Ayetleri Uygun Vurguyla Okumak

İSTER kürsüden ister kişisel olarak olsun, insanlarla Tanrı’nın amacı hakkında konuşurken, müzakereniz Tanrı’nın Sözü etrafında gelişmeli. Bu genellikle Mukaddes Kitaptan ayetler okumayı içerir ve bunun iyi bir şekilde yapılması gerekir.

Uygun Vurgu Duygu İçerir. Ayetler duygulu şekilde okunmalı. Bazı örnekler ele alalım. Mezmur 37:11’i yüksek sesle okurken, sesiniz orada vaat edilen barışla ilgili mutlu bekleyişi ifade etmeli. Acı ve ölümün sona ermesi ile ilgili olarak Vahiy 21:4’ü okurken, sesiniz orada bildirilen harikulade kurtuluşa ilişkin sıcak takdirinizi yansıtmalı. Günah içindeki “Büyük Babil”den çıkma çağrısını içeren Vahiy 18:2, 4, 5 acillik yansıtan bir ses tonuyla okunmalı. Tabii, dile getirilen duygular yürekten hissedilmeli, fakat abartılı olmamalı. Duygularla ilgili doğru ölçüyü belirleyen, metnin kendisi ve kullanılış tarzıdır.

Doğru Sözcükleri Vurgulayın. Ayetle ilgili açıklamanız onun yalnızca bir kısmı üzerinde gelişecekse, metni okurken o kısmı vurgulamalısınız. Örneğin, Matta 6:33’ü okurken, eğer ‘önce krallığı aramanın’ anlamını irdeleyecekseniz, başlıca vurguyu ‘O’nun adaleti’ ya da “bütün bu şeyler” ifadelerinde yapmamalısınız.

Hizmet İbadetindeki bir konuşmada Matta 28:19’u okumayı planlamış olabilirsiniz. Hangi sözcükleri vurgulamalısınız? Kardeşleri ev Mukaddes Kitap tetkikleri başlatma konusunda gayretli olmaya teşvik etmek istiyorsanız “şakirt edin” kısmını vurgulayın. Eğer Mukaddes Kitaptaki hakikati bir göçmen topluluğuyla paylaşma sorumluluğu üzerinde konuşmayı planladıysanız ya da bazı müjdecileri daha fazla ihtiyaç olan yerlerde hizmet etmeye teşvik etmek istiyorsanız, “bütün milletleri” kısmını vurgulayabilirsiniz.

Ayetler, sık sık bir soruyu yanıtlamak ya da başkalarının tartışmalı bir konu olarak gördüğü bir iddiayı desteklemek amacıyla kullanılır. Ayette dile getirilen her düşünce eşit ağırlıkta vurgulanırsa, dinleyicileriniz bağlantıyı göremeyebilirler. Nokta size göre açıkça ortada olabilirse de onlara göre böyle olmayabilir.

Örneğin, Mukaddes Kitaptan Tanrısal ismi içeren İşaya 12:2’yi okurken, tüm vurguyu “kurtuluşumdur” kısmına yaparsanız, bize gayet açıkmış gibi görünen Tanrı’nın özel bir ismi olduğu gerçeğini ev sahibi kavramayabilir. “Yehova” ismini vurgulamalısınız. Ancak, aynı ayeti Yehova’nın kurtarıcı oluşuyla ilgili bir müzakerede kullanırsanız, başlıca vurguyu “kurtuluş” sözcüğüne yapmalısınız. Benzer şekilde, imana işlerin eşlik etmesinin önemini göstermek için Yakub 2:24’ü kullandığınızda, başlıca vurguyu “ameller” yerine “salih sayılır” ifadesinde yaparsanız sizi dinleyenlerden bazıları asıl noktayı kaçırabilir.

Romalılar 15:7-13’te başka yararlı bir örnek bulabiliriz. Bu kayıt, resul Pavlus’un hem Yahudi kökenli hem de diğer milletlere mensup kişilerden oluşan bir cemaate yazdığı mektuptan bir bölümdür. Burada resul, Mesih’in hizmetinin yalnızca sünnetli Yahudilerin yararına değil, “Milletler merhameti için Allahı taziz etsinler” diye, milletlerden olanların da yararına olduğu görüşünü savunuyor. Sonra Pavlus dikkati milletlere tanınan fırsata çeken dört ayet alıntılıyor. Bu alıntılar Pavlus’un aklındaki noktayı vurgulayacak şekilde nasıl okunur? Vurgulanacak noktaları işaretleyecekseniz, 9. ayette “Milletler”, 10. ayette “Ey Milletler”, 11. ayette “ey bütün Milletler” ve “bütün ümmetler”, 12. ayette de “Milletler” sözcüklerinin altını çizebilirsiniz. Romalılar 15:7-13’ü bu vurguyla okumaya çalışın. Böyle yaptığınızda Pavlus’un müzakeresindeki düşünce akışı netleşir ve daha kolay kavranır.

Vurgu Yöntemleri. Belirginleştirmek istediğiniz, düşünce taşıyan sözcükler çeşitli yollarla vurgulanabilir. Kullanacağınız yöntemler, ayete ve duruma uygun olmalı. Aşağıda bazı öneriler veriliyor.

Ses vurgusu. Bu, düşünce taşıyan sözcükleri cümlenin diğer kısımlarından daha belirgin kılmaya yarayan herhangi bir ses değişikliğidir. Titremleme de denen bu vurgu şekli, ses kuvvetinde artma ya da azalma şeklinde bir değişiklikle başarılabilir. Birçok dilde ses perdesindeki değişiklik de vurguya katkıda bulunur. Ancak bazı dillerde bu, anlamı tümüyle değiştirebilir. Kilit ifadelerin daha yavaş söylenmesi onlara ağırlık katar. Ses vurgusunu belirli sözcükleri vurgulama aracı olarak kullanmanın uygun olmadığı dillerde, arzu edilen sonuca ulaşabilmek için o dildeki âdete uymak gerekir.

Duraklama. Bu, ayetin kilit kısmı okunmadan önce ya da okunduktan sonra ya da hem önce hem sonra yapılabilir. Bir ana düşünceyi okumadan hemen önce duraklamak bekleyiş yaratır; sonra duraklamaksa bırakılan etkiyi derinleştirir. Bununla birlikte, çok fazla durak varsa hiçbir şey belirginleşmez.

Tekrarlama. Belirli bir noktayı vurgulamak üzere sözlerinize ara verip sözcüğü ya da sözcük öbeğini tekrar okuyabilirsiniz. Sık tercih edilen bir yöntem ayeti okumayı tamamlayıp sonra kilit ifadeyi tekrarlamaktır.

Jestler. Beden hareketleri ve yüz ifadeleri de genellikle bir sözcüğün ya da sözcük öbeğinin vurgulanmasına katkıda bulunabilir.

Ses tonu. Bazı dillerde sözcükler bazen anlamlarını etkileyen ve ayırt edilmelerini sağlayan bir tonla okunabilir. Bu konuda da sağgörülü davranılmalı; özellikle alaylı ifadelerde dikkatli olunmalı.

Ayeti Başkaları Okuduğunda. Ev sahibi bir ayet okuduğunda yanlış sözcükleri vurgulayabilir ya da hiç vurgu yapmayabilir. O zaman ne yapabilirsiniz? Genellikle en iyisi ayeti konuya uygularken anlamı netleştirmenizdir. Ayeti konuya uyguladıktan sonra Mukaddes Kitaptaki sözcüklerden o düşünceyi taşıyanlara doğrudan ve özel olarak dikkat çekebilirsiniz.