“พวกคุณเปลี่ยนทัศนะของผมที่มีต่อพยานพระยะโฮวา”
นั่นคือการตอบสนองของเจ้าหน้าที่เรือนจำชาวโปแลนด์คนหนึ่งต่อบทความเกี่ยวกับงานของพยานพระยะโฮวาดังที่รายงานในวารสารของเราฉบับ 15 ตุลาคม 1998. บทความนั้น ซึ่งมีชื่อว่า “เมื่อคนใจแข็งปานหินตอบสนอง” บันทึกเกี่ยวกับความสำเร็จของพยานพระยะโฮวาในการทำงานกับนักโทษในเรือนจำที่เมืองโววูฟ.
ก่อนที่บทความวารสารหอสังเกตการณ์ ข้างต้นจะถูกเผยแพร่แก่สาธารณชน มีการประชุมพิเศษเพื่อให้พวกนักโทษได้อ่านบทความนี้ในวันที่ 13 กันยายน 1998 ที่ทัณฑสถานโววูฟ. คนที่ได้รับเชิญคือพยานฯ ในท้องถิ่น, นักโทษที่รับบัพติสมาแล้วและที่เป็นผู้สนใจ, และเจ้าหน้าที่ทัณฑสถานจำนวนหนึ่ง. ต่อไปนี้เป็นข้อสังเกตของคนที่เข้าร่วมประชุมครั้งนั้น.
เยอร์ซีซึ่งเป็นพยานพระยะโฮวาคนหนึ่งที่รับบัพติสมาในเรือนจำห้าปีกว่ามาแล้วกล่าวว่า “ผมมีความสุขมากจริง ๆ ที่วันนี้ผมได้อ่านเรื่องที่ว่าพี่น้องในประชาคมใกล้เคียงบากบั่นพยายามมากขนาดไหนเพื่อจะช่วยเหลือพวกเรา.” เขาพูดอีกว่า “ผมกำลังพยายามปรับปรุงตัวเอง และผมรู้เลยว่าพระยะโฮวาทรงนวดปั้นผมตลอดมาอย่างไร.”
นักโทษอีกคนหนึ่งชื่อ ซยิสวัฟ พูดถึงเรื่องงานให้คำพยานในเรือนจำดังนี้: “ตอนนี้มีนักโทษสี่คนกำลังเตรียมตัวเพื่อจะรับบัพติสมา และผู้สนใจใหม่ ๆ ก็เข้าร่วมประชุมที่ห้องประชุมของเราอยู่เสมอ. บทความนี้เป็นแรงผลักดันอันทรงพลังให้พวกเราเพิ่มกิจกรรมในการประกาศต่อไป.” ช่างเป็นทัศนะที่ดีจริง ๆ เมื่อคำนึงถึงเรื่องที่ว่าบราเดอร์ซยิสวัฟยังจะต้องติดคุกอีก 19 ปี!
หลังจากอ่านบทความเกี่ยวกับทัณฑสถานโววูฟแล้ว เจ้าหน้าที่เรือนจำคนหนึ่งกล่าวว่า “พวกเราได้รับเกียรติเป็นพิเศษ. ผมไม่เคยคิดเลยว่าทัณฑสถานแห่งนี้จะได้รับการโฆษณาเผยแพร่ในแง่ดีไปใน 130 ภาษาทั่วโลกเช่นนี้. ผมชอบพวกคุณ และผมหยั่งรู้ค่าความพยายามของพวกคุณในการช่วยนักโทษ.” เจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งเสริมว่า “พวกคุณเปลี่ยนทัศนะของผมที่มีต่อพยานพระยะโฮวา. ก่อนหน้านี้ ผมคิดว่าพวกคุณเป็นพวกคลั่งศาสนา. ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นคนมีหลักการ.”
พัศดีเรือนจำโววูฟชื่อ มาเรก ไกยอส ยิ้มแล้วก็กล่าวว่า “ตอนแรกพวกเราคิดว่าพวกคุณจะประสบความสำเร็จน้อยมาก. เราคิดว่าพวกคุณเป็นเพียงอีกศาสนาหนึ่งที่มุ่งมั่นปรารถนาจะฟื้นฟูพวกนักโทษโดยอาศัยหลักพระคัมภีร์. แต่เมื่อเห็นผลจากกิจกรรมขั้นแรกของคุณ เราก็ตัดสินใจจะร่วมมือด้วย. คุณมาที่นี่โดยไม่ท้อถอยเป็นเวลาเก้าปีแล้ว และผมหยั่งรู้ค่ามากในสิ่งที่คุณทำจนถึงตอนนี้.”
กระนั้น บทความนี้ได้รับการตอบสนองอย่างไรจากคนทั่วไปที่อยู่ในเรือนจำโววูฟ? ความสนใจในหมู่นักโทษสูงมากจนพยานในเรือนจำจำหน่ายวารสารของตนหมดเกลี้ยง. พวกเจ้าหน้าที่เรือนจำก็แสดงความสนใจด้วยโดยสั่งวารสารพิเศษ 40 เล่มสำหรับตนเอง. เพื่อสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้น ประชาคมท้องถิ่นจึงช่วยจัดหาวารสาร 100 เล่มเป็นพิเศษให้พี่น้องในเรือนจำ. ในเวลาเดียวกัน จำนวนผู้เข้าร่วมประชุมในเรือนจำก็เพิ่มขึ้น.
พียอต ฮอดูเอน เจ้าหน้าที่เรือนจำคนหนึ่งซึ่งร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับพยานพระยะโฮวากล่าวว่า “พวกเราตัดสินใจที่จะติดบทความนี้ในตู้แสดงข่าวสารทุกตู้ในทัณฑสถานของเรา. เราหวังว่านักโทษทุกคนที่ยังไม่ได้ศึกษาพระคัมภีร์กับคุณจะอ่านวารสารนี้.”
ตัวอย่างที่ดีของพยานฯ และความพยายามในการประกาศที่แน่วแน่มีผลดีต่อไป. นอกจากนักโทษ 15 คนที่ก้าวหน้าจนถึงการรับบัพติสมาแล้ว เจ้าหน้าที่เรือนจำ 2 คนได้อุทิศชีวิตของตนแด่พระยะโฮวาและเจ้าหน้าที่เรือนจำอีกคนหนึ่งได้ขอศึกษาคัมภีร์ไบเบิล. แน่นอน พี่น้องที่ประกาศในเรือนจำโววูฟยกคุณความดีทั้งหมดให้แก่พระยะโฮวาพระเจ้าสำหรับความสำเร็จของพวกเขา.—เทียบกับ 1 โกรินโธ 3:6, 7.
[รูปภาพหน้า 28]
พยานฯ สามคนและนักโทษคนหนึ่งในห้องประชุมของเรือนจำที่มีการแสดงวารสาร