ที่ที่คนกับเต่าพบกัน
โดยผู้สื่อข่าว ตื่นเถิด ในออสเตรเลีย
เวลาเหมาะที่สุดสำหรับการพบเต่าทะเลที่ไม่เชื่องก็คือเมื่อมันวางไข่ในหลุมทรายซึ่งตัวมันเองเพิ่งก่อเป็นรูปขึ้น. ดังนั้น คุณอยากจะไปด้วยไหมขณะที่เราเยือน มอน เรโป—หาดทรายยาวกิโลเมตรครึ่ง บนชายฝั่งควีนสแลนด์ รัฐที่มีแสงแดดเจิดจ้าของออสเตรเลีย. ไม่ต้องกังวลว่าคุณจะไหม้เกรียมเนื่องจากแสงแดดใกล้เขตร้อนแผดเผา เพราะการเยือนของเราจะเป็นเวลาค่ำคืน. เวลาเหมาะที่สุดสำหรับการท่องเที่ยวอันน่าดึงดูดใจเช่นนั้นอยู่ระหว่างสองทุ่มถึงเที่ยงคืน.
นับว่าดีกว่าที่จะไปกับมัคคุเทศก์ซึ่งผ่านการอบรมมาแล้วและไปเป็นกลุ่มเล็ก ๆ เพราะมีหลายสิ่งที่เราควรทำและไม่ควรทำถ้าจะไปดูและสัมผัสแม่เต่าตัวใหญ่. ขณะที่เราเดินไปตามชายหาดซึ่งอยู่เหนือกว่าขีดระดับน้ำขึ้นสูงสุด มัคคุเทศก์ขอร้องไม่ให้เราเปิดไฟฉายเพราะแสงไฟจะทำให้เต่าตื่นกลัว. และพวกเราประหลาดใจที่สามารถเห็นรอยทางเต่าซึ่งกว้างเป็นเมตรบนพื้นทรายทั้ง ๆ ที่ไม่ใช้ไฟฉาย.
ถัดจากนั้น มัคคุเทศก์ของเราก็ให้ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจบางอย่างเกี่ยวกับเต่าทะเลในแถบนั้น. มีอยู่หกพันธุ์ในน่านน้ำของออสเตรเลีย แต่มีเพียงสี่พันธุ์ที่พบที่นี่ ณ มอน เรโป ซึ่งเป็นเขตที่มีหลุมไข่แหล่งใหญ่แถบชายฝั่งบันเดเบิร์ก. เรียงลำดับตามจำนวนมากน้อย สี่พันธุ์เหล่านี้คือ: เต่าล็อกเกอร์เฮ็ด (Caretta caretta), เต่าหลังราบ (Natator depressa), เต่าตะหนุ (Chelonia mydas), เต่ามะเฟือง (Dermochelys coriacea).
ภาพแรกที่เราเห็น
พวกเราตื่นเต้นดีใจเป็นล้นพ้นเมื่อพบเต่าใหญ่ตัวหนึ่ง. มันเป็นเต่าประเภทแรกที่เราได้จัดลำดับไว้—เต่าล็อกเกอร์เฮ็ด. เราเฝ้าดูอยู่เงียบ ๆ ขณะที่มันคลานออกจากคลื่นที่กระทบฝั่งไปสู่ที่ที่อยู่สูงกว่าขีดระดับน้ำขึ้นเพียงเล็กน้อยบนผืนทราย. ในที่สุดเมื่อเราเข้าไปใกล้ เราเห็นว่ามันได้ขุดหลุมเป็นรูปจานรองถ้วยโดยเขี่ยเอาทรายและพืชต่าง ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ตัวมันออกไป. การทำเช่นนี้ป้องกันไม่ให้หญ้าขึ้นปกคลุมหลุมไข่และกีดขวางลูกเต่าเมื่อมันออกมาภายใน 7 ถึง 12 สัปดาห์. มันได้เสร็จการสร้างหลุมไข่รูปลูกแพร์เช่นกัน โดยการขุดตะกุยและดีดทรายขึ้นสลับกันไปด้วยเท้าหลังที่มีลักษณะเป็นครีบ—ขวาขุด, ซ้ายดีด; ซ้ายขุด, ขวาดีด. ทั้งหมดนี้ใช้เวลาประมาณ 45 นาที.
กระทั่งในตอนนี้ มันยังอาจตกใจได้ง่ายและกลับลงไปในน้ำ แต่พอมันเริ่มวางไข่ เราก็จะแตะต้องมันได้. ผู้ดูแลหาดส่องไฟไปที่มัน และเราอาจถ่ายรูปได้ถ้าต้องการ. เต่ายังคงหยอดไข่ในหลุมเป็นเวลา 10 ถึง 20 นาที พร้อมด้วยของเหลวใส ๆ คล้ายเมือกซึ่งปกป้องไข่จากเชื้อราและแมลงต่าง ๆ ขณะที่มีการฟัก. เต่าล็อกเกอร์เฮ็ดไข่แต่ละครั้งเฉลี่ยแล้ว 120 ฟองขนาดเท่าลูกปิงปอง—ในฤดูหนึ่งจะวางไข่หลายครั้งแต่ละครั้งห่างกัน 14 วัน—แต่ละฤดูจะห่างกันสองถึงสี่ปี.
เมื่อเราได้จับตัวเต่า น่าประหลาดใจหนังของมันช่างนุ่มจริง ๆ—เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ผู้คนต้องการหนังเต่ากันมากและจึงเป็นอันตรายต่อการอยู่รอดของมัน. เปลือกหรือกระดองเต่า ประกอบด้วยหลายแผ่นและเปรียบเสมือนกระดูกสันหลังและซี่โครง. ตอนนี้มันเริ่มกลบไข่. แต่เนื่องจากไข่ถูกวางใกล้กับขีดน้ำขึ้น จึงต้องย้ายไปไว้ที่อื่นเพื่อไข่จะอยู่รอด. นักค้นคว้าวิจัยเต่าสองคนซึ่งได้สมทบกับกลุ่มของเราจะทำหน้าที่นี้.
ติดป้ายให้เต่า
เต่าของเรากำลังจะมีการติดแผ่นป้ายที่ครีบเท้าหน้าข้างหนึ่งเพื่อช่วยในงานค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับเต่าทะเล. การติดป้ายนี้ไม่ใช่งานง่าย ๆ เมื่อคำนึงถึงทรายมากมายที่มันกำลังสาละวนดีดไปทั่ว. แผ่นป้ายเหล่านี้ทำจากโลหะผสมธาตุไทเทเนียมที่ไม่สึกกร่อน. ด้านหลังเป็นที่อยู่ และมีความสำคัญต่อโครงการค้นคว้าที่จะรายงานเต่าทุกตัวซึ่งได้พบเห็นโดยใช้ตัวเลข. เพียงแต่เมื่อเต่าเสียชีวิตเท่านั้นจึงจะเอาแผ่นป้ายออกและส่งคืนพร้อมกับรายละเอียดของแหล่งที่พบเห็น. ด้านหน้าของแผ่นป้ายเป็นเลขประจำตัวของเต่า. เต่าของเราคือ T54239 แต่เราตัดสินใจที่จะเรียกมันว่าตะบีธา.
เนื่องจากก่อนหน้านี้ตะบีธายังไม่ได้รับการติดป้าย จึงดูเหมือนว่าไม่เคยทำรังมาก่อนและดังนั้นมันสามารถให้ข้อมูลที่สำคัญบางอย่างเพื่อช่วยในการบังคับให้มีการปกป้องเต่าและไข่เต่าแถบแปซิฟิกใต้. บัดนี้ เพื่อที่จะได้ข้อมูลดังกล่าว เราจึงมีโอกาสเห็นการทำศัลยกรรมเล็กกับเต่าที่นี่บนชายหาด! วิธีการนี้เรียกว่าการตรวจส่องผนังช่องท้องและเป็นวิธีที่ใช้กับมนุษย์โดยทั่วไป. ตะบีธาถูกพลิกหงายท้องเบา ๆ และวางบนแคร่ล้อเลื่อน. เรารู้สึกสงสารมันและพบว่าการลูบไล้ที่คอดูเหมือนทำให้มันสงบลง. น้ำที่เราเห็นนั้นไม่ใช่น้ำตาจากการร้องไห้ แต่เป็นน้ำเกลือที่มันขับออกมาเพื่อล้างทรายออกจากตาของมันและกำจัดเกลือส่วนที่เกินซึ่งเป็นผลจากการดื่มน้ำทะเล. น้ำตานี้ไม่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวด. หนังเหนือเท้าหลังถูกถูให้สะอาด ครั้นแล้วก็จะสอดหลอดผ่านเข้าไปในรอยผ่าตัดเล็ก ๆ และเป่าอากาศเล็กน้อยเข้าไป. โดยตรวจดูรังไข่ นักค้นคว้าวิจัยพบว่านี้เป็นฤดูแห่งการสืบพันธุ์ครั้งแรกของมัน และมีไข่ที่กำลังจะสุกมากมาย. ข้อมูลทั้งหมดนี้ถูกบันทึกไว้ จากนั้นอากาศจะถูกระบายผ่านทางลิ้นระบายของหลอด และเย็บแผลผ่าตัด.
หลังจากพลิกตัวกลับมาอยู่บนทราย โดยสัญชาตญาณตะบีธามุ่งไปที่น้ำ. คลื่นซัดท่วมตัวมันและกวาดเอาตะบีธาผู้โล่งใจลงสู่ทะเล.
การย้ายไข่ไปที่ใหม่
เมื่อพวกเราหันกลับ ก็เห็นว่าไข่ถูกย้ายออกจากรังแล้ว. หลังจากสี่ชั่วโมงไข่จะยึดติดด้านในของเปลือกและสร้างเส้นโลหิตขึ้น. ถ้าไข่ถูกพลิกหลังจากนี้มันจะเสีย. ณ ที่ซึ่งเต่าแพร่พันธุ์ โดยปกติแล้วมีการให้เวลาสำหรับขั้นตอนการโยกย้ายถึงสองชั่วโมง และอัตราความสำเร็จในการย้ายไข่ไปที่ใหม่นั้นสูงมาก. จุดประสงค์ของการเปลี่ยนที่อยู่ใหม่ก็เพื่อปกป้องไข่จากน้ำและการทรุดเซาะของพื้นทราย. อุณหภูมิของทรายเป็นตัวกำหนดเพศของลูกเต่าที่จะออกมา. เกาะส่วนใหญ่มีทรายที่เย็นกว่าจึงผลิตลูกเต่าตัวผู้เสียส่วนมาก ในทางกลับกันทรายที่อุ่นกว่าของ มอน เรโป ให้กำเนิดลูกเต่าตัวเมียเป็นส่วนใหญ่.
ลูกเต่าฟักออกจากไข่ระหว่างเดือนมกราคมถึงมีนาคม. มันตะกุยตะกายทรายที่อยู่ข้างบน ทำให้ทรายหล่นลงมาและหนุนตัวมันสูงขึ้น. ถ้าอุณหภูมิของทรายไม่สูงจนเกินไป มันจะเบิกเส้นทางออกจากหลุมต่อไปและตะเกียกตะกายสู่ทะเล. แต่การเดินทางของมันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น. เชื่อกันว่าต้องใช้เวลาถึง 50 ปีกว่าจะบรรลุสภาวะสืบพันธุ์ได้. เพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่อยู่รอดถึงสภาวะดังกล่าว.
มนุษย์ต้องเรียนรู้ที่จะระมัดระวัง
น่าเสียดาย ความสะเพร่าและความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ทำให้เต่าทะเลที่มีอยู่หกพันธุ์อันเป็นที่รู้จักกันลดน้อยลงไปมาก. ถุงพลาสติกซึ่งทิ้งลงไปในทะเล เต่ามักเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแมงกะพรุนและจึงกินเข้าไป. สิ่งนี้ไปอุดตันระบบย่อยอาหารของมันและเป็นเหตุให้เสียชีวิตเพราะขาดอาหารหล่อเลี้ยง. ขยะอื่น ๆ อาจรัดคอเต่าจนตาย. แม้แต่ใบพัดของเรือก็อาจก่อให้เกิดอันตรายหากนักเดินเรือไม่ระมัดระวัง. นอกจากนี้ยังมีน้ำมันซึ่งรั่วจากเรือบรรทุกและขยะมูลฝอยที่เป็นพิษซึ่งอาจทำลายประชากรเต่าตามชายฝั่งจนหมดสิ้นระหว่างฤดูผสมพันธุ์. และเนื่องจากเต่าต้องโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำทุก ๆ 15 นาทีเพื่อหายใจ อวนที่ไปติดพันตัวเต่าก็อาจเป็นเหตุให้มันจมน้ำตาย.
ขณะที่ผู้คนมากขึ้นเริ่มสำนึกถึงอันตรายเหล่านี้และเรียนรู้ที่จะรักษาสิ่งแวดล้อมยิ่งขึ้น โอกาสที่คนและเต่าจะมาพบกันก็มีเพิ่มขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย—สิ่งมหัศจรรย์อีกอย่างหนึ่งในเรื่องวัฏจักรของการสืบพันธุ์อันน่าพิศวงแห่งการทรงสร้างซึ่งประทับใจและดึงดูดใจมนุษยชาติ.
[รูปภาพหน้า 27]
จากบนซ้ายตามเข็มนาฬิกา: การผ่าตัดเล็ก, กลับสู่ทะเล, ไข่ถูกย้ายที่ใหม่, ติดป้ายที่ครีบเท้า