Tanrısal Barışa Nasıl Daha Geniş Şekilde Sahip Olabilirsin?
“Keşke emirlerimi iyi dinliye idin! O zaman barışın ırmak gibi, adaletin de deniz dalgaları gibi olurdu.”—İşaya 48:18.
1. Yeteri kadar barışa sahip olabilmek için nelere gerek vardır?
CEMAATLE yapılan Mukaddes Kitap incelemesine muntazam olarak katılanlar, bu yayının yardımıyla Tanrı’nın sağladığı barışın değerini fark eder ve sözü geçen barışı muhakkak isterler. Onların çoğu bu barışı şüphesiz tatmaktadır. Fakat hepsi, yeteri kadar bu barışa sahip değillerdir. Acaba neden? Tanrısal barışa sahip olmak isteyenlere Yehova şunları söylemektedir: “Faideli olanı sana öğreten, yürüyeceğin yolda seni güden, Tanrın Yehova Benim. Keşke emirlerimi iyi dinliye idin! o zaman barışın ırmak gibi, adaletin de deniz dalgaları gibi olurdu.”—İşaya 48:17, 18.
2. (a) ‘İyi dinle’ ifadesiyle ne anlatılmak isteniyor? (b) Tanrı’nın emirlerinden kaçını iyi dinlemeliyiz? (I. Yuhanna 5:3)
2 Mukaddes Kitabın müzakere edildiği İbadet Salonlarına gelen herkes orada yararlanabilir. Fakat sadece Yehova’nın emirlerini iyi dinleyen, onları kişisel olarak uygulayan veya onlara uyanlar, gerçekten Tanrısal barışa sahip olurlar. Acaba ilerlemen gereken bazı alanlar var mı? (II. Petrus 1:2) Tanrı’nın emirlerinden zahmetli veya zor bulduklarından kaçınıp sadece bazılarını uygulamak yeterli değildir. İblis, bencil fikirlerini benimsetmeye çalışarak İsa Mesih’i ayartmak istediğinde İsa, kesin olarak şu yanıtı verdi: “İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, fakat Allahın ağzından çıkan her bir sözle yaşar.”—Matta 4:4.
3. Gerçekten barış bolluğuna sahip olmak istiyorsak, hayatımızın hangi yönlerini Yehovanın yollarıyla uyumlu duruma getirmeliyiz?
3 Tanrı’nın emirleri yaşamımızın her yönünü kapsar. Her şeyden önce, Tanrı ile kurduğumuz ilişkimizde büyük rol oynar. Bu emirler, O’nun görünür teşkilatına ve Tanrısal hizmete bakış açımızı, aile üyelerimize karşı davranışlarımızı ve dünyevi insanlarla ilişkilerimizi etkiler. Bütün bu meselelerde Yehova’nın emirlerini ciddiyetle dinleyenler barış bolluğuyla bereketlenirler. Bunu kişisel olarak tadabilmemize yardımcı olacak bazı etkenleri ele alalım.
ŞU MESELELERDEN HERHANGİ BİRİNE DİKKAT ETMEN GEREKİYOR MU?
4. (a) Bir ev Mukaddes Kitap tetkiki idare etmek veya İbadetlere katılmak neden Tanrı ile barışta olduğumuz anlamına gelmez? (b) İsa Mesih’e iman etmek, neleri kapsar? (Yuhanna 3:36)
4 Yehova’nın Şahitleriyle birlikte Mukaddes Kitabı tetkik etmeye yeni mi başladın? Yoksa aylardan, belki de yıllardan beri yörendeki cemaatin ibadetlerine mi katılıyorsun? Durum böyle ise, Tanrı’nın açıklanan maksatlarını öğrendiğin için, şüphesiz sevinç duyuyorsun. Fakat bir kimsenin ev Mukaddes Kitap tetkikinden veya İbadetlere katılmaktan sevinç duyması, Tanrı ile barış içinde olduğunu kanıtlamaz. Hepimiz günah içinde doğduk ve ancak İsa Mesih vasıtasıyla Tanrı ile barışabiliriz. (İşaya 53:5; Resullerin İşleri 10:36) Sadece pasif olarak İsa’ya inanmak, bu barışı sağlamaz. Fidyeye gereksinim olduğunu kişisel olarak takdir etmek, İsa’nın verdiği kurbanının değerine iman göstermek ve emirlerine itaat etmekle bu imanı kanıtlamamız da gerekmektedir. (Yakub 2:26) Yeryüzündeyken İsa’nın vermiş olduğu emirlerden biri, şakirdi olanların, suda vaftiz edilmeleriydi. (Matta 28:19, 20) İsa vasıtasıyla Yehova’ya yaptığın vakfının sembolü olarak suya daldırılarak vaftiz edildin mi?
5. Tanrı ile barış içinde olmakta vakf ve vaftiz neden önemlidir?
5 Yaşamında vaftiz edilmeni engelleyen bir şey mi var? Eğer böyle bir engelin varsa veya tetkik sırasında bunu öğrendinse, bu engeli ortadan kaldırmak için acele et. Bir kimsenin vaftizini engelleyen bir tutum veya davranışın, o kişinin, Tanrı ile barışta olmasını da engellediğini unutma. Hâlâ fırsat varken gecikme! I. Petrus 3:21’de belirtildiği gibi, Yehova Tanrı’nın iyi vicdan oluşturduğu kimseler, önce Mesih’in kurbanına iman edip kendilerini Tanrı’ya vakfeder ve bu vakflarının sembolü olarak suda vaftiz edilerek Tanrı’nın iradesini yaparlar. O zaman Tanrı’nın önünde tasvip edilmiş bir durumda bulunduklarından, iyi vicdanları olup Tanrısal barışa kavuşurlar. Başka bir yolla bu barışa sahip olmak olanaksızdır. Tabii, bu da sadece bir başlangıçtır.
6. Cemaat ibadetlerine karşı takındığımız tutumun, Tanrısal barışa kavuşmamızla neden ilgisi vardır?
6 Devamen, cemaat ibadetlerinde ne oranda düzenli bulunduğunu ve yapılan müzakerelere ne kadar katıldığını da lütfen düşün. Senin hayatında bu ibadetler, acaba dünyanın veya diğer kişisel işlerin kapsamadığı bir yeri tutuyor mu? İbadetlere katılmak üzere hazırlanıyor musun? Bunu bir imtiyaz sayıyor musun? Bir kimsenin Tanrısal barışa kavuşabilmesi yönünden bunların kesinlikle önemi vardır. Acaba neden? Çünkü Tanrı’nın ruhu her zaman toplanan kavmiyle beraberdir ve Tanrısal barış ise, bu ruhun meyvalarından biridir. (Galatyalılar 5:22) Bu ibadetler, Yehova’nın taleplerini anlamamıza yardımcı olur ve O’nun beğendiği şeyleri yapabilmek için de aslında buna ihtiyacımız var. Bu ibadetlerde cemaatte, evde, okulda, dünyevi işimizde, yani hemcinslerimizle kurduğumuz tüm ilişkilerimizde barışçı olmayı da öğreniyoruz. İbadetlerimiz, Yehova’nın bizi eğittiği bellibaşlı yollardan biridir ve Mukaddes Yazıların gösterdiği gibi, O’nun öğrettiği kişiler, Tanrısal barış bolluğuna kavuşurlar.—İşaya 54:13.
7. İbadetlerde öğrendiğimiz konuları yerine getirmek neden gereklidir?
7 Kişisel yaşamımızda öğrendiklerimizi giderek tam olarak uygulamaya çalışmamız da Tanrısal barışla yakından ilgisi olan başka bir husustur. Yehova’nın, haklarında, ‘işittikçe işitecekler, fakat anlamayacaklar’ demiş olduğu İsraillilere benzemek istemiyoruz. (İşaya 6:9) Ayrıca Yehova’nın Hezekiel’e tanımlamış olduğu gibi, peygamberini dinleyip de kötü ve materyalist arzuları seçtiklerinden bizzat onun dediklerini yapmayan o kavme de benzemek istemiyoruz. (Hezekiel 33:31, 32) O kimselerin karşıtı olarak günlerimizde, Yehova’nın evinde toplanıp O’nun tasvibini kazananların şunları dedikleri biliniyor: “Gelin, ve Yehova’nın dağına, ve Yakubun Allahının evine çıkalım; kendi yollarını bize öğretecek, ve onun yolarında yürüyeceğiz.” (Mika 4:2) Eğer ibadetlerde aldığığımız eğitimi gerçekten benimsersek ve eğer her ibadete katıldığımızda bir noktaya dikkat edip onu yerine getirmeye çalışırsak, Tanrısal barış meyvesini biceceğiz. İsa’nın, Luka 11:28’de söylediği gibi: “Allahın sözünü dinliyip onu tutanlara daha ne mutlu!”
8. Kosullarımızın elverdiği oranda tarla hizmetine katılmak kişisel olarak bize ne gibi yararlar sağlar?
8 İbadetlerde, Tanrı’nın gökteki Krallığını ilan etme ve insanların İsa’nın şakirtleri olmalarına yardım etme işine tam olarak katılmanın bir görev olduğu vurgulanmaktadır. (Matta 24:14; 28:19) Bu işler, yaşamında ne derece önem taşıyor? Yehova’nın, Sözü ve teşkilatı vasıtasıyla bize söylediklerini gerçekten dinlediysek, bunun, bugün dünyada yapılmakta olan en önemli iş olduğunu anlayacağız. (Vahiy 14:6, 7) Dolgun vakitli hizmete katılanlar ve öncülük yapamayanlar bile, Tanrısal hizmette gerçekten gayretle çalıştıklarında çok mutlu oldukları bilinen bir gerçektir. Onların sahip oldukları Tanrısal barış, bir su damlacığına değil, Yehova’nın dediği gibi, bir ‘ırmağa’ benzer. (İşaya 48:18) Sende de böyle bir barış var mı? Hepimiz buna sahip olabiliriz.
9. Çok zor durumlarda kalsak bile, Tanrı’nın verdiği barışı korumamıza neler yardımcı olabilir?
9 Bu öğüdü dinlesek bile, bu şimdiki eski sistemde yaşamanın getirdiği baskılara karşı bize bağışıklık kazandırmaz. Fakat durumlar ne kadar zor olursa olsun, eğer Kendisine dönersek Tanrı, sevgiyle yardımda bulunacağına dair bize güvence vermektedir. (I. Petrus 5:6, 7) Yaptığımız her işte Yehova’nın yardımını ve yönetimini aramayı, serbestçe O’na dua etmeyi ve zor durumlarda elimizden geleni yaptıktan sonra, yükümüzü güvenle Yehova’ya bırakmayı öğrendik mi? (Süleymanın Meselleri 3:5, 6; Mezmur 55:22) Filipililer 4:6, 7’de şu sıcak teşviki buluyoruz: “Hiç bir şeyde kaygı çekmeyin, fakat her şeyde istekleriniz, Allaha dua ve yalvarışla, şükranla bildirilsin. Ve Allahın her anlayışın çok üstünde olan barışı Mesih İsada yüreklerinizi ve düşüncelerinizi muhafaza edecektir.” Bu, bizlere sağlanan ne görkemli bir olanaktır! Şu anda kazanılması mümkün olan Tanrı’nın barışından tam olarak yararlanmayı öğrendin mi?
Devamlı Tanrısal Barışın Ardınca Koş!
10. Barışa eriştikten sonra ne yapmalıyız?
10 Bu barışa sahip olduktan sonra dikkatli olmalı ve onu korumak için gayret etmeliyiz. Bu nedenle I. Petrus 3:10, 11’de “hayatı sevmek, ve iyi günler görmek istiyen .... barışı arasın, ve onun ardınca koşsun” denilmektedir. Bir kimse bir hedefe yönelip ona eriştikten sonra, o hedefi hafife alırsa, akılsızlık eder. Biz de Tanrısal barışı arayıp ona eriştikten sonra, onu bozacak etkenlere karşı uyanık davranmalıyız. Daha da fazlası, barışa katkıda bulunan etkin şeylerin ardınca, koşmalıyız.
11. (a) Hangi tutum, Yehova ile ilişkimizi tehlikeye sokabilir? (b) İğvalar karşısında ne zaman Tanrı’dan gerçekten yardım dilemeliyiz? (Matta 6:13)
11 Bize sağladığı olanaklar vasıtasıyla Tanrı ile barıştıksa, yeniden günah işlemeyi alışkanlık haline getirerek bu ilişkiyi bozmaktan sakınmalıyız. Tabii hepimiz nakâmil olduğumuza göre, kolayca günah işleriz. Fakat, bir kimsenin, Tanrı’nın mahkûm ettiği tutum ve davranışları işlerken kendini haklı çıkarması tehlikelidir. Omuz silkip, ‘işte ben böyleyim’ diyemeyiz. (Romalılar 6:16, 17) Kötü bir hareketi haklı çıkaracağımız yerde tövbe etmeli ve İsa’nın kurbanına karşı gösterdiğimiz imanımıza dayanarak bizi bağışlaması için Tanrı’ya yakarmalıyız. Aynı zamanda tek başımıza uğraştıktan sonra, kötüye teslim olur ve bizi bağışlaması için Tanrı’ya yakarırsak, bu, hikmetsizlik olur; oysa kötü hareketten önce bize yardım etmesi için Tanrı’ya dua etmenin hikmetlilik olduğunu öğrenmeliyiz. O zaman Tanrı’nın yardımıyla ‘gerçek adalet ve vefada Tanrı’nın iradesine göre yaratılan yeni kişiliği başarıyla giyebileceğiz.’—Efesoslular 4:20-24.
12. (a) Barış içinde olmak için, başka hangi ilişkilere de dikkat etmek gerekir? (b) Bu konuda bizden ne talep ediliyor?
12 Başka insanlarla kurduğumuz ilişkimizin de, Tanrısal barışa kavuşmamızla muhakkak ilgisi vardır. İsa’nın gerçek takipçileri, bir teşkilatın içinde Tanrı’ya hizmet ederler; onlar bir “kardeşler topluluğu”durlar. (I. Petrus 2:17) İsa’nın, takipçileri hakkında söylemiş olduğu gibi, onlar birbirlerine karşı besledikleri sevgileriyle göze çarparlar. (Yuhanna 13:35) Şüphesiz, hiçbiri kâmil değildir. Başka kişilerin ve bizzat kendi nakâmilliğimizden kaynaklanan belirli durumlar üzerinde gayretle dua etmemiz ve problemlerimizi çözebilmek için yoğun çaba harcamamız gerekebilir. İbraniler 12:14 ‘herkesle beraber barışın ardınca gitmek’ üzere bizi teşvik eder. İman kardeşlerimizle kurduğumuz ilişkilerimizde barışın ardınca koşmayı ısrarla gerektiren özel bir yükümlülük altındayız. I. Selânikliler 5:13 kesin bir şekilde “kendi aranızda barış üzre olun” der. Bu, sadece misilleme yapmaktan kaçınmak değil, barışı sağlamakla ilgili ilk adımı atmak ve barış uğruna boyun eğmeye istekli davranmak üzere barışın etkin savunucusu olmak demektir.—Efesoslular 4:1-3.
13. (a) İmansızlarla barışı sağlamaya çalışırken ne yapabiliriz? Fakat Tanrı ile barışın ilk planda geldiğini nasıl gösterebiliriz? (b) Etrafımızda karışıklık varken barış içinde olmamız nasıl mümkündür?
13 Ne var ki, cemaatin dışında bulunan herkes barışçı olmaya istekli değildir. Bu nedenle, Romalılar 12:18 gerçekçi olarak: “Mümkünse, bütün insanlarla elinizden geldiği kadar, barışta olun” der. Fakat barışı sağlamaya çalışırken, Yehova’nın adil talepleri konusunda taviz veremeyiz. Bazı şeyler yapmak için vakit ayarlayabiliriz, fakat eşimizle veya akrabalarımızla barışı korumak üzere ibadetlerde hazır bulunmak ya da tarla hizmetine katılmaktan vazgeçmemizin hikmetsizlik olacağını biliyoruz. Aynı zamanda iş veya okul arkadaşlarımızın beğenisini kazanmak için onların kötü alışkanlıklarına katılmamızı Yehova’nın tasvip etmeyeceğini de biliyoruz. Tanrı ile barış içinde olanların veya her şeyden önce O’nun kanununu sevip O’nun yollarında yürüyenlerin gerçek barışa sahip olduklarını biliyoruz. Bu barışa her şeyden fazla değer veriyoruz. (Mezmur 119:165) Gerçi etrafımızda büyük karışıklık olduğu doğrudur. İmansızlar birbirleriyle tartışıyor ve savaşıyorlar; imanımızdan dolayı bize hakaret bile ediyorlar. Fakat Tanrı’nın Sözünün nasıl davranmamız gerektiğini öğrettiğini biliyoruz. Yehova’nın doğru yollarıyla uyumlu yaşamaya devam etmekle her şeyden daha değerli olan Tanrısal barıştan yoksun bırakılmayacağız.—Mezmur 46:1, 2 ile karşılaştır.
14. Kişisel olarak sıkıntı çeksek bile, iç huzurumuzu korumayı ve parlak bir ümide sahip olmaya devam etmeyi mümkün kılan nedir?
14 İsa, ölümünden önceki gece sadık resullerine şunu demişti: “Ben de barışınız olsun diye size bu şeyleri söyledim. Dünyada sıkıntınız vardır; fakat cesur olun; ben dünyayı yendim.” (Yuhanna 16:33) Evet, sıkıntı çekiyoruz. İsa’nın takipçileri olduğumuzdan, türlü şekillerde zulümlerle karşılaşıyoruz. Belki bize karşı adaletsizlik yapılıyor ve birçoğumuzun ciddi hastalıkları var. Fakat Tanrısal barış bütün bu durumlarda bizi destekliyor. Yehova tarafından öğretildiğimizden, neden İsa’nın takipçilerine zulmedildiğini biliyoruz. Neden adaletsizlik olduğunu ve hastalık çektiğimizi ve gelecekte neler olacağını da biliyoruz. İsa’nın sadık yaşamının ve kurban niteliğindeki ölümünün sonucu olarak kurtuluşun kesin olduğunu da biliyoruz. Ayrıca hangi sorunlarla yüz yüze gelirsek gelelim, Tanrı’nın bize karşı sevgiyle ilgi göstereceğine ve ruhuyla bizi destekleyeceğine güvenerek O’na dua edebileceğimizi de biliyoruz.—Romalılar 8:38, 39.
15. Mesih’in verdiği barışın, dünyanınkine benzemediği nasıl bellidir?
15 İsa, Yuhanna 14:27’de yerinde olarak, “size barış bırakıyorum; benim barışımı size veriyorum; ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın, ve korkmasın” demişti. Tanrı’nın, İsa Mesih vasıtasıyla bizlere verdiği barışın benzerine dünyanın sahip olmadığı kesinlikle doğrudur. Bu barış, başkalarının ümitlerini yitirdiği durumlarda kuvvetli kalmamızı mümkün kılar.
16. (a) Şimdi Tanrı’nın verdiği barışa gerçekten değer verenlerin önünde hangi ümit var? (b) Bu barışa değer verdiğimizi nasıl gösterebiliriz?
16 Şimdi Tanrı’dan gelen barışı kabul eden ve hayatlarında hak ettiği değeri ona verenlerin önünde ne görkemli bir gelecek var! Tanrı’ya düşman olan dünya pek yakında tamamen yok olacak. Fakat tüm yaratılış, Evrensel Egemen’in adil talepleri sayesinde zamanla barış içinde tam olarak birleşecek. Bu büyük ümit karşısında duyduğumuz şükran, şimdi bizleri onunla birlik içinde çalışmaya sevk etsin. Yollarını gerçekten sevip taleplerini yerine getirmek için Yehova’nın eğitimini dikkatle dinleyelim ve emirlerini yüreklerimize sağlamca yerleştirelim. Süleymanın Meselleri 3:1, 2’de belirtildiği gibi: “Oğlum, öğrettiğimi unutma; ve yüreğin emirlerimi tutsun; çünkü onlar sana ömür uzunluğunu, ve yaşama yıllarını, ve barışı artırırlar.”
TEKRARLAMA İÇİN SORULAR
□ İşaya 48:18’e göre, barış bolluğuna kavuşmak istiyorsak neler gereklidir?
□ Neler yapmakla Tanrısal barışa sahip olabiliriz?
□ Kardeşlerimizle kurduğumuz barışı korumak üzere neler yapmamız gerekir?
□ Etrafımız imansızlarla çevriliyken bile nasıl barışı koruyabiliriz?