การเพ่งดูโลก
เด็กจรจัดหนีการถูกทำร้าย
“เด็กจรจัดเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นสมาชิกของครอบครัว. ประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ [ของเด็กจรจัดเหล่านี้] ถูกบิดามารดาทำร้ายและจึงเตลิดหนี, เข้าไปพัวพันในอาชญากรรม, การใช้ยาเสพย์ติด, และการหาประโยชน์ทางเพศ” เป็นคำกล่าวของ เอนซา มัตตาร์ ผู้ประสานงานของศูนย์ดูแลเด็กที่ถูกทำร้ายประจำภูมิภาค (กรามิ). ตามที่ยกมาในหนังสือพิมพ์โอ เอสตาโด เดอ เซาเปาลู ของบราซิล มัตตาร์แนะนำเจ้าหน้าที่สาธารณสุขและครูให้ตื่นตัวต่อร่องรอยของการถูกทำร้าย, ซึ่งรวมถึง “พฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน, เป็นคนเก็บตัว, และร่องรอยตามร่างกาย.” การเข้าแทรกแซงอาจจำเป็น เนื่องจากในรายที่ได้รับการจัดการโดยกรามิ มีเพียง 5 เปอร์เซ็นต์เป็นเด็กซึ่งขอการคุ้มครองด้วยตนเอง. บิดามารดาที่ทำร้ายลูกมักจะปฏิเสธความช่วยเหลือ. เพราะเหตุใด? เซา โรเบอร์ตู สกองปาริง ประธานของกรามิกล่าวว่า “บิดามารดาที่ทำร้ายทารุณลูกของตน ก็ทำซ้ำตามแบบที่ตนเองเคยประสบตอนเป็นเด็ก และพวกเขาเชื่อว่ากำลังสอนลูกของตน.”
ผู้คนมักหลงลืม
หนังสือพิมพ์ลา เรพุบบลีกา กล่าวว่า การศึกษาวิจัยรายหนึ่งในอิตาลีที่ทำกับผู้ใหญ่ 1,600 คน มี 77 เปอร์เซ็นต์บอกว่า พวกเขามีปัญหาเรื่องการหลงลืม. มากกว่าหนึ่งในสาม เคยลืมวันครบรอบปีอันเป็นวันสำคัญวันหนึ่งในปีก่อน. นอกจากนั้นมี 42 เปอร์เซ็นต์ที่ลืมเป็นประจำว่าตนจอดรถยนต์ไว้ที่ไหน, มากกว่า 30 เปอร์เซ็นต์ลืมกุญแจบ้าน, มากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์ลืมกระเป๋าเงิน, และ 1.2 เปอร์เซ็นต์ลืมกระทั่งชื่อและนามสกุลของตน. ในอีกด้านหนึ่ง ชาวอิตาลี 28 เปอร์เซ็นต์บอกว่า พวกเขายังจำ บทกวีที่เคยท่องจำตอนอยู่โรงเรียนได้อย่างน้อยท่อนหนึ่ง. คุณจะปรับปรุงความจำได้อย่างไร? ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง แนะนำให้ผูกโยงสิ่งที่ต้องการจำเข้ากับสิ่งอื่น, จดในสมุดบันทึกประจำวันแล้วนำมาทบทวน, และฝึกสมองโดยท่องจำหมายเลขโทรศัพท์, จำทำนองเพลง, และจำกระทั่งเลขทะเบียนรถ.
เหตุที่แถวของคุณดูเหมือนช้าที่สุด
ถ้าดูเหมือนว่า ทุกครั้งที่ไปจับจ่าย คุณมักจะอยู่ในแถวที่ช้าที่สุดเสมอ นั่นก็อาจเป็นไปตามกฎของโอกาสที่เป็นไปได้. ดังที่หนังสือพิมพ์เยอรมันดี ไซต์ ชี้แจง หนึ่งในสองของแถวที่อยู่ข้าง ๆ คุณมีโอกาสเป็นไปได้ว่าจะเร็วกว่าแถวของคุณ 2 ใน 3. ยิ่งมีแถวมากเท่าใด โอกาสก็ยิ่งน้อยลงเท่านั้น. นักสำรวจพบว่า สิ่งที่กวนประสาทผู้คน ไม่ใช่ที่ต้องรอนาน แต่เป็น “ความรู้สึกที่ต้องสูญเสียเวลาของตน.” เพื่อช่วยให้หงุดหงิดน้อยลงเมื่อกำลังรอลิฟต์ โรงแรมบางแห่งได้ติดกระจกเงาไว้ตามทางเดินใกล้ลิฟต์. สิ่งนี้เปิดโอกาสให้ผู้คนทำโน่นทำนี่ได้—หวีผมหรือจัดเนกไทของตน. การแจ้งให้ผู้คนทราบว่า เขายังต้องรอนานเท่าใดก็ช่วยได้เช่นกัน. ดังนั้น ระบบรถไฟใต้ดินบางแห่งจึงใช้ป้ายอิเล็กทรอนิกเพื่อบอกว่าอีกกี่นาทีกว่ารถไฟขบวนต่อไปจะออก.
การทำร้ายทางเพศโดยนักบวชในแอฟริกา
“กรณีการทำร้ายโดยนักบวชเริ่มปรากฏขึ้นในแอฟริกา” วารสารคาทอลิก อินเตอร์แนชันแนล รายงาน. เพื่อป้องกันการทำร้ายดังว่า บิชอปชาวคาทอลิกบางคนเสนอแนะให้มีการตรวจสอบอย่างเข้มงวดและฝึกอบรมผู้ที่จะมาเป็นนักศึกษาในเทววิทยาลัย. การประพฤติผิดของนักบวชในด้านอื่น ๆ ซึ่งพวกบิชอปในแอฟริกาเป็นห่วงรวมถึง “การใช้แอลกอฮอล์อย่างผิด ๆ, และการพัวพันกับกิจกรรมที่ไม่เหมาะสมหรือเข้ากันไม่ได้กับสถานภาพและงานประจำชีพของนักบวช เช่น ธุรกิจหรือการค้า การเมือง.” ทำไมเรื่องเหล่านี้เพิ่งจะถูกเปิดโปง? คาทอลิก อินเตอร์แนชันแนล ตอบว่า “เสรีภาพของสื่อมวลชนมีมากขึ้นและคริสตจักรควบคุมสื่อมวลชนน้อยลงกว่าแต่ก่อน” และเสริมว่า “ความพยายามเบื้องต้นของเจ้าหน้าที่ชาวคาทอลิกบางคนในส่วนต่าง ๆ ของแอฟริกาเพื่อยับยั้งข่าวอื้อฉาวนั้น . . . ได้ล้มเหลว.”
นักเทศน์พกปืน
ในรัฐเคนทักกี สหรัฐอเมริกา เมื่อไม่นานมานี้มีการแก้กฎหมายของรัฐเพื่ออนุญาตให้นักเทศน์พกปืนในโบสถ์ได้ถ้าเขามีใบอนุญาตพกอาวุธ สำนักข่าวรอยเตอส์รายงาน. ก่อนหน้านี้ นักเทศน์ที่ได้รับอนุญาตให้พกอาวุธซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิต ไม่สามารถพกมาในสถานนมัสการของรัฐนี้. ในปี 1997 โบสถ์บางแห่งในเคนทักกีถูกปล้นเงินเรี่ยไรโดยใช้ปืนขู่. แม้ว่าไม่มีใครบาดเจ็บ แต่ “นักเทศน์นักบวชตามโบสถ์ในชนบทวิ่งเต้นให้ผู้ออกกฎหมายของรัฐอนุญาตให้พวกเขาพกปืนได้” รายงานนั้นกล่าว. แต่ไม่ใช่นักเทศน์ทุกคนเห็นด้วยกับการเปลี่ยนแปลงนี้. แนนซี โจ เคมเพอร์ ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารแห่งสภาคริสตจักรในเคนทักกีถามว่า “เราจะคาดหมายได้อย่างไรที่จะให้ลูกของเราเรียนรู้ว่าปืนไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา หากพวกเขาเห็นว่าแม้แต่นักเทศน์ซึ่งถือกันว่าเป็นตัวแทนของสันติสุขและการคืนดีกันก็ยังพกอาวุธที่สามารถฆ่าได้?”
ทารกต้องรับการสัมผัส
“เด็ก ๆ ที่ถูกเลี้ยงโดยไม่ได้รับการโอบกอดหรือลูบไล้เป็นประจำ . . . จะมีระดับฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับความเครียดสูงอย่างผิดปกติ” ตามการศึกษาวิจัยที่ได้รายงานในหนังสือพิมพ์เดอะโทรอนโต สตาร์. นักวิจัยเหล่านี้เชื่อว่า การแยกจากมารดาหรือการถูกปล่อยปละละเลยตอนที่เป็นทารก “อาจก่อผลร้ายในระยะยาวด้านการเรียนและความจำ.” แมรี คาร์ลสัน นักวิทยาศาสตร์ประจำวิทยาลัยแพทย์ฮาร์เวิร์ด ให้ข้อสังเกตต่อไปว่า เด็ก ๆ ที่ครอบครัวพาไปฝากใน “สถานเลี้ยงเด็กตอนกลางวันที่ด้อยคุณภาพระหว่างวันทำงาน จะมีระดับฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับความเครียดผิดปกติในวันทำงาน แต่ไม่เป็นเช่นนั้นตอนสุดสัปดาห์เมื่อเด็กอยู่บ้าน.” การวิจัยรายนี้ให้หลักฐานเพิ่มว่า การสัมผัสอย่างนุ่มนวลและการแสดงความรักมาก ๆ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับลูกของเรา.
ทิ้งสุนัขที่นิยมเลี้ยงกัน
สถานคุ้มครองสัตว์ในออสเตรเลียเต็มล้นด้วยสุนัขซึ่งเสื่อมความนิยม หนังสือพิมพ์เฮรัลด์ ซัน แห่งเมืองเมลเบิร์นกล่าว. “สุนัขพันธุ์ อะแลสกัน มะลามิวต์ เป็นพันธุ์ล่าสุดที่ถูกทิ้งเป็นจำนวนมาก” รายงานนั้นกล่าว. เจ้าของสุนัขทิ้งมันเพราะไม่เป็นที่นิยมอีกต่อไปหรือไม่ก็ตัวใหญ่จนไม่ถูกกับรสนิยมของเจ้าของ. ราชสมาคมเพื่อป้องกันการทารุณสัตว์ (อาร์เอสพีซีเอ) คาดว่า ต่อไปพวกดัลเมเชียนจะถูกทิ้งเมื่อพันธุ์นี้ซึ่งเคยเป็นที่นิยมเนื่องจากภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้กลับเสื่อมความนิยม. ผู้อำนวยการของอาร์เอสพีซีเอ ริชาร์ด ฮันเตอร์ บอกว่า การทิ้งสุนัขที่นิยมเลี้ยงกันไม่ใช่เรื่องใหม่. ในทศวรรษ 1970 เรื่องนี้ได้เกิดขึ้นกับสุนัขพันธุ์อัฟกัน เฮาด์; และในทศวรรษ 1980 ก็ได้เกิดกับสุนัขเลี้ยงแกะแห่งอังกฤษ. น่าเศร้า สุนัขที่ถูกทิ้งหลายตัวต้องถูกฆ่า. อาร์เอสพีซีเอ กระตุ้นเตือนให้ผู้คนเลือกสุนัขโดยอาศัยลักษณะนิสัยประจำตัวและรูปแบบชีวิตของเจ้าของแทนที่จะอาศัยแนวโน้มตามแฟชั่น.
เด็ก ๆ—ทำอะไรบ้างซิ!
รายงานหนึ่งในเทสต์ วารสารของผู้บริโภคในเยอรมนีกล่าวว่า การที่เด็กนั่งเฉย ๆ ดูแต่ทีวีก่อให้เกิดปัญหาด้านการรับรู้, ปฏิกิริยาตอบสนอง, และการทำงานประสานกันของกล้ามเนื้อ ซึ่งทำให้เด็กประสบอุบัติเหตุได้ง่ายขึ้น. การตรวจร่างกายเด็กที่เข้าโรงเรียนในเยอรมนีเผยว่า มีถึง 30 เปอร์เซ็นต์ที่น้ำหนักเกิน, มีถึง 40 เปอร์เซ็นต์ที่ประสบความยุ่งยากด้านการทำงานประสานกันของกล้ามเนื้อ, และมีถึง 60 เปอร์เซ็นต์ที่มีปัญหาเรื่องท่าของร่างกาย. เพื่อไม่ให้เด็กอยู่นิ่ง ผู้ที่สอนทางด้านกีฬา, ความปลอดภัย, และการจราจรในเยอรมนี ได้พัฒนากล่องของเล่นซึ่งบรรจุจานร่อนแบบอ่อน, ลูกบอล, และของเล่นอื่นเพื่อช่วยเด็กรู้สึกสนุกขณะที่ออกกำลังกาย.
เหยื่อของนักค้ากาม
โฆษณาหนึ่งของหนังสือพิมพ์ในยูเครนอ่านว่า “สตรี: ต้องโสดและสวยน่ารัก. สาวและสูง. เราขอเชิญคุณทำงานเป็นนางแบบ, เลขานุการ, นักเต้นรำ, ผู้ออกแบบท่าเต้น, นักกายบริหาร.” โฆษณานี้เป็นแบบฉบับของโฆษณาที่นักค้ากามลงเพื่อหลอกล่อหญิงสาวที่ไร้เดียงสาให้ตกเข้าสู่การขายตัว หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์ รายงาน. แต่ละปี สตรีชาวยูเครนและรัสเซียเป็นพัน ๆ คนไปต่างประเทศโดยหวังว่าจะปรับปรุงชีวิตทางการเงินให้ดีขึ้น. แต่เมื่อพวกเขาไปถึงจุดหมายปลายทางในต่างประเทศ บางคนถูกยึดหนังสือเดินทางโดย “เจ้าพ่อ” อาชญากรรมและถูกบังคับให้ทำงานในซ่องโสเภณี. การปฏิเสธอาจหมายถึงการถูกตี, ข่มขืน, และการฆ่าอย่างน่าสยดสยอง. นักจิตวิทยาชาวยูเครน ลูดมีลา บิรูค ซึ่งให้คำแนะนำสตรีผู้ซึ่งหนีออกมาจากการเป็นทาสเช่นนั้น บอกว่า “คุณควรจะบอกเด็กหญิงเหล่านี้ว่า ถ้ามีอะไรที่ดูเหมือนดีจนแทบไม่น่าเชื่อ ปกติแล้วก็เป็นอย่างนั้นแหละ.”
ให้หัวเข่ารับแสงเพื่อลดอาการผิดเวลาหลังบินหรือ?
จนถึงปัจจุบัน มีการสันนิษฐานกันเสมอว่านาฬิกาชีวภาพของมนุษย์ ถูกควบคุมโดยเซลล์ในจอตา. แต่การวิจัยรายใหม่บ่งชี้ว่า มนุษย์มีเซลล์ที่ไวต่อแสงตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายนอกเหนือจากตา หนังสือพิมพ์เลอ โกตีเดียง ดือ เมเดแซง แห่งฝรั่งเศสรายงาน. ตามการทดลองโดยนักวิจัยในสหรัฐ ผู้อาสาสมัครบางคนได้รับแสงจ้าโดยผ่านทางท่อใยแก้วนำแสงที่ติดไว้ข้างหลังหัวเข่า ขณะที่คนอื่นก็ติดอุปกรณ์แบบเดียวกันแต่ไม่ได้รับแสง. ในหมู่ผู้อาสาสมัครไม่มีใครทราบว่าคนไหนที่ได้รับการรักษาด้วยแสง. มีการตรวจวัดนาฬิกาชีวภาพโดยอาศัยอุณหภูมิของร่างกายและระดับของฮอร์โมนเมลาโทนิน. อนึ่ง ในรายงานเกี่ยวกับการศึกษาวิจัยนี้ หนังสือพิมพ์อินเตอร์แนชันแนล เฮรัลด์ ทริบูน เล่าว่า การเปลี่ยนแปลงในรอบวันของคนเหล่านั้นที่ได้รับการรักษาจะ “เลื่อนขึ้นมาถึงสามชั่วโมง.” สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรนั้นยังไม่เป็นที่เข้าใจกัน. แต่ผลการวิจัยนี้อาจนำไปใช้ในทางที่เป็นประโยชน์เพื่อรักษาอาการผิดเวลาหลังบิน, ความซึมเศร้าตามฤดูกาล, และความผิดปกติในการนอนหลับ.