แครอล แอปเปิลบี | เรื่องราวชีวิตจริง
พระยะโฮวาช่วยฉันให้เลี้ยงลูก 5 คนได้
ฉันอยู่ที่นอร์ทยอร์กเชียร์ ประเทศอังกฤษมาตั้งแต่เกิด บ้านฉันอยู่ใกล้ ๆ เมืองมอลตัน ที่นั่นสวยมาก มีภูเขา ป่าไม้ ทุ่งหญ้าสีเขียว ถนนที่คดเคี้ยว กระท่อมที่สร้างด้วยหินและหมู่บ้านที่น่ารัก ที่นี่เหมาะมากที่ฉันจะเลี้ยงดูลูกทั้ง 5 คน แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันจะเล่าให้ฟัง
ครอบครัวของฉันมีพ่อ แม่ พี่ชาย พี่สาว ฉันและน้องชายกับน้องสาว เราทำฟาร์มเล็ก ๆ ชีวิตในฟาร์มยุ่งมากมีงานหลายอย่างต้องทำ เราเลี้ยงทั้งไก่ หมู วัว ถึงจะยุ่งแต่เราก็มีความสุข
ที่ฟาร์มของเราตอนฉันอายุ 14 ปี
ครอบครัวของเราไปโบสถ์เมทอดิสต์ พ่อร้องเพลงเพราะมาก เลยได้อยู่ในคณะนักร้องประสานเสียง และต้องไปร้องเพลงที่โบสถ์อื่น ๆ แถวนั้นด้วย และฉันก็มักจะไปกับพ่อบ่อย ๆ โบสถ์ที่นี่สร้างด้วยหินเลยค่อนข้างหนาวในฤดูหนาว ตอนร้องเพลง พ่อจะออกไปยืนข้างหน้า แต่ที่นั่งแถวหน้าจะถูกจองไว้ให้คนสำคัญ ฉันเลยต้องไปนั่งด้านหลัง แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ชอบฟังพ่อร้องเพลง
ย่าของฉันจะมาหาพวกเราทุกวันอาทิตย์ แต่พอฉันอายุ 16 ย่าก็ตาย ฉันเสียใจมาก ฉันอยากรู้ว่าย่าไปอยู่ที่ไหน และฉันจะได้เจอย่าอีกไหม ฉันก็เลยไปหาร่างทรงหลายครั้ง บ้านของร่างทรงเย็นและมืด ดูน่ากลัว ฉันถามเธอว่าตอนนี้ย่าอยู่ที่ไหน แต่เธอก็ตอบไม่ได้เลย
หลังจากนั้นไม่กี่ปี ญาติของพ่อที่เป็นพยานพระยะโฮวาก็ชวนฉันให้ไปประชุม ถึงจะได้ยินมาว่าพยานพระยะโฮวาสอนแปลก ๆ แต่ฉันก็ตัดสินใจไป ตอนอยู่ที่หอประชุมมีผู้หญิงใจดีคนหนึ่งมาชวนฉันเรียนคัมภีร์ไบเบิลกับเธอ นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นที่ฉันเดินบนเส้นทางที่นำไปสู่ชีวิต ตอนแรกฉันใช้คัมภีร์ไบเบิลฉบับคิงเจมส์เพราะเชื่อที่แม่บอกว่าพยานฯใช้ฉบับแปลที่ไม่ถูกต้อง แต่ต่อมาฉันก็รู้ว่ามันไม่จริง
ฉันตื่นเต้นมากกับสิ่งที่ได้เรียนจากคัมภีร์ไบเบิล โดยเฉพาะเรื่องที่บอกว่าย่าแค่นอนหลับอยู่ในหลุมศพและจะถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตาย ฉันจะได้เจอย่าอีกครั้ง!a ยิ่งศึกษาคัมภีร์ไบเบิล ฉันก็ได้รู้ว่าฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพระเจ้าหรือเรื่องในคัมภีร์ไบเบิล และพ่อที่ไปโบสถ์มานานหลายปีก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพระเจ้าเหมือนกัน ตอนที่ไปโบสถ์มีหลายครั้งที่เราร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าว่า “พระยะโฮวาผู้ยิ่งใหญ่ ขอโปรดนำทางฉัน” แต่เรากลับไม่รู้เลยว่าพระยะโฮวาคือใคร
แต่งงานและเจอการต่อต้าน
เอียน แฟนของฉันสนใจความจริงและเริ่มศึกษาคัมภีร์ไบเบิล เขาทำตามสิ่งที่คัมภีร์ไบเบิลสอนและถึงกับเลิกบุหรี่ เราแต่งงานกันในเดือนกันยายน 1971 แต่หลังจากนั้นไม่นาน ตอนที่แม่ของเอียนตาย เราก็เจอกับการทดสอบความเชื่อ พอแม่ของเอียนตาย คนในครอบครัวกับเพื่อนสนิทก็เลยจัดงานเลี้ยงที่เกี่ยวกับพิธีศพและชวนเราไปด้วย หลายคนที่ไปงานชอบสูบบุหรี่และกินเหล้าเยอะ ก็เลยทำให้เอียนอยากกลับไปกินเหล้าและสูบบุหรี่อีกครั้ง
น่าเศร้า เอียนกลับไปสูบบุหรี่จริง ๆ และรู้สึกยากที่จะทำตามสิ่งที่ได้เรียน เขาเริ่มขาดการศึกษาและขาดประชุม แต่ฉันก็ยังชอบเรียนคัมภีร์ไบเบิล ไปประชุมและไปประกาศ ฉันรับบัพติศมาวันที่ 9 มีนาคม 1972 และเอียนก็มาดูฉันรับบัพติศมาด้วย จากนั้นเอียนก็ค่อย ๆ ต่อต้านความจริง ตอนแรกเขาไม่อยากเห็นหนังสือของเรา ต่อมาเขาไม่ยอมให้ฉันไปประกาศ สุดท้าย เขาก็บังคับให้ฉันไปที่ผับเพื่อฉลองคริสต์มาสและงานวันเกิด ฉันไปเพราะอยากแสดงว่านับถือเขาที่เป็นหัวหน้าครอบครัว แต่ตอนที่ไป ฉันจะระวังไม่ทำสิ่งที่ทำให้พระยะโฮวาเสียใจb ฉันจะหลบไปที่ห้องน้ำและอธิษฐานหลายครั้ง ขอพระยะโฮวาช่วยให้ฉันยังคงภักดีต่อพระองค์ และมีความรู้สึกผิดชอบที่สะอาด ฉันรู้สึกได้เลยว่าพระยะโฮวาช่วยฉันจริง ๆ
ฉันกับเอียนมีลูกชาย 3 คนคือ ฟีลิป ไนเจล และแอนดรูว์ เอียนทำงานเป็นคนขับรถบรรทุก มีหลายครั้งที่เขาต้องขับรถไกล ๆ ทำให้ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ฉันพยายามมากที่จะเป็นภรรยาที่ดีและรับใช้พระยะโฮวาอย่างดีที่สุด ตอนที่เอียนไม่อยู่ ฉันจะไปประกาศ แล้ววันเสาร์อาทิตย์ก็จะอยู่กับเขา ฉันยังพยายามไม่พูดถึงเขาในแง่ลบให้ลูกฟังด้วย
ฉันมีเพื่อนหลายคนที่หอประชุม และฉันก็ชอบชวนเพื่อน ๆ ไปหาพ่อกับแม่ด้วย พ่อแม่ก็เลยเริ่มชอบพี่น้อง ตอนที่พี่น้องชายคนหนึ่งเสียชีวิต แม่มางานศพของเขาที่หอประชุมด้วย ไม่นาน พ่อ แม่ สแตนลีย์และเอเวอริล พี่ชายและพี่สะใภ้ของฉัน ก็เริ่มศึกษาคัมภีร์ไบเบิลแล้วก็รับบัพติศมา
สแตนลีย์กับเอเวอริลมีลูกชายหนึ่งคนลูกสาวหนึ่งคน ฉันกับเอเวอริลชอบพาลูก ๆ ไปประกาศด้วยกัน เราไม่มีรถเลยต้องเดินเข็นรถเข็นเด็กไปด้วยกันหลายกิโล แต่เราก็มีความสุขมาก ๆ แอนดรูว์นั่งในรถเข็น ไนเจลนั่งอยู่บนรถเข็น ส่วนฟีลิปก็เดินอยู่ข้าง ๆ พวกเรา มือหนึ่งก็จับรถเข็นไปด้วย
พักในเต็นท์ตอนประชุมใหญ่กับฟีลิป ไนเจล และพ่อของฉัน
ฝึกลูก ๆ
ต่อมาฉันกับเอียนก็มีลูกอีก 2 คน คือแคโรลีนกับเด็บบี ฉันตั้งใจจะสอนลูก ๆ ให้รับใช้พระยะโฮวา ฉันพยายามเต็มที่ที่จะเอาคำแนะนำสำหรับพ่อแม่ที่อยู่ในคัมภีร์ไบเบิลมาใช้ ฉันอุทิศชีวิตให้พระยะโฮวาแล้ว และอยากทำให้ลูก ๆ เห็นว่าฉันรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพระองค์ ฉันตั้งใจใช้ชีวิตตามคำสอนของพระองค์
ข้อคัมภีร์แรก ๆ ที่ฉันจำได้คือ 1 โครินธ์ 15:33 ที่บอกว่า “การคบคนไม่ดีทำให้นิสัยดี ๆ เสียไป” ที่การประชุมหมวดมีพี่น้องหญิงคนหนึ่งเล่าว่า เธอสนับสนุนลูกไม่ให้ใช้เวลากับเพื่อน ๆ หลังเลิกเรียน ฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ง่ายเลย เพราะบางครั้งพวกลูกชายของฉันจะแอบหนีไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อน ๆ ถึงเพื่อนของพวกเขาหลายคนจะนิสัยดี แต่ก็ไม่ได้รับใช้พระยะโฮวา พวกเขาจะพูดและทำบางอย่างที่พระยะโฮวาไม่ชอบ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันบอกพวกลูกชายว่าถ้าอยากเล่นฟุตบอลหลังเลิกเรียน ฉันจะเล่นกับพวกเขาเอง แต่ฉันเล่นฟุตบอลไม่เก่ง แผนนี้ก็เลยไม่เวิร์ก แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอก ฉันอยากช่วยพวกเขาให้เห็นว่าต้องเลือกเพื่อนอย่างฉลาด ในที่สุด ลูก ๆ ก็เล่นสนุกได้โดยไม่ต้องใช้เวลากับคนที่ไม่ได้รับใช้พระยะโฮวา
ข้อคัมภีร์อีกข้อที่ฉันจำไว้เสมอก็คือ 1 ยอห์น 2:17 ที่บอกว่า “โลกนี้กำลังจะผ่านพ้นไปพร้อม ๆ กับความต้องการของโลก แต่คนที่ทำตามความต้องการของพระเจ้าจะอยู่ตลอดไป” ฉันรู้ว่าโลกของซาตานกำลังผ่านพ้นไป แต่ฉันก็อยากช่วยลูกให้สนิทกับพระยะโฮวาและทำสิ่งที่พระองค์พอใจตลอดไป ตอนที่เจอปัญหา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กแค่ไหน ฉันจะอธิษฐานขอให้พระยะโฮวาช่วยแล้วก็จะเจอคำแนะนำดี ๆ ในไบเบิลเสมอ เวลาสอนลูกฉันจะเปิดคัมภีร์ไบเบิลให้ลูกดู เขาจะได้รู้ว่าคนที่ชี้นำเขาไม่ใช่ฉันแต่คือพระยะโฮวา ฉันพยายามเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกทั้งทางคำพูดและการกระทำ และความพยายามของฉันก็เกิดผลดี ตัวอย่างเช่น แม้จะเป็นเด็ก แต่พวกเขาก็ไปประกาศและมีรายเยี่ยมเป็นของตัวเอง นี่ทำให้พวกเขาแต่ละคนมีความสุขและมีกำลังใจมาก
ฉันรู้ว่าการประชุมสำคัญมาก มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนที่ประชุมกลางสัปดาห์ ฉันเห็นลูก ๆ ง่วงนอนมาก ฉันก็เลยให้ลูกกินอะไรนิดหน่อยและนอนพักก่อนไปประชุม วิธีนี้ได้ผล ลูก ๆ ไม่ง่วงนอนตอนประชุมแล้ว ปกติเราไปประชุมตลอดจะไม่ได้ไปก็ต่อเมื่อมีคนในครอบครัวป่วย ถ้าเป็นอย่างนั้นเราจะประชุมกันเองที่บ้าน และจะไม่ดูทีวีจนกว่าจะประชุมเสร็จ แต่บางครั้งเอียนก็กลับบ้านโดยไม่ได้บอกพวกเรา ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ต้องรีบซ่อนหนังสือและเปิดทีวี
เรามองว่าการนมัสการประจำครอบครัวสำคัญมาก บางครั้งเราคุยกันเกี่ยวกับเบเธลและคุยกันว่าลูก ๆ อยากทำงานแผนกอะไรบ้าง
จากซ้ายไปขวา: ลูกที่น่ารักของฉัน ฟีลิป แคโรลีน เด็บบี แอนดรูว์ และไนเจล
เป้าหมายของเราคือเป็นไพโอเนียร์
ตอนที่ฟีลิป ลูกชายคนโตอายุ 16 ปี มีคนมาชวนเขาให้ไปทำงานเป็นช่างซ่อมรถ แต่ก็มีคนมาเสนองานเช็ดกระจกให้ด้วยซึ่งเป็นงานพาร์ตไทม์ ฟีลิปไม่อยากทำงานพาร์ตไทม์ เขาบอกว่าถ้าทำงานประจำเขาจะช่วยค่าใช้จ่ายในครอบครัวได้มากกว่า ฉันเลยบอกเขาว่า หน้าที่ดูแลค่าใช้จ่ายในครอบครัวเป็นของพ่อไม่ใช่ของเขา และที่จริง ครอบครัวเราก็มีเงินพอใช้อยู่แล้ว ฉันบอกฟีลิปว่าถ้าเขาทำงานเช็ดกระจก เขาก็จะเริ่มเป็นไพโอเนียร์ได้
พอฟีลิปเรียนจบ เขาก็เริ่มเป็นไพโอเนียร์ประจำทันที ส่วนฉันก็สมัครเป็นไพโอเนียร์สมทบ และตอนที่ไนเจลลูกคนที่สองเรียนจบ เขาก็เป็นไพโอเนียร์ด้วย ส่วนฉันก็สมัครเป็นไพโอเนียร์ประจำ ฉันคิดว่าถ้าฉันเป็นไพโอเนียร์สักปีหนึ่ง ฉันก็จะได้ทำงานรับใช้กับลูก ๆ แล้วจะได้เข้าโรงเรียนไพโอเนียร์ด้วย ต่อมาฉันก็ได้เข้าโรงเรียนไพโอเนียร์กับไนเจล
พอเริ่มเป็นไพโอเนียร์ ฉันก็รักงานนี้มาก ฉันรู้ว่าถ้าฉันเป็นไพโอเนียร์ ฉันจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก ขอบคุณพระยะโฮวาที่ช่วยให้ฉันเป็นไพโอเนียร์ได้ถึง 35 ปี ถ้าเอียนรู้ว่าฉันเป็นไพโอเนียร์เขาคงไม่ยอมแน่ ๆ ฉันเลยออกประกาศในวันธรรมดาตอนที่เอียนไปทำงาน แล้วตอนที่เขากลับมาบ้านฉันก็จะอยู่กับเขา
ในที่สุดไนเจลก็สมัครเข้าเบเธลและเขาก็ได้เข้าเบเธลจริง ๆ เขามีความสุขที่มีเพื่อนดี ๆ และเบเธลยังช่วยฝึกให้เขาเป็นผู้ใหญ่ด้านความเชื่อด้วย ฟีลิปและแอนดรูว์ได้เข้าโรงเรียนฝึกอบรมเพื่องานรับใช้c ตอนที่เขาเข้าโรงเรียน ฉันรู้สึกว่าพวกเขายังเป็นเด็ก แต่พอเรียนจบพวกเขาดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเลย (1 เปโตร 5:10) การฝึกอบรมที่พระยะโฮวาเตรียมไว้ให้คนของพระองค์ดียอดเยี่ยม ฉันขอบคุณพระยะโฮวาและองค์การของพระองค์จริง ๆ ที่ฝึกอบรมลูก ๆ ของฉัน
กำลังไปรับใช้
ปัญหาหลายอย่าง
ตลอดหลายปี ฉันต้องเจอปัญหายาก ๆ หลายอย่าง ปัญหาที่หนักที่สุดก็คือสามีนอกใจ หลังจากที่อยู่กันมา 33 ปี เขาก็ทิ้งฉันและไปอยู่กับผู้หญิงอื่น ส่วนอีกปัญหาหนึ่งก็คือการเห็นพ่อแม่แก่ลง ในเดือนมีนาคม 1997 พ่อของฉันเสียชีวิต ฉันเสียใจมาก นี่ทำให้แม่ต้องอยู่คนเดียว แม่ขับรถไม่เป็น พอไม่มีพ่อ แม่ก็เลยเศร้าและเหงามาก ฉันโทรไปหาแม่บ่อย ๆ ถามว่า “อยากไปนั่งรถเล่นและกลับเยี่ยมด้วยกันไหม?” ไม่กี่ปีหลังจากนั้น แม่ก็สมัครเป็นไพโอเนียร์ การตัดสินใจนี้ทำให้ชีวิตของแม่มีความหมาย แม่มีความสุขมากที่ได้รับใช้เป็นไพโอเนียร์ถึง 10 ปี และรักษาความซื่อสัตย์จนตาย
พอมองย้อนกลับไป การเลี้ยงลูก 5 คนให้รับใช้พระยะโฮวาไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันรู้ว่าลูก ๆ ต้องเลือกเองว่าจะรับใช้พระยะโฮวาไหม ฉันบังคับให้เขาทำตามที่ฉันบอกไม่ได้ แต่ฉันบังคับตัวเองได้ ฉันแค่ทำตามคำแนะนำของพระเจ้าและเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกทั้งทางคำพูดและการกระทำ ฉันภูมิใจมากที่ลูก ๆ เลือกรับใช้พระยะโฮวาd ที่จริงพระยะโฮวาช่วยฉันให้เลี้ยงดูลูก ๆ ได้
กับลูก ๆ ของฉันตอนนี้
a ดูวีดีโอตายแล้วเป็นอย่างไร?
b ดูคำอธิบายเพิ่มเติม 5 “วันหยุดและเทศกาลต่าง ๆ” ในหนังสือชีวิตที่มีความสุขตลอดไป
c โรงเรียนนี้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนผู้ประกาศการปกครองของพระเจ้า
d ตอนนี้ ฟีลิปรับใช้เป็นผู้สอนในโรงเรียนขององค์การที่ไอร์แลนด์ ไนเจลเป็นผู้รับใช้ที่ดูแลหอประชุมใหญ่ในอังกฤษ แอนดรูว์เป็นผู้ดูแลและเป็นไพโอเนียร์มา 30 ปีแล้ว แคโรลีนเป็นไพโอเนียร์ 5 ปีแล้ว ส่วนเด็บบีอยู่บ้านและดูแลแครอลตอนไปรับใช้