” endru yēsu sonnaar. (mat. 12:34, 35) sagōdhara sagōdharigalai aarudhalpadutthuvadhu namakkul irukkira anbai veliyē kaattuvadharkaana mukkiyamaana vali. w23.11 10 ¶10-11
nyaayiru, aagast 31
vivēgam ullavargal purindhukolvaargal.—dhaani. 12:10.
baibil thīrkkadharisanangalai purindhukolla naam udhavi kētka vēndum. idhai konjam karpanai seidhu paarungal: munpin theriyaadha oru idatthukku pōgirīrgal. ungalōdu varum oru frendukku andha ēriyaa romba nandraaga theriyum. nīngal engē irukkirīrgal, ovvoru rōdum engē pōgiradhu endrellaam avarukku theriyum. avar ungalōdu vandhadharkaaga nīngal evvalavu sandhōshappaduvīrgal! yegōvaa andha nanbar maadhiri! kaala ōttatthil naam engē irukkirōm endru avarukku theriyum. ini varappōgum kaalatthai patriyum romba nandraaga theriyum. adhanaal, baibil thīrkkadharisanangalai purindhukolla, naam manatthaalmaiyōdu yegōvaavidam udhavi kētka vēndum. (dhaani. 2:28; 2 pē. 1:19, 20) paasamaana oru appaa ammaa, thangal pillaigalin edhirkaalam nandraaga irukka vēndumendru aasaippaduvaargal. yegōvaavum appaditthaan! (erē. 29:11) adhēsamayatthil, endha manidha petrōraalum seiya mudiyaadha oru vishayatthai yegōvaavinaal seiya mudiyum. adhaavadhu, edhirkaalatthil ennavellaam nadakkappōgiradhu enbadhai avaraal sariyaaga solla mudiyum. mukkiyamaana sambavangal nadappadharku munbē avatrai patri naam therindhukolla vēndum enbadharkaaga avar baibilil thīrkkadharisanangalai padhivu seidhirukkiraar.—ēsaa. 46:10. w23.08 8 ¶3-4