14 At ihahampas ko sila laban sa isa’t isa, kapuwa ang mga ama at ang mga anak na lalaki, nang magkakasabay,”+ ang sabi ni Jehova. “Hindi ako mahahabag, ni malulumbay man, at hindi ako magkakaroon ng awa na pipigil sa pagpapahamak sa kanila.” ’+

11 “ ‘Kaya buháy ako,’ ang sabi ng Soberanong Panginoong Jehova, ‘tunay na sa dahilang ang aking santuwaryo ang dinungisan mo ng lahat ng iyong mga kasuklam-suklam na bagay+ at ng lahat ng iyong mga karima-rimarim na bagay,+ ako rin ang Isa na magpapaunti sa iyo+ at ang aking mata ay hindi maaawa+ at ako rin ay hindi mahahabag.+

18 At ako rin mismo ay kikilos sa aking pagngangalit.+ Ang aking mata ay hindi maaawa, ni mahahabag man ako.+ At tiyak na tatawag sila sa aking pandinig sa malakas na tinig, ngunit hindi ko sila diringgin.”+

10 At sa ganang akin din naman, ang aking mata ay hindi maaawa,+ ni mahahabag man ako.+ Ang kanilang lakad ay tiyak na pasasapitin ko sa kanilang sariling ulo.”+

6 “ ‘Sapagkat hindi na ako mahahabag sa mga tumatahan sa lupain,’ + ang sabi ni Jehova. ‘Kaya narito, pangyayarihin kong malagay ang mga tao, bawat isa sa kamay ng kaniyang kasamahan + at sa kamay ng kaniyang hari; + at pagdudurug-durugin nila ang lupain, at hindi ako magliligtas mula sa kanilang kamay.’ ” +