அன்பெனும் பண்பை வளர்த்தல்

1. அண்-டிச்-செல்-வோம் நம் தே-வன் பா-தம்,

அன்-பே மா-சக்-தி-யின் நல்-நா-தம்,

அன்-பு இல்-லை-யேல் நா-மே சூன்-யம்,

அ-னைத்-திற்-கும் அ-து-வே சா-ரம்;

தி-றன்-கள் இ-ருக்-கும் ஏ-ரா-ளம்,

தே-வை-யோ அன்-பு காட்-ட வே-கம்;

மா-றா-த அன்-பை நாம் பே-ணு-வோம்,

யெ-கோ-வா-வை ம-கி-ழச் செய்-வோம்.

2. வே-த சத்-யம் நன்-றாய் சொல்-வோ-மே,

அத்-தோ-டு நின்-றி-ட மாட்-டோ-மே;

அ-ரும் செ-ய-லில், சொல்-லில் நா-மே,

அன்-பாய் இ-த-யம் தொ-டு-வோ-மே.

அன்-பு பெ-ரும் கஷ்-டம் சந்-திக்-கும்,

எல்-லாம் பொ-று-மை-யா-க ஏற்-கும்,

அன்-பு ச-க-லத்-தை-யும் தாங்-கும்,

அன்-பு அ-கி-லத்-தை-யும் வெல்-லும்!