จากผู้อ่านของเรา
การถูกลวนลาม ขอบคุณสำหรับบทความเรื่อง “หนุ่มสาวถามว่า . . . การถูกลวนลาม—ฉันจะป้องกันตัวเองได้อย่างไร?” (8 กันยายน 1995) ดิฉันอายุ 17 ปี และได้พบหนุ่มที่ไม่เป็นคริสเตียนที่โรงเรียน. ดิฉันเชื่อใจเขา แต่ต่อมาเขากับเพื่อนรังควานดิฉันด้วยข้อเสนอเชิงกามราคะและการขู่. ดิฉันต้องออกจากโรงเรียนนั้นเพื่อจะพ้นจากสถานการณ์นี้. ดิฉันได้เรียนรู้มากทีเดียวจากบทความนี้. เดี๋ยวนี้ดิฉันรู้ว่าจะทำอย่างไรเมื่อมีการติดต่อกับคนที่เป็นเพศตรงข้าม.
ที. จี., โปรตุเกส
ดิฉันถูกลวนลามและขู่โดยเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง. เนื่องจากถูกทำร้ายทางเพศตอนเป็นเด็ก บ่อยครั้งดิฉันพบว่ายากที่จะป้องกันตัวเอง. อย่างไรก็ตาม ดิฉันขอให้เขาเลิกรบกวนดิฉันครั้งแล้วครั้งเล่า. ในที่สุด ดิฉันรายงานเรื่องของเขากับนายจ้างของเราและแล้วเขาไม่กวนดิฉันอีกต่อไป. ดิฉันหยั่งรู้ค่าบทความนี้จริง ๆ. ผู้หญิงจำต้องรู้ว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไร.
วี. เอ., สหรัฐ
ห้าสิบปีให้หลัง ผมเพิ่งอ่านจบ บทความชุด “1945-1995—เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง?” (8 กันยายน 1995) ผมประทับใจมากกับวิธีที่คุณใส่รายละเอียดมากมายทางประวัติศาสตร์เข้าไว้ในเนื้อที่จำกัดเช่นนั้น. ผมเรียนรู้มากทีเดียว ดีกว่าอ่านหนังสือประวัติศาสตร์.
เอ็ม. วี., ฟิลิปปินส์
การพนัน เมื่อไม่นานมานี้ ดิฉันอธิษฐานขอให้มีบทความเรื่องการพนัน เนื่องจากพวกญาติของดิฉันต้องได้รับความช่วยเหลืออย่างยิ่งในเรื่องนี้. พวกเขาเกือบจะยื่นคำร้องขอศาลสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย. ดิฉันหวังว่าบทความชุด “การพนัน—นิสัยเสพย์ติดที่กำลังเพิ่มทวี” (8 ตุลาคม 1995) จะช่วยพวกเขา. พวกเขาทุกข์ลำบากมากเพราะนิสัยติดพนันของตน. เราเคยเล่นโป๊กเกอร์เป็นครอบครัวครั้งละ 6 ถึง 12 ชั่วโมง! ดิฉันดีใจมากที่เดี๋ยวนี้ดิฉันมีพระยะโฮวาในชีวิตดิฉัน.
แอล. ดี., สหรัฐ
คุณได้พรรณนาถึงสภาพการณ์ที่คล้ายกับชีวิตสมรส 20 ปีของดิฉันกับสามีที่ติดการพนัน. ดิฉันเคยซึมซับการหนุนกำลังใจมากจากวารสารเหล่านี้ในอดีต แต่คราวนี้ดิฉันได้รับอะไรบางอย่างที่รอคอยเป็นเวลาถึง 20 ปี!
เอฟ. อี., ญี่ปุ่น
การป้องกันตัว ผมหยั่งรู้ค่ามากจริง ๆ ในบทความเรื่อง “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันควรเรียนวิชาป้องกันตัวไหม?” (8 ตุลาคม 1995) ที่ยูเครนนี่ เราได้รับตื่นเถิด! เพียงฉบับเดียวในแต่ละเดือน และไม่มี “หนุ่มสาวถามว่า . . . .” เนื่องจากผมอ่านภาษาอังกฤษได้ จึงสามารถอ่านบทความนี้ซึ่งช่วยผมให้ทราบถึงแง่คิดของพระเจ้า.
วี. แอล., ยูเครน
ดิฉันอายุ 12 ปี และต้องการขอบคุณสำหรับบทความที่คุณพิมพ์. ดิฉันพบว่าบทความเรื่องการป้องกันตัวมีประโยชน์มากเป็นพิเศษ. บทความนี้ช่วยดิฉันให้เข้าใจดีขึ้นว่าควรประพฤติอย่างไรเมื่อเพื่อนนักเรียนข่มเหงดิฉัน.
ดี. ซี., อิตาลี
โรงเรียนในแอฟริกา ผมเป็นชาวอะคานผู้ซึ่งได้รับประโยชน์จากทั้งโรงเรียนแบบดั้งเดิมและโรงเรียนแบบตะวันตก และผมชอบบทความของคุณเรื่อง “โรงเรียนในแอฟริกาสอนอะไร?” (8 ตุลาคม 1995) ผมซาบซึ้งในความเคารพนับถือที่คุณให้แก่โรงเรียนในแอฟริกา. มีคนคิดว่าศาสนาของคุณดูหมิ่นประเพณีในแอฟริกา. บทความนี้ทำให้เห็นชัดว่าไม่เป็นเช่นนั้น.
เอส. เอ็น., กานา
เรื่องชีวิตจริง ขอบคุณมากที่พิมพ์เรื่องของคาเร็น มาโลน “การต่อสู้อันยาวนานอย่างทรหดเพื่อพบความเชื่อแท้.” (8 ตุลาคม 1995) เรื่องนี้ทำให้ดิฉันหลั่งน้ำตาแห่งความยินดี.
เจ. เอส., สาธารณรัฐเช็ก
ดิฉันเป็นลูกคนโตในครอบครัว. ดิฉันเคยรู้สึกไม่สบายใจเพราะไม่ได้รับหลายสิ่งที่ดิฉันต้องการ. บางครั้งเราแทบไม่มีเงินพอจะซื้ออาหาร. แต่เพราะคาเร็น เดี๋ยวนี้ดิฉันตระหนักว่า การรับใช้พระเจ้าสำคัญกว่าสิ่งฝ่ายวัตถุมากนัก.
ที. ที., กรีซ
ดิฉันได้อ่านบทความนั้นสี่ครั้งแล้ว และทุกครั้งก็ซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหล. ดิฉันเข้าใจถึงความตั้งใจของเธอที่จะรับใช้พระยะโฮวาทั้ง ๆ ที่เผชิญการต่อต้านจากครอบครัวและความลำบาก. ดิฉันหวังว่าในไม่ช้าจะเริ่มรับใช้ฐานะไพโอเนียร์ประจำ ผู้เผยแพร่เต็มเวลา และบทความนี้ได้หนุนกำลังใจดิฉันจริง ๆ.
ดี. เอฟ., ออสเตรเลีย