Awit

11 Kay Jehova ako nanganganlong.+

Ano’t nangangahas kayong magsabi sa aking kaluluwa:

“Tumakas kang gaya ng ibon sa inyong bundok!+

 2 Sapagkat, narito! hinuhutok ng mga balakyot ang busog,+

Inihahanda nila sa bagting ang kanilang palaso,

Upang panain sa karimlan ang mga matapat ang puso.+

 3 Kapag ang mga pundasyon ay nagiba,+

Ano ang dapat gawin ng sinumang matuwid?”

 4 Si Jehova ay nasa kaniyang banal na templo.+

Si Jehova—nasa langit ang kaniyang trono.+

Ang kaniyang mga mata ay nagmamasid, ang kaniyang nagniningning na mga mata ay nagsusuri+ sa mga anak ng mga tao.

 5 Si Jehova ang sumusuri sa matuwid at gayundin sa balakyot,+

At ang sinumang umiibig sa karahasan ay kinapopootan nga ng Kaniyang kaluluwa.+

 6 Magpapaulan siya sa mga balakyot ng mga bitag, apoy at asupre+

At nakapapasong hangin, bilang takdang bahagi ng kanilang kopa.+

 7 Sapagkat si Jehova ay matuwid;+ iniibig niya ang matuwid na mga gawa.+

Ang mga matapat ang siyang makakakita sa kaniyang mukha.+