การเพ่งดูโลก
เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์วัย
เมื่อเทียบกับเด็ก ๆ ในประเทศอุตสาหกรรมอื่น 25 ประเทศ เด็ก ๆ ในสหรัฐมีโอกาสจะตายเนื่องจากการยิงกันถึง 12 เท่า, มีโอกาสจะตกเป็นเหยื่อของการฆาตกรรมถึง 5 เท่า, และมีความเป็นไปได้ที่จะฆ่าตัวตายถึงสองเท่า ตามรายงานของหนังสือพิมพ์เดอะ ดัลลัส มอร์นิง นิวส์. “เราได้คาดหมายว่า สหรัฐจะมีอัตราที่สูงกว่า แต่เราแปลกใจในขนาดความแตกต่าง” เป็นคำกล่าวของเอเทียน ครูก ผู้ประสานงานการรายงานสำหรับศูนย์ควบคุมโรคในแอตแลนตา จอร์เจีย. ในบรรดาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการตายอย่างรุนแรงของเด็กก็มี ยาเสพย์ติด, ความยากจน, ครอบครัวแตกแยก, และโอกาสจำกัดในการศึกษา.
เชื้อโรคที่มีอาหารเป็นพาหะ
ความต้องการที่เพิ่มขึ้นของผู้บริโภคสำหรับ “ผลิตผลสดหลายอย่างตลอดทั้งปี” ควบคู่กับ “ตลาดโลกซึ่งสามารถขนส่งผลิตภัณฑ์รอบโลกในชั่วข้ามคืน” มีส่วนก่อให้เกิดโรคใหม่ที่มีอาหารเป็นพาหะในสหรัฐ ตามรายงานของเจมา (วารสารแพทยสมาคมแห่งอเมริกา). โดยอาศัยการศึกษาวิจัยที่ได้ทำตลอดสิบปีที่ผ่านไป นักวิทยาศาสตร์กะประมาณว่าจุลินทรีย์ที่มีอาหารเป็นพาหะ “ทำให้ 6.5 ล้านถึง 81 ล้านคนเจ็บป่วยและเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต 9,000 รายต่อปีในสหรัฐ.” ผู้เชี่ยวชาญบางคนยังเชื่อว่า การบริโภคอาหารที่ปลูกโดยใช้ปุ๋ยอินทรีย์ (มูลสัตว์) มากขึ้น อาจมีส่วนก่อให้เกิดปัญหานี้. ตามรายงานของเจมา “อี คอลี (E coli) สามารถอยู่รอดในมูลวัวถึง 70 วัน และสามารถขยายพันธุ์ในอาหารที่ปลูกโดยใช้มูลสัตว์ นอกจากว่ามีการใช้ความร้อนหรือสารเติมแต่ง เช่น เกลือหรือสารกันบูดเพื่อฆ่าจุลินทรีย์นั้น.”
ลิง “ศักดิ์สิทธิ์”—ก่อความรำคาญ
ลิงวอกได้อยู่ในเมืองวรินดะวัน อินเดีย นานเท่าที่ใคร ๆ จำกันได้ เป็นคำกล่าวของอิกบาล มาลิก ผู้ค้นคว้าเรื่องสัตว์ชั้นสูง. หลายคนถือว่าลิงเหล่านั้นศักดิ์สิทธิ์ และมีอิสระที่จะเพ่นพ่านทั่วเมืองศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดูโดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับ—จนถึงเดี๋ยวนี้. ตามรายงานของวารสารนิว ไซเยนติสต์ ประชากรลิงวอกได้เพิ่มขึ้นที่นั่นอย่างมากในช่วงปีหลัง ๆ นี้เพราะจำนวนผู้แสวงบุญที่เลี้ยงมันเพิ่มขึ้น. การเลี้ยงลิงเหล่านี้ถือกันว่านำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรือง. อย่างไรก็ดี ตลอดหลายปีที่ผ่านไปลิงเหล่านี้เกือบต้องพึ่งอาหารแจกโดยสิ้นเชิงเพราะต้นไม้ใบหญ้ามีน้อยมาก. “พวกมันเริ่มขโมยถุงใส่ของ และเข้าไปในบ้านเพื่อหาอาหาร.” ผู้อยู่อาศัยในเมืองนั้นได้ตกลงจะให้จับประชากรลิงถึง 60 เปอร์เซ็นต์ไปอยู่ในแถบชนบท. มาลิกบอกว่า “พระเหล่านี้กลายเป็นที่น่ารำคาญ.”
คับไหม?
แม้ว่ากระดูกในเท้าของคุณหยุดเติบโตในช่วงปลายของวัยรุ่น แต่เท้าของเราเปลี่ยนแปลงตลอดชีวิตของเรา. นีล โคเวน ประธานของสมาคมรักษาโรคเท้าแห่งแคนาดากล่าวว่า “ขณะที่เราอายุมากขึ้น เท้าของเรามักจะแบนลงเล็กน้อยและขยายออก ดังนั้น เท้าจึงยาวขึ้นและกว้างขึ้น. ทั้งนี้เป็นเพราะเอ็นหย่อนลงเล็กน้อย.” ผู้เชี่ยวชาญด้านรองเท้ากะประมาณว่า ผู้ใหญ่ถึงร้อยละห้าสิบสวมรองเท้าผิดขนาด—ปัญหาที่พบมากที่สุดคือขนาดความกว้าง—ซึ่งเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการเกิดตาปลา, หนังด้าน, การอักเสบที่โคนนิ้วหัวแม่เท้า, และนิ้วเท้าผิดรูป. รองเท้าของคุณคับไปไหม? “ยืนบนกระดาษแผ่นหนึ่งด้วยเท้าเปล่าและลากเส้นรอบเท้าทั้งสอง. ต่อจากนั้น วางรองเท้าของคุณบนกระดาษนั้นแล้วลากเส้นรอบรองเท้า. โดยเปรียบเทียบโครงร่างทั้งสอง คุณจะเห็นได้ว่าต้องยัดเท้ามากแค่ไหนเข้าไปในรองเท้าของคุณ” หนังสือพิมพ์เดอะ โตรอนโต สตาร์ กล่าว. เพื่อได้รองเท้าขนาดพอดี ควรให้เขาวัดเท้าทุกครั้งที่ซื้อรองเท้า และซื้อในช่วงบ่ายหรือค่ำหลังจากที่มีการใช้เท้า.
การค้นหา “ศัตรูนิรนาม”
ในปี 1997 อาการภูมิแพ้หรือไข้ละอองดอกไม้ได้เริ่มต้นเร็วกว่าปกติสองเดือนสำหรับคนที่อยู่ในกรุงโรม อิตาลี ตามรายงานในหนังสือพิมพ์โคร์รีเอเร เดลลา เซรา. แพทย์ผู้ชำนาญโรคภูมิแพ้คนหนึ่งคิดว่า การจู่โจมเร็วขึ้นของละอองเกสรเกิดจาก “อุณหภูมิโดยเฉลี่ยของดาวเคราะห์นี้สูงขึ้นซึ่งได้ทำให้ช่วงฤดูหนาวลงลงอย่างผิดสังเกต.” หนังสือพิมพ์นั้นให้ข้อสังเกตว่า “วันที่อากาศดีได้นำเกสรที่ไม่รู้จักซึ่งผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ไม่สามารถต่อต้านได้.” ดังนั้น “การค้นหาสาเหตุที่ไม่รู้จัก” ได้เริ่มต้นแล้ว แต่ในระหว่างนั้น “ผู้ป่วยประสบอาการภูมิแพ้ซึ่งไม่อาจรู้สาเหตุ.”
คนเฝ้าปัง
โบสถ์คาทอลิกเซนต์ ชาลส์ในเมืองปิคียุน รัฐมิสซิสซิปปี เริ่มจัดยามเพื่อทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครเดินออกไปโดยไม่กลืน (ขนม) ปังศีลมหาสนิท. มีการดำเนินขั้นตอนนี้หลังจากที่มีบางคนเดินออกไปจากโบสถ์พร้อมด้วยปังนี้หรือโฮสต์ ซึ่งชาวคาทอลิกถือว่าศักดิ์สิทธิ์. ตามรายงานของหนังสือพิมพ์เดอะ ดัลลัส มอร์นิง นิวส์นักบวชจอห์น นูนอ้างว่า “ผู้นมัสการซาตานต้องการได้โฮสต์มาอยู่ในมือ” เพื่อ “หมิ่น” ปังนั้น. ภารกิจของคนยามศีลมหาสนิทคือเฝ้ามองคนที่อยู่ในเขตปกครองทางศาสนา และดูว่าพวกเขากลืนจริง ๆ ไหม. หากเขาไม่กลืน ก็จะมีการขออย่างสุภาพให้กลืนหรือไม่อย่างนั้นก็ให้คืนโฮสต์นั้น.
ภาพวิดีโอแวบกลับมา
ตามคำกล่าวที่พิมพ์ในวารสารกุมารเวชศาสตร์ (ภาษาอังกฤษ) “การศึกษาวิจัยแบบทดลองหลายรายบ่งชี้ว่า มิวสิกวิดีโออาจมีผลกระทบต่อพฤติกรรมอย่างมากโดยทำให้ผู้ชมเย็นชาต่อความรุนแรง และทำให้เด็กวัยรุ่นมีความเป็นไปได้มากขึ้นที่จะเห็นด้วยกับเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรส.” สิ่งที่บิดามารดาเป็นห่วงมากที่สุดคือเนื้อเพลงของดนตรีเฮฟวีเมทัลและแก๊งสตาแรป. “สำหรับพวกวัยรุ่นกลุ่มย่อย ดนตรีที่เลือกฟังเผยถึงตัวเขาอย่างชัดแจ้ง. การศึกษาวิจัยหลายรายแสดงว่าการชอบฟังเพลงเฮฟวีเมทัลอาจเป็นเครื่องบ่งชี้สำคัญถึงการแยกตัว, การใช้สารเสพย์ติด, ความผิดปกติทางจิต, ความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย, การทำแบบเดียวกับที่เห็นในเรื่องบทบาททางเพศ หรือพฤติกรรมที่เสี่ยงอันตรายในช่วงวัยหนุ่มสาว.” รายงานนั้นซึ่งมีการรวบรวมโดยแพทย์แปดคนระหว่าง 1995 และ 1996 กล่าวว่า “หากผู้ชมได้ยินเพลงหนึ่งหลังจากได้ดูวิดีโอแล้ว ภาพที่เห็นในวิดีโอจะ ‘แวบกลับมา’ ได้ทันที.”
กระดาษมูลช้าง
เมื่อเพื่อนบ้านสังเกตเห็นไมก์ บูการา ต้มมูลช้างเป็นหม้อ ๆ ในสนามบ้านของเขา เป็นที่เข้าใจได้ว่า พวกเขารู้สึกกังวลมาก. บางคนคิดว่าเขากำลังทำเวทมนตร์คาถา แต่ที่แท้แล้วเขากำลังทำกระดาษ. ตอนแรกมิสเตอร์บูการาเริ่มทำกระดาษจากใบตอง, ใบข้าวโพด, และใบยูคาลิปตัส. แต่มูลซึ่งมีเส้นใยมากที่มีอย่างบริบูรณ์จากประชากรช้างในประเทศเคนยาทำให้นักอนุรักษ์ที่กระตือรือร้นคนนี้คิดถึงการนำมาใช้เพื่อทำกระดาษ. เขาตัดสินว่านั่นคือวิธีที่ดีเพื่อยกระดับ “การตื่นตัวของผู้คนเรื่องคุณค่าของการดูแลรักษาให้สัตว์ชนิดนี้คงอยู่ต่อไป” วารสารนิว ไซเยนติสต์รายงาน. บัดนี้ มีการใช้กระดาษมูลช้างของเขาเป็นบัตรเชิญวันครบรอบ 50 ปีของหน่วยดูแลสัตว์ป่าแห่งเคนยาปีนี้.
ประเพณีการกิน
ทีวีคือ “จุดรวมของพฤติกรรมสมัยใหม่ที่ทำกันเป็นประเพณี” หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์ กล่าว. ตัวอย่างหนึ่งที่ยกมาคือพฤติกรรมการกินขณะดูโทรทัศน์—บัดนี้เป็นประเพณีตามประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก. เพื่อเป็นตัวอย่าง ในประเทศเม็กซิโกหลายครอบครัวกินอาหารมื้อเย็นขณะดูละครโทรทัศน์. การสำรวจในประเทศฝรั่งเศสเมื่อเร็ว ๆ นี้เผยว่า “62 เปอร์เซ็นต์ของอาหารมื้อต่าง ๆ กินกันพร้อมกับเปิดทีวี.” ในประเทศจีน ผู้คนชมรายการพิเศษทางทีวีขณะที่ขบเคี้ยวเมล็ดแตงโมคั่ว. เมล็ดสีดำดังกล่าวก็เป็นที่นิยมท่ามกลางผู้ชมทีวีในอิสราเอลควบคู่กับเมล็ดทานตะวันและพิสทาชิโอ. อาหารว่างระหว่างชมทีวีในประเทศฟิลิปปินส์รวมถึงตีนไก่ย่าง, หูหมูย่าง, และไส้ไก่ที่เสียบไม้ย่าง. อาหารว่างยอดนิยมอย่างหนึ่งคือ บาลูท—“ไข่ข้าวของเป็ดที่เอามาต้มและแกะกินจากเปลือกโดยโรยเกลือเล็กน้อย” ไทมส์ กล่าว.
ป้องกันอหิวาตกโรคฟรี
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า พวกเขาได้ค้นพบวิธีป้องกันอหิวาตกโรคฟรี คือโดยกรองน้ำดื่มผ่านส่าหรี! นักวิจัย ณ มหาวิทยาลัยแห่งแมรีแลนด์ในสหรัฐและศูนย์นานาชาติเพื่อวิจัยโรคท้องร่วงในดักกา ประเทศบังกลาเทศ ได้พบว่าแบคทีเรียที่ทำให้เกิดอหิวาตกโรคอยู่ในลำไส้ของโคเปโปดส์ สัตว์ประเภทที่มีเปลือกหุ้มตัวคล้ายแพลงก์ตอนซึ่งอยู่ในน้ำ. โดยเทน้ำผ่านผ้าส่าหรีสี่ชั้นจะกำจัดแบคทีเรียอหิวาตกโรคออกไปได้มากกว่า 99 เปอร์เซ็นต์. หลังจากนั้นจะขจัดสิ่งปนเปื้อนออกจากผ้าส่าหรีได้โดยตากแดดสองชั่วโมง หรือในฤดูฝน โดยใช้ยาฆ่าเชื้อราคาถูก. หนังสือพิมพ์ดิ อินดิเพนเดนต์ แห่งลอนดอนรายงานว่า การทดลองภาคสนามจะเริ่มปีนี้โดยสอนผู้คนที่อาศัยอยู่ตามเขตที่เป็นโรคนี้ให้รู้จักกรรมวิธีดังกล่าว.