การเพ่งดูโลก
หนีเมืองไปอยู่ฟาร์ม
เนื่องจากเบื่อความตึงเครียดและความรีบเร่งของรูปแบบชีวิตในเมือง ชาวญี่ปุ่นจำนวนเล็กน้อยแต่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ กำลังละเมืองไปอยู่ฟาร์ม. ขณะที่อาจเป็นความจริงที่ว่า ชีวิตในชนบททำให้มีกิจวัตรที่เรียบง่ายท่ามกลางสิ่งแวดล้อมแบบธรรมชาติ แต่การแลกเปลี่ยนเสื้อสูทเป็นชุดชาวนาก็ใช่ว่าจะปราศจากปัญหา. “ชาวนาหน้าใหม่หลายคนได้สละเงินเดือนประจำ ความสะดวกสบายของชีวิตในเมือง และอาจรวมถึงฐานะทางสังคมของการเป็นส่วนแห่งบริษัทที่มีชื่อ” วารสารเอเชียวีกกล่าว. นอกจากนั้น “ผู้ที่เปลี่ยนไปอยู่ในชนบทยอมรับว่า พวกเขาต้องลดค่าใช้จ่าย และบางครั้งต้องเสริมรายได้จากพืชผลโดยทำงานที่ต่ำต้อย.” แต่สำหรับคนเหล่านั้นที่ตั้งใจทำการเปลี่ยนแปลง กระทรวงเกษตรได้ตั้งโรงเรียนเตรียมเกษตรกรรมเพื่อช่วยชาวกรุงให้ปรับตัวเข้ากับชีวิตชนบทได้อย่างประสบผลสำเร็จ.
คริสตจักรรับรองศาสนาจารย์ที่แปลงเพศ
ในสหรัฐ ศาสนาจารย์นิกายเพรสไบทีเรียนได้รับอนุญาตให้คงอยู่ในฐานะศาสนาจารย์ต่อไปหลังจากการผ่าตัดแปลงเพศ. การตัดสินนี้มีขึ้นเมื่อเอริก สเวนสัน วัย 49 ปีได้ขอให้คณะพิจารณากิจการศาสนาแห่งแอตแลนตาและปริมณฑล (จอร์เจีย) เปลี่ยนชื่อของเขาเป็น เอริน หลังจากที่เขาได้รับการผ่าตัดเพื่อเอาอวัยวะเพศออก. “แอนน์ เซเออร์ ผู้ร่วมทำงานกับคณะพิจารณากิจการศาสนาเพื่อความยุติธรรมและสตรี ให้ข้อสังเกตว่า คณะพิจารณากิจการศาสนา ‘ประสบความยุ่งยากใจมาก’ แต่ก็ตัดสินว่า ‘ทางคณะฯ ไม่มีมูลฐานไม่ว่าทางเทววิทยาหรือทางศีลธรรม’ สำหรับการถอนการแต่งตั้ง” วารสารเดอะ คริสเตียน เซนจูรีรายงาน. แต่ดอน เวด ศาสนาจารย์คนหนึ่งที่ลงคะแนนเสียงคัดค้านคำขอของสเวนสันกล่าวว่า “ไม่มีการอภิปรายอย่างจริงจังเกี่ยวด้วยประเด็นทางเทววิทยา.”
รอยนิ้วมือของโคอาลาเหมือนของมนุษย์
รอยนิ้วมือและรอยนิ้วเท้าของโคอาลาคล้ายของมนุษย์อย่างน่าสังเกต ตามคำกล่าวของนักวิทยาศาสตร์ชาวออสเตรเลียคนหนึ่ง. ศาสตราจารย์มาเชจ์ เฮนเนเบิร์ก นักชีววิทยาและผู้ชำนัญพิเศษด้านนิติเวชศาสตร์ประจำมหาวิทยาลัยยูนิเวอร์ซิตี ออฟ แอเดเลด กล่าวว่า “แม้แต่กล้องจุลทรรศน์อิเล็กทรอนิกก็ไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้.” ความคล้ายคลึงไม่ได้อยู่ตรงรูปร่างโดยทั่วไปของอุ้งมืออุ้งเท้าของโคอาลาแต่อยู่ตรงลักษณะของผิวหนังที่นูน, เป็นสัน, และเป็นลายก้นหอยที่อุ้งมืออุ้งเท้าของมัน. นอกจากนั้นรอยนิ้วมือและรอยนิ้วเท้าของโคอาลาแต่ละตัวมีลักษณะเฉพาะตัวเช่นเดียวกับมนุษย์.
เรียนรู้ในเรื่องการหย่าร้างหรือ?
“คู่สมรสที่มีบิดามารดาหย่ากันมีโอกาสสูงกว่ามากที่จะประสบความล้มเหลวในสายสมรสของตนเองเมื่อเทียบกับคู่สมรสซึ่งบิดามารดายังอยู่ด้วยกัน” หนังสือพิมพ์เดอะ ซิดนีย์ มอร์นิง เฮรัลด์แห่งออสเตรเลียรายงาน. ศาสตราจารย์พอล อามาโต ประจำมหาวิทยาลัยยูนิเวอร์ซิตี ออฟ เนบราสกาในสหรัฐ “ได้ติดตามชาวอเมริกันที่สมรสแล้วประมาณ 2,000 คนเป็นเวลากว่า 12 ปี” และตามรายงานของหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นพบว่า “ลูกที่มีบิดามารดาหย่ากันสามารถ ‘รับมรดก’ ทักษะและพฤติกรรมบกพร่องในด้านความสัมพันธ์ซึ่งเพิ่มโอกาสอย่างมากต่อการทำให้ชีวิตสมรสของตนจบลงด้วยการหย่าร้าง.” หนังสือพิมพ์เฮรัลด์ให้ข้อสังเกตว่า “เมื่อคู่สมรสทั้งสองฝ่ายมีบิดามารดาที่หย่ากัน ความเสี่ยงที่สายสมรสนั้นจะขาดสะบั้นสูงกว่าคู่สมรสที่บิดามารดาของทั้งสองฝ่ายยังอยู่ด้วยกันถึง 300 เปอร์เซ็นต์.”
การขอขมาหลังจาก 500 ปี
ในปี 1496 กษัตริย์มานเวลที่ 1 แห่งโปรตุเกสได้ออกพระราชกฤษฎีกาแก่ชาวยิวที่อาศัยในเขตปกครองของพระองค์ว่า จงเปลี่ยนมานับถือนิกายโรมันคาทอลิก มิฉะนั้นก็จงออกไป. ประมาณ 500 ปีต่อมาคือในปี 1988 โปรตุเกสแสดงการขอขมาอย่างเป็นทางการ. เมื่อไม่นานมานี้โปรตุเกสเสนอการชดใช้ในพิธีรำลึกอันทรงเกียรติ. ตามรายงานของสำนักข่าวแอสโซซิเอเตด เพรสส์ ประธานาธิบดีแห่งโปรตุเกส จอร์เจ ซัมไพอู ได้กล่าวในคำปราศรัยต่อรัฐสภาว่า การขับไล่เป็น “ปฏิบัติการที่ชั่วช้ายังผลร้ายแรงและเป็นความหายนะ.” รัฐมนตรีกระทรวงยุติธรรมชูเซ อิดวาร์ดู วีรา ชาร์ดิง ได้เรียกการเนรเทศนั้นว่า “ยุคทมิฬในประวัติศาสตร์ของเรา.” เขาเสริมว่า รัฐเป็นหนี้พวกยิวในด้าน “การชดใช้ทางศีลธรรม” สำหรับ “การกดขี่อย่างโหดเหี้ยม” ตลอดหลายศตวรรษ. ขณะที่ประชากรโปรตุเกสเวลานี้มีประมาณ 10 ล้านคน มีชาวยิวที่ปฏิบัติศาสนาของตนเพียงประมาณ 1,000 คนอาศัยอยู่ที่นั่น.
ระวังยาปลอม
เนื่องจากมียอดขายราว 400,000 ล้านบาทในแต่ละปี ธุรกิจยาปลอมจึงรุ่งเรือง. ตามรายงานของหนังสือพิมพ์เลอ มงในปารีส “องค์การอนามัยโลก (WHO) กะประมาณว่าอย่างน้อย 7 เปอร์เซ็นต์ของยาที่ขายทั่วโลกแต่ละปีเป็นยาปลอม.” ในประเทศบราซิลอัตราส่วนอาจสูงถึง 30 เปอร์เซ็นต์ และในแอฟริกา 60 เปอร์เซ็นต์. ยาปลอมอาจมีตั้งแต่ชนิดเลียนแบบของแท้แต่ฤทธิ์อ่อนไปจนกระทั่งชนิดที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงหรือกระทั่งเป็นพิษ. เลอ มงยกตัวอย่างเกี่ยวกับการระบาดของโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบในประเทศไนเจอร์ ที่ซึ่งมีคนนับพันได้รับการฉีดวัคซีนด้วยสิ่งที่ในที่สุดพบว่าเป็นเพียงน้ำ. และในประเทศไนจีเรีย เด็ก 109 คนตายเมื่อได้รับน้ำเชื่อมแก้ไอที่มีสารป้องกันไม่ให้น้ำถึงจุดเยือกแข็งผสมอยู่. “หลายครั้งโรงพยาบาลเองซื้อยาจากตลาดมืดเพราะได้ผลิตภัณฑ์ในราคาย่อมเยากว่า” หนังสือพิมพ์นี้กล่าว. ในหลายประเทศเจ้าหน้าที่สาธารณสุขกำลังประสบความยุ่งยากในการหาทางแก้ไขปัญหานี้เนื่องจากการบังคับให้เป็นไปตามกฎหมายไม่มีประสิทธิภาพหรือมีการทุจริต.
ปัญหานักเทศน์นักบวชมีอีก
บิชอปนิกายเอพิสโคพัลประมาณ 40 คนได้เซ็นคำแถลงเมื่อเดือนพฤศจิกายน 1996 เรียกร้องให้คริสตจักร “ออกมาตรฐานที่ชัดเจนและมีอำนาจบังคับในเรื่องพฤติกรรมทางเพศของนักเทศน์นักบวช” วารสารคริสติแอนิติ ทูเดย์รายงาน. คริสตจักรนี้ถูกทำให้สั่นสะเทือนด้วยเรื่องอื้อฉาวจำนวนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับนักเทศน์นักบวชซึ่งพวกอนุรักษ์นิยมบอกว่า เป็นผลเนื่องจาก “ไม่มีการกำหนดคำสอนของคริสตจักรอย่างชัดเจนในเรื่องพฤติกรรมทางเพศ.” ตัวอย่างเช่น เจ้าอธิการประจำคริสตจักรเอพิสโคพัลแห่งหนึ่งในบรุกลิน นครนิวยอร์ก ลาออกหลังจากที่ยอมรับว่าตนมีความสัมพันธ์แบบรักร่วมเพศ. ทอดด์ เวตเซล ผู้อำนวยการบริหารแห่งเอพิสโคพาเลียนส์ ยูไนเต็ด กล่าวว่า “คริสตจักรไม่ได้เผชิญหน้ากับเรื่องอื้อฉาวเรื่องเดียว แต่กำลังเผชิญหลายเรื่องซึ่งที่น่าตกใจที่สุดคือเรื่องนี้.” ก่อนหน้านี้มีการลงข่าวมากเกี่ยวกับคริสตจักรนี้คราวเมื่อคริสตจักรได้กล่าวหาว่า บิชอปที่เกษียณอายุ วอลเตอร์ ไรเตอร์ ออกหากเนื่องจากได้แต่งตั้งเจ้าหน้าที่ธุรการในสำนักศาสนาซึ่งเป็นผู้รักร่วมเพศ. มีการยกเลิกข้อกล่าวหาหลังจาก “ศาลเอพิสโคพัลตัดสินว่า นิกายนี้ไม่มี ‘คำสอนหลัก’ ในการจำกัดเพศสัมพันธ์แค่สายสมรส.”
กลิ่นกระเทียม
เมื่อเร็ว ๆ นี้รัฐบาลไต้หวันได้ดำเนินการโดยริเริ่มสิ่งใหม่บางอย่างเพื่อช่วยลดปริมาณกระเทียมซึ่งเกินความต้องการ. ฝ่ายบริหารได้สนับสนุนให้ประชาชน “รับประทานกระเทียมมากขึ้น” หนังสือพิมพ์เซาท์ ไชนา มอร์นิง โพสต์กล่าว. เจ้าหน้าที่ชาวไต้หวันประจำคณะกรรมาธิการฝ่ายเกษตร มร. คู เดอเยห์ อธิบายว่า “จริง ๆ ปีนี้เราปลูกกระเทียมมากไป.” เพื่อส่งเสริมการบริโภค รัฐบาลได้พิมพ์หนังสือเล่มเล็กซึ่งมีสูตรปรุงอาหารด้วยกระเทียม. อย่างไรก็ตาม มร. คู ยอมรับว่า “ไม่อาจคาดหมายให้ประชาชนกลืนปัญหาทั้งหมด” หนังสือพิมพ์นั้นกล่าว.
การทำหมันสตรีมีมากขึ้น
ในระหว่างทศวรรษปี 1960 ครอบครัวชาวบราซิลโดยเฉลี่ยมีบุตร 6.1 คนต่อครัวเรือน ปัจจุบันเฉลี่ยคือ 2.5 คน. เหตุใดจึงลดลงอย่างฮวบฮาบ? ตามการศึกษาวิจัยโดยสถาบันวิจัยเรื่องเศรษฐกิจประยุกต์ เหตุผลหนึ่งคือ “40% ของผู้หญิงที่สมรสแล้ว [ในบราซิล] ถูกทำให้เป็นหมัน” หนังสือพิมพ์ชอร์นัล โด บราซิลกล่าว. นอกจากนั้น แนวโน้มโดยทั่วไปคือผู้หญิงจะทำหมันเมื่ออายุน้อยกว่าเดิม. ยกตัวอย่าง อายุโดยเฉลี่ยของผู้หญิงชาวบราซิลที่ทำหมันเมื่อสิบปีก่อนคือ 34 ปี; ทุกวันนี้คือ 29 ปี. การศึกษาวิจัยยังให้ข้อสังเกตว่า “ส่วนใหญ่จะทำหมันตอนคลอดบุตร” โดยเฉพาะเมื่อผ่าท้องทำคลอด. ในทางกลับกันผู้ชายชาวบราซิลเพียง 2.6 เปอร์เซ็นต์ยอมทำหมัน.
สงครามปลา
การที่มีเรือมากเกินไปไล่จับปลาที่มีจำนวนน้อยลง “นำไปสู่การปะทะกันอย่างดุเดือดระหว่างกองเรือประมงและกองทัพเรือท้องถิ่น” วารสารยู.เอส. นิวส์ แอนด์ เวิลด์ รีพอร์ตกล่าว. ในปี 1990 กองเรือประมงของโลกเพิ่มขึ้นเป็นประมาณสามล้านลำ เกือบสองเท่าของปี 1970. นอกจากนั้น เครื่องมือจับปลาทันสมัย เช่น โซนาร์หาปลาและอวนขนาดยักษ์ได้เพิ่มประสิทธิภาพของชาวประมงอย่างมาก. “ผลก็คือรัฐบาลของชาติต่าง ๆ ที่อยู่ติดริมฝั่งทะเลก็พัวพันในการสู้รบอย่างต่อเนื่องกับกองเรือต่างประเทศ” ขณะที่พยายามปกป้องปลาซึ่งกำลังร่อยหรอ. เฉพาะแค่สองปีหลังนี้ การต่อสู้ระหว่างกองเรือคู่แข่งทำให้ชาวประมงแปดคนเสียชีวิต.