คุณจำได้ไหม?
คุณได้พบไหมว่าหอสังเกตการณ์ ฉบับต่าง ๆ ที่ออกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้มีคุณค่าใช้การได้สำหรับคุณ? ถ้าอย่างนั้น น่าจะลองทดสอบความจำของคุณด้วยคำถามต่อไปนี้:
▫ หากเรามีความคิดใด ๆ แวบขึ้นมาในเชิงผิดศีลธรรม เราควรจะทำประการใด?
เราควรจะเปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่นทันที, ออกไปเดินเล่น, อ่านหนังสือ, หรือทำงานบ้าน. การอธิษฐานก็เป็นเครื่องช่วยที่มีพลังในสถานการณ์เช่นนั้นด้วย. (บทเพลงสรรเสริญ 62:8)—15/4 หน้า 17.
▫ ทำไมเยาวชนจึงควรระมัดระวังประเภทของดนตรีที่เขาฟัง?
ดนตรีมีอำนาจกระตุ้น, ดึงดูดใจคน, และมีพลังจูงใจ. เนื่องจากดนตรีหลายประเภทซึ่งเป็นที่นิยมกันมีคำพูดเสียดสีและส่อไปในทางผิดศีลธรรม เป็นการง่ายที่จะเห็นว่าต้องมีความระมัดระวังอย่างยิ่งในการเลือกแผ่นเสียง, เทป, และแผ่นดิสก์.—15/4 หน้า 20-21.
▫ คำกล่าวที่ว่า “การประทับของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา” หมายถึงอะไร? (1 เธซะโลนิเก 5:23)
วลีนี้ใช้หมายถึงการที่พระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จประทับอย่างไม่ปรากฏแก่ตาในฐานะเป็นกษัตริย์ตั้งแต่ปี 1914 เป็นต้นมา และภายหลังพระองค์ขึ้นครองราชย์ในสวรรค์. (บทเพลงสรรเสริญ 110:1, 2)—1/5 หน้า 11.
▫ การที่พระยะโฮวาชำระพระวิหารฝ่ายวิญญาณของพระองค์นั้นเพื่อจุดประสงค์อะไร? (มาลาคี 3:1-4)
พระยะโฮวาทรงประสงค์จะให้พระวิหารของพระองค์อยู่ในสภาพสะอาด เพื่อว่าเมื่อนำผู้นมัสการจำนวนมากซึ่งมีความหวังทางแผ่นดินโลกเข้ามาที่นี่ พวกเขาจะพบแหล่งที่เทิดทูนสากลบรมเดชานุภาพของพระองค์ เป็นแหล่งที่พระนามของพระองค์เป็นที่นับถืออันบริสุทธิ์และมีการเชื่อฟังกฎหมายอันเที่ยงตรงของพระองค์.—1/5 หน้า 16.
▫ “ทรัพย์สมบัติทั้งสิ้น” ที่พระเยซูคริสต์ทรงให้ไว้กับทาสที่ได้รับการแต่งตั้งนั้นมีอะไรบ้าง? (มัดธาย 24:45-47)
“ทรัพย์สมบัติทั้งสิ้น” เหล่านี้หมายถึงสิ่งฝ่ายวิญญาณทุกอย่างบนแผ่นดินโลกที่ได้กลายเป็นสมบัติของพระคริสต์เกี่ยวข้องกับอำนาจของพระองค์ในฐานะเป็นกษัตริย์ฝ่ายสวรรค์. สิ่งนี้จะรวมถึงหน้าที่มอบหมายที่จะทำให้คนเป็นสาวกของพระคริสต์จากชนทุกชาติ. (มัดธาย 28:19, 20)—1/5 หน้า 17.
▫ ผู้ปกครองคริสเตียนแสดง “ความเต็มใจ” ในการบำรุงเลี้ยงอย่างไร ตามคำกล่าวของเปโตรที่ 1 เปโตร 5:2?
ผู้ปกครองคริสเตียนที่เอาใจใส่แกะย่อมทำการบำรุงเลี้ยงอย่างเต็มใจ ด้วยเจตจำนงเสรีของตน, ภายใต้การชี้นำของพระเยซูคริสต์ ผู้บำรุงเลี้ยงที่ดี. การรับใช้อย่างเต็มใจยังหมายความอีกว่า คริสเตียนผู้บำรุงเลี้ยงยอมตัวให้แก่สิทธิอำนาจของพระยะโฮวาและสำแดงความนับถือต่อการจัดเตรียมตามระบอบของพระเจ้า.—15/5 หน้า 20
▫ พระเยซูทรงหมายความว่าอะไรเมื่อพระองค์ตรัสว่าผู้ใดที่ติดตามพระองค์ต้อง “ปฏิเสธตัวเอง”? (มัดธาย 16:24)
ที่จะ ‘ปฏิเสธตัวเอง’ หมายถึงว่าคุณสละการเป็นเจ้าของตัวเองและมอบไว้กับพระยะโฮวา. (1 โกรินโธ 6:19, 20) ทั้งนี้ย่อมหมายความว่าคุณไม่ดำเนินชีวิตเพื่อตัวเอง แต่เพื่อเป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า. (โรม 14:8)—1/6 หน้า 9.
▫ ต้องมีอะไรบ้างเพื่อทำให้คนเรามีความสุข?
การมีสัมพันธภาพที่ดีกับพระยะโฮวาและการหมกมุ่นในงานรับใช้พระองค์เสมอนำความสุขที่แท้จริงมาสู่ชีวิตคนเรา.—1/6 หน้า 22.
▫ เหตุใดพระยะโฮวาทรงอนุญาตให้อับราฮามพูดอย่างสะดวกใจเกี่ยวกับพระประสงค์ของพระองค์ที่จะทำลายเมืองโซโดม? (เยเนซิศ 18:22-32)
เหตุผลหนึ่งก็คือว่าอับราฮามเป็นมิตรของพระเจ้า. (ยาโกโบ 2:23) นอกจากนี้ พระยะโฮวาทรงทราบความรู้สึกเป็นทุกข์ร้อนของอับราฮาม. พระเจ้าทรงทราบว่า โลตหลานชายอับราฮามอาศัยอยู่ในเมืองโซโดม และอับราฮามเป็นห่วงในความปลอดภัยของเขา. ด้วยเหตุผลเหล่านี้พระยะโฮวาเต็มพระทัยตอบคำถามต่าง ๆ ของอับราฮามเกี่ยวกับพระประสงค์ของพระองค์ที่จะทำลายเมืองโซโดม.—15/6 หน้า 16.
▫ การปฏิรูปของโปรเตสแตนต์ในศตวรรษที่ 16 หมายถึงการกลับมาหาศาสนาคริสเตียนแท้ไหม?
เปล่าเลย แทนที่จะนำศาสนาคริสเตียนแท้กลับมา การปฏิรูปนั้นก่อให้เกิดคริสต์จักรระดับชาติหรือระดับท้องถิ่นจำนวนมากมายที่ได้ประจบประแจงรัฐทางการเมืองและสนับสนุนรัฐต่าง ๆ อย่างแข็งขันในสงคราม.—1/7 หน้า 10-11.
▫ “ทรัพย์สมบัติในสวรรค์” ที่พระเยซูทรงกล่าวไว้ที่มัดธาย 6:20 นั้นคืออะไร?
เป็นทรัพย์สมบัติที่ไม่มีวันร่วงโรย ซึ่งรวมถึงการมีชื่อเสียงดีกับพระยะโฮวาและมีประวัติงานรับใช้ฝ่ายคริสเตียนที่ซื่อสัตย์. สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่พระยะโฮวาไม่ทรงลืม. (เฮ็บราย 6:10)—1/7 หน้า 32.
▫ คุณสมบัติอะไรบ้างที่เปโตรกล่าวถึงว่าเป็นปัจจัยสำคัญต่อความเชื่อของเรา? (2 เปโตร 1:5-7)
เปโตรกล่าวว่าคุณความดี, ความรู้, การรู้จักบังคับตน, ความอดทน, ความเลื่อมใสในพระเจ้า, ความรักชอบฉันพี่น้อง, และความรักควรเพิ่มเข้ากับความเชื่อของเรา.—15/7 หน้า 13.
▫ คำเตือนอะไรสำหรับผู้รับใช้ของพระเจ้ามีอยู่ในเรื่องบาปที่ดาวิดได้กระทำกับบัธเซบะ? (2 ซามูเอล 11:2-4)
ถึงแม้ดาวิดมีอิสระที่จะเพลิดเพลินอยู่ภายในขอบข่ายแห่งการสมรสของท่านเอง แต่ท่านได้ปล่อยให้ความปรารถนาทางเพศอันเป็นที่ต้องห้ามนั้นเพิ่มมากขึ้น. ครั้นเห็นว่าภรรยาอูรียาสวยต้องตาต้องใจเสียจริง ๆ ท่านก็เพริดไปทั้งความคิดและการกระทำที่จะหาความเพลิดเพลินในแบบลักลอบกับนาง. เหตุการณ์อย่างเดียวกันนี้อาจเกิดขึ้นกับผู้รับใช้ของพระเจ้าคนใดคนหนึ่งก็ได้หากเขาไม่หลีกเลี่ยงความโลภแบบนี้. (ยาโกโบ 1:14, 15)—1/8 หน้า 14.