แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม
วันที่ 19-25 กันยายน
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | สดุดี 135-141
ขุดค้นหาความรู้ที่มีค่าของพระเจ้า
it-1-E น. 783 ว. 5
อพยพ
การแสดงอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระยะโฮวาเป็นการยกย่องชื่อของพระองค์และเป็นการช่วยชาวอิสราเอลให้รอด เมื่อชาวอิสราเอลขึ้นจากทะเลแดงทางฝั่งตะวันออกอย่างปลอดภัย โมเสสนำชาวอิสราเอลร้องเพลง และมิเรียมผู้พยากรณ์หญิงก็ตีกลองแทมบูรินและพาพวกผู้หญิงเต้นรำตามเพลงที่ผู้ชายร้อง (อพย 15:1, 20, 21) ชาวอิสราเอลรอดพ้นจากศัตรูของพวกเขาได้อย่างสิ้นเชิงแล้ว และตอนที่พวกอิสราเอลออกจากอียิปต์ ทั้งคนและสัตว์ป่าก็ไม่ทำอันตรายพวกเขา แม้แต่สุนัขก็ไม่ขู่หรือกัด (อพย 11:7) หนังสืออพยพไม่ได้บอกว่าฟาโรห์ลงไปในทะเลแดงกับกองทัพของเขาและเสียชีวิตหรือไม่ แต่สดุดี 136:15 บอกว่าพระยะโฮวา “เหวี่ยงฟาโรห์กับกองทัพลงในทะเลแดง”
วันที่ 26 กันยายน-2 ตุลาคม
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | สดุดี 142-150
ขุดค้นหาความรู้ที่มีค่าของพระเจ้า
it-2-E น. 448
ปาก
ปากเป็นอวัยวะที่พระเจ้าสร้างขึ้นเพื่อรับอาหารก่อนจะลงไปถึงกระเพาะ และสำหรับมนุษย์ ปากมีไว้เพื่อพูดคุยด้วย ดังนั้น เราควรพูดในสิ่งที่ทำให้พระยะโฮวาได้รับการสรรเสริญ (สด 34:1; 51:15; 71:8; 145:21) ผู้แต่งเพลงสดุดีประกาศว่าทุกสิ่งที่มีลมหายใจขอให้สรรเสริญพระยะโฮวา ดังนั้น มนุษย์ต้องใช้ปากสรรเสริญพระเจ้าเพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไป อัครสาวกเปาโลอธิบายว่า การมีความเชื่อในพระเจ้าและลูกชายของพระองค์ แม้จะมีความเชื่อจากหัวใจก็ยังไม่พอ ความเชื่อต้องควบคู่ไปกับการประกาศอย่างเปิดเผย ถ้าต้องการได้รับความรอด—สด 150:6; รม 10:10
พระยะโฮวาสามารถใส่คำพูดที่พระองค์ต้องการไว้ในปากของผู้รับใช้พระองค์ได้เพื่อจะทำให้ความประสงค์ของพระองค์เป็นจริง และพระองค์ก็มีสิทธิ์และอำนาจที่จะทำได้ฐานะพระผู้สร้าง พระองค์ทำอย่างนั้นกับผู้พยากรณ์ของพระองค์โดยใช้วิธีดลใจพวกเขา (อพย 4:11, 12, 15; ยรม 1:9) ครั้งหนึ่ง พระองค์ถึงกับทำให้สัตว์ที่พูดไม่ได้ เช่น ลา สามารถพูดได้ (กดว 22:28, 30; 2ปต 2:15, 16) ทุกวันนี้ ผู้รับใช้พระเจ้าสามารถพูดคำสอนของพระเจ้าได้ แม้พระเจ้าจะไม่ได้ดลใจพวกเขา แต่พวกเขาก็สามารถใช้ถ้อยคำที่ได้รับการดลใจของพระองค์เพื่อพร้อมจะทำงานที่ดีทุกอย่าง (2ทธ 3:16, 17) พวกเขาไม่ต้องรอให้พระคริสต์มาประกาศข่าวดีเอง และไม่ต้องไปหาข่าวดีที่จะประกาศจากที่อื่น พวกเขามีข่าวดีนั้นอยู่แล้ว เห็นได้จากข้อคัมภีร์ที่บอกว่า “ถ้อยคำนั้นอยู่ใกล้คุณ อยู่ในปากและในใจของคุณ”—รม 10:6-9; ฉธบ 30:11-14
มีอำนาจชี้เป็นชี้ตาย การใช้คำพูดอย่างเหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญมาก และพระยะโฮวาก็ต้องการให้เป็นอย่างนั้น คำของพระองค์บอกว่า “คนดีจะพูดให้คนได้ชีวิต” (สภษ 10:11) ดังนั้น เราต้องระวังคำพูดให้ดี (สด 141:3; สภษ 13:3; 21:23) คนโง่ที่พูดไม่คิดอาจทำให้ตัวเองพินาศ (สภษ 10:14; 18:7) พระเจ้าบอกว่าทุกคนต้องรับผิดชอบคำพูดของตัวเอง (มธ 12:36, 37) บางคนอาจพูดโดยไม่คิดและรีบร้อนสาบาน (ปญจ 5:4-6) เขาอาจพูดยกยอปอปั้นคนหนึ่งมากจนทำให้คนนั้นเสียคน และตัวเขาเองก็ควรถูกตำหนิ (สภษ 26:28) คนเราต้องระวังคำพูดโดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าคนชั่ว เพราะถ้าผู้รับใช้พระเจ้าพูดอะไรที่ผิดไปนิดหน่อยจากการชี้นำโดยสติปัญญาของพระเจ้า ก็อาจทำให้ชื่อของพระเจ้าถูกตำหนิและอาจทำให้เขาตายได้ (สด 39:1) พระเยซูเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องการยินยอมอ่อนน้อมทำตามความประสงค์ของพระเจ้าโดยไม่บ่นหรือด่าว่าศัตรูที่ชั่วร้ายของท่าน—อสย 53:7; กจ 8:32; 1ปต 2:23
คริสเตียนต้องระวังตัวเสมอเพราะเราเป็นคนไม่สมบูรณ์ เราต้องระวังหัวใจของเราให้ดี พระเยซูบอกว่าสิ่งที่เข้าไปทางปากไม่ได้ทำให้คนเราไม่สะอาดในสายตาพระเจ้า สิ่งที่ออกจากปากต่างหากที่ทำให้ไม่สะอาด เพราะ “ใจเต็มไปด้วยอะไร ปากก็พูดอย่างนั้น” (มธ 12:34; 15:11) ดังนั้น เราต้องคิดก่อนพูดเสมอ คิดว่าถ้าพูดออกไปแล้วจะเกิดผลกระทบอะไรไหม เพื่อจะทำแบบนี้ได้เราต้องนำสิ่งที่ได้เรียนจากคัมภีร์ไบเบิลไปใช้—สภษ 13:3; 21:23