จงทำการดีและได้รับคำชมเชย!
1 “คนพวกนี้มีความสงบซึ่งฉันไม่เคยเห็นในคนกลุ่มไหนเลย.” “นับเป็นความยินดีที่มีคนกลุ่มนี้.” นี่เป็นความเห็นในแง่บวกซึ่งได้รับมากมายจากคนที่สังเกตดูหลังจากการประชุมภาคในปีที่แล้ว ซึ่งย้ำถึงชื่อเสียงที่ดีของเราในฐานะเป็นองค์การ. (สุภา. 27:2; 1 โก. 4:9) ในที่สุดแล้ว พระยะโฮวาก็เป็นผู้ได้รับคำสรรเสริญเหล่านี้. (มัด. 5:16) เราจะมีโอกาสอันเยี่ยมยอดอีกครั้งที่จะสรรเสริญพระเจ้า ณ การประชุมภาค “ผู้สอนพระคำของพระเจ้า” ในปีนี้.
2 ทุกปีเราได้รับข้อเตือนใจที่กรุณาเกี่ยวกับความประพฤติที่เหมาะสมในการประชุมใหญ่. เพราะเหตุใด? เพราะขณะที่เจตคติ, เสื้อผ้า, และพฤติกรรมของโลกเสื่อมทรามลงเรื่อย ๆ เราจะไม่ยอมเลียนแบบสิ่งเหล่านั้น. เราไม่ต้องการให้ชื่อเสียงที่ดีของเราเสียไป. (เอเฟ. 2:2; 4:17) ให้เราจำคำเตือนต่อไปนี้ไว้เสมอ.
3 ทำการดี—ที่โรงแรม: เป็นที่รู้กันว่าเราเป็นกลุ่มคนที่ซื่อสัตย์. (เฮ็บ. 13:18) ด้วยเหตุนั้น เราควรบอกความจริงว่ามีกี่คนพักอยู่ในห้องของเรา. เราต้องไม่ทำอาหารในห้องถ้ามีข้อห้าม. ผู้จัดการคนหนึ่งบอกว่าเขาสามารถลดราคาห้องพักให้พยานพระยะโฮวาได้เพราะไม่เคยมีผ้าเช็ดตัวหาย. เขารู้ว่าทรัพย์สินจะได้รับการดูแลอย่างดี. แน่นอน เราจะไม่เอา “ของที่ระลึก” ไปจากโรงแรม. แทนที่จะทำอย่างนั้น ถ้าเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ จงให้ทิปพอสมควรเพื่อแสดงความขอบคุณสำหรับการบริการ. และเมื่อติดต่อกับพนักงานโรงแรม ให้เราแสดงมารยาทที่ดีและความอดทนเสมอ.
4 ผู้ที่สังเกตดูรู้สึกประทับใจเมื่อเห็นเด็ก ๆ ของเรามีกิริยาที่สุภาพและเชื่อฟัง. (เอเฟ. 6:1, 2) บิดามารดาทั้งหลาย โปรดดูแลบุตรของคุณเพื่อเขาจะไม่รบกวนคนอื่น รวมทั้งเมื่อเขาใช้สระว่ายน้ำหรือห้องสำหรับการหย่อนใจอื่น ๆ. ทุกคนควรระวังที่จะไม่ปิดประตูเสียงดังหรือทำเสียงรบกวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนดึก.
5 เราสามารถทำการดีโดยคำนึงถึงแขกคนอื่น ๆ ของโรงแรมที่ไม่ใช่พยานพระยะโฮวาซึ่งใช้สถานที่เดียวกันกับเราด้วย. โรงแรมบางแห่งบ่นว่าตัวแทนการประชุมภาคเอาน้ำแข็งในถังน้ำแข็งไปใส่ในกระติกน้ำของตัวเองจนหมด. เช่นเดียวกัน ไม่เหมาะที่จะเก็บอาหารของโรงแรมไปรับประทานภายหลังหรือเติมกาแฟใส่กระติกน้ำร้อนไว้ดื่มภายหลัง. อย่าคิดว่าเราได้รับการยกเว้นจากนโยบายต่าง ๆ ของโรงแรม.
6 ทำการดี—ณ สถานที่การประชุม: มีการสังเกตว่าผู้ร่วมประชุมบางคนไม่ยอมร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายต้อนรับ ถึงกับใช้คำพูดซึ่งไม่เป็นแบบคริสเตียน. เนื่องจากไม่ยอมทำตามคำแนะนำของพี่น้องและจอดรถในที่ห้ามจอด รถของผู้เข้าร่วมประชุมบางคนจึงถูกตำรวจลากไป. แน่นอน เจตคติแบบฉันก่อนไม่ได้ระบุว่าคนนั้นเป็นผู้ทำการดี ทั้งไม่ได้นำคำสรรเสริญมาสู่พระยะโฮวาพระเจ้า. ดังนั้น ให้เราแสดงความรัก, ความอดทน, และให้ความร่วมมือ.—ฆลา. 5:22, 23, 25.
7 เมื่อประตูห้องประชุมเปิดเวลา 8:00 น. มีพี่น้องบางคนวิ่ง, ดันกัน, และผลักกันเพื่อจะได้ที่นั่ง “ที่ดีที่สุด.” เคยมีคนได้รับบาดเจ็บจากพฤติกรรมเช่นนี้. แม้ว่ามีการแนะให้เรานำอาหารกลางวันเบา ๆ ไปรับประทาน แต่ไม่เหมาะที่พี่น้องจะตั้งโต๊ะเสิร์ฟอาหารมื้อใหญ่. นี่จะทำให้คิดว่ามีการสังสรรค์กันแบบที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ เมื่อมีการแข่งขันกีฬา.
8 ทำการดี—โดยเสื้อผ้าและการแต่งกายของเรา: หลังจากการประชุมภาคแห่งหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ในเมืองใหญ่แห่งหนึ่งเขียนว่า “สิ่งที่น่าประทับใจที่สุดยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดคือกิริยามารยาทของพวกพยานฯ เอง. น่าชื่นใจจริง ๆ ที่ได้เห็นคนจำนวนมากขนาดนั้นประพฤติตัวในแบบที่มีเกียรติและน่านับถือ. โดยแต่งตัวด้วยชุดที่ดีที่สุดของตน หลายร้อยครอบครัวซึ่งเป็นตัวแทนของทุกเชื้อชาติและชาติพันธุ์ ต่างหลั่งไหลเข้าไปในสนามกีฬาอย่างเงียบ ๆ. กิริยาของพวกเขาแตกต่างจากกลุ่มคนส่วนใหญ่ที่ใช้สนามกีฬานั้นอย่างสิ้นเชิง. ที่จริง พวกพยานฯ แตกต่างจากคนส่วนใหญ่ทั่ว ๆ ไปอย่างมาก. เป็นเรื่องธรรมดามากที่จะเห็นกิริยาหยาบคายในที่สาธารณะ. . . . แท้จริง พวกพยานฯ เป็นกลุ่มคนที่น่าชื่นชมจริง ๆ.” ขออย่าปล่อยให้เสื้อผ้าและการแต่งกายของเราทำให้บรรยากาศทางฝ่ายวิญญาณในการประชุมภาคเสื่อมเสียในทางใด ๆ เลย.—ฟิลิป. 1:10; 1 ติโม. 2:9, 10.
9 ทำการดี—ที่การรับบัพติสมา: ผู้ที่จะรับบัพติสมาคงต้องการจะให้เกียรติกับโอกาสนี้มากที่สุด. การสวมชุดที่จะรับบัพติสมาที่สุภาพเรียบร้อยจะแสดงว่าเขาเข้าใจความศักดิ์สิทธิ์ของโอกาสนั้น. จะเป็นประโยชน์ที่สุดที่ผู้นำการศึกษาจะทบทวน “คำถามจากผู้อ่าน” ในหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 เมษายน 1995 กับนักศึกษาของเขาก่อน เข้าร่วมการประชุมภาค.
10 มารยาทและความประพฤติด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้าบ่งชี้ถึงความเชื่อแบบคริสเตียนของเราและทำให้ผู้มีหัวใจสุจริตยอมรับความจริงได้ง่ายขึ้นด้วย. ดังนั้น ขอให้เรา “ทำการดีต่อ ๆ ไป” และได้รับคำชมเชยขณะเข้าร่วมการประชุมภาค “ผู้สอนพระคำของพระเจ้า.”—โรม 13:3.