Zebur

17 Eý Ýehowa, ýalbarýaryn, adalaty dikelt!

Dady⁠-⁠perýadymy eşit,

Ak ýürekden edýän dogamy diňle+.

 2 Maňa adalatly höküm çykar+,

Gözleriň dogry işlerimi görsün.

 3 Gijelerine ýüregimi barladyň+,

Meni arassaladyň+.

Erbet niýetimiň ýokdugyny gördüň,

Dilim bilen günä etmändigimi bildiň.

 4 Nesihatyňa gulak asdym,

Beýlekiler ýaly talaňçylaryň ýolundan ýöremedim+.

 5 Meni öz ýollaryňdan ýöret,

Büdremez ýaly kömek et+.

 6 Eý Alla, saňa dileg edýärin,

Jogap berjegiňi bilýärin+.

 7 Gudratly işleriň arkaly wepaly söýgiňi göreýin+.

Eý Halasgärim! Senden pena gözleýänleri

Saňa garşy gidýänlerden goraýarsyň.

 8 Meni gözüň göreji deý gora+,

Ganatlaryň astynda gizle+.

 9 Maňa topulýan erbetlerden,

Meni gaban duşmanlardan gora+.

10 Olaryň ýüregi gatady,

Dili haýbatly gepleýär.

11 Daşymyzy gabaýarlar+,

Ýykmak üçin pursat gözleýärler.

12 Olar awuny tüýt⁠-⁠müýt edýän ýolbars kimindir,

Bukuda peýläp ýatan arslan kimindir.

13 Eý Ýehowa, aýaga gal!

Olar bilen söweş+, olary ýok et.

Gylyjyň bilen duşman elinden halas et.

14 Eý Ýehowa, nebsine çapýan,

Harsydünýä adamlardan gora+.

Olar ýagşy zatlaryňdan* peýdalanyp+,

Ogullaryna miras galdyrýarlar.

15 Men bolsa halal ýaşap, seni razy ederin*,

Her säher huzuryňda oýanyp şatlanaryn+.