ความเชื่อของเขาเคลื่อนภูเขาได้
นั่นคือพาดหัวข่าวที่หนังสือพิมพ์โครนิกาฉบับวันที่ 7 ธันวาคม 1990 ของบัวโนส ไอเรสได้รายงานการประชุมภาคของพยานพระยะโฮวาซึ่งจัดขึ้นที่สนามฟุตบอลริเวอร์ เพลท และ เวเลส ซาร์สฟิลด์. แน่นอน เป็นความเชื่ออันเข้มแข็งที่กระตุ้นตัวแทนต่างประเทศ 6,000 คนจาก 20 กว่าดินแดนให้มาจนถึงอาร์เจนตินาเพื่อเข้าร่วมการประชุม “ภาษาบริสุทธิ์” กับพี่น้องชาวอาร์เจนตินานับหมื่น ๆ คน. จำนวนนี้รวมทั้งประชาคมหลายแห่งของพยานพระยะโฮวาชาวเกาหลีในอาร์เจนตินาเอง. ตัวแทนต่างประเทศมาจากสหราชอาณาจักร แคนาดา ชิลี ญี่ปุ่น สเปน สหรัฐอเมริกา (รวมอะแลสกา) และประเทศอื่นอีกจำนวนมาก. อะไรกระตุ้นพวกเขา? ความปรารถนาของพวกเขาที่จะสนับสนุนการประชุมนานาชาติครั้งที่สองซึ่งจัดขึ้นที่อาร์เจนตินานั่นเอง.
การอุทิศเบเธลแห่งใหม่
แต่มีกิจการแห่งความเชื่ออันยิ่งใหญ่ได้ลุล่วงเป็นอย่างดีก่อนการประชุมภาค. ในเดือนตุลาคมได้มีการอุทิศสำนักงานสาขาแห่งใหม่ของพยานพระยะโฮวาในอาร์เจนตินา โดยทีโอดอร์ จาราคส์ ผู้บรรยายที่มาเยี่ยมจากคณะกรรมการปกครองของพยานพระยะโฮวา. อาคารชุดหลังใหม่นี้ได้รับการก่อสร้างขึ้นโดยคนงานอาสาสมัครจากต่างประเทศจำนวน 259 คน และชาวอาร์เจนตินาอีก 690 คน. เบเธล หรือ “ราชสำนักของพระเจ้า” ตั้งอยู่บริเวณรอบนอกของเมืองบัวโนส ไอเรสซึ่งมีทิวไม้เรียงรายอยู่สองข้างทาง มีห้องพัก 129 ห้อง และมีห้องอาหารสำหรับ 300 คน. เนื่องจากมีพยานฯกว่า 84,000 คนในอาร์เจนตินาและมีศักยภาพที่จะเพิ่มมากขึ้น จึงไม่ต้องสงสัยว่าอาคารสำนักงานสาขาแห่งใหม่นี้จะเต็มไปด้วยผู้พักอาศัยในไม่ช้า.
“พยานพระยะโฮวากับภาษาบริสุทธิ์”
“ภาษาบริสุทธิ์” ซึ่งเป็นอรรถบทของการประชุมภาคเร้าความสนใจผู้คนมากมาย รวมทั้งตัวแทนต่าง ๆ ของสื่อมวลชน. หนังสือโครนิกาพาดหัวข่าวดังข้างต้นและยกเอาคำนิยามของ “ภาษาบริสุทธิ์” ซึ่งกล่าวโดยผู้บรรยายว่าเป็น “การมีความเข้าใจอย่างถูกต้องเกี่ยวกับความจริงเรื่องพระเจ้าและพระประสงค์ของพระองค์สำหรับมนุษย์และแผ่นดินโลก ดังที่แจ้งไว้ในคัมภีร์ไบเบิล . . . เมื่อไรที่ใครสักคนเรียนที่จะพูดภาษาบริสุทธิ์ เมื่อนั้นวิธีการคิด คำพูด และความประพฤติของเขาจะรวมจุดอยู่ที่การตระหนักถึงพระเจ้าฐานะเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้แต่องค์เดียว.”
มหานครบัวโนส ไอเรส ซึ่งเป็นเมืองที่กระจัดกระจายออกไป มีประชากรกว่า 10 ล้านคน ได้มาทราบเป็นอย่างดีถึงการประชุมภาคที่จัดขึ้นในใจกลางเมืองนี้. ตามอำนาจกฎหมาย ในช่วงระยะเวลาหกวัน มีสปอต 40 วินาทีโฆษณาการประชุมนั้นในวิทยุและโทรทัศน์เป็นประจำ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ. รายการประชุมในวันเสาร์ดึงดูดฝูงชนเนื่องจากการรับบัพติสมาของพยานฯใหม่. ปลายสุดแต่ละด้านของสนามกีฬาทั้งสองแห่ง ผู้เข้าร่วมประชุมจะเห็นสระน้ำสามสระ แต่ถึงจะมี 12 สระก็ยังไม่พอเพื่อจะให้บัพติสมาเสร็จทันเวลาสำหรับการประชุมภาคบ่าย. ดังนั้น จึงมีการโยกย้ายสระที่สนามกีฬาริเวอร์ เพลท ให้ไปพ้นสายตา. ที่ริเวอร์ เพลท มี 1,363 คนรับบัพติสมาและที่เวเลส ซาร์สฟิลด์มี 748 คน รวมยอดทั้งสิ้นถึง 2,111 คน! พาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์โครนิกาอ่านว่า “การแสดงความเชื่ออย่างน่ามหัศจรรย์อีกประการหนึ่งที่ริเวอร์และเวเลส—การรับบัพติสมาของพยาน.” ยอดผู้เข้าร่วมประชุมภาคทั้งสองแห่งมากกว่า 67,000 คน.
รสนิยมจากนานาชาติ
ขณะที่คนใดคนหนึ่งผ่านกลุ่มผู้ฟังที่เต็มไปด้วยสีสัน จะเห็นความแตกต่างภายนอก เนื่องจากเชื้อชาติและวัฒนธรรมปรากฏชัด. พี่น้องหญิงอาร์เจนตินาคนหนึ่งกำลังเพลินอยู่กับเยอบา มาเต คือน้ำชาจิบผ่านบอมบิลลาหลอดโลหะ จากถ้วยไม้ชนิดพิเศษ. ท่ามกลาง 800 คนที่มาจากสเปนมีพี่น้องหญิงหลายคนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์สวยสดงดงามตามดินแดนนั้น. จากกลุ่มชาวญี่ปุ่น 900 คนมีพี่น้องหญิงบางคนแต่งกายตามประเพณีด้วยชุดกิโมโน. ตัวแทนคนหนึ่งจากเม็กซิโกใส่ชุดสีดำและสวมหมวกซอมเบรโรปีกกว้างซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของชาวเม็กซิโก. กระนั้น ทั้ง ๆ ที่มีความแตกต่างภายนอกเหล่านี้ ความเป็นเอกภาพด้านวิญญาณของเขาเห็นได้ชัดเจนสำหรับทุกคนที่ได้ประสบ. ในตอนสิ้นสุดของการประชุม หลายคนได้แลกเปลี่ยนของที่ระลึกกันเช่น—บัตรติดหน้าอกการประชุม ปากกา ไปรษณียบัตร—หรืออะไรก็ตามซึ่งช่วยให้ระลึกถึงสิ่งดีต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้น.
น้ำใจแห่งการประชุมเอ่อล้นถึงสนามบินต่าง ๆ. สิ่งนี้เห็นชัดโดยเฉพาะที่ไมอามี รัฐฟลอริดา สหรัฐ ซึ่งเป็นเมืองที่พี่น้องหลายกลุ่มพบกันโดยบังเอิญขณะที่จับเที่ยวบินเดินทางต่อ. ระหว่างที่เดินทางกลับจากบัวโนส ไอเรส พี่น้องกลุ่มใหญ่จากสหรัฐพบกับกลุ่มพี่น้องญี่ปุ่นซึ่งกำลังเดินทางไปยังเม็กซิโก. จากนั้นไม่นาน ผู้เดินทางชาวอเมริกาทุกคนก็ถูกเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่มีความกระตือรือร้นเหนี่ยวรั้งชวนคุยแบบไม่ยอมให้จากไป. ประชาชนคนอื่นที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างก็พิศวงงงงวยและอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น. ที่จริง เป็นพวกพยานฯกำลังแบ่งปันน้ำใจแห่ง “ภาษาบริสุทธิ์”!
รายการการประชุมและการคบหาสมาคมระหว่างชาติต่าง ๆ ยอดเยี่ยมเสียจนเมื่อสิ้นสุดการประชุมในวันอาทิตย์ ไม่มีใครอยากจะออกจากสนามกีฬา. ฝูงชนนานาชาติที่ชุมนุมกันอยู่ริเริ่มร้องเพลงราชอาณาจักรตามภาษาต่าง ๆ ของพวกเขาโดยไม่มีเสียงดนตรีประกอบและต่างก็โบกผ้าเช็ดหน้าให้แก่กันและกัน. เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไปเกือบชั่วโมงก่อนที่ผู้เข้าร่วมประชุมที่มีความสุขเหล่านี้จะแยกย้ายกันกลับบ้านในที่สุด. ดังช่างภาพหนังสือพิมพ์ชาวอาร์เจนตินาคนหนึ่งซึ่งไม่ค่อยจะประทับใจอะไรง่าย ๆ ให้ความเห็นว่า “เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในอาร์เจนตินา . . . ช่างอบอุ่นและเร้าอารมณ์จริง ๆ!”
[รูปภาพหน้า 21]
มากกว่า 67,000 คนเข้าร่วมการประชุมภาค “ภาษาบริสุทธิ์” ของพยานพระยะโฮวาที่บัวโนส ไอเรส วันที่ 6-9 ธันวาคม 1990
[รูปภาพหน้า 22]
อาคารชุดของสำนักงานสาขาแห่งใหม่ในอาร์เจนตินา พร้อมที่จะบริการพยานฯกว่า 84,000 คน