İnsanlar İçin Bir Zevk Cennetinde Harikulade Ümitler

“Allah onları mubarek kıldı; ve Allah onlara dedi: Semereli olun, ve çoğalın, ve yeryüzünü doldurun, ve onu tabi kılın; ve denizin balıklarına, ve göklerin kuşlarına, ve yer üzerinde hareket eden her canlı şeye hâkim olun.”—Tekvin 1:28.

1, 2. Yehova neden sevgiyle insanlar için çalışmaktadır? Adem’e hangi görevi verdi?

MUKADDES KİTAP bize “Tanrı sevgidir” der. O, sevgi dolu ve bencil olmayan tarzda insanlarla ilgilenmektedir ve onlar yeryüzünde güzel bir cennette, sağlıklı ve barış içinde yaşasınlar diye, sürekli olarak çalışmaktadır. (I. Yuhanna 4:16; Mezmur 16:11 ile karşılaştır.) İlk insan, kâmil Adem’in, barış dolu bir yaşamı, hoş ve ilginç, bir işi vardı. İnsanın Yaratıcısı, onu, önce harikulade güzel olan Aden bahçesine bakmakla görevlendirdi. Daha sonra ona özel bir görev, kaydın bildirildiği gibi, iddialı bir iş verdi:

² “Ve RAB Allah her kır hayvanını, ve göklerin her kuşunu topraktan yaptı; ve onlara ne ad koyacağını görmek için adama getirdi; ve adam her birinin adını ne koydu ise, canlı mahlûkun adı o oldu. Ve adam bütün sığırlara, ve göklerin kuşlarına, ve her kır hayvanına ad koydu.”—Tekvin 2:19, 20.

3. Adem ile hayvanlar neden birbirlerinden korkmuyorlardı?

³ İnsan, ata sus, boğaya şor, koyuna seh, keçiye ez bir kuşa ohph güvercine yohnah, tavus kuşuna tukki, aslana aryeh veya ari, ayıya dov, maymuna gohph, köpeğe kelev, yılana nachaş ve saire ad koydu.(a) Aden bahçesinden çıkan ırmağa yaklaşınca, balıkları gördü. Balıkları dagah diye adlandırdı. Silahı olmayan insan, kuşlar dahil, evcil ve vahşi hayvanlardan korkmuyordu. Onlar da insandan korkmuyordu, fakat içgüdüsel olarak onlar, insanı kendilerinden üstün bir hayat türü olarak gördüler. Onlar, hayatlarını Tanrı’dan almış, Tanrı’nın yaratıklarıydı ve insan onları incitmek veya onları öldürmek için hiçbir arzu veya eğilim duymuyordu.

4. Adem’in hayvanlara ad vermesinden, neyi tahmin edebiliriz? Bu, ne tür bir tecrübe olmuş olmalı?

⁴ Evcil ve vahşi hayvanlarla gökte uçuşan yaratıkların insana gösterilme işinin ne kadar sürdüğünü, kayıt açıklamıyor. Fakat her şey, Tanrısal rehberlik ve tanzime göre yapıldı. Adem, herhalde, her hayvanı incelemek, birbirlerinden farklı alışkanlıkları ve farklı görünümleri ayırt etmek için yeterince vakit ayırdı; ondan sonra da en uygun olan ismi verdi. Bu iş, epey vakit almış olabilir. Adem için, bu şekilde, yeryüzündeki yaratığın cinsini öğrenmek, çok ilginç bir tecrübe olmalı. Ayrıca yaşayan birçok farklı cinsi uygun bir isimle ayırt etmek, muazzam zihinsel ve konuşma yeteneği gerektiriyordu.

5-7. (a) Hangi sorular herhalde doğdu? (b) Tekvin 1:1-25’teki yaratılış kaydıyla, Adem’e hangi cevaplar verildi?

⁵ Fakat bu canlıların yaratılma sırası acaba nasıldı? Karadaki hayvanlar kuşlardan önce mi yaratıldı? Yoksa bunun tersi mi oldu? Ve daha aşağı seviyedeki canlılara oranla, insan, vakit ve sıra bakımından ne zaman ortaya çıktı? Tanrı, bu kadar çok çeşitli canlılar için yerin yüzeyini nasıl hazırladı? Kuşları çok yükseklere çıkarabilecek havayı nasıl sağladı? İçme suyunu ve yiyecek olacak bitkileri nasıl tedarik etti? Gündüzü aydınlatmak için daha büyük ışığı ve gece için daha küçük ışığı nasıl yaptı? İnsan, hiçbir korunma tedbiri olmadan çıplak vaziyette dolaşabiliyor, çalışıp uyuyabilmesi için neden hava bu kadar mülayim ve sıcaktı?

⁶ İnsan, bu soruların cevaplarını bulmak için tahminler yürütmek zorunda kalmadı. Sorularla dolu zihni, makul olarak yapılanları tam olarak bilen yetkili bir kaynaktan alabilirdi. O, Tanrı’nın bilgisiz oğlu olarak, kendi haline terk edilmiş değildi; fakat üstün zekâsı, Tekvin 1:1-25’te bulduğumuz fevkalâde yaratılış kaydıyla herhalde tatmin edilmişti.

⁷ Adem, Tanrı’nın coşturucu yaratılış kaydı için muhakkak minnettardı; çünkü bu kayıtta birçok şey açıklandı. Bu bilgi sayesinde Adem, Tanrı’nın insan için çok daha kısa olan 24 saatlik günü işaretlemek için dördüncü yaratma günü süresinde gök kubbesinde iki ışığı meydana getirmeden önce, vakit ölçme tarzına göre gün olarak adlandırdığı üç uzun sürenin geçtiğini anladı. Yeryüzündeki bu daha kısa olan gün, büyük ışığın iki batışı arasındaki zamandı. Adem, aynı zamanda, vaktin, yıllara göre bölündüğünü anladı ve şüphesiz derhal ömrünün yıllarını saymaya başladı. Gök kubbesindeki büyük ışık, bunu yapmasına imkân sağladı. Fakat Tanrı’nın kullandığı, daha uzun yaratılış günlerine gelince, insan, şimdi altıncı günde, yani Tanrı’nın yeryüzüyle ilgili yaratma faaliyetinin altıncı gününde yaşamaya başladığının farkına vardı. Ancak, karadaki tüm hayvanlar ve sonra ayrı olarak insanın yaratıldığı altıncı günün sona erdiğine dair bilgi verilmedi. Oysa, bitkilerin, denizdeki hayatın ve kuşlarla, karadaki hayvanların yaratılma sırasını anladı. Fakat Adem’in, Aden bahçesinde insan olarak yalnız yaşaması, yeryüzündeki Cennetiyle ilgili Tanrı’nın sevgi dolu maksadının tam bir ifadesi değildi.

İlk Kadının Yaratılışı

8, 9. (a) Kâmil insan Adem hayvanlarla ilgili nelerin farkına vardı; fakat kendisi için hangi sonucu çıkardı? (b) Kâmil insanın, bir eş için Tanrı’ya ricada bulunmaması neden uygundu? (c) Mukaddes Kitap kaydında, ilk kadının yaratılışı nasıl açıklanır?

⁸ İlk insan, kâmil zihinsel yetenekleriyle etrafını incelerken, kuş ve diğer hayvanlarda erkek ve dişi gibi iki cinsin varlığını ve onların, cinslerine göre türediklerini gördü. Fakat insan için durum, böyle değildi. Bu izlenim, onu, bir arkadaş bulmaya sevk ettiyse, hayvanlar evet, maymunlar arasında bile uygun bir eş bulamadı. Adem, kendisi için bir arkadaş bulunmadığı sonucuna varmış olmalı ki, Tanrı, kendisine bir eş vermek gereğini duydu. İnsan, tüm hayvan türlerinden farklı yaratılmıştı; eşi de bunlardan farklı olmalıydı! Adem, meseleyi eline alıp, yüzsüz bir şekilde Yaratıcısından bir eş istemeye kalkışmadı. Kâmil insanın, bu meseleyi Tanrı’ya bırakması uygundu, çünkü az zaman sonra, bizzat Tanrı’nın bu durumla ilgili sonuçlara vardığını anladı. Bununla ilgili ve sonuç olarak olup bitenler hakkında Mukaddes Kitaptaki kayıt şöyle der:

⁹ “Fakat adam için kendisine uygun yardımcı bulunmadı. Ve RAB Allah adamın üzerine derin uyku getirdi, ve o uyudu; ve onun kaburga kemiklerinden birini aldı, ve yerini etle kapadı; ve RAB Allah adamdan aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaptı, ve onu adama getirdi. Ve adam dedi: Şimdi (nihayet) bu benim kemiklerimden kemik, ve etimden ettir; buna Nisa denilecek, çünkü o İnsandan alındı. Bunun için insan anasını ve babasını bırakacak ve karısına yapışacaktır, ve bir beden olacaklardır. Ve adam ve karısı, ikisi çıplaktılar, ve utançları yoktu.”—Tekvin 2:20-25.

10. Kâmil erkek, kâmil kadının kendisine sunulduğu zaman nasıl bir tepki gösterdi? Sözleri neyi ima etti?

¹⁰ Yaratılan kâmil kadın, bir yardımcı ve arkadaş olarak kendisine sunulduğu zaman, adamın söylediği sözleri tam bir tatmin ifade etmekteydi: “(Nihayet) bu benim kemiklerimden kemik ve etimden ettir.” Bu sözlere göre, yaratılan karısını nihayet gördüğü zaman, Adem herhalde, insan olan harikulade arkadaşına kavuşmak için bir süre beklemiş olabilir. Adem, karısını tarif ederken, onu, “Nisa” (işşah veya harfiyen “dişi insan”) diye adlandırdı; “Çünkü o insandan alındı” dedi. (Tekvin 2:23) Tanrı’nın, onlara ad koysun diye kendisine getirdiği uçan yaratıklar, karadaki hayvanlarla Adem arasında herhangi bir akrabalık bağı yoktu. Eti, onlarınkinden farklıydı. Bu kadın, gerçekten tamamen kendi türündendi. Kendisinden alınan kaburga kemiği, kendi vücudundaki gibi kan imal ediyordu. (Matta 19:4-6’ya bak.) Şimdi, uğruna Tanrı’nın peygamberi olarak yapabileceği, harikulade yaratılış kaydını ona anlatabilecekti.

11-13. (a) Adem’e bir eş verilince, hangi sorular doğmuş olabilir? (b) Tanrı’nın ilk insan çifti için maksadı neydi? (c) Kâmil insan ailesinin yiyeceği neler vardı?

¹¹ Kendisine bir eş veren Yaratıcının acaba maksadı neydi? Adem’e bir yardımcı, bir arkadaş verilmesi, sadece kendisini yalnız hissetmemesi için miydi? Tanrı’nın, evlilikleriyle ilgili beyanı dile getiren kayıt, Tanrı’nın maksadını açıklamaktadır:

¹² “Ve Allah dedi: Suretimizde, benzeyişimizde göre insan yapalım; ve denizin balıklarına, ve göklerin kuşlarına, ve sığırlara, ve bütün yeryüzüne, ve yerde sürünen her şeye hâkim olsun. Ve Allah insanı kendi suretinde yarattı, ve onu Allahın suretinde yarattı; onları erkek ve dişi olarak yarattı. Ve Allah onları mubarek kıldı; ve Allah onlara dedi: Semereli olun, ve çoğalın, ve yeryüzünü doldurun ve onu tabi kılın; ve denizin balıklarına, ve göklerin kuşlarına, ve yer üzerinde hareket eden her canlı şeye hâkim olun.”

¹³ “Ve Allah dedi: İşte, bütün yeryüzü üzerinde olup tohum veren her sebzeyi, ve kendisinde ağaç meyvası olup tohum veren her ağacı size verdim; size yiyecek olacaktır; ve yerin her hayvanına, ve göklerin her kuşuna, ve kendisinde hayat nefesi olup yeryüzünde sürünen her şeye, bütün yeşil otu yiyecek olarak size verdim; ve böyle oldu.—Tekvin 1:26-30.

İlk İnsan Çiftinin Önündeki Ümit

14. Tanrı’nın bereketi sayesinde, kâmil erkek ve kadının önünde hangi gelecek vardı? Yerinde olarak zihinlerinde neleri canlandırabilirlerdi?

¹⁴ Kâmil erkek ve kâmil karısıyla konuşup neler yapmaları gerektiğini söyleyen ve onları mübarekleyen Tanrı’nın sesini duymaları, onlar için ne muazzam bir şeydi! Tanrı’nın bereketi sayesinde, kendilerine verilen görevi yerine getirebilirlerdi; hayatları hiçbir zaman semeresiz olmayacaktı. Önlerinde ne muazzam bir gelecek vardı! Mutlu, evli çift, meskenleri olan Aden bahçesinde yaşarlarken, herhalde, her ikisi de Tanrı’nın iradesini yerine getirmenin sonucunu düşünüyorlardı. Zihin gözleriyle ilerdeki geleceğe bakarken, sadece ‘şarka doğru Aden bahçesinde’ değil, fakat bütün yeryüzünü, yüzleri sevinçle parlayan erkek ve kadınlarla dolu gördüler. (Tekvin 2:8) Bütün bu insanların, çocukları, evet, zürriyetleri olduğunu düşünürken ilk erkek ve kadının yüreği coşkuyla çarptı. Herkes kâmil, her açıdan kusursuz, mükemmel sağlık ve yaşama sevinciyle genç kalıyor; ve birbirine karşı kâmil sevgi gösterip, yüce Yaratıcı, semavi Babalarına birlik içinde tapınıyor ve bunu, ilk insan babası ve annesiyle birlikte yapıyorlar. İlk erkek ve kadın, böyle bir aileye sahip olma durumunu düşünürken, hem de ne kadar büyük sevinç duymuş olmalıdır!

15, 16. (a) İnsan ailesi için neden bol gıda vardı? (b) Mutlu aile, sayıca çoğalınca, Aden bahçesinin dışında ne gibi işler yapılacaktı?

¹⁵ Tüm yeryüzünü dolduran insan ailesi için bol bol gıda bulunacaktı. Ta başlangıçta, Aden bahçesinde bile yeterince yiyecek vardı. Tanrı onlar için, tohum veren bitkilerle, meyve veren ağaçların ürünleriyle birlikte, sağlıklı bir hayatı sürdürmek için gerekli ve yararlı gıdayı sağlamıştı.—Mezmur 104:24 ile karşılaştır.

¹⁶ Mutlu aileleri sayıca çoğalınca, Aden’in sınırlarını aşarak bahçeyi genişleteceklerdi; zira Tanrı’nın sözlerinden anlaşıldığı gibi, Aden’in dışındaki toprak henüz işlenmemiş durumdaydı. En azından hiç kimse, ona bakmıyordu ve Aden bahçesi gibi özel olarak yetiştirilmiş bir durumda değildi. Yaratıcı, bu nedenle, insana, yeryüzünü doldurdukça, “onu tabi kılın” diye emretmişti.—Tekvin 1:28.

17. Artan nüfus için neden bol gıda olacaktı? Bahçe zamanla genişledikçe yeryüzü ne olacaktı?

¹⁷ Aden bahçesi, kâmil insanlar tarafından genişledikçe, tabi kılınan yeryüzü, artan nüfus için bol bol mahsul verecekti. Nihayet gittikçe genişleyen bahçe, bütün yeryüzünü kaplayacak ve küre çapında bir cennet, insanın ebedi meskeni olacaktı. Gökten onun harikulade bir görünüşü olacaktı ve gökteki Yaratıcı, ona, çok iyi diyebilecekti.—Eyub 38:7 ile karşılaştır.

18. Küreyi kaplayan bahçede neden huzursuzluk olmayacak ve hangi açıdan barış hakim olacaktı?

¹⁸ Bu küre çapındaki cennet, yeni evli erkek ve kadınlar için Aden bahçesi kadar, barış dolu ve insanı rahatsız eden şeylerden uzak bir yer olacaktı. Adem’in, yani ilk insanın, ad koyduğu tüm hayvan ve uçuşan yaratıklardan bir tehlike veya zarar görme korkusu yoktu. Küre çapındaki cennetin kâmil sakinleri de, ilk ana-babaları gibi, denizlerin balıkları, gökteki yaratıklar ve yeryüzünde hareket eden her canlı varlığı, hatta kırlardaki vahşi hayvanları bile kendilerine tabi kılacaklardı. Bu daha aşağı seviyedeki canlı varlıklar, “Allahın suretinde” yaratılan insana, içgüdesel olarak tabi olduklarından, onlarla barış içinde yaşayacaklardı. Daha aşağı seviyedeki yaratıkların, sevgi dolu, kâmil olan insan efendileri, onları, sadece kendilerine tabi ettirmekle kalmayıp, aralarında barış dolu bir ortam sağlayacaklardı. Tanrı’dan korkan bu efendilerinin barışçı etkisi, hallerinden memnun olan bu canlı varlıklar üzerinde bir korunma olacaktı. En önemlisi de kâmil insanlık, Tanrı ile barış içinde olacaktı. Onlar, Tanrı’nın bereketinden hiçbir zaman yoksun kalmayacaklardı.—İşaya 11:9 ile karşılaştır.

Tanrı Yaratma İşlerinden İstirahat Ediyor

19. (a) İlk erkek ve kadın, Tanrı’nın maksadı konusunda neyi fark etmiş olmalı? (b) Tanrı, onlara vakit açısından neyi açıkladı?

¹⁹ Kâmil insan çifti, Tanrı’nın maksadına göre yeryüzünün görünümünü zihinlerinde canlandırınca, şunun farkına vardılar: Tanrı’nın verdiği bu fevkalâde görevin yerine getirilmesi, uzun vakit gerektirecekti. Acaba bu, ne kadar sürecekti? Yaratıcıları ve semavi Babaları bunu biliyordu. Yaratma günlerinin uzun süresinin şimdi başka bir bitişine erişildiğini, Tanrı’nın, yaratma günlerinin işaretlenmesine göre, “akşam” olup, yeni bir günün başlangıcının eşiğinde olduklarını, onlara gösterdi. Bunun, Tanrı’nın pak, adil maksadı için takdis edilmiş bereketli bir gün olması gerekirdi. Kâmil olan erkek, Tanrı’nın peygamberi olarak, bunu dikkate aldı. İlham edilen kayıt şöyle der:

20. Mukaddes Kitap kaydı “yedinci gün”le ilgili neler söyler?

²⁰ “Ve Allah yaptığı her şeyi gördü, ve işte, çok iyi idi. Ve akşam oldu ve sabah oldu, altıncı gün. Ve gökler ve yer ve onların bütün orduları itmam olundu? Ve Allah yaptığı işi yedinci günde bitirdi; ve yaptığı bütün işten yedinci günde istirahat etti. Ve Allah yedinci günü mubarek kıldı, ve onu takdis etti; çünkü Allah yaratıp yaptığı bütün işten o günde istirahat etti. RAB Allah yeri ve gökleri yaptığı günde, yaratıldıkları zaman, göklerin ve yerin asılları bunlardır.”—Tekvin 1:31–2:4.

21. (a) Mukaddes Kitap, Tanrı’nın istirahat gününü bittiğini ve çok iyi olduğunu söyledi mi? Açıkla. (b) Hangi sorular doğmaktadır?

²¹ Kayıt, Tanrı’nın istirahat gününün çok iyi olduğunu ve akşam ile sabah olup yedinci günün bittiğini söylemez. Daha önceki altı yaratma gününe uyması için, yedinci gün, henüz ileride iyi olarak beyan edilmelidir, çünkü henüz sona ermemiştir. Yehova, acaba bu günün şimdiye kadar seyrini çok iyi olarak beyan edebilir mi? Kendisi için şimdiye kadar barış dolu bir istirahat günü olmuş mudur? İlk erkek ve karısının Cennette evlendikleri günde zihinlerinde canlandırdıkları yüreği ısıtan ümit için ne denilebilir? Bunları, takip eden makalede göreceğiz.

[Dipnotlar]

NASIL CEVAPLANDIRACAKSIN?

◻ Tanrı, Adem’e bahçeye bakmakla birlikte hangi görevi de verdi ve bu görev neleri kapsıyordu?

◻ Tekvin 1:1-25’e göre, yaratılış kaydından neler anlaşıldı?

◻ İlk kadın nasıl yaratıldı? Adem, düğün gününde neler söyledi?

◻ İlk insan çiftinin önünde hangi ümit vardı?

◻ Tanrı, yaratma günlerinin uzun süresinin bir başka bitişe eriştiğini nasıl belirtti?