thelivaana, nyaayamaana badhilgalai baibilil paartthapōdhu aachariyappattēn

en kadandhakaala vaalkkai:

naan hangēriyil oru palangaalatthu ūril pirandhēn. irandaam ulaga pōril andha ūr eppadi urukkulaindhu pōyirundhadhu endru ippōdhum enakku nyaabagam irukkiradhu.

chinna vayadhil en thaatthaa paattidhaan ennai valartthaargal. enakku avargalai romba pidikkum. mukkiyamaaga, en paattimēl naan uyiraiyē vaitthirundhēn. kadavulmēl romba nambikkaiyōdu iruppadharku avardhaan enakku sollikkodutthaar. mūndru vayadhilirundhē ovvoru naal saayangaalamum en paattiyōdu sērndhu paramandala jebatthai solvēn. aanaalum, kittatthatta 30 vayadhaagumvarai enakku andha jebatthin artthamē theriyaadhu.

en ammaa appaa niraiya kaasu sērtthu oru nalla vīdu vaanguvadharkaaga raatthiri pagalaaga ōyaamal vēlai seidhaargal. adhanaaldhaan, chinna vayadhil naan thaatthaa paattiyidam valarndhēn. irandu vaaratthukku oru dhadavai naangal ellaarum kudumbamaaga sērndhu saappiduvadharkaaga ondrukūdi varuvōm. andha naalukkaaga naan aasaiyōdu kaatthiruppēn.

1958-il, en ammaa appaavin aasai niraivēriyadhu. engal mūndru pērukkaagavum avargal oru vīdu vaanginaargal. inimēl naan en ammaa appaavōdudhaan irukkappōgirēn endru ninaitthapōdhu enakku sandhōsham thaanga mudiyavillai! aanaal, andha sandhōsham romba naal nīdikkavillai. aaru maadhangalukku piragu en appaa putrunōyinaal irandhuvittaar.

naan appadiyē idindhupōivittēn. naan adikkadi jebatthil, “kadavulē, en appaavai kaappaatthunga, kaappaatthunganu etthanai dhadavai kenji kēttēn. nīnga ēn ennōda jebattha kētkala? enakku en appaa vēnum” endru sonnadhu enakku nyaabagam irukkiradhu. en appaa engē irukkiraar endru therindhukolvadharku naan thudiyaai thuditthēn. avar paralōgatthukku pōivittaaraa alladhu engēyumē illaamal pōivittaaraa endru yōsitthēn. matra pillaigal avargaludaiya appaavōdu iruppadhai paartthapōdhu enakku poraamaiyaaga irundhadhu.

niraiya varushamaaga naan kittatthatta ellaa naalumē en appaavin kallaraikku pōnēn. angē mandipōttu kadavulidam jebam seidhēn. “kadavulē, appaa enga irukkuraarnu dhayavusenju sollunga” endru kenjinēn. vaalkkaiyin artthatthai purindhukolla udhavumpadiyum kēttēn.

13 vayadhil naan jerman moliyai katrukkolla mudivu seidhēn. ēnendraal, romba prabalamaaga irundha jerman moli butthagangalil en kēlvigalukku badhil kidaikkum endru ninaitthēn. 1967-il, kilakku jermaniyilirundha ēnaa nagaratthukku naan padikka pōnēn. jerman thatthuvanyaanigalin butthagangalai naan romba aarvamaaga paditthēn. mukkiyamaaga, nam vaalkkaiyin artthatthai patri avargal eludhiyirundhadhaiyellaam paditthēn. andha vishayangal enakku piditthirundhadhu, aanaal en kēlvigalukku thirupthiyaana badhil kidaikkavillai. adhanaal, badhil kidaikka vēndumendru jebam seidhukondē irundhēn.

baibil en vaalkkaiyai maatriya vidham:

1970-il naan hangērikku thirumbivandhēn. angudhaan en varungaala manaivi rōsai sandhitthēn. andha samayatthil, hangēriyil kamyūnist aatchi nadandhukondirundhadhu. kalyaanamaagi konja naalil naangal aasthiriyaavukku kudimaari pōnōm. aanaal, eppadiyaavadhu aasthirēliyaavilirundha sidnikku pōi vaala vēndumendrudhaan aasaippattōm. angudhaan en maamaa irundhaar.

aasthiriyaavil enakku sīkkiratthil vēlai kidaitthadhu. orunaal, ennōdu vēlai paarttha oruvar, en kēlvigalukkellaam baibilil badhil iruppadhaaga sonnaar. baibil sambandhamaaga sila butthagangalaiyum kodutthaar. ondruvidaamal ellaavatraiyum naan gadagadavendru paditthu muditthēn. innum niraiya padikka vēndumendru aasaippattēn. adhanaal, andha butthagangalai veliyitta yegōvaavin saatchigalukku kadidham eludhi, vēru butthagangalaiyum anuppa solli kēttēn.

engaludaiya mudhal kalyaana naalandru oru yegōvaavin saatchi engal vīttukku vandhaar. naan kēttirundha butthagangalai avar edutthu vandhirundhaar. baibil padippai patriyum sonnaar. naan udanē sariyendru sollivittēn. naan romba aarvamaaga irundhadhaal vaaratthukku irandu dhadavai paditthōm, adhuvum ovvoru dhadavaiyum kittatthatta naangu maninēram paditthōm.

baibililirundhu yegōvaavin saatchigal katrukkoduttha vishayangalai kēttapōdhu enakku orē aachariyamaagavum sandhōshamaagavum irundhadhu. kadavuludaiya peyar yegōvaa endru ennudaiya hangēriyan baibililēyē avargal kaattiyapōdhu ennaal nambavē mudiyavillai. naan 27 varushangalaaga charchukku pōikkondirundhēn, aanaal oru dhadavaikūda angē kadavuludaiya peyarai kēttadhillai. en kēlvigalukku thelivaana, nyaayamaana badhilgalai baibilil paartthapōdhu aachariyappattēn. udhaaranatthukku, irandhavargalukku edhuvumē theriyaadhu, avargal aalndha thūkkatthil iruppadhupōldhaan irukkiraargal endru therindhukondēn. (prasangi 9:5, 10; yōvaan 11:11-15) adhumattumalla, indha ulagamē pudhidhaaga maarappōgiradhu, angē “maranam irukkaadhu” endru baibil solvadhaiyum therindhukondēn. (velippadutthudhal 21:3, 4) andha pudhu ulagatthil en appaavai paarkka aasaiyōdu kaatthirukkirēn. ēnendraal, irandhavargal marubadiyum angē “uyirōdu eluppappaduvaargal” endru baibil solgiradhu.—appōsthalar 24:15.

en manaiviyum ennōdu sērndhu baibil padippil sandhōshamaaga kalandhukondaal. irandē maadhangalil baibil padippukkaana butthagatthai naangal paditthu muditthuvittōm! adhumattumalla, yegōvaavin saatchigaludaiya raajya mandratthil nadandha ellaa kūttatthukkum naangal pōnōm. avargal oruvarukkoruvar anbaagavum otrumaiyaagavum otthaasaiyaagavum irundhadhai paartthu naangal appadiyē asandhupōivittōm!—yōvaan 13:34, 35.

1976-il, naangal aasthirēliyaavukku kudimaari pōnōm. mudhal vēlaiyaaga, angu yegōvaavin saatchigalai thēdi kandupiditthōm. avargal engalai romba nandraaga gavanitthukkondaargal. 1978-il naangalum yegōvaavin saatchigalaanōm.

enakku kidaittha palangal:

romba kaalamaaga en manadhil irundha kēlvigalukku oruvaliyaaga badhil kidaitthuvittadhu. yegōvaavidam nerukkamaana bandhamum kidaitthirukkiradhu. avaraippōl oru nalla appaa vēru yaarumē irukka mudiyaadhu! (yaakkōbu 4:8) adhumattumalla, irandhupōna en appaavai pudhu ulagatthil marubadiyum paarkkappōvadhai ninaikkumpōdhē romba aarudhalaaga irukkiradhu.—yōvaan 5:28, 29.

1989-il, hangērikkē thirumbi pōividalaam endru naanum en manaiviyum mudivu seidhōm. ēnendraal, angirukkum engaludaiya nanbargalidamum kudumbatthaaridamum matravargalidamum engal nambikkaigalai patri solla aasaippattōm. nūtrukkanakkaana pērukku baibilai sollikkodukkum baakkiyam engalukku kidaitthirukkiradhu. avargalil 70-kkum adhigamaanavargal yegōvaavin saatchiyaaga aagiyirukkiraargal. en ammaavum avargalil oruvar.

en kēlvigalukku badhil kidaikka vēndumendru 17 varushangalaaga naan jebam seidhēn. ippōdhu 39 varushangal aagivittana, innamum naan jebam seidhukondirukkirēn. aanaal, ippadi jebam seigirēn: ‘yegōvaa appaa, chinna vayasilirundhu naan senja jebatthukkellaam nīnga badhil kodutthadhukku romba nandri.’