“Hayatımız ve Hizmetimiz İbadeti Kitapçığı” İçin Kaynaklar

Hayatımız ve Hizmetimiz İbadeti Kitapçığı İçin Kaynaklar

7-13 TEMMUZ

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 21

Kutsal Kitap’tan İnciler

it-1-E 1176 p. 10

Örnekler

Vahiy’in 6. bölümünde bahsedilen dört attan birincisi beyaz attır (Vh 6:2). Bu at neyi simgeler? Bunu görmek için Kutsal Kitap’ın diğer kısımlarına ve ayetin bağlamına bakabiliriz. Özdeyişler 21:31 şöyle diyor: “At savaş günü için hazırlanır.” Ayrıca Kutsal Kitap’ta beyaz renk genelde doğruluğu simgeler. Tanrı’nın yargı tahtı beyazdır; gökteki ordular beyaz atların üzerindedir ve beyaz, temiz ve has ketenler giymişlerdir (Vh 20:11; 19:14; ayrıca 6:11; 19:8 ile karşılaştırın). Dolayısıyla beyaz atın, doğru ve adil savaşı simgelediği sonucuna varabiliriz.

28 TEMMUZ–3 AĞUSTOS

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 24

Zorluklarla Başa Çıkabilmek İçin Kendinizi Güçlendirin

it-2-E 610 p. 8

Zulüm

Hıristiyanlar tahammül eden kişileri bekleyen ödülün farkındadır. İsa bu konuda şöyle demişti: “Ne mutlu doğruluk yolunda zulüm görenlere, çünkü göklerin krallığı onlarındır” (Mt 5:10). Hem dirilme ümidiyle ilgili bilgi hem de bu ümidin kaynağı olan Yehova hakkındaki bilgiler böyle kişileri güçlendirir. Onlara acımasızca zulmedenler tarafından ölümle tehdit edilseler bile, edindikleri bilgi Tanrı’ya sadık kalma kararlılıklarını artırır. İsa’nın ölümünün başardıklarına iman ederler. Bu iman onları ölüm korkusundan özgür kılar (İb 2:14, 15). Hıristiyanların muhalefet karşısında sadakatlerini koruyabilmeleri için nasıl bir zihniyete sahip oldukları da önemlidir. Kutsal Kitap şöyle der: “Mesih İsa’nın zihniyetine bağlı kalın. O, . . . . ölene dek, evet, işkence direği üzerinde ölene dek itaatli oldu” (Flp 2:5-8). “[İsa] önüne konulan sevinç uğruna utancı hiçe sayarak işkence direğinde acılara dayandı” (İb 12:2; ayrıca 2Ko 12:10; 2Se 1:4; 1Pe 2:21-23’e bakın).

4-10 AĞUSTOS

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 25

Kutsal Kitap’tan İnciler

it-2-E 399

Yumuşak Başlılık

Yumuşak başlı biri imanlı ve güçlüdür. Dengesini ya da sağduyusunu kolayca kaybetmez. Birinin yumuşak başlı olmaması güvensizliğin, hayal kırıklığının, çaresizliğin, iman ve ümit eksikliğinin bir sonucudur. Böyle biri Özdeyişler’de şöyle tarif edilir: “Kendine hâkim olmayan kişi, yıkılmış, duvarsız şehir gibidir” (Öz 25:28). Yani her tür yanlış düşüncenin istilasına açık ve savunmasızdır. Bu da onu yanlış davranışlara yönlendirebilir.

11-17 AĞUSTOS

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 26

‘Akılsızlardan’ Uzak Durun

it-2-E 729 p. 6

Yağmur

Mevsimler. Vaat Edilmiş Topraklardaki başlıca iki mevsim yaz ve kıştır. Bunlar yerinde olarak kurak mevsim ve yağmurlu mevsim olarak da kabul edilir (Ayrıca Me 32:4; Ezg 2:11 ile karşılaştırın). O bölgede nisanın ortasından ekimin ortasına kadar, yani hasat döneminde çok az yağmur yağar. Özdeyişler 26:1, hasat zamanında yağmur yağmasının olağandışı karşılandığını gösterir (1Sa 12:17-19 ile karşılaştırın). Yağmurlu mevsimde sürekli yağmur yağmaz, havanın açık olduğu zamanlar da olur. Ayrıca bu mevsimde hava soğuk olduğundan yağmura maruz kalan biri çok üşür (Ezr 10:9, 13). Bu yüzden kapalı ve rahat bir ortamda olmak çok arzu edilen bir şeydir (İş 4:6; 25:4; 32:2; Ey 24:8).

it-2-E 191 p. 4

Sakat, Sakatlık

Hikmetli Kral Süleyman şöyle dedi: “İşleri akılsızın eline bırakanın, kendi ayağını sakatlayandan, kendi kendine zarar verenden farkı yoktur.” Gerçekten de biri, işini yapması için akılsız bir adama görev verirse kendi zararına yol açar. İşinin başarısızlığa uğraması ve bundan zarar görmesi kaçınılmazdır (Öz 26:6).

Kutsal Kitap’tan İnciler

it-1-E 846

Akılsız

Akılsız birine onun “akılsızlığına uyarak” cevap vermek onun seviyesine inmek ve mantıksız düşüncelerine katılmak anlamına gelir. Onun akılsızlığına uymayarak Özdeyişler 26:4’teki şu öğüde uygun davranmış oluruz: “Akılsıza onun akılsızlığına uyarak cevap verme.” Öte yandan 5. ayete göre “onun akılsızlığına uygun” cevap verilebilir. Yani onun iddialarını analiz etmek, saçma olduklarını ortaya koymak ve fikirlerinin onun düşündüğünden çok farklı sonuçlara yol açacağını açıklamak faydalı olabilir.

18-24 AĞUSTOS

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 27

Gerçek Dostların Yardımını Nasıl Görürüz?

it-2-E 491 p. 3

Komşu

Özdeyişler kitabı bir arkadaşa güvenmenin, inanmanın ve ihtiyaç duyulduğunda ondan yardım istemenin akıllıca olduğunu şu sözlerle gösterir: “Kendi arkadaşını da babanın arkadaşını da terk etme; kendi sıkıntılı gününde kardeşinin evine gitme. Yakın komşu [shakhen] uzak kardeşten iyidir” (Öz 27:10). Bu sözlerin yazarı anlaşılan, yakın bir aile dostunun değerli olduğunu ve uzaktaki biyolojik kardeşimiz yerine ondan yardım istememiz gerektiğini söylüyor. Çünkü kendi kardeşimiz yardım etmeye hazır olmayabilir ya da bize aile dostumuz kadar yardımı dokunmayabilir.

25-31 AĞUSTOS

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | ÖZDEYİŞLER 28

Kötü ve Doğru Kişi Arasındaki Farklar

it-2-E 1139 p. 3

Anlayış

Anlayışın Kaynağından uzaklaşanlar. Günaha yönelen bir kişi, kararlar verirken ve planlar yaparken Tanrı’yı dikkate almamaya başlar (Ey 34:27). Böyle biri yüreğinin onu kör etmesine izin verir. Davranışlarının yanlış olduğunu fark etmemeye başlar ve anlayışını kaybeder (Me 36:1-4). Tanrı’ya tapındığını iddia etse de, insanların ilkelerine Tanrı’nınkilerden daha çok önem verir ve onlara göre hareket etmeyi tercih eder (İş 29:13, 14). Edepsiz davranışlarını bir “oyun” gibi göstermeye çalışır ve bunları mazur görür (Öz 10:23). Akıl yürütürken sapıtır, insanlıktan çıkar ve aptallaşır. Öyle ki, görünmez Tanrı’nın onun yanlış davranışlarını göremediğini ya da fark edemediğini düşünecek kadar ileri gider. Onun gözünde sanki Tanrı algılama yeteneğini kullanmak konusunda başarısızdır (Me 94:4-10; İş 29:15, 16; Yr 10:21). Tuttuğu yol ve davranışlarıyla adeta “Yehova yok” der ve O’nu resmin dışında tutar (Me 14:1-3). Tanrı’nın ilkelerini rehber almadığı için olayları doğru şekilde analiz edemez, meseleleri net şekilde anlayamaz, işin içindeki etkenleri değerlendiremez ve doğru kararlar veremez (Öz 28:5).

it-1-E 1211 p. 4

Doğruluk

Bir kişi kendi gücüyle doğruluk yolunda yürüyemez. Bu ancak Yehova’ya ve O’nun kurtarma gücüne sarsılmaz bir iman ve güven duymasıyla mümkündür (Me 25:21). Yehova doğruluk yolunda yürüyenlere “kalkan” olacağına ve onları koruyacağına söz vermiştir (Öz 2:6-8; 10:29; Me 41:12). Böyle kişiler sürekli Yehova’nın onayını kazanmak için çabalar. Bu, hayatlarına istikrar kazandırır ve böylece sağlam adımlarla hedeflerine ilerleyebilirler (Me 26:1-3; Öz 11:5; 28:18). Tabii doğru insanlar da kötüler yüzünden sıkıntılar çekiyor ve onlar gibi ölüyor. Eyüp de buna anlam veremiyordu (Ey 9:20-22). Fakat Yehova masumların hayatını önemser ve onlara kalıcı bir miras, huzur dolu bir gelecek ve nimetler vereceğine dair güvence verir (Me 37:18, 19, 37; 84:11; Öz 28:10). Eyüp’ün durumunda olduğu gibi, birini değerli ve saygın kılan şey zenginliği değil, doğruluk yolunda yürümesidir (Öz 19:1; 28:6). Böyle bir anne ve babaya sahip çocuklar mutludur (Öz 20:7). Çünkü onların örneği, namı ve saygınlığı çocukları için mükemmel bir mirastır.