การประชุมภาค 1997 “ความเชื่อในพระคำของพระเจ้า”
1 อัครสาวกเปาโลเตือนติโมเธียวให้ระลึกว่า “พระคัมภีร์ทุกตอนมีขึ้นโดยการดลใจจากพระเจ้า.” (2 ติโม. 3:16, ล.ม.) เนื่องจากพระคำของพระเจ้ามีขึ้นโดยการดลใจ เราจึงมีเหตุผลทุกประการที่จะแสดงความเชื่อในพระคำนั้น. อรรถบทของการประชุมภาคปีนี้คือ “ความเชื่อในพระคำของพระเจ้า.” การประชุมนี้จะเสริมความเชื่อของเราในคัมภีร์ไบเบิลให้เข้มแข็ง ไม่ว่าเราได้รู้จักความจริงมาหลายปีแล้วหรือเพิ่งมาติดต่อกับองค์การของพระยะโฮวาเมื่อไม่นานนี้. เราทุกคนควรตระเตรียมเพื่อเข้าร่วมฟังระเบียบวาระทั้งหมด. จะเป็นการเสริมสร้างสักเพียงไรหากผู้ที่เพิ่งสนใจ โดยเฉพาะผู้ที่เราศึกษาพระคัมภีร์กับเขา จะเข้าร่วมการประชุมนี้กับเรา!
2 การประชุมภาคสามวัน: ปีนี้มีการจัดเตรียมการประชุมภาคสามวันเพื่อประโยชน์ของเรา. หอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 กุมภาพันธ์ 1997 ให้รายการการประชุมภาคสามแห่งที่จะจัดขึ้นในประเทศไทย. ขณะนั้นวันเวลาการประชุมภาคที่ขอนแก่นยังไม่กำหนดแน่นอน. บัดนี้ หอประชุมสำหรับการประชุมภาคที่ขอนแก่นได้มีการจองไว้แล้วสำหรับวันที่ 3-5 ตุลาคม 1997 และคุณควรวางแผนที่แน่นอนเพื่อเข้าร่วมการประชุมทั้งสามวัน. คุณเข้าพบนายจ้างหรือยังเพื่อขอลาตามที่จำเป็น? ถ้าคุณมีลูก ๆ ที่ยังเรียนอยู่และการประชุมภาคตรงกับเวลาเปิดเทอม คุณได้แจ้งให้ครูของเขาทราบด้วยความนุ่มนวลหรือยังว่าลูกคุณจะลาหยุดในวันศุกร์สำหรับวาระสำคัญของการอบรมทางศาสนาของเขา?—บัญ. 31:12.
3 นอกจากภาษาไทยแล้ว ที่กรุงเทพฯ จะมีการประชุมภาคในภาษาอังกฤษด้วย.
4 ระเบียบวาระแต่ละวันจะเริ่มเวลา 9:30 น. ประตูจะเปิดเวลา 8:00 น. ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เข้าก่อนเวลานี้จะเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายงานเท่านั้น แต่เขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้จองที่นั่งจนกว่าหอประชุมจะเปิดให้สำหรับทุกคน.—ฟิลิป. 2:4.
5 จงทำดีด้วยการเอาใจใส่: อัครสาวกเปโตรเตือนใจคริสเตียนในศตวรรษแรกว่า พวกเขาพึงทำดีในการเอาใจใส่ถ้อยคำเชิงพยากรณ์เสมือนตะเกียงส่องสว่างในที่มืด. (2 เป. 1:19) พวกเราก็เช่นกัน. การมีชีวิตอยู่ในโลกเก่านี้ซึ่งตกอยู่ในการควบคุมของซาตานเป็นเหมือนอยู่ในที่มืด. เรารู้สึกขอบคุณที่ถูกเรียกออกมาจากความมืดฝ่ายวิญญาณ. (โกโล. 1:13; 1 เป. 2:9; 1 โย. 5:19) เพื่อจะคงอยู่ในความสว่าง เราจำเป็นต้องรักษาความเชื่อให้เข้มแข็งด้วยการเอาใจใส่พระคำที่มีขึ้นโดยการดลใจของพระยะโฮวา. การประชุมภาคของเราจะหนุนกำลังใจเราให้ทำเช่นนั้นแหละ.
6 เราอาจต้องใช้ความพยายามอยู่บ้างหากจะมุ่งความสนใจที่ระเบียบวาระ แต่เราแน่ใจว่าจะได้รับพระพรเนื่องด้วยการทำเช่นนั้น. เราควรพยายามมายังสถานที่ประชุมภาคโดยที่มีการพักผ่อนอย่างดีเพื่อจะตื่นตัวระหว่างการประชุม. ให้มีเวลาเพียงพอจะมายังสถานที่ประชุมภาคทุกวันเพื่ออยู่ในที่นั่งก่อนระเบียบวาระจะเริ่มต้น. แล้วร่วมในการร้องเพลงและคำอธิษฐานในตอนเริ่มการประชุมแต่ละวัน. ผู้ใหญ่ควรวางตัวอย่าง และบิดามารดาควรฝึกอบรมลูก ๆ ของตน.—เอเฟ. 6:4.
7 ถ้าเราตรวจดูชื่อเรื่องส่วนต่าง ๆ ก่อนระเบียบวาระเริ่ม เราจะพยายามคาดหมายล่วงหน้าได้ว่าจะมีการนำเสนอจุดอะไรบ้างระหว่างการประชุม. การทำเช่นนี้จะเพิ่มความสนใจของเราในเนื้อเรื่องเมื่อมีการเสนอ. เราจะเอาใจใส่จุดสำคัญต่าง ๆ ซึ่งจะช่วยเราพูดกับคนอื่นถึงเหตุผลที่เราเชื่อในพระเจ้าและในคำสัญญาอันแน่นอนที่พระองค์จะทรงประทานบำเหน็จแก่คนที่แสวงหาพระองค์อย่างจริงใจ. (เฮ็บ. 11:1, 6) มีข้อเสนอแนะให้เราจดบันทึกย่อ ๆ เพื่อช่วยเราให้จดจำจุดสำคัญ ๆ ของระเบียบวาระ. หากเราจดมากเกินไป เราอาจพลาดจุดสำคัญบางจุดไปเพราะเรามัวแต่เขียน.
8 ปีที่แล้วเป็นอีกครั้งที่สังเกตเห็นทั้งผู้ใหญ่และคนหนุ่มสาวเดินเปะปะตามทางเดิน วนไปวนมาอยู่ข้างนอก และพูดคุยกับคนอื่นในขณะที่ระเบียบวาระดำเนินอยู่ แทนที่จะฟังสิ่งที่ “ทาสสัตย์ซื่อและสุขุม” ได้จัดเตรียมเพื่อประโยชน์ของเรา. พระเยซูทรงสัญญาจะประทานอาหารฝ่ายวิญญาณตามเวลาที่สมควร. (มัด. 24:45-47) ฉะนั้น เราน่าจะเข้าร่วมเพื่อรับประโยชน์จากอาหารนั้นและไม่แสดงการขาดความหยั่งรู้ค่า. (2 โก. 6:1) นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าในขณะที่เด็กบางคนกระสับกระส่าย เขามักขอไปห้องน้ำเพื่อเป็นข้อแก้ตัวสำหรับการลุกขึ้นและเดินไปมา. ตามปกติแล้วการอบรมอย่างเหมาะสมที่บ้านจะทำให้ไม่จำเป็นต้องไปห้องน้ำบ่อย ๆ. บางครั้ง หนุ่มสาวที่โตกว่านั่งด้วยกันในที่ห่าง ๆ, พูดคุย, กระซิบกระซาบ, และส่งโน้ตให้กัน. คนหนุ่มสาวในพวกเราซึ่งเผชิญความกดดันมากมายในทุกวันนี้จะเป็นต้องมุ่งสนใจที่เนื้อเรื่องซึ่งมีการนำเสนอ ไม่ใช่ทำสิ่งอื่น ๆ ระหว่างการประชุม. พึงหลีกเลี่ยงความปรารถนาในวัยหนุ่มสาวซึ่งไม่สอดคล้องกับหลักการในคัมภีร์ไบเบิล. (เทียบกับ 2 ติโมเธียว 2:22.) การที่ทุกคนเอาใจใส่ ทั้งผู้ใหญ่และหนุ่มสาว จะถวายเกียรติพระยะโฮวาและทำให้พระองค์สำราญพระทัย.
9 หากเกิดความจำเป็นที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายต้อนรับคนหนึ่งต้องให้คำแนะนำแก่ใครก็ตามในเรื่องนี้ เขาควรรับคำแนะนำนั้นในฐานะเป็นการจัดเตรียมด้วยความรักจากพระยะโฮวา. (ฆลา. 6:1) ทุกคนพึงต้องจำไว้ว่า เหตุที่เราพยายามมาเข้าร่วมการประชุมภาคก็คือ เพื่อเราจะ ‘ฟังและเรียนรู้.’ (บัญ. 31:12) อนึ่ง “ผู้ฉลาดจะฟังและรับคำสั่งสอนมากขึ้น.” (สุภา. 1:5, ล.ม.) ในเวลาที่ยังเหลืออยู่ก่อนคุณจะเข้าร่วมการประชุมภาค ให้พิจารณากันเป็นครอบครัวถึงความจำเป็นต้องนั่งด้วยกันในหมู่ผู้ฟัง นั่งอยู่ตลอดช่วงที่ระเบียบวาระดำเนินอยู่ และเอาใจใส่ด้วยความกระตือรือร้น เพื่อจะได้รับประโยชน์เต็มที่จากระเบียบวาระ.
10 การแต่งกายที่ทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย: ไพร่พลของพระยะโฮวาปรากฏแก่สายตาของทั้งโลกที่มองดู. (1 โก. 4:9) โดยทั่วไปแล้วเราถูกสังเกตเนื่องด้วยมาตรฐานอันดีของเราในการแต่งกายและการประดับตัว. การปฏิบัติตามหลักการในพระคัมภีร์ที่ 1 ติโมเธียว 2:9, 10 และที่ 1 เปโตร 3:3, 4 ยังผลด้วยการเปลี่ยนแปลงใหญ่โตในการปรากฏตัวของหลายคนเมื่อเทียบกับวิธีที่พวกเขาปรากฏตัวเมื่อเริ่มสมทบกับประชาคมคริสเตียน. เรื่องนี้ตรงข้ามกันอย่างเด่นชัดกับมาตรฐานที่เสื่อมของการแต่งกายและการประดับตัวที่เราเห็นในโลก. เราพึงเฝ้าระวังไม่ให้เรากลายเป็นอย่างโลกในการปรากฏตัวของเรา โดยการสวมเสื้อผ้าแบบพิลึก ๆ, ส่งเสริมความนิยมแบบโลกในเรื่องทรงผม, หรือแต่งกายไม่สุภาพ. ตัวอย่างของเราในการแต่งกายและประดับตัวควรช่วยคนใหม่ ๆ ที่เข้าร่วมการประชุมภาคให้เห็นวิธีที่คริสเตียนพึงแต่งตัว.
11 แม้ว่าความประทับใจที่คนส่วนใหญ่ละไว้เนื่องจากการประชุมภาคปีที่แล้วเป็นที่น่าพึงพอใจมาก แต่การแต่งกายและประดับตัวแบบโลกก็ยังเป็นปัญหากับพี่น้องบางคน โดยเฉพาะในช่วงหลังเวลาประชุม. ขณะวางแผนเข้าร่วมการประชุมภาค เราควรวิเคราะห์ตัวเองในเรื่องการแต่งกายและการประดับตัวของเรา. บิดามารดา ขอให้คอยดูแลอย่างสุขุมว่าลูกเล็ก ๆ และลูกวัยรุ่นของคุณจะสวมอะไร. ทำให้แน่ใจว่าเราไม่ปล่อยให้แบบและความนิยมแบบโลกส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อการปรากฏตัวแบบคริสเตียนของเรา.
12 จงรักษาไว้ซึ่งความประพฤติอันดี: ความประพฤติอันดีเป็นเครื่องหมายประการหนึ่งของคริสเตียนแท้. (1 เป. 2:12) ความประพฤติของเราไม่ว่าเราอยู่ที่ไหน—ที่การประชุมภาค, ที่ร้านอาหาร, และในโรงแรม รวมทั้งเมื่อเดินทาง—สามารถให้คำพยานที่ดีและช่วยคนอื่น ๆ ให้เห็นว่าความเชื่อในพระเจ้าและในพระคำของพระองค์สามารถทำอะไรเพื่อผู้คนได้. เรื่องนี้อาจกระตุ้นบางคนให้มารู้จักพระยะโฮวา. (เทียบกับ 1 เปโตร 3:1, 2.) เรามีสิทธิพิเศษในการถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยความประพฤติของเรา. ฝ่ายจัดการโรงแรมแห่งหนึ่งในแอลาบามาบอกว่า ตัวแทนของเราเป็น “กลุ่มที่น่าดูที่สุดและความประพฤติดีที่สุดที่พวกเขาได้ต้อนรับ.” เขากล่าวเสริมว่า “เป็นสิทธิพิเศษที่จะต้อนรับพวกคุณอีกในวันข้างหน้า.” สำนักส่งเสริมการท่องเที่ยวและการประชุมใหญ่แห่งหนึ่งในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐเขียนมาว่า “ทุกปี ชุมชนของเราเฝ้าคอยการประชุมของสมาคมว็อชเทาเวอร์ด้วยความกระตือรือร้น. สมาชิกของคุณเป็นผู้ที่ให้ความยินดีแท้ ประพฤติตนด้วยมารยาทและความนับถืออย่างยิ่ง. บรรดานักธุรกิจของเราตระหนักถึงเรื่องนี้และถือว่าการกลับมาของ ‘กลุ่ม’ แขกของพวกเขาในแต่ละปีเป็นสิ่งล้ำค่า.” น่ายินดีที่ได้อ่านรายงานเช่นนี้ใช่ไหม? กระนั้น มีความจำเป็นต้องรักษาความตื่นตัวระแวดระวังเพื่อเราจะรักษาชื่อเสียงอันดีแห่งประชาชนของพระยะโฮวาเอาไว้.
13 มีการให้ข้อเตือนใจหลายประการเกี่ยวกับการควบคุมดูแลเด็ก ๆ ของเรา ไม่ปล่อยให้พวกเขาวิ่งไปมาในโรงแรมโดยไม่เอาใจใส่ หรือรบกวนแขกคนอื่น ๆ. แต่ละปี สมาคมฯ ได้รับรายงานว่า เด็ก ๆ บางคนของเราไม่มีใครคอยดูแลทั้งใน และรอบ ๆ สระว่ายน้ำ และมีผู้เห็นพวกเขาวิ่งตามทางเดินและบริเวณส่วนรวมของโรงแรม. ผู้จัดการคนหนึ่งซึ่งพักค้างคืนที่โรงแรมของเขาถูกปลุกสองครั้งหลังห้าทุมโดยกลุ่มเด็ก ๆ ของเราซึ่งเคาะแต่ละห้องตามหาพยานคนอื่น. ถึงแม้การประชุมภาคให้โอกาสเราได้พบปะและคบหากับพี่น้องของเรา บิดามารดาก็ยังคงต้องระลึกเสมอถึงพันธะที่จะให้การควบคุมดูแลลูก ๆ ของตนตลอดเวลา. นี่เป็นหน้าที่รับผิดชอบที่พระยะโฮวาทรงวางไว้บนบิดาหรือมารดาทุกคน. (สุภา. 1:8; เอเฟ. 6:4) การกระทำที่ไม่มีการควบคุมดูแลของเด็ก ๆ สามารถบ่อนทำลายชื่อเสียงอันดีที่พยานคนอื่น ๆ ของพระยะโฮวาได้พยายามอย่างหนักเพื่อสร้างไว้.—สุภา. 29:15.
14 ถ้าทางโรงแรมเตรียมอาหารเช้าให้เป็นบริการพิเศษระหว่างที่คุณพัก คุณไม่ควรถือโอกาสเก็บอาหารนั้นไว้สำหรับมื้อกลางวัน. โรงแรมบางแห่งรายงานว่าพี่น้องของเราบางคนเอาถุงพลาสติกลงมายังห้องอาหารด้วยและเอาผลไม้, ขนมปัง, และแซนด์วิชชนิดต่าง ๆ ใส่เก็บไว้รับประทานภายหลัง เหลือไว้ไม่มากสำหรับแขกคนอื่น ๆ. สิ่งอำนวยความสะดวกสบายเช่นนั้นเป็นการจัดเตรียมที่ทางโรงแรมมีไว้สำหรับแขกขณะอยู่ที่โรงแรมและต้องไม่ใช้อย่างผิด ๆ. การเอาไปมากกว่าที่คุณจะรับประทานระหว่างอาหารเช้าย่อมแสดงถึงน้ำใจโลภจริง ๆ และยังเป็นการไม่ซื่อสัตย์อีกด้วย. หากสังเกตเห็นเจตคติที่ไม่ถูกต้องของเพื่อนพยานฯ คงเป็นความกรุณาถ้าจะเตือนเขาให้ทราบว่าเขาควรปฏิบัติอย่างไร. อนึ่ง ขอจำไว้ว่า ไม่ควรประกอบอาหารในห้องพักของโรงแรม เว้นแต่ห้องนั้นมีห้องครัวสำหรับวัตถุประสงค์นั้นติดตั้งไว้พร้อม. หากคุณนำกระติกน้ำแข็งไปที่ห้องด้วย โปรดแน่ใจว่ากระติกนั้นไม่แตกหรือมีหยดน้ำเกาะและทำความเสียหายแก่พรม, เฟอร์นิเจอร์, หรือผนังห้องพัก.
15 จำไว้เสมอว่าการให้ทิปเป็นเรื่องเหมาะสมเมื่อคุณได้รับการบริการเป็นส่วนตัว โดยเฉพาะเนื่องจากหลายคนที่บริการสาธารณชน เช่น พนักงานเสิร์ฟ, พนักงานจัดห้อง, พนักงานรับใช้ ล้วนพึ่งค่าทิปเป็นส่วนใหญ่เพื่อจะอยู่ได้. ในฐานะพยานพระยะโฮวา เราต้องการแสดงมารยาทอันดีในเรื่องนี้ด้วย.—ดูอะเวก! ฉบับ 22 มิถุนายน 1986 หน้า 24-27.
16 การชำระค่าใช้จ่ายในการประชุมภาค: เราทุกคุณย่อมต้องออกค่าใช้จ่ายต่าง ๆ เกี่ยวกับการเข้าร่วมการประชุมภาค. มีค่าใช้จ่ายอีกอย่างหนึ่งที่เราพึงคำนึงถึง. สถานที่สำหรับการประชุมภาคมีค่าเช่าแพง. แล้วก็ยังมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ อีกซึ่งต้องเอาใจใส่. การสมัครใจบริจาคด้วยน้ำใจเอื้อเฟื้อของเราเป็นที่หยังรู้ค่ามาก.—กิจ. 20:35; 2 โก. 9:7, 11, 13.
17 ที่นั่ง: คำชี้แนะที่เคยให้ไว้เป็นเวลาหลายปียังคงใช้ต่อไป ที่ว่า อาจจองที่นั่งไว้เฉพาะสำหรับสมาชิกครอบครัวคุณ และคนที่เดินทางกับรถของคุณ. น่ายินดีที่ได้เห็นว่ามีผู้ทำตามข้อชี้แนะนี้มากขึ้นในปีที่ผ่านมา และการทำเช่นนี้เพิ่มบรรยากาศแห่งความรักที่สำแดง ณ การประชุมภาค. ในสถานที่ส่วนใหญ่ ที่นั่งบางแห่งเข้าออกง่ายกว่าที่อื่น ๆ. โปรดแสดงความเห็นอกเห็นใจและเหลือที่นั่งที่สะดวกกว่าให้ผู้ที่สภาพการณ์ของเขาทำให้จำเป็นต้องนั่งในที่นั้น.
18 กล้องถ่ายรูป, กล้องวิดีโอ, และเครื่องบันทึกเสียง: อาจใช้กล้องถ่ายรูปและอุปกรณ์บันทึกเสียงได้ที่การประชุมภาค. อย่างไรก็ตาม การที่เราใช้อุปกรณ์เหล่านั้นต้องไม่ทำให้ผู้ฟังคนอื่นวอกแวก. เราไม่ควรเดินไปมาเพื่อถ่ายรูประหว่างการประชุม เนื่องจากการทำเช่นนั้นจะรบกวนคนอื่นซึ่งกำลังพยายามตั้งใจฟังการประชุม. อุปกรณ์บันทึกไม่ว่าภาพหรือเสียงจะต้องไม่ต่อกับระบบไฟหรือเสียงของหอประชุมและไม่ควรวางอุปกรณ์เหล่านี้กีดขวางทางเดินระหว่างที่นั่ง, ทางเดินในหอประชุม, หรือบังสายตาผู้อื่น.
19 การปฐมพยาบาล: แผนกปฐมพยาบาลมีไว้เฉพาะกรณีฉุกเฉินเท่านั้น. แผนกนี้ไม่สามารถดูแลผู้ป่วยเรื้อรังได้. นั่นคือเหตุที่คุณควรคำนึงถึงความจำเป็นด้านสุขภาพของคุณเองและของครอบครัวคุณไว้ล่วงหน้า. โปรดนำยาแอสไพริน, ยาช่วยย่อย, ผ้าพันแผล, เข็มซ่อนปลาย, และสิ่งต่าง ๆ ในทำนองนั้นมาเอง เนื่องจากสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นจะไม่มีให้ ณ การประชุมภาค. ใครก็ตามที่รู้ตัวว่าอาจมีอาการของโรคลมบ้าหมู, อินซูลิน ช็อก, โรคหัวใจ, และอื่น ๆ ควรคาดหมายล่วงหน้าถึงความจำเป็นต่าง ๆ ถึงขีดที่เป็นไปได้. เขาควรมียาที่จำเป็น และสมาชิกในครอบครัวหรือในประชาคมที่เข้าใจสภาพการณ์ของเขาควรอยู่กับเขาตลอดเวลาเพื่อให้การช่วยเหลือตามความจำเป็น. เคยเกิดปัญหาขึ้นที่การประชุมภาคเมื่อผู้ที่มีปัญหาเรื้อรังด้านสุขภาพถูกละไว้ลำพังและได้เกิดป่วยขึ้น. ฝ่ายบริหารการประชุมภาคจึงจำต้องติดต่อหน่วยบริการฉุกเฉินทางแพทย์ให้พาเขาไปโรงพยาบาล. ถ้าผู้ที่มีปัญหาสุขภาพเป็นพิเศษไม่มีสมาชิกครอบครัวซึ่งสามารถช่วยเหลือเขา ผู้ปกครองในประชาคมที่เขาสังกัดพึงต้องสังเกตสภาพการณ์และเตรียมการที่จำเป็นเพื่อช่วยเหลือ. ที่การประชุมภาคจะไม่มีการเตรียมห้องพิเศษให้ผู้ที่มีอาการแพ้ต่าง ๆ.
20 อาหาร ณ การประชุมภาค: การไม่มีบริการอาหารที่การประชุมภาคทำให้หลายคนมีอิสระระหว่างการประชุมเพื่อเอาใจจดจ่อที่อาหารฝ่ายวิญญาณ. เราได้รับการแสดงความหยั่งรู้ค่าเป็นจำนวนมากต่อการทำให้เรียบง่ายเช่นนี้นับตั้งแต่ได้จัดดำเนินการเช่นนั้น. ทุกคนควรวางแผนจะนำอาหารที่ดีมีประโยชน์มาเองสำหรับช่วงพักกลางวัน. อย่านำภาชนะที่เป็นแก้วและเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์มาในสถานที่การประชุมภาค. ภาชนะบรรจุอาหารต้องเล็กพอจะเก็บไว้ใต้ ที่นั่งของคุณ. เคยมีการสังเกตเห็นผู้ฟังบางคนกินและดื่มระหว่างการประชุม. การทำเช่นนั้นเป็นการขาดความนับถือ. ในที่ที่มีร้านขายอาหารอยู่ภายในสถานที่ประชุมภาคหรือมีอยู่ภายนอก มีการสังเกตเห็นพี่น้องบางคนใช้บริการนี้ระหว่างระเบียบวาระของการประชุม. การทำเช่นนั้นไม่เหมาะสม.
21 เราหยั่งรู้ค่าอย่างแท้จริงต่อการเลี้ยงฝ่ายวิญญาณของเราและบรรยากาศแห่งไมตรีจิตที่ทำให้ผ่อนคลายและสงบสุขระหว่างพักกลางวันช่วงสั้น ๆ. โดยสอดคล้องกับจุดประสงค์แห่งการจัดเตรียมนี้ แทนที่จะออกจากสถานที่ประชุมในตอนพักกลางวันเพื่อไปซื้อหาอาหาร โปรดนำอาหารมาด้วย. ด้วยวิธีนี้ คุณจะมีเวลามากขึ้นเพื่อชื่นชมในมิตรภาพกับพี่น้องของคุณ.
22 เรารู้สึกยินดีจริง ๆ ที่การประชุมภาค “ความเชื่อในพระคำของพระเจ้า” จะเริ่มขึ้นในอีกไม่ช้า! เราทุกคนอยากจะแน่ใจว่าได้เตรียมตัวแล้วเพื่อจะเข้าร่วมระเบียบวาระทั้งหมด เพื่อเราจะสามารถชื่นชมเต็มที่กับงานเลี้ยงฝ่ายวิญญาณอันดีเยี่ยมที่พระยะโฮวาทรงเตรียมให้เราโดยทางองค์การของพระองค์. ด้วยวิธีนี้ เราจะเป็น “ผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วน เตรียมพร้อมสำหรับการดีทุกอย่าง” ในวันข้างหน้า.—2 ติโม. 3:17, ล.ม.