Deuteronomio

9 “Dinggin mo, O Israel, tatawirin mo ngayon ang Jordan+ upang pasukin at itaboy ang mga bansa na mas dakila at mas makapangyarihan kaysa sa iyo,+ mga lunsod na malalaki at nakukutaan hanggang sa langit,+ 2 isang bayang dakila at matatangkad, ang mga anak ni Anakim,+ na nakilala mo at narinig mong sinabi, ‘Sino ang makatatayo nang matatag sa harap ng mga anak ni Anak?’ 3 At nalalaman mong lubos ngayon na si Jehova na iyong Diyos ay tumatawid sa unahan mo.+ Siya ay isang apoy na tumutupok.+ Lilipulin+ niya sila, at siya ang susupil sa kanila sa harap mo; at itataboy mo sila at pupuksain mo sila nang mabilis, gaya ng sinalita sa iyo ni Jehova.+

4 “Huwag mo itong sabihin sa iyong puso kapag pinaalis sila ni Jehova na iyong Diyos mula sa harap mo, ‘Dahil sa aking sariling katuwiran kung kaya ako ipinasok ni Jehova upang ariin ang lupaing ito,’+ samantalang dahil sa kabalakyutan ng mga bansang ito kung kaya sila pinalalayas ni Jehova mula sa harap mo.+ 5 Hindi dahil sa iyong katuwiran+ o dahil sa katapatan ng iyong puso+ kung kaya ka pumapasok upang ariin ang kanilang lupain; sa katunayan, dahil sa kabalakyutan ng mga bansang ito kung kaya sila pinalalayas ni Jehova na iyong Diyos mula sa harap mo,+ at sa layuning tuparin ang salita na isinumpa ni Jehova sa iyong mga ninuno, na sina Abraham,+ Isaac+ at Jacob.+ 6 At alamin mo na hindi dahil sa iyong katuwiran kung kaya ibinibigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos ang mabuting lupaing ito upang ariin; sapagkat ikaw ay isang bayang matigas ang leeg.+

7 “Alalahanin mo: Huwag mong kalimutan kung paano mo pinukaw sa galit si Jehova na iyong Diyos sa ilang.+ Mula nang araw na lumabas ka mula sa lupain ng Ehipto hanggang sa pagdating ninyo sa dakong ito ay naging mapaghimagsik na kayo sa inyong paggawi kay Jehova.+ 8 Maging sa Horeb ay pinukaw ninyo sa galit si Jehova kung kaya nagalit si Jehova sa inyo hanggang sa punto ng paglipol sa inyo.+ 9 Nang umahon ako sa bundok upang tanggapin ang mga tapyas na bato,+ na mga tapyas ng tipan na ipinakipagtipan ni Jehova sa inyo,+ at namalagi ako sa bundok nang apatnapung araw at apatnapung gabi,+ (hindi ako kumain ng tinapay ni uminom man ng tubig,) 10 pagkatapos ay ibinigay sa akin ni Jehova ang dalawang tapyas ng bato na sinulatan ng daliri ng Diyos;+ at nasa mga iyon ang lahat ng mga salita na sinalita ni Jehova sa inyo sa bundok mula sa gitna ng apoy nang araw ng kongregasyon.+ 11 At nangyari nga na sa pagwawakas ng apatnapung araw at apatnapung gabi ay ibinigay sa akin ni Jehova ang dalawang tapyas ng bato, na mga tapyas ng tipan;+ 12 at sinabi sa akin ni Jehova, ‘Tumindig ka, bumaba kang madali mula rito, sapagkat ang iyong bayan na inilabas mo mula sa Ehipto ay gumawi nang kapaha-pahamak.+ Lumihis silang madali mula sa daan na iniutos ko sa kanila. Gumawa sila para sa kanilang sarili ng isang binubong imahen.’+ 13 At sinabi sa akin ni Jehova ang ganito, ‘Nakita ko ang bayang ito, at, narito! ito ay isang bayang matigas ang leeg.+ 14 Pabayaan mo ako upang malipol+ ko sila at mapawi ko ang kanilang pangalan mula sa silong ng langit,+ at gagawin kitang isang bansa na mas makapangyarihan at higit na matao kaysa sa kanila.’+

15 “Pagkatapos ay pumihit ako at bumaba mula sa bundok, samantalang ang bundok ay nagniningas sa apoy;+ at ang dalawang tapyas ng tipan ay nasa aking dalawang kamay.+ 16 At tumingin ako, at narito, nagkasala kayo laban kay Jehova na inyong Diyos! Gumawa kayo para sa inyong sarili ng isang binubong guya.+ Lumihis kayong madali mula sa daan na iniutos sa inyo ni Jehova.+ 17 Sa gayon ay tinanganan ko ang dalawang tapyas at inihagis ko ang mga iyon mula sa aking dalawang kamay at binasag ko sa harap ng inyong mga mata.+ 18 At nagpatirapa ako sa harap ni Jehova, na gaya ng una, nang apatnapung araw at apatnapung gabi. Hindi ako kumain ng tinapay ni uminom man ng tubig,+ dahil sa lahat ng inyong kasalanan na ginawa ninyo sa paggawa ng masama sa paningin ni Jehova upang galitin siya.+ 19 Sapagkat natatakot ako dahil sa mainit na galit na ikinapoot ni Jehova sa inyo hanggang sa punto ng paglipol sa inyo.+ Gayunman, nakinig din si Jehova sa akin nang pagkakataong iyon.+

20 “Kay Aaron ay lubha ring nagalit si Jehova hanggang sa punto ng paglipol sa kaniya;+ ngunit nagsumamo+ rin ako para kay Aaron nang mismong panahong iyon. 21 At ang inyong kasalanan na ginawa ninyo, ang guya,+ ay kinuha ko, at sinunog ko iyon sa apoy at dinurog ko iyon, at giniling iyon nang lubusan hanggang sa maging pinong gaya ng alabok; pagkatapos ay itinapon ko ang alabok nito sa malakas na agos na bumababa mula sa bundok.+

22 “Isa pa, sa Tabera+ at sa Masah+ at sa Kibrot-hataava+ ay naging mga tagapukaw kayo ng galit ni Jehova.+ 23 At nang isugo kayo ni Jehova mula sa Kades-barnea,+ na sinasabi, ‘Umahon kayo at ariin ninyo ang lupain na tiyak na ibibigay ko sa inyo!’ kayo ay gumawi nang mapaghimagsik laban sa utos ni Jehova na inyong Diyos,+ at hindi kayo nanampalataya+ sa kaniya at hindi kayo nakinig sa kaniyang tinig.+ 24 Kayo ay naging mapaghimagsik sa inyong paggawi kay Jehova+ mula nang araw na makilala ko kayo.

25 “Kaya patuloy akong nagpatirapa sa harap ni Jehova nang apatnapung araw at apatnapung gabi,+ sapagkat nagpatirapa ako nang gayon dahil sinabi ni Jehova na lilipulin niya kayo.+ 26 At nagsumamo+ ako kay Jehova at nagsabi, ‘O Soberanong Panginoong Jehova, huwag mong ipahamak ang iyong bayan, ang iyo ngang pansariling pag-aari,+ na tinubos mo sa pamamagitan ng iyong kadakilaan, na inilabas mo mula sa Ehipto+ sa pamamagitan ng isang malakas na kamay.+ 27 Alalahanin mo ang iyong mga lingkod na sina Abraham, Isaac at Jacob.+ Huwag mong ibaling ang iyong mukha sa katigasan ng bayang ito at sa kanilang kabalakyutan at sa kanilang kasalanan,+ 28 dahil baka ang lupain+ na pinaglabasan mo sa amin ay magsabi: “Dahil hindi sila madala ni Jehova sa lupain na ipinangako niya sa kanila, at dahil kinapootan niya sila ay inilabas niya sila upang patayin sila sa ilang.”+ 29 Sila rin ay iyong bayan at iyong pansariling pag-aari+ na inilabas mo sa pamamagitan ng iyong dakilang kapangyarihan at ng iyong unat na bisig.’+