ตอน 7
พระเจ้าช่วยชาติอิสราเอลให้รอด
พระยะโฮวานำภัยพิบัติลงเหนืออียิปต์ และโมเซนำชาติอิสราเอลออกจากแผ่นดินนั้น. พระเจ้าประทานพระบัญญัติแก่ชาติอิสราเอลผ่านทางโมเซ
เป็นเวลาหลายปีที่บุตรหลานชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในอียิปต์ มีความเจริญรุ่งเรืองและเพิ่มจำนวนมากขึ้น. แต่แล้วฟาโรห์องค์ใหม่ขึ้นปกครอง ผู้ซึ่งไม่รู้จักโยเซฟ. ผู้ปกครองที่ชั่วร้ายผู้นี้กลัวว่าชาวอิสราเอลจะมีจำนวนมากขึ้น จึงให้พวกเขาเป็นทาส และสั่งให้นำทารกชายเกิดใหม่ทุกคนของชาวอิสราเอลไปทิ้งในแม่น้ำไนล์. แต่มารดาที่กล้าหาญคนหนึ่งปกป้องลูกชายของเธอโดยใส่ไว้ในตะกร้าแล้วซ่อนไว้ที่กอปรือ. ธิดาฟาโรห์ได้พบทารกคนนี้ จึงตั้งชื่อว่าโมเซ และเลี้ยงดูเขาร่วมกับราชวงศ์อียิปต์.
เมื่อโมเซอายุ 40 ปีก็ประสบความยุ่งยากเมื่อได้ต่อสู้เพื่อปกป้องทาสชาวอิสราเอลคนหนึ่งจากผู้คุมงานชาวอียิปต์. โมเซหนีไปที่ห่างไกลและอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างคนที่ถูกเนรเทศ. เมื่อโมเซอายุ 80 ปี พระยะโฮวาส่งท่านกลับไปอียิปต์ให้อยู่ต่อหน้าฟาโรห์และบอกฟาโรห์ให้ปล่อยประชาชนของพระเจ้า.
ฟาโรห์ปฏิเสธอย่างแข็งกร้าว. ดังนั้น พระเจ้าจึงนำภัยพิบัติสิบประการลงเหนืออียิปต์. แต่ละครั้งที่โมเซไปอยู่ต่อหน้าฟาโรห์เพื่อให้โอกาสที่จะเลี่ยงภัยพิบัติครั้งถัดไป แต่ฟาโรห์กลับดื้อรั้นและไม่ยอมทำตามคำสั่งของโมเซและพระยะโฮวาพระเจ้า. ในที่สุด ภัยพิบัติประการที่สิบทำให้บุตรหัวปีทั้งสิ้นในแผ่นดินนั้นเสียชีวิต ยกเว้นบุตรหัวปีของครอบครัวที่เชื่อฟังพระยะโฮวาโดยได้เอาเลือดแกะประพรมที่วงกบประตูบ้านของเขา. ทูตสวรรค์ของพระเจ้าที่มาประหารบุตรหัวปีนั้นจะเว้นบ้านของผู้ที่เชื่อฟังพระเจ้า. ชาวอิสราเอลระลึกถึงการช่วยชีวิตที่น่าทึ่งนี้โดยจัดการฉลองประจำปีที่เรียกว่า ปัศคา.
หลังจากบุตรหัวปีของตนเสียชีวิต ฟาโรห์สั่งโมเซและชาวอิสราเอลทั้งหมดให้ออกไปจากอียิปต์. ชาวอิสราเอลจึงจัดแจงทันทีเพื่ออพยพฝูงชนจำนวนมากออกจากอียิปต์. แต่ฟาโรห์เปลี่ยนใจ จึงยกกองทัพและรถรบจำนวนมากไล่ตามพวกเขา. ดูเหมือนว่าชาวอิสราเอลมาจนมุมที่ชายฝั่งทะเลแดง. พระยะโฮวาทรงแยกทะเลแดง เปิดทางให้ชาวอิสราเอลเดินไปบนพื้นทะเลที่แห้งซึ่งมีน้ำตั้งเป็นกำแพงทั้งสองด้าน! เมื่อชาวอียิปต์ไล่ตามพวกเขาอย่างกระชั้นชิด พระเจ้าให้น้ำทลายลงมาท่วมฟาโรห์และกองทัพจนหมดสิ้น.
ต่อมา ขณะที่ชาวอิสราเอลตั้งค่ายที่ภูเขาไซนาย พระยะโฮวาทรงทำสัญญากับพวกเขา. โดยใช้โมเซเป็นผู้กลาง พระเจ้าประทานกฎหมายต่าง ๆ แก่ชาติอิสราเอลเพื่อให้การชี้นำและการปกป้องแทบจะทุกแง่มุมของชีวิต. ตราบใดที่ชาติอิสราเอลยอมรับการปกครองของพระเจ้าอย่างซื่อสัตย์ พระยะโฮวาจะอยู่กับพวกเขาและจะทำให้ชาตินี้นำพระพรมาสู่ชาติอื่น ๆ.
อย่างไรก็ตาม ชาวอิสราเอลส่วนใหญ่ขาดความเชื่อในพระเจ้าอย่างน่าผิดหวัง. พระยะโฮวาจึงทำให้คนรุ่นนั้นรอนแรมอยู่ในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี. จากนั้น โมเซได้ตั้งยะโฮซูอะผู้ซื่อสัตย์ให้สืบตำแหน่งต่อจากท่าน. ในที่สุด ชาติอิสราเอลก็พร้อมจะเข้าสู่แผ่นดินที่พระเจ้าสัญญาไว้กับอับราฮาม.
—จากเอ็กโซโด; เลวีติโก; อาฤธโม; พระบัญญัติ; บทเพลงสรรเสริญ 136:10-15; กิจการ 7:17-36