คุณจำได้ไหม?
คุณพิจารณาวารสารหอสังเกตการณ์ เมื่อไม่กี่ฉบับมานี้อย่างถี่ถ้วนไหม? หากเป็นอย่างนั้น คุณจะรู้สึกว่าน่าสนใจที่จะทบทวนสิ่งต่าง ๆ ต่อไปนี้:
▫ บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับการสู้รบของพระยะโฮวาทำให้เรามั่นใจในการเผชิญกับ “ความทุกข์ลำบากใหญ่ยิ่ง” อย่างไร? (มัดธาย 24:21)
เนื่องจากทรงควบคุมสถานการณ์ได้เสมอ พระยะโฮวาทรงแสดงให้เห็นว่าพระองค์มีความคิดล้ำหน้ากว่าพวกศัตรูและทรงสามารถพลิกผันสภาพการณ์เพื่อความรอดแห่งไพร่พลของพระองค์. 15/8, หน้า 27.
▫ บิดามารดาต้องเต็มใจทำอะไรเพื่อรักษาการติดต่อสนทนาระหว่างพวกเขาเองและกับลูก ๆ ของเขา?
บิดามารดาต้องให้เวลากับลูก ๆ. นอกจากนั้น เขาต้องเต็มใจเสียสละเพื่อเห็นแก่ความเจริญเติบโตของลูก ๆ ไม่ว่าด้านจิตใจร่างกาย และฝ่ายวิญญาณ.—1/9, หน้า 22.
▫ การจำแลงพระกายของพระเยซูมีความหมายอย่างไรสำหรับพวกเราในปัจจุบัน? (มาระโก 9:2-4)
การจำแลงพระกายช่วยสร้างความเชื่อมั่นในคำพยากรณ์ของพระยะโฮวาและเสริมสร้างความเชื่อของเราในพระเยซูคริสต์ฐานะเป็นพระบุตรของพระเจ้าและพระมาซีฮาตามคำสัญญา. นอกจากนั้น ยังเสริมความเชื่อเรื่องการกลับเป็นขึ้นจากตายสู่ชีวิตในสภาพวิญญาณของพระเยซูและทำให้ความเชื่อของเราในรัฐบาลของพระเจ้าเพิ่มมากขึ้น.—15/9, หน้า 23.
▫ ที่ยะซายา 11:6 คำว่า “พักหนึ่ง” หมายความว่าอย่างไร?
การแปลข้อนี้อย่างรอบคอบแสดงว่าสุนัขป่ากับลูกแกะจะไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกันและกันในโลกใหม่เป็นประจำ. อาจเป็นได้ที่สัตว์เหล่านั้นมีที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันไปและดังนั้นจึงถูกจัดอยู่ในประเภท ‘สัตว์ใช้และสัตว์ป่า’ ดังที่มีอยู่ในอุทยานแรกเดิม. (เยเนซิศ 1:24) อย่างไรก็ตาม สัตว์จะมีสันติต่อกัน สามารถอยู่ใกล้ ๆ กันได้โดยไม่เป็นอันตราย.—15/9, หน้า 31.
▫ อะไรเป็นกุญแจไขไปสู่ศาสนาคริสเตียนแท้?
ความรักคือกุญแจไขไปสู่ศาสนาคริสเตียนแท้. ความเชื่อ ความประพฤติ และการคบค้าสมาคมที่เหมาะเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง แต่ถ้าปราศจากความรัก สิ่งเหล่านั้นก็ไม่มีค่าอะไร. ที่เป็นดังนั้นเพราะประการแรกพระยะโฮวาเป็นพระเจ้าแห่งความรัก. (1 โกรินโธ 13:1-3; 1 โยฮัน 4:8)—1/10, หน้า 20.
▫ คำพรรณนาที่ท่านผู้ประกาศ 3:2 เรื่อง “วาระสำหรับชาตะและวาระสำหรับมรณะ” สนับสนุนความคิดที่ว่าพระเจ้าทรงกำหนดเวลาสำหรับความตายของเราล่วงหน้าไหม?
ไม่. ซะโลโมเพียงแต่กล่าวถึงความต่อเนื่องแห่งวงจรของชีวิตและความตายซึ่งก่อความทุกข์ทรมานแก่มนุษยชาติที่ไม่สมบูรณ์. ท่านผู้ประกาศ 7:17 แถลงว่า “อย่ามัวเมาทำชั่วหรืออย่าเล่นอะไรโง่ ๆ ทำไมเจ้าจะไปตายเสียก่อนถึงวาระของเจ้าเล่า?” คำแนะนำนี้จะมีความหมายไหมหากเวลาของความตายถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว?—15/10, หน้า 5-6.
▫ มีข้อโต้แย้งอย่างไรเรื่องอัครสาวกเปโตรเป็นบิชอพองค์ที่แรกแห่งโรม?
ไม่มีหลักฐานใด ๆ แสดงว่าท่านเปโตรเคยไปเยือนกรุงโรม อีกทั้งท่านเปโตรไม่ได้อ้างถึงตัวเองในฐานะอื่นใดนอกจากเป็นหนึ่งในอัครสาวกของพระคริสต์. (2 เปโตร 1:1)—15/10, หน้า 8.
▫ เป็นการเหมาะสมไหมที่คริสเตียนจะส่งดอกไม้ไปให้ในงานศพ?
หากการทำเช่นนั้นเป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นประเพณี (รูปทรงดอกไม้ทำเป็นไม้กางเขนเป็นต้น) ที่ทำกันอยู่ซึ่งมีความหมายทางด้านศาสนาในท้องถิ่นของคนเราก็ควรจะหลีกเลี่ยง. ดังนั้น คริสเตียนจะไม่ส่งดอกไม้ซึ่งมีรูปแบบเป็นไม้กางเขนหรือไม่ใช้ดอกไม้เหล่านี้เป็นทางการใด ๆ ซึ่งส่อความหมายของศาสนาเท็จอย่างเด่นชัด. อย่างไรก็ตาม ในสมัยปัจจุบันตามดินแดนต่าง ๆ ประเพณีการส่งดอกไม้โดยปราศจากการเกี่ยวเนื่องทางศาสนามีแพร่หลาย. คริสเตียนบางคนได้ส่งดอกไม้เพื่อเสริมกำลังใจ ณ วาระอันเศร้าสลดนั้นและเพื่อแสดงความเห็นใจและห่วงใย.—15/10, หน้า 30.
▫ คำจำกัดความทางการแสดงให้เห็นอะไรชัดเจนเกี่ยวกับตรีเอกานุภาพ?
คำจำกัดความแสดงอย่างชัดเจนว่าคำสอนเรื่องตรีเอกานุภาพไม่ใช่ความคิดง่าย ๆ แต่เป็นกลุ่มความคิดที่ซับซ้อนซึ่งถูกนำมารวบรวมเข้าด้วยกันเป็นเวลานานหลายศตวรรษและนำแต่ละความคิดมาปะติดปะต่อกัน. ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากรวมทั้งผู้ที่นิยมความเชื่อเรื่องตรีเอกานุภาพยอมรับว่า ตามความเป็นจริงแล้วพระคัมภีร์ไม่ได้บรรจุหลักคำสอนตรีเอกานุภาพไว้.—1/11, หน้า 21-22.
▫ เหตุใดปี 29 สากลศักราช จึงเป็นวันเดือนปีที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของคัมภีร์ไบเบิล?
ทั้งนี้เนื่องจากการรวบรวมข้อมูลที่ถูกต้องทางพระคัมภีร์บวกกับการนับเวลาทางโลกแห่งสมัยรัชกาลติเบเรียว นักศึกษาพระคัมภีร์สามารถคำนวณเวลาได้ว่า การเริ่มต้นงานรับใช้ของโยฮันตกในฤดูใบไม้ผลิปีสากลศักราช 29. และหกเดือนต่อมา ในฤดูใบไม้ร่วงของปีสากลศักราช 29 ท่านโยฮันได้ให้พระเยซูรับบัพติสมา.—15/11, หน้า 32.
▫ “การนมัสการ” มีความหมายเช่นไรสำหรับผู้คนที่พูดภาษาฮีบรู และเรื่องนี้นำมาใช้กับพยานพระยะโฮวาในปัจจุบันอย่างไร?
คำภาษาฮีบรูที่มีความหมายเช่นเดียวกับคำ “นมัสการ” อาจแปลได้ว่า “การรับใช้.” เพราะฉะนั้น ในจิตใจของชาวฮีบรู การนมัสการหมายถึงการทำงานรับใช้. พยานพระยะโฮวาก็ถือความหมายอย่างเดียวกันในปัจจุบัน ดังนั้น สัญลักษณ์ที่สำคัญมากประการหนึ่งของศาสนาแท้คือ การรับใช้พระเจ้าด้วยงานประกาศ.—1/12, หน้า 19.