เปลี่ยนทำไม?
น้อยคนจะยอมรับว่าคนเรามีจุดอ่อนอย่างเห็นได้ชัด. ถ้อยคำของโรเบิร์ต เบินส์ กวีชาวสก็อตช่างเป็นความจริงสักเพียงไรที่ว่า “หากผู้ทรงฤทธิ์จะประสาทพรทวยข้า ขอพรดังว่าให้ข้าเห็นตัวตนเช่นชุมชนเห็นเถิด!” ถูกแล้ว เราพบว่าง่ายที่จะระบุข้อผิดพลาดในผู้อื่น และอาจจะด่วนแนะนำให้เขาเห็นวิธีแก้ไข. แต่ข้อแนะนำใด ๆ ที่ให้แก่เราเพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเราเองอาจทำให้ขุ่นใจ. คุณขุ่นใจไหม?
ให้เราหยุดสักครู่และมโนภาพโลกสมบูรณ์ซึ่งทุกคนเป็นคนสะอาด มีสุขภาพดีมีความสุข และสุจริตใจ; แม้กระทั่งผู้มีอำนาจเป็นคนกรุณา และเห็นอกเห็นใจ สนใจในการทำดีต่อผู้อื่น; ที่ซึ่งไม่มีความโลภ ไม่มีใครฉวยประโยชน์จากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน; ที่ซึ่งเด็ก ๆ เชื่อฟังบิดามารดาผู้ใฝ่ใจและอบอุ่นใจ; ที่ซึ่งไม่มีอารมณ์พุ่งพล่าน—ไม่มีความรุนแรง ไม่มีอาชญากรรม ไม่มีการผิดศีลธรรม; ที่ซึ่งผู้คนไว้วางใจกันและนิสัยใจคอเยือกเย็นตามธรรมชาติ; ที่ซึ่งชีวิตจะชื่นชมกับความรู้สึกปลอดภัยและสวัสดิภาพ.
คุณมองเห็นตัวเองเหมาะกับโลกชนิดนั้นไหม ถ้าโลกในจินตนาการเช่นนั้นมีจริง? บัดนี้ข่าวดีจากคัมภีร์ไบเบิลบอกว่าโลกอย่างนั้นกำลังจะมาสู่พิภพเราเร็ว ๆ นี้. ฉะนั้นคำถามประการสำคัญคือ: คุณมีลักษณะนิสัยทางพฤติกรรมซึ่งทำให้คุณขาดคุณสมบัติไม่เหมาะกับชุมชนอันสุขสงบเช่นนั้นไหม? คุณคิดว่า ต้องใช้ความพยายามแค่ไหนเพื่อจะมีคุณสมบัติคู่ควรกับชีวิตในอุทยานเช่นนั้น?—ยะซายา 65:17-25; 2 เปโตร 3:13.
แม้ในขณะนี้ ก่อนที่โลกใหม่เช่นนั้นมาถึง ชีวิตของคุณอาจได้รับการปรับให้ดีขึ้นไหม ถ้าคุณทำอะไรบางอย่างกับพฤติกรรมและทัศนะคติของคุณ? ถ้าได้ ทำไมไม่เปลี่ยนแปลงล่ะ? ทำได้นี่น่า. อย่าลืมว่า อิทธิพลเฉพาะบางอย่างที่เป็นเหตุนวดปั้นพฤติกรรมของคุณในตอนต้น ฉะนั้นโดยควบคุมและสนใจมากขึ้น ก็ย่อมเป็นไปได้ที่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของคุณใหม่แม้กระทั่งตอนนี้.
อย่างไรก็ดี คุณอาจจะยังแย้งว่า ‘แต่ผมเปลี่ยนได้จริง ๆ หรือ? ทำมาไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้ว ล้มเหลวหมด. ผมก็เป็นอย่างที่เห็น ๆ และไม่มีอะไรที่ผมจะทำได้อีกแล้ว!’
ลองพิจารณาเปาโล อัครสาวกของพระเยซูคริสต์ซิ. (โรม 7:18-21) เปาโลเปลี่ยนจากผู้ที่ถือว่าตัวชอบธรรมซึ่งต่อต้านคริสเตียนด้วยความรุนแรง และมาเป็นคริสเตียนเสียเอง. ท่านเปลี่ยนเพราะอยากจะเปลี่ยนจริง ๆ. ท่านไม่เลิกกลางคันเพราะอุปสรรคหรืออิทธิพลทางพันธุกรรม. ท่านไม่เชื่อว่าบุคลิกลักษณะเดิมของท่านหล่อด้วยคอนกรีต. ท่านต้องออกแรงมิใช่น้อย. แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือมากมาย.—ฆะลาเตีย 1:13-16.
ความช่วยเหลือนี้มาจากที่ไหน?