มหาอุทกภัยที่ลืมไม่ได้
ราว ๆ 4,300 ปีมาแล้ว น้ำท่วมที่ยังความหายนะอย่างใหญ่หลวงได้ท่วมมิดแผ่นดินโลก. ในการโหมซัดอันใหญ่โตมโหฬารครั้งเดียว น้ำนั้นได้กวาดเอาสิ่งมีชีวิตแทบทุกอย่างออกไป. เหตุการณ์นั้นใหญ่โตถึงขนาดที่ทิ้งความประทับใจอันลบไม่ได้ไว้กับมนุษยชาติ และผู้คนแต่ละยุคก็ได้ถ่ายทอดเรื่องราวให้กับคนรุ่นถัดไป.
ราว ๆ 850 ปีภายหลังมหาอุทกภัย โมเซผู้เขียนชาวฮีบรูได้จารึกเรื่องราวเกี่ยวกับน้ำท่วมทั่วแผ่นดินโลกไว้. มีการเก็บรักษาเรื่องนั้นไว้ในพระธรรมเยเนซิศในคัมภีร์ไบเบิล ที่เราสามารถอ่านรายละเอียดที่ชัดราวกับตาเห็นได้ในบท 6 ถึง 8.
เรื่องราวในพระคัมภีร์เกี่ยวกับมหาอุทกภัย
พระธรรมเยเนซิศให้รายละเอียดเหล่านี้ ปรากฏชัดว่าเป็นของประจักษ์พยานคนหนึ่ง: “เมื่อโนฮาอายุได้หกร้อยปี ในเดือนที่สอง วันที่สิบเจ็ดของเดือนนั้น ณ วันนั้นเอง บรรดาตาน้ำและบ่อน้ำพุทั้งหลายได้พลุ่งขึ้นจากบาดาล และช่องฟ้าสวรรค์ก็เปิดออก. น้ำก็มากทวีขึ้นท่วมแผ่นดินถึงสี่สิบวัน หนุนนาวาให้ลอยขึ้นจากแผ่นดิน. น้ำเหล่านั้นยิ่งทวีขึ้นมากบนแผ่นดิน ภูเขาอันสูงที่อยู่ใต้ฟ้าทุกแห่งก็ท่วมหมด.”—เยเนซิศ 7:11, 17, 19.
เกี่ยวกับผลกระทบของมหาอุทกภัยต่อสิ่งมีชีวิตนั้น พระคัมภีร์แจ้งว่า “บรรดาสัตว์ที่ไหวกายเป็นอยู่บนแผ่นดินคือนก สัตว์ใช้ สัตว์ป่ากับสัตว์ทั้งหลายที่เลื้อยคลานบนแผ่นดินและมนุษย์ทั้งปวงก็ตายทั้งสิ้น.” อย่างไรก็ดี โนฮาและบุคคลอื่น ๆ อีกเจ็ดคนรอดชีวิต พร้อมกันกับสัตว์ป่า สัตว์ปีก และสิ่งที่ไหวกายได้บนพื้นแผ่นดินทุกชนิด ซึ่งเอาไปเป็นตัวอย่าง. (เยเนซิศ 7:21, 23) ทั้งหมดได้รับการคุ้มครองไว้ในนาวาขนาดใหญ่โตที่ลอยน้ำซึ่งยาวราว ๆ 133 เมตร, กว้าง 22 เมตร, และสูง 13 เมตร. เนื่องจากหน้าที่อย่างเดียวของนาวาคือกันน้ำได้และลอยอยู่เฉย ๆ นาวาจึงไม่มีท้องกลม, หัวเรือแหลม, อุปกรณ์ขับเคลื่อน, หรือเครื่องมือสำหรับคัดท้าย. นาวาของโนฮาเป็นเพียงยานสี่เหลี่ยมผืนผ้าคล้ายหีบ.
ห้าเดือนหลังจากน้ำท่วมใหญ่เริ่มต้น นาวาได้มาติดอยู่บนภูเขาอะราราด ตั้งอยู่ในตุรกีตะวันออกในปัจจุบัน. โนฮากับครอบครัวได้ออกจากนาวามาสู่บนพื้นดินแห้งหนึ่งปีหลังจากมหาอุทกภัยได้เริ่มขึ้น และตั้งต้นกิจวัตรปกติของชีวิตอีกครั้ง. (เยเนซิศ 8:14-19) ในที่สุด มนุษยชาติได้เพิ่มทวีขึ้นมากพอที่จะเริ่มสร้างเมืองบาเบลและหอสูงอันฉาวโฉ่ใกล้แม่น้ำยูเฟรติส. จากที่นั่นประชาชนค่อย ๆ กระจัดกระจายไปตลอดทุกส่วนของแผ่นดินโลก คราวเมื่อพระเจ้าทรงกระทำให้ภาษาของมนุษยชาติสับสน. (เยเนซิศ 11:1-9) แต่เกิดอะไรขึ้นกับนาวา?
การสืบค้นหานาวา
ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 มีความพยายามมากมายที่จะค้นหานาวาบนภูเขาอะราราด. ภูเขานี้มียอดที่เด่นอยู่สองยอด ยอดหนึ่งสูง 5,165 เมตร และอีกยอดหนึ่งสูง 3,914 เมตร. ยอดที่สูงกว่าในสองยอดนี้มีหิมะปกคลุมอยู่ตลอดชั่วนาตาปี. เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพดินฟ้าอากาศที่เกิดขึ้นภายหลังมหาอุทกภัย นาวาคงถูกฝังโดยหิมะในไม่ช้าไม่นาน. นักสำรวจบางคนเชื่ออย่างมั่นใจว่านาวายังคงอยู่ที่นั่น ฝังลึกอยู่ในแม่น้ำน้ำแข็ง. พวกเขาอ้างว่ามีช่วงเวลาที่น้ำแข็งละลายพอที่จะเปิดโอกาสให้ส่วนประกอบของนาวาโผล่ออกมาชั่วคราว.
หนังสือการสืบค้นหานาวาของโนฮา (ภาษาอังกฤษ) อ้างอิงถึงจอร์ช ฮาโกพยัน ชาวอาร์มีเนียซึ่งได้อ้างว่าเขาปีนภูเขาอะราราดแล้วได้เห็นนาวาในปี 1902 และอีกครั้งในปี 1904. ในการไปเยือนครั้งแรก เขากล่าวว่า เขาได้ปีนขึ้นไปบนหลังคาของนาวาอย่างแท้จริง. “ผมยืนตรง แล้วสำรวจดูเรือโดยตลอด. มันยาว. ความสูงราว ๆ 12 เมตร.” เกี่ยวกับการสังเกตในการไปเยือนครั้งหลังของเขานั้น เขากล่าวว่า “ผมไม่เห็นส่วนโค้งจริง ๆ แต่อย่างใดเลย. มันไม่เหมือนเรืออื่นใดที่ผมเคยเห็น. มันดูคล้ายเรือบรรทุกท้องแบนมากกว่า.”
ตั้งแต่ปี 1952 ถึงปี 1969 เฟอร์นานด์ นาวาร์รา ได้ออกความพยายามสี่ครั้งเพื่อจะหาหลักฐานของนาวา. ในการเดินทางครั้งที่สามไปยังภูเขาอะราราด เขาได้เจาะทางไปถึงก้นของรอยร้าวในแม่น้ำน้ำแข็งที่ซึ่งเขาพบไม้สีดำชิ้นหนึ่งฝังอยู่ในน้ำแข็ง. เขากล่าวว่า “มันต้องยาวมากทีเดียว และบางทียังคงติดอยู่กับส่วนอื่น ๆ แห่งโครงสร้างของเรือ. ผมเพียงแต่ตัดตามลายไม้ได้เท่านั้นจนกระทั่งผมตัดออกมาชิ้นหนึ่งยาวประมาณ 1.5 เมตร.”
ศาสตราจารย์ริชาร์ด บลิสส์ หนึ่งในพวกผู้เชี่ยวชาญซึ่งได้ตรวจสอบไม้นั้นกล่าวว่า “ตัวอย่างไม้ของนาวาร์ราเป็นคานของสิ่งก่อสร้างและอาบด้วยยางมะตอย. ไม้นั้นมีการประกบติดด้วยการสอดใส่เดือย. และมีการตัดไม้นั้นและทำให้เป็นสี่เหลี่ยมด้วยมืออย่างแน่นอน.” อายุโดยประมาณของไม้นั้นถูกกำหนดไว้ราว ๆ สี่หรือห้าพันปี.
แม้จะมีการออกความพยายามเพื่อค้นหานาวาบนภูเขาอะราราดก็ตาม ข้อพิสูจน์อันแน่ชัดที่ว่านาวาเคยผ่านพ้นน้ำท่วมที่ก่อความเปลี่ยนแปลงอย่างขนาดใหญ่นั้นมีอยู่ในบันทึกอันเป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นในพระธรรมเยเนซิศของคัมภีร์ไบเบิล. การยืนยันของบันทึกนั้นอาจเห็นได้ในตำนานจำนวนมากมายเรื่องน้ำท่วมที่มีอยู่ท่ามกลางคนโบราณตลอดทั่วโลก. จงพิจารณาพยานหลักฐานของพวกเขาในบทความถัดไป.
[รูปภาพหน้า 4, 5]
นาวามีความจุเท่ากับรถไฟบรรทุกสินค้าสิบขบวนที่แต่ละขบวนมีตู้สินค้าแบบอเมริกันราว ๆ 25 ตู้!