พระเยซูทรงช่วยให้รอด—โดยวิธีใด?
“พระเยซูทรงช่วยให้รอด!” “พระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา!” ในหลายประเทศทั่วโลก ข้อความดังกล่าวปรากฏอยู่บนผนังของอาคารต่าง ๆ และตามที่สาธารณะอื่น ๆ. คนนับล้านเชื่ออย่างจริงใจว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา. หากคุณถามเขาว่า “พระเยซูช่วยเราให้รอดโดยวิธีใด?” เขาคงจะตอบว่า “พระเยซูสิ้นพระชนม์แทนเรา” หรือไม่ก็ “พระเยซูสิ้นพระชนม์เพราะบาปของเรา.” ใช่ การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูทำให้เป็นไปได้ที่เราจะได้รับการช่วยให้รอด. แต่ความตายของคนคนเดียวจะชดใช้บาปของคนเป็นอันมากได้อย่างไร? หากมีคนถามคุณว่า “ความตายของพระเยซูจะช่วยเราได้อย่างไร?” คุณจะตอบเช่นไร?
สำหรับคำถามนี้ คัมภีร์ไบเบิลให้คำตอบแบบที่ง่าย ๆ แต่ก็ชัดเจนและเต็มด้วยความหมาย. แต่เพื่อเข้าใจความสำคัญของการวายพระชนม์ของพระเยซู ก่อนอื่นเราต้องมองดูชีวิตและความตายของพระเยซูว่าเป็นวิธีแก้สำหรับปัญหาที่ยากมากอย่างหนึ่ง. เฉพาะการทำเช่นนี้เท่านั้นเราจึงสามารถเข้าใจอย่างถูกต้องเกี่ยวกับคุณค่าอันใหญ่ยิ่งแห่งความตายของพระเยซู.
โดยการให้พระเยซูสละชีวิตนั้น พระเจ้าทรงจัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่ออาดามทำบาป. บาปนั้นช่างเป็นเรื่องน่าเศร้าเสียนี่กระไร! ผู้ชายคนแรกสุดกับฮาวา ภรรยาของเขา เป็นคนสมบูรณ์. สวนเอเดนที่สวยงามเป็นบ้านของเขาทั้งสอง. พระเจ้าทรงมอบงานที่มีความหมายให้เขาในการดูแลรักษาบ้านที่เป็นสวนนั้น. ทั้งสองต้องดูแลสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ บนแผ่นดินโลกด้วยความรัก. และขณะที่มนุษย์เพิ่มทวีขึ้นและทำให้แผ่นดินโลกเต็มด้วยผู้คนประเภทเดียวกับเขานับล้าน ๆ เขาต้องขยายอุทยานจนเต็มแผ่นดินโลก. (เยเนซิศ 1:28) เขามีงานที่ให้ความเพลิดเพลินและน่าตื่นเต้นเสียจริง ๆ! นอกจากนี้ ทั้งสองมีมิตรภาพที่เปี่ยมด้วยความรักต่อกัน. (เยเนซิศ 2:18) เขาไม่ขาดอะไรเลย. เขาทั้งสองมีโอกาสจะได้ชีวิตถาวรที่มีความสุข.
ยากที่จะนึกภาพว่าอาดามและฮาวาจะทำบาปได้อย่างไร. แต่มนุษย์คู่แรกได้ขืนอำนาจพระองค์ผู้นั้นที่ได้สร้างตัวเขาเอง ซึ่งก็คือพระยะโฮวาพระเจ้า. โดยใช้งู ซาตานพญามารบุคคลวิญญาณได้ล่อลวงฮาวาให้ไม่เชื่อฟังพระยะโฮวา และอาดามก็ได้ทำตามเธอ.—เยเนซิศ 3:1-6.
ไม่มีข้อสงสัยในเรื่องที่ว่าพระผู้สร้างจะทรงทำประการใดกับอาดามและฮาวา. พระองค์ทรงชี้ชัดเรื่องผลของการไม่เชื่อฟังอยู่แล้วโดยตรัสว่า “จากต้นไม้ทุกต้นในสวนเจ้ากินได้จนเป็นที่พอใจ. ส่วนต้นไม้เกี่ยวกับความรู้เรื่องความดีและความชั่วนั้นเจ้าอย่ากินจากต้นนั้น เพราะว่าในวันซึ่งเจ้ากินจากต้นนั้นเจ้าจะตายเป็นแน่.” (เยเนซิศ 2:16, 17, ล.ม.) ตอนนี้ คำถามที่มีความสำคัญมากกว่าต้องได้รับคำตอบ.
มนุษยชาติเผชิญปัญหายุ่งยาก
บาปดั้งเดิมได้ก่อปัญหาที่แก้ยากสำหรับมนุษยชาติ. อาดามได้เริ่มต้นชีวิตฐานะเป็นมนุษย์สมบูรณ์. ฉะนั้น ลูกหลานของเขาอาจสามารถเพลิดเพลินกับชีวิตนิรันดร์ที่สมบูรณ์. อย่างไรก็ตาม อาดามได้ทำบาปก่อนเขาจะมีบุตร. เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งสิ้นยังคงอยู่ในบั้นเอวของอาดามเมื่อเขาถูกพิพากษาลงโทษ: “เจ้าจะหากินด้วยเหงื่อไหลโซมหน้ากว่าเจ้าจะกลับเป็นดิน; เพราะเจ้าบังเกิดมาแต่ดินเจ้าเป็นแต่ผงคลีดิน, และจะต้องกลับเป็นผงคลีดินอีก.” (เยเนซิศ 3:19) ดังนั้น เมื่ออาดามทำบาปและเริ่มตายดังที่พระเจ้าตรัสว่าจะเป็นเช่นนั้น มวลมนุษยชาติจึงได้รับการพิพากษาลงโทษถึงตายด้วยกันกับเขา.
เหมาะสมที่อัครสาวกเปาโลได้เขียนในภายหลังว่า “บาปเข้ามาในโลกโดยทางคนคนเดียว [อาดาม] และความตายเข้ามาโดยทางบาป และด้วยเหตุนั้นความตายจึงลามถึงคนทั้งปวงเพราะพวกเขาล้วนได้ทำบาป.” (โรม 5:12, ล.ม.) ถูกแล้ว เนื่องจากบาปดั้งเดิม ลูกหลานที่ควรจะเกิดมาสมบูรณ์พร้อมด้วยโอกาสที่จะมีชีวิตไม่สิ้นสุด จึงเกิดมาพร้อมด้วยความคาดหวังที่จะต้องเจ็บป่วย, ชรา, และตาย.
อาจมีบางคนพูดว่า “นั่นไม่ยุติธรรม. เราไม่ได้เลือกที่จะขัดขืนพระเจ้า แต่อาดามเป็นคนเลือก. ทำไมเราจะต้องมาสูญเสียโอกาสที่จะได้ชีวิตนิรันดร์และมีความสุข?” เราทราบว่าหากศาลตัดสินให้จำคุกบุตรเนื่องจากบิดาได้ขโมยรถยนต์แล้ว บุตรคงจะบ่นคร่ำครวญได้อย่างที่ฟังขึ้นว่า “นั่นไม่ยุติธรรม! ผมไม่ได้ทำอะไรผิด.”—พระบัญญัติ 24:16.
โดยการชักชวนชายหญิงคู่แรกให้ทำบาป ซาตานอาจลงความเห็นว่ามันจะทำให้พระเจ้าอยู่ในสภาพการณ์หมดหนทาง. พญามารได้จู่โจมตั้งแต่ตอนเริ่มต้นประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทีเดียว—ก่อนที่เด็กคนใด ๆ เกิดมา. ตอนที่อาดามทำบาป คำถามสำคัญคือ พระยะโฮวาจะทรงทำประการใดกับลูกหลานที่อาดามและฮาวาจะให้กำเนิดมานั้น?
พระยะโฮวาพระเจ้าได้ทรงทำสิ่งที่เที่ยงธรรมและยุติธรรม. อะลีฮูบุรุษผู้ชอบธรรมได้ประกาศว่า “พระเจ้าจะทรงกระทำการชั่วนั้นเป็นไปไม่ได้; และท่านผู้ทรงฤทธิ์จะทรงกระทำผิด [“อยุติธรรม,” ล.ม.] ก็เป็นไปไม่ได้เลย.” (โยบ 34:10) และผู้พยากรณ์โมเซได้เขียนเกี่ยวกับพระยะโฮวาว่า “พระองค์เป็นศิลา กิจการของพระองค์สมบูรณ์พร้อม เพราะทางทั้งปวงของพระองค์ยุติธรรม. พระเจ้าแห่งความซื่อสัตย์ ซึ่งกับพระองค์นั้นไม่มีความอยุติธรรม; พระองค์ทรงชอบธรรมและซื่อตรง.” (พระบัญญัติ 32:4, ล.ม.) วิธีแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเนื่องจากบาปของอาดามซึ่งพระเจ้าเที่ยงแท้ทรงจัดเตรียมนั้นมิได้ทำให้เราเสียโอกาสในเรื่องชีวิตนิรันดร์บนแผ่นดินโลกที่เป็นอุทยาน.
พระเจ้าทรงเตรียมการไว้สำหรับทางแก้ที่สมบูรณ์พร้อม
ขอพิจารณาทางแก้ที่พระเจ้าทรงเสนออย่างชัดเจนในคำพิพากษาที่พระองค์ทรงแจ้งแก่ซาตานพญามาร. พระยะโฮวาตรัสกับซาตานว่า “เราจะให้เจ้ากับหญิง [องค์การของพระเจ้าทางภาคสวรรค์] และพงศ์พันธุ์ของเจ้า [โลกที่อยู่ใต้อำนาจควบคุมของซาตาน] กับพงศ์พันธุ์ของนาง [พระเยซูคริสต์] เป็นศัตรูกัน. เขาจะบดขยี้หัวของเจ้า [ซาตาน] และเจ้าจะบดขยี้ส้นเท้าของเขา [การสิ้นพระชนม์ของพระเยซู].” (เยเนซิศ 3:15, ล.ม.) ในคำพยากรณ์แรกนี้ของคัมภีร์ไบเบิล พระยะโฮวาตรัสพาดพิงถึงพระประสงค์ของพระองค์ที่จะให้พระบุตรองค์วิญญาณของพระองค์ทางภาคสวรรค์เสด็จมายังแผ่นดินโลกเพื่อมีชีวิตเป็นมนุษย์สมบูรณ์เยซูและจากนั้นก็สิ้นพระชนม์—ถูกบดขยี้ส้นเท้า—ในสภาพที่ไม่มีบาปนั้น.
เหตุใดพระเจ้าประสงค์ความตายของมนุษย์สมบูรณ์? เอาละ พระยะโฮวาพระเจ้าตรัสว่า โทษจะเป็นเช่นไรถ้าอาดามทำบาป? โทษนั้นคือความตายมิใช่หรือ? (เยเนซิศ 2:16, 17) อัครสาวกเปาโลเขียนว่า “ค่าจ้างที่บาปจ่ายคือความตาย.” (โรม 6:23, ล.ม.) อาดามจ่ายสำหรับบาปของเขาด้วยความตายของตัวเอง. เขาได้รับชีวิต แต่กลับเลือกที่จะทำบาป เขาจึงตายเนื่องด้วยนี่เป็นการลงโทษสำหรับบาปของเขา. (เยเนซิศ 3:19) จะว่าอย่างไรกับการปรับโทษที่เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งสิ้นต้องทนเอาเนื่องจากบาปนั้น? ความตายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อจะไถ่บาปของพวกเขา. แต่ความตายของผู้ใดล่ะจะสามารถปิดคลุมการล่วงละเมิดของมวลมนุษยชาติได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย?
กฎหมายของพระเจ้าสำหรับชาติยิศราเอลโบราณเรียกร้องเอา “ชีวิตแทนชีวิต.” (เอ็กโซโด 21:23) ตามหลักการที่ถูกต้องตามกฎหมายนี้ ความตายที่ปิดคลุมการล่วงละเมิดของมนุษยชาติจะต้องมีคุณค่าเท่ากับสิ่งที่อาดามได้ทำให้สูญเสียไป. เฉพาะแต่ความตายของมนุษย์สมบูรณ์อีกคนหนึ่งเท่านั้นจะจ่ายค่าจ้างของบาปได้. พระเยซูทรงเป็นผู้นั้นแหละ. ที่จริง พระเยซูทรงเป็น “ค่าไถ่อันมีค่าเท่าเทียมกัน” สำหรับการช่วยมวลมนุษยชาติที่สืบเชื้อสายมาจากอาดามซึ่งไถ่ได้นั้นให้รอด.—1 ติโมเธียว 2:6, ล.ม.; โรม 5:16, 17.
ความตายของพระเยซูมีคุณค่ามากมาย
ความตายของอาดามไม่มีคุณค่าอะไร เขาสมควรต้องตายเนื่องจากบาปของเขา. อย่างไรก็ตาม ความตายของพระเยซูมีคุณค่ามากมายเพราะพระองค์สิ้นพระชนม์ในสภาพที่ปราศจากบาป. พระยะโฮวาพระเจ้ารับเอาคุณค่าแห่งชีวิตสมบูรณ์ของพระเยซูได้ในฐานะเป็นค่าไถ่สำหรับลูกหลานที่เชื่อฟังของอาดามผู้ผิดบาป. และคุณค่าแห่งเครื่องบูชาของพระเยซูใช่ว่ามีผลแค่การชดใช้สำหรับบาปในอดีตของเราเท่านั้น. หากมีผลแค่นั้น เราก็คงไม่มีอนาคต. เนื่องจากเกิดมาในความบาป เราต้องทำผิดอีกแน่. (บทเพลงสรรเสริญ 51:5) เรารู้สึกขอบพระคุณสักเพียงไรที่การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูทำให้เรามีโอกาสได้รับสภาพสมบูรณ์ที่พระยะโฮวาทรงมุ่งหมายไว้แต่แรกสำหรับลูกหลานของอาดามและฮาวา!
อาจเปรียบอาดามได้กับบิดาที่ตายไปแล้วทิ้งพวกเราให้อยู่ในสภาพมีหนี้สิน (บาป) ท่วมตัวซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้ที่เราจะหลุดพ้นจากหนี้นั้น. ในอีกด้านหนึ่ง พระเยซูเป็นเหมือนบิดาที่ดีซึ่งตายแล้วทิ้งมรดกมากมายไว้ให้เราซึ่งไม่เพียงปลดหนี้ก้อนโตที่อาดามทำให้เราต้องแบกภาระไว้เท่านั้น แต่ยังจัดเตรียมให้เรามีมากพอที่จะเลี้ยงตัวได้ตลอดกาล. ความตายของพระเยซูไม่เพียงเป็นการยกเลิกบาปในอดีตเท่านั้น แต่เป็นการจัดเตรียมอันน่าพิศวงสำหรับอนาคตของเราด้วย.
พระเยซูทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของมนุษยชาติ เพราะพระองค์สิ้นพระชนม์แทนเรา. และความตายของพระองค์ช่างเป็นการจัดเตรียมที่มีค่าอะไรเช่นนี้! เมื่อเรามองดูเรื่องนี้ว่าเป็นส่วนหนึ่งแห่งวิธีแก้ของพระเจ้าสำหรับปัญหาที่ยุ่งยากเกี่ยวกับบาปของอาดาม ความเชื่อของเราในพระยะโฮวาและในวิธีที่พระองค์ทำสิ่งต่าง ๆ นั้นก็ได้รับการเสริมให้มั่นคง. ถูกแล้ว ความตายของพระเยซูเป็นวิธีการช่วย “ทุกคนที่สำแดงความเชื่อ” ในพระองค์ให้พ้นจากบาป, โรคภัยไข้เจ็บ, วัยชรา, และความตายนั้นเอง. (โยฮัน 3:16, ล.ม.) คุณขอบพระคุณพระเจ้าไหมสำหรับการจัดเตรียมด้วยความรักเช่นนี้เพื่อความรอดของเรา?
[ภาพหน้า 5]
อาดามนำบาปและความตายมาสู่มนุษยชาติ
[ภาพหน้า 6]
พระยะโฮวาทรงจัดเตรียมวิธีแก้ที่สมบูรณ์พร้อม