யெகோவா நம் தஞ்சமே!

1. யெ-கோ-வா நம் தஞ்-ச-மே,

நம்-பும் நம் நெஞ்-ச-மே.

அ-வர் நம் வான் கு-டை-யே,

நிற்-போம் அ-தன் கீ-ழே!

ந-மக்-க-வர் க-வ-ச-மே;

காண்-போம் அ-வர்-தம் ப-ல-மே.

நம் கோட்-டை யெ-கோ-வா-வே,

என்-றும் த-ரு-வார் தஞ்-ச-மே!

2. மாந்-த-ரில் ஆ-யி-ர-மோ

பத்-தா-யி-ரம் பே-ரோ

வீழ்ந்-தா-லும் உன் முன்-னா-லே,

காண்-பாய் பா-து-காப்-பே!

பொல்-லாப்-பிற்-கு ந-டுங்-கா-தே,

பே-ரா-பத்-திற்-கு அஞ்-சா-தே.

தே-வ-னின் செட்-டை கீ-ழே

என்-றும் பு-கு-வாய் தஞ்-ச-மே!

3. நீ போ-கும் பா-தை-யெல்-லாம்

கற்-கள் இ-ருந்-தா-லே,

தே-வன்-தாம் நீக்-கு-வா-ரே,

உன் கால் இ-ட-றா-தே!

சிங்-கம் கண்-டு அஞ்-சி-டா-யே,

பாம்-பைக் கா-லால் மி-திப்-பா-யே.

நம் கோட்-டை யெ-கோ-வா-வே,

என்-றும் அ-ளிப்-பார் தஞ்-ச-மே!