பாடல் 130
உயிர் ஓர் அற்புதமே
அச்சடிக்கப்பட்ட பிரதி
1. பச்-சி-ளம் பிள்-ளை, ப-ரு-வ ம-ழை,
சூர்-ய கீற்-று, நெல் நாற்-று, தென்-றல் காற்-று;
தே-வ-னின் ஈ-வே இ-வை-யெல்-லா-மே!
தி-னம் வாழ்-வில் கா-ணும் ம-ஹா அற்-பு-த-மே!
(பல்லவி)
பொன்-னா-ன ப-ரி-சைத் தந்-தா-ரே அன்-பாய்,
அ-வர்-மேல் மெய்-யன்-பு-தான் காட்-டு-வோம், கை-மா-றாய்;
ஈ-வு நம் உ-யி-ரே, ஈட்-ட மு-டி-யா-தே!
தே-வன்-தம் ப-ரி-சே; அற்-பு-த ஜீ-வ-னே!
2. வாழ்க்-கை-யில் சி-லர் நொந்-து-போ-க-லாம்,
செத்-துப்-போ-க நெஞ்-சத்-தில் எண்-ணி-ட-லாம்.
ஆ-னால், அ-வர்-போல் எண்-ண மாட்-டோம் நாம்;
வா-ழும் ஒவ்-வோர் நொ-டி-யு-மே
நன்-றி சொல்-வோம்!
(பல்லவி)
பொன்-னா-ன ப-ரி-சைப் பெற்-றோ-மே அன்-பாய்,
ச-க மாந்-த-ரின்-மேல் அன்-பு காட்-டு-வோம், நன்-றாய்;
ஈ-வு நம் உ-யி-ரே, ஈட்-ட மு-டி-யா-தே!
தே-வன்-தம் ப-ரி-சே; அற்-பு-த ஜீ-வ-னே!
(காண்க: யோபு 2:9; சங். 34:12; பிர. 8:15; மத். 22:37-40; ரோ. 6:23.)